ପ୍ରକାସିତ୍ 13
1 ସେଲାମ୍ବୁଏନେ ଆତେନ୍ ବଂସଣ୍ଡ୍ରେଇଂକେ ବିରଦ୍ ଡିଂନେ ନ୍ସା ମେଁ ୱେଚେ କେଣ୍ଡିଆଃନେ ବାଲି ଆଡ଼ାତ୍ରା ତୁଆଁକେ । ତେନ୍ଇଡ଼ିଂ ନିଂ ଙ୍କେକେ ମୁଇଂ ପସୁ କେଣ୍ଡିଆଃ ବିତ୍ରେବାନ୍ ତଃଡ଼ିଆ ପାଙ୍ଗ୍ଡିଂକେ । ମେଁନେ ଗୁଆକ୍ଲିଗ୍ ଡିରଂ ଆରି ଗୁକ୍ଲିଗ୍ ବାଆଃ । ସର୍ତେ ଡିରଂନ୍ନିଆ ମୁଇଂ ମୁଇଂ ମୁକୁଟ୍ ଲେଃଗେ ଆରି ସର୍ତେ ବାଆଃନ୍ନିଆ ମୁଇଂ ମୁଇଂ ଇସ୍ପର୍ ନିନ୍ଦା ଡିଂକ୍ନେ ମ୍ନି ଗ୍ନୁଆର୍ ଲେଃଗେ ।
तैखन अजगर जेव, ते समुन्दरेरे बन्ने पुड़ खड़ो भोव। मीं अक हैवान समुन्द्रे मरां निसतो लाव, तैसेरां दश शिन्गाँ ते सत क्रोड़ी थी; तैने शिन्गन पुड़ दश राजमुकट ते तैसेरे दोगन पुड़ परमेशरेरी तुहीनरां नंव्वां लिखोरां थियां।
2 ପସୁ ମୁଇଂ ଚିତାଙ୍କୁ ସୁଗୁଆ ତ୍ନାଡିଂଗେ । ମେଁନେ ଞ୍ଚ ଗିବେ ଞ୍ଚ ସୁଗୁଆ ବାରି ତୁମୁଆଃ ସିଂଅ ତୁମୁଆଃ ସୁଗୁଆ । ସେନୁଗ୍ନେ ଆଃରେକ୍ନେ ମ୍ମ୍ୟାଁ ବାନାନେ ମ୍ନାଃ ବୁବଃ ଆକେନ୍ ପସୁକେ ନିଜର୍ ବପୁ ସିଂଆସନ ଆରି ମାଡାନେ ଅଦିକାର୍ ଅପେଃ ବିଃକେ ।
ज़ै मीं हैवान लाव, तै ड्लाघेरो ज़ेरो थियो; ते तैसेरे पाव इछ़ेरे पावां केरे ज़ेरे थिये; ते तैसेरू आशी शेरेरे एशेरू ज़ेरू थियूं, ते अजगरे तैस हैवाने अपनि शेक्ति दित्ती ते राज़ केरनेरे लेइ तैस अधिकार दित्तो।
3 ପସୁନେ ମୁଇଂ ବାଆଃ ମାଲେ ଚିନା ବାଲେଃକ୍ନେ ସୁଗୁଆ ମନେ ଡିଙ୍ଗ୍ଡିଂଗେ । ମାତର୍ ଚିନାକ୍ନେ ଟାନ୍ ନିମାଣ୍ଡା ଡିଂୱେଲେଃଗେ ବାରି ଦର୍ତନିଣ୍ଡ୍ରେ ସାପାରେ ଇରିଆଃତୁଗ୍ ଡିଂଚେ ପସୁନେ ପ୍ଲାଃ ୱେଆର୍କେ ।
मीं तैस हैवानेरे करोड़न मरां एक्की पुड़ अक एरो ज़खम लाव, ज़ेन्च़रे तै मरने पुड़े; फिरी तैसेरो मारनेबालो ज़खम रोड़ो भोव, ते सारे धेरतलरे लोक हैरान भोए, ते तैस हैवाने पत्ती च़लने लगे।
4 ବାରି ସାପାରେ ପସୁକେ ଅଦିକାର୍ ଡିଂବକ୍ନେ ବୁବଃନେ ପୁଜା ଡିଂଆର୍କେ । ମେଁଇଂ ପସୁକେ ଣ୍ଡିଗ୍ ପୁଜା ଡିଂଚେ ବାସଂଆର୍କେ “ଜାଣ୍ଡେ ଆକେନ୍ ପସୁନେ ସୁଗୁଆ ଡିଂଏ? ଜାଣ୍ଡେ ମେଁ ଏତେ ଜୁଦ୍ ଡିଂୟାଏ?”
ते तैन सेब्भी लोकेईं तैस अजगरेरी पूज़ा की, किजोकि तैने हैवाने अपनो अधिकार दित्तोरो थियो। ते इन ज़ोइतां कि, “इस हैवानेरो ज़ेरो कौने? हैवाने सेइं कौने लेड़ि बटते?”
5 ପସୁ ଆମ୍ନାଚେ ସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍ଡିଂଗେ ଆରି ଇସ୍ପର୍ ନିନ୍ଦା ଡିଂଡିଂଗେ ତେଲାଡିଗ୍ ୪୨ ଆର୍କେ ଜାକ ସାସନ୍ ଡିଂନେ ନ୍ସା ଆମେକେ ଆଦେସ୍ ମିଲେକେ ।
परमेशरे तैस हैवाने अज़ाज़त दित्तोरी थी कि अपने अधिकारे पुड़ घमण्ड केरे ते एन्च़रे परमेशरेरी तुहीन केरे। परमेशरे तैस 42 महीन्न तगर ई अधिकार रखनेरे लेइ अज़ाज़त दित्ती।
6 ଇସ୍ପର୍କେ ମେଁନେ ମ୍ନି ଆରି ମେଁନେ ବାସାନେ ଟାନ୍ ବାରି କିତଂଣ୍ଡ୍ରେ ସାପାରେକେ ମେଁ ଅବିସାପ୍ ବିଃନ୍ସା ଆରାମ୍ଡିଂକେ ।
तै हैवान परमेशरेरी तुहीन केरने लगो, कि तैसेरे नंव्वेरे खलाफ, ते ज़ैड़ी परमेशर रहते ते स्वर्गे मां रानेबाले सेब्भी लोकां केरे खलाफ तुहीन केरने लगो।
7 ଇସ୍ପର୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂନେ ବିରଦ୍ରେ ଜୁଦ୍ ଡିଂଚେ ଆମେଇଂକେ ଆଃଆରେ ନ୍ସା ମେଁ ଆଦେସ୍ ବାକେ ଆରି ସାପା ରେମୁଆଁ ରାଜି ଆରି ବାସାଣ୍ଡ୍ରେ ଆରି ଜାତି ଆଡ଼ାତ୍ରା ଆମେକେ ଅଦିକାର୍ ବିକେ ।
परमेशरे तैस हैवाने अज़ाज़त दित्तोरी थी, कि परमेशरेरे लोकन सेइं लड़े, ते तैन करां ज़ींते, ते तैस हर कुले, सारे लोकन, भाषान, त कने कौमन पुड़ अधिकार दित्तो जेव।
8 ଦର୍ତନିନେ ତିଆର୍ ଡିଂକ୍ନେ ସିସେବାନ୍ ଜାଣ୍ଡେଇଂନେ ମ୍ନି ବଃଲେଃକ୍ନେ ଉଂମେଣ୍ଡାନେ ଜିବନ୍ ସାସ୍ତର୍ନ୍ନିଆ ଗ୍ନୁଆର୍ଲେଃଗେ ଆମେଇଂକେ ଆନ୍ତାର୍ଚେ ଦର୍ତନିନେ ବିନ୍ ସାପାରେ ଆତେନ୍ ପସୁନେ ପୁଜା ଡିଂଆର୍ଏ ।
ते धेरती पुड़ रानेबाले सेब्भी लोकेईं तैसेरी पूज़ा की। सिर्फ तैनेईं न की ज़ैन केरां नंव्वां ज़िन्दगरे किताबी मां दुनिया बनाने करां पेइले लिखोरां थियां। तै किताब गबड़ेरी ज़िन्दगरी किताबे ज़ैन बलिदानेरे लेइ मारू ज़ोवं।
9 “ଅଁନ୍ସା ନ୍ଲୁଗ୍ ଲେଃଲା, ଅଁ ।
ज़ै समझ़नू चाते तै ध्याने सेइं शुने।
10 ଇସ୍ପର୍ନେ ବାସଙ୍ଗ୍ନେ ଅନୁସାରେ ଜା ବନ୍ଦି ଡିଂନେ ଲେଃକେ ମେଁ ସତେଆ ବନ୍ଦି ଡିଂଏ । ଜା ବିନ୍ଣ୍ଡ୍ରେକେ କାଣ୍ଡା ଏତେ ବାଗୁଏଃଏ ମେଁ ନିଜେ କାଣ୍ଡା ଏତେ ଆଃ ଗୁଏଃଏ । ଇସ୍ପର୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂନେ ନ୍ସା ଡାଟ୍ ଆରି ବିସ୍ବାସ୍ ଡିଲାଡିଗ୍ ଦର୍କାର୍ ।”
ज़ैना कैद भोनेन, तैना कैद भोले, ज़ैना तलवारी सेइं मरेलो, ज़रूरीए तैना तलवारी सेइं मरेले, परमेशरेरे लोकां केरि सबर ते विश्वास इस्से मांए।
11 ତେନ୍ଇଡ଼ିଂ ନିଂ ଙ୍କେକେ ଆରି ମୁଇଂ ପସୁ ତୁବଃବାନ୍ ତଃଡ଼ିଆ ପାଙ୍ଗ୍ଡିଂକେ । ଉଂମେଣ୍ଡାଇଂନେ ଡିରଂ ସୁଗୁଆ ମେଁନେ ମ୍ବାକ୍ଲିଗ୍ ଡିରଂ ଲେଃଗେ ବାରି ମେଁ ସିସେନେ ବୁବଃ ସୁଗୁଆ ସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍ଡିଂଗେ ।
फिरी मीं अक होरो हैवान धेरतली पुड़ां निसतो लाव, तैस गबड़रे ज़ेरां दूई शिन्गाँ थियां, पन ज़ैखन तैने ज़ोवं त तैसेरी आवाज़ अजगरेरे ज़ेरि थी।
12 ଆକେନ୍ ଦୁତିୟ ପସୁ ପର୍ତୁମ୍ ପସୁନେ ଲେଃନେ ବେଲା ମେଁନେ ଅଦିକାର୍ ବେବଆର୍ ଡିଂଚେ ପର୍ତୁମ୍ ପସୁ ଜାନେ ଚିନା ନିମାଣ୍ଡା ଡିଂଲେଃଗେ ମେଁନେ ପୁଜା ଡିଂନେ ନ୍ସା ଦର୍ତନିନ୍ନିଆ ବାସାଣ୍ଡ୍ରେ ସାପାରେକେ ବାଦ୍ୟ ଡିଂକେ ।
ई दुइयोवं हैवान पेइले हैवानेरो सारो अधिकार इस्तेमाल केरते। दुइयोवं हैवाने धेरती ते तैस पुड़ रानेबालन करां पेइले हैवानेरी पूज़ा कराते ज़ेसेरो मारनेबालो ज़खम ठीक भोरो थियो।
13 ଦୁତିୟ ପସୁ ମ୍ନା ଇରିଆତୁଗ୍ କାମ୍ ସାପା ଆଃଡାକେ । ସାପାରେନେ ଡାଗ୍ରା କିତଂବାନ୍ ଦର୍ତନି ଆଡ଼ାତ୍ରା ସୁଆ ଣ୍ଡିଆଃ ଆଃଗୁର୍କେ ।
दुइयोवं हैवान बड़े-बड़े निशान हिरातो थियो, इड़ी तगर कि मैन्हु केरे सामने अम्बरेरां ज़मीनी पुड़ अग भेज़तो थियो।
14 ବାରି ପର୍ତୁମ୍ ପସୁନେ ଲେଃନେ ବେଲା ଡେକ୍ସୁଗୁଆ ଗୁଲୁଏ ଇରିଆତୁଗ୍ନେ କାମ୍ଇଙ୍ଗ୍ ଡିଂଚେ ଦର୍ତନିନ୍ନିଆ ବାସାଣ୍ଡ୍ରେ ସାପାରେକେ ଆଃକାବାକେ । କାଣ୍ଡା ଏତେ ଚିନା ଡିଂଚେ ନିମାଣ୍ଡା ଡିଂଲେଃକ୍ନେ ମୁଲ୍ ପସୁନେ ସନ୍ମାନ୍ ନ୍ସା ମେଁନେ ମୁଇଂ ମୁର୍ତ୍ତି ଆଃରେନେ ନ୍ସା ଦୁତିୟ ପସୁ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଆଦେସ୍ ବିକେ ।
दुइयोवं हैवाने परमेशरे अज़ाज़त दित्ती कि तै पेइले हैवानेरे सामने चमत्कार हिराए। एन चमत्कारां केरे ज़िरिये तैनी दुनियारे सारे लोक टपलाए। तैने तैन पेइले हैवानेरी मूरती बनानेरो हुक्म दित्तो, ज़ै तलवारी सेइं मारोरो थियो पन फिरी ज़ींतो भोरोए।
15 ପର୍ତୁମ୍ ପସୁନେ ମୁର୍ତିନ୍ନିଆ ଜିବନ୍ୱେଡ଼ିଆ ବିଚେ ଆମେକେ ଆମ୍ବ୍ରନେ ଅଦିକାର୍ ଦୁତିୟ ପସୁ ମ୍ୟାଃଲେଃଗେ । ତେନ୍ଇଡ଼ିଂ ମୁର୍ତ୍ତି ସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ ଆରି ଜାଣ୍ଡେଇଂ ମେଁନେ ପୁଜା ଆଡିଂଆର୍କେ ଆମେଇଂକେ ବାଗୁଏଃ ନ୍ସା ଇକ୍ଚା ଡିଂକେ ।
दुइयोवं हैवाने परमेशरे अज़ाज़त दित्तोरी थी कि तै पेइले हैवानेरी मूरती बनाए ते तै ज़ींतोए, ताके तैस हैवानेरी मूरती गल्लां केरि बटे ते ज़ैना तैस हैवानेरी पूज़ा न केरने तैना मारे गान।
16 ମ୍ନାଃଡାଆଁ ଗତିରେ ଣ୍ଡୁଲା ନିଜର୍ ବିତ୍ରେ ଲେଃକ୍ନେ ସାଉକାର୍ ଅର୍କିତ୍ ସାରାସାରି ବେଲା ସାପାରେନେ ବେଃସ୍ୟା ନ୍ତିନ୍ନିଆ ଣ୍ଡୁଲା କାପାଲେ ମୁଇଂ ଚିନା ଆଡିଂନ୍ସା ମେଁ ରେମୁଆଁଇଂକେ ବାଦ୍ୟ ଡିଂକେ ।
दुइयोवं हैवाने सारे लोकन सेइं ज़बरदस्ती की, ज़ैना खास आन ते ज़ैना खास नईं, अमीर, गरीब, आज़ाद, गुलाम आन, कि तैना पेइले हैवानेरे नंव्वेरी मोहर देइने हथ्थे या कुपाए पुड़ लान।
17 ପସୁନେ ମ୍ନି ଣ୍ଡୁଲା ଆତେନ୍ ମ୍ନିନେ ଚିନା ମୁଇଂ ସଂକ୍ୟା ଆଃଡିଂ ଆବକ୍ନେ ଜାଣ୍ଡେ ବିଆର୍ ସହାଃ ଡିଂ ଆୟାଆର୍ ଣ୍ଡୁ ଡାଗ୍ଚେ ପସୁ ଆଦେସ୍ ବିକେ ।
ज़ैस पुड़ छाप मतलब तैस हैवानेरू नवं या तैसेरो नंव्वेरो अंक भोए, त तैसेरे अलावा होरो कोई लेन देन न केरि सके।
18 ଆକେନ୍ ସଂକ୍ୟାନେ ବିସଏରେ ବୁଜେ ନ୍ସା ଗ୍ୟାନ୍ଣ୍ଡ୍ରେ ଦର୍କାର୍ । ବୁଦିମାନ୍ ରେମୁଆଁଇଂ ଆତେନ୍ ବୁଜେ ୟାଆର୍ଏ । ଆତେନ୍ ମୁଇଂ ରେମୁଆଁନେ ମ୍ନିକେ ବାସଙ୍ଗ୍ଆର୍ଏ । ଆତେନ୍ ସଂକ୍ୟା ଡିଂଡିଂକେ ୬୬୬ ।
इस समझ़नेरे लेइ अक्ल ज़रूरीए। ज़ैस अक्ल भोए, तै इस हैवानेरो अंक जमा केरे, किजोकि तै मैनेरो अंके, ते तैसेरो अंक 666 आए।
