ମାତିଉ 24
1 ଜିସୁ ମନ୍ଦିର୍ବାନ୍ ତାର୍ଚେ ୱେନେ ବେଲା ସିସ୍ଇଂ ମନ୍ଦିର୍ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଲେଃକ୍ନେ ମ୍ନା ମ୍ନା ବ୍ରିପାକା ଜିସୁନେ ମୁଆଃ ଟାନେକେ ।
अनन्तरं यीशु र्यदा मन्दिराद् बहि र्गच्छति, तदानीं शिष्यास्तं मन्दिरनिर्म्माणं दर्शयितुमागताः।
2 ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଏବେ ସିନା ଆକେନ୍ ସାପା କେପେଡିଙ୍ଗ୍କେ । ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ସତ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ, ଆକେନ୍ ମନ୍ଦିର୍ନେ ମୁଇଂଡିଗ୍ ବ୍ରି ମେଁ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଆଲେଃ ଣ୍ଡୁ । ସାପା ତୁବଃନ୍ନିଆ ମିସେଏ ।”
ततो यीशुस्तानुवाच, यूयं किमेतानि न पश्यथ? युष्मानहं सत्यं वदामि, एतन्निचयनस्य पाषाणैकमप्यन्यपाषाणेापरि न स्थास्यति सर्व्वाणि भूमिसात् कारिष्यन्ते।
3 ଜିସୁ ଜିତକଣ୍ଡା ଆଡ଼ାତ୍ରା କଲେଃକ୍ନେ ବେଲା ସିସ୍ଇଂ ମୁଇଂଜା ଲେଃକେଲା ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ସାଲ୍ୟାକୁକେ “ଆକେନ୍ ସାପା ଅଃନା ଗଟେଏ ଆନେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ । ମେଃନେ ଗଟେଲା ନେଁ ନେମ୍ୟାଃଏ ଜେ ନାନେ ପାଙ୍ଗ୍ନେ ବେଲା ପିଙ୍ଗ୍ଚା ଡିଙ୍ଗ୍କେ ଆରି ଆକେନ୍ ଜୁଗ୍ ଡାଏ ।” (aiōn g165)
अनन्तरं तस्मिन् जैतुनपर्व्वतोपरि समुपविष्टे शिष्यास्तस्य समीपमागत्य गुप्तं पप्रच्छुः, एता घटनाः कदा भविष्यन्ति? भवत आगमनस्य युगान्तस्य च किं लक्ष्म? तदस्मान् वदतु। (aiōn g165)
4 ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ତରକ୍ଚେ ଲାଲାପା । ଜା ଡିଗ୍ ଡିରକମ୍ ଆପେକେ ଗାଲିବାନ୍ ଆନୁଆଲେ ।
तदानीं यीशुस्तानवोचत्, अवधद्व्वं, कोपि युष्मान् न भ्रमयेत्।
5 ନେଙ୍ଗ୍ ମ୍ନି ସାଚେ ଗୁଲେରେ ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ଆର୍ଏ, ନେଙ୍ଗ୍ କିସ୍ଟ । ଆକେନ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଚେ ମେଇଂ ଗୁଲେରେକେ ଗାଲିବାନ୍ ଜତ୍କତ୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।
बहवो मम नाम गृह्लन्त आगमिष्यन्ति, ख्रीष्टोऽहमेवेति वाचं वदन्तो बहून् भ्रमयिष्यन्ति।
6 ପେଇଂ ଡାଗ୍ରା ୱିଙ୍ଗ୍ଆ ରିଙ୍ଗ୍ଆନେ କିରମର ପେଅଁଏ ଆରି ସ୍ଲପାକା ଡିଙ୍ଗ୍ଡିଂକ୍ନେ କିରମରନେ କବର୍ ପେଅଁଏ । ମାତର୍ ତାନ୍ଦ୍ରା ଆଡିଙ୍ଗ୍ପା । ଡେକ୍ରକମ୍ ସାପା ପାକା ଗଟେଏ । ମାତର୍ ଆକ୍ମେନେ ଅର୍ତ ଦେକ୍ ଣ୍ଡୁ ଜେ ଜୁଗ୍ ଡାନେ ବେଲା ପିଙ୍ଗ୍ଚା ଡିଙ୍ଗ୍କେ ।
यूयञ्च संग्रामस्य रणस्य चाडम्बरं श्रोष्यथ, अवधद्व्वं तेन चञ्चला मा भवत, एतान्यवश्यं घटिष्यन्ते, किन्तु तदा युगान्तो नहि।
7 ଦେସ୍ ଦେସ୍ ବିତ୍ରେ ଜୁଦ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରାଇଜ୍ ବାରି ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରାଇଜ୍ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଆକ୍ରମନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍ଏ । ସାପାପାକା ମୁର୍ଡି ଆରି ବୁମିକମ୍ପ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।
अपरं देशस्य विपक्षो देशो राज्यस्य विपक्षो राज्यं भविष्यति, स्थाने स्थाने च दुर्भिक्षं महामारी भूकम्पश्च भविष्यन्ति,
8 ମାତର୍ ଆକେନ୍ ସାପା ସେଲାମ୍ବୁଏନେ ଣ୍ଡିଆ କୁମାନେ ବେଲା ଦୁକା ସୁକା ଆରାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ନେ ମାତର୍ ।”
एतानि दुःखोपक्रमाः।
9 “ପେଇଂ ଦାରା ପଡ଼େଚେ କସ୍ଟ ପେବାଏ ଆରି ପେଗୁଏଃଏ ବାରି ନେଙ୍ଗ୍ନେ ମ୍ନି ନ୍ସା ପେ ସାପାରେନେ ଆଂକାର୍ ପେବାଏ ।
तदानीं लोका दुःखं भोजयितुं युष्मान् परकरेषु समर्पयिष्यन्ति हनिष्यन्ति च, तथा मम नामकारणाद् यूयं सर्व्वदेशीयमनुजानां समीपे घृणार्हा भविष्यथ।
10 ଆତେନ୍ ବେଲା ଗୁଲେରୁଆ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ବିସ୍ବାସ୍ ଆଅଁ ଆର୍ଏ ମେଇଂମେଇଂ ବିତ୍ରେ ଆଂକାର୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ମେଇଂମେଇଂ ଆଡ଼ାତ୍ରା ବିସ୍ବାସ୍ଗାତ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍ଏ ।
बहुषु विघ्नं प्राप्तवत्सु परस्परम् ऋृतीयां कृतवत्सु च एकोऽपरं परकरेषु समर्पयिष्यति।
11 ଆତେନ୍ ବେଲା ଗୁଲୁଏ ବଣ୍ଡ ବାବବାଦି ତାର୍ଚେ ରେମୁଆଁଇଂକେ କେଚେପେଚେ ଆଡିଙ୍ଗ୍ ବିଏ ।
तथा बहवो मृषाभविष्यद्वादिन उपस्थाय बहून् भ्रमयिष्यन्ति।
12 ଦେକ୍ ରକମ୍ ବାବ୍ରେ ଅଦରମ୍ ବଡ଼େ ଡୁଂୱେଏ ଆରି ରେମୁଆଁଇଂନେ ଆଲାଦ୍ ଡିଂନେ ସିତ୍ଲି ଡିଙ୍ଗ୍ୱେଏ ।
दुष्कर्म्मणां बाहुल्याञ्च बहूनां प्रेम शीतलं भविष्यति।
13 ମାତର୍ ଜାଣ୍ଡେ ସାରାସାରି ଜାକ ସାହାସ୍ ସାଚେ ଲେଃଏ ମେଁ ପରିତ୍ରାନ୍ ବାଏ ।
किन्तु यः कश्चित् शेषं यावद् धैर्य्यमाश्रयते, सएव परित्रायिष्यते।
14 ଇସ୍ପର୍ନେ ରାଇଜ୍ ସାମୁଆଁରେ ନିମାଣ୍ଡା କବର୍ ସାପା ବାସାବାଦିନେ ରେମୁଆଁ ସତ୍ ସାକି ବିଃନ୍ସା ସାପା ମଞ୍ଚ୍ପୁର୍ ବାସଙ୍ଗ୍ ଅଲେଙ୍ଗ୍ ଆର୍ଏ । ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜୁଗ୍ ଡାଏ ।”
अपरं सर्व्वदेशीयलोकान् प्रतिमाक्षी भवितुं राजस्य शुभसमाचारः सर्व्वजगति प्रचारिष्यते, एतादृशि सति युगान्त उपस्थास्यति।
15 “ବାବବାଦି ଦାନିୟେଲ ବର୍ଣ୍ଣନା ଡିଙ୍ଗ୍ବକ୍ନେ ଆତେନ୍ ଚରମ ବିବିସିକା ବାରି ମୁଇଂତର୍ ପେ ପେକେଏ । ପବିତ୍ର ଜାଗାକେ ଆତାନ୍ ଅପବିତ୍ର ଆଡିଙ୍ଗ୍ଏ । ଏନ୍ ଅର୍ତ ମେଃନେ, ପଡ଼େଣ୍ଡ୍ରେ ବୁଜେପା ।
अतो यत् सर्व्वनाशकृद्घृणार्हं वस्तु दानियेल्भविष्यद्वदिना प्रोक्तं तद् यदा पुण्यस्थाने स्थापितं द्रक्ष्यथ, (यः पठति, स बुध्यतां)
16 ଆତେନ୍ ବେଲା ଜାଣ୍ଡେଇଂ ଜିଉଦା ପ୍ରଦେସ୍ନ୍ନିଆ ଲେଆର୍ଗେ ମେଇଂ କଣ୍ଡା ଆଡ଼ାତ୍ରା ଲାଗ୍ଡଆର୍ଲେ ।
तदानीं ये यिहूदीयदेशे तिष्ठन्ति, ते पर्व्वतेषु पलायन्तां।
17 ଜାଣ୍ଡେଇଂ ବ୍ଲେସାଂ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଲେଃଏ ମେଇଂ ଡୁଆ ବିତ୍ରେ ବାନ୍ ଜିନିସ୍ ପତର୍ ଡୁଂୱେ ନ୍ସା ବୁନ୍ଦେ ଜାର୍ଚେ ବେଲା ନସ୍ଟ ଆରାଡିଙ୍ଗ୍ଲେ ।
यः कश्चिद् गृहपृष्ठे तिष्ठति, स गृहात् किमपि वस्त्वानेतुम् अधेा नावरोहेत्।
18 ଜାଣ୍ଡେଇଂ ଲିଜ ୱେଲେ ଆର୍ଏ, ନିଜେନେ ସକା ଜଗ୍ନ୍ସା ଡୁଆ ଆଆଁଣ୍ଡେଲେ ।”
यश्च क्षेत्रे तिष्ठति, सोपि वस्त्रमानेतुं परावृत्य न यायात्।
19 ଆତେନ୍ ବେଲା ଗାଗ୍ଡ଼େ ଆଃବାଲେଃକ୍ନେ ସେଲାମ୍ବୁଏ ଆରି ବିନ୍ ଡାଆଁନେ ଗଡ଼େଅ ଲେଃନେ ସେଲାମ୍ବୁଏଇଙ୍ଗ୍ନେ ମାଲେ କଷ୍ଟ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।
तदानीं गर्भिणीस्तन्यपाययित्रीणां दुर्गति र्भविष्यति।
20 ଇସ୍ପର୍କେ ପାର୍ତନା ଡିଙ୍ଗ୍ଲାଲାପା ରାସକେଲା ଣ୍ଡୁଲା ପୁଣ୍ଡେନେ ଦିନା ଆପେକେ ଜେନ୍ତିକି ଲାଗ୍ଡନେ ଆପଡ଼େ ।
अतो यष्माकं पलायनं शीतकाले विश्रामवारे वा यन्न भवेत्, तदर्थं प्रार्थयध्वम्।
21 ଆତେନ୍ ବେଲା ଦେକ୍ରକମ୍ ମ୍ନା କ୍ଲେସ ଗଟେଏ ଜେ ମଞ୍ଚ୍ପୁର୍ ତିଆର୍ ଡିଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ବାନ୍ ଏଜାକ ଙ୍କାରେ ଗଟେ ବାରି ଅଃନା ଆଗଟେ ଣ୍ଡୁ ।
आ जगदारम्भाद् एतत्कालपर्य्यनन्तं यादृशः कदापि नाभवत् न च भविष्यति तादृशो महाक्लेशस्तदानीम् उपस्थास्यति।
22 ମାତର୍ ଏନ୍ ଦୁକ୍ନେ ବେଲା ଇସ୍ପର୍ ଗଣ୍ତା ଆଡିଙ୍ଗ୍ ବିବକେ । ଦେତ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ଆଲେଃଲା ବାରି ଜାଣ୍ଡେ ମ୍ବ୍ର ଆଲେଃଆର୍ ଣ୍ତୁ । ମାତର୍ ମେଁନେ ମନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଆମ୍ୱ୍ର ନ୍ସା ଇସ୍ପର୍ ଆତାନ୍ ବେଲା ଗଣ୍ତା ଆଡିଙ୍ଗ୍ ବକେ ।
तस्य क्लेशस्य समयो यदि ह्स्वो न क्रियेत, तर्हि कस्यापि प्राणिनो रक्षणं भवितुं न शक्नुयात्, किन्तु मनोनीतमनुजानां कृते स कालो ह्स्वीकरिष्यते।
23 “ଆତେନ୍ ବେଲା ଜଦି ଜାଣ୍ଡେ ଆପେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ଏ, ଆକ୍ଅରିଆ କିସ୍ଟ ଲେଃକେ ଆରି ଆତ୍ଅରିଆ ମେଁ ଲେଃକେ, ଆମେକେ ବିସ୍ବାସ୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ପା ।
अपरञ्च पश्यत, ख्रीष्टोऽत्र विद्यते, वा तत्र विद्यते, तदानीं यदी कश्चिद् युष्मान इति वाक्यं वदति, तथापि तत् न प्रतीत्।
24 ଡାଗ୍ଲା ନିଜ୍କେ କିସ୍ଟ ଆରି ବାବବାଦି ଡାଗ୍ଚେ ବାଲିର୍ ଡିଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ମିଚୁଆଇଂ ଅଃତେନ୍ ବେଲା ତ୍ନା ଆର୍ଏ । ମେଇଂ ମ୍ନା ମ୍ନା କାମ୍ ଆରି ଇରିଆତୁଗ୍ ୱେନେ ସୁଗୁଆ କାମ୍ ଆସୁଏଚେ ଇସ୍ପର୍ନେ ସ୍ରିକ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଡିଗ୍ ଜଟେ ଆର୍ଏ ।
यतो भाक्तख्रीष्टा भाक्तभविष्यद्वादिनश्च उपस्थाय यानि महन्ति लक्ष्माणि चित्रकर्म्माणि च प्रकाशयिष्यन्ति, तै र्यदि सम्भवेत् तर्हि मनोनीतमानवा अपि भ्रामिष्यन्ते।
25 ଅଁପା ଆତେନ୍ବେଲା ପାଙ୍ଗ୍ନେ ସେନୁଗ୍ ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ଆକେନ୍ ସାପା ସାମୁଆଁ ଆମ୍ୟାବି ମ୍ୱକେ ।”
पश्यत, घटनातः पूर्व्वं युष्मान् वार्त्ताम् अवादिषम्।
26 “କେଲାପା ମେଁ ବାଲିଲ ଅରିଆ ଲେଃକେ ଡାଗ୍ଚେ ଜଦି ରେମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍ଏ ଆତ୍ ଅରିଆ ଆୱେଗେପା ନାମଃ । ବାରି ଜଦି ମେଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍ଏ କେଲାପା ଆକ୍ ଅରିଆ ମେଁ ବୁଃଡ଼ି ଲେଃକେ ଡାଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ ଆର୍ଏ ଆମେଇଂକେ ବିସ୍ବାସ୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ପା ।
अतः पश्यत, स प्रान्तरे विद्यत इति वाक्ये केनचित् कथितेपि बहि र्मा गच्छत, वा पश्यत, सोन्तःपुरे विद्यते, एतद्वाक्य उक्तेपि मा प्रतीत।
27 ବିଜ୍ଲି ଡିରକମ୍ ପୁର୍ବ ଦିଗ୍ବାନ୍ ପଶ୍ଚିମ୍ ଦିଗ୍ଜାକ କିତଙ୍ଗ୍ ଇନିକେ ଆତାର୍କିଗ୍ ବିଏ ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ଡିଗ୍ ଦେତ୍ରକମ୍ ପାଙ୍ଗ୍ଏ ।”
यतो यथा विद्युत् पूर्व्वदिशो निर्गत्य पश्चिमदिशं यावत् प्रकाशते, तथा मानुषपुत्रस्याप्यागमनं भविष्यति।
28 “ଆଣ୍ଡିଅରିଆ ମଡ଼ା ଲଃଲେଏ ଆତ୍ଅରିଆ ଚାଃଟିଆଁ ପିଗ୍ଇଂ ରିସିଙ୍ଗ୍ ଲେଃଆର୍ଏ ।”
यत्र शवस्तिष्ठति, तत्रेव गृध्रा मिलन्ति।
29 “ଆତେନ୍ ଦୁକ୍ ବାନେ ବେଲା ଡାଡିଂକ୍ନେ ବେଲା ମାରିଆଃତୁଗ୍ ସ୍ନି ତାଙ୍ଗ୍କିଗ୍ଏ, ଆର୍କେ ବାରି ତାର୍କିଗ୍ ଆବି ଣ୍ଡୁ, ଚାଙ୍କୁଆଇଂ କିତଙ୍ଗ୍ଇନିବାନ୍ ରେଃସ ଲଃଏ ଆରି କିତଙ୍ଗ୍ନେ ବପୁଇଂ ଆଙ୍କ୍ ଆନ୍ତ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ୱେଏ ।”
अपरं तस्य क्लेशसमयस्याव्यवहितपरत्र सूर्य्यस्य तेजो लोप्स्यते, चन्द्रमा ज्योस्नां न करिष्यति, नभसो नक्षत्राणि पतिष्यन्ति, गगणीया ग्रहाश्च विचलिष्यन्ति।
30 ତେନ୍ ଇଡ଼ିଂ ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେନେ ଚିନା କିତଙ୍ଗ୍ନ୍ନିଆ ତ୍ନାଏ ଆରି ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ତ୍ରିଗ୍ଡ୍ୟା ଆଡ଼ାତ୍ରା ବାନ୍ ମ୍ନା ପରାକ୍ରମେ ଆରି ଗୌରବ୍ ଏତେ ପାଙ୍ଗ୍ନେ କେଚେ ମଞ୍ଚ୍ପୁର୍ନେ ସାପା ଜାତିନେ ବାସାବାଦିନେ ରେମୁଆଁଇଂ ଅଃ ଆର୍ଏ ।
तदानीम् आकाशमध्ये मनुजसुतस्य लक्ष्म दर्शिष्यते, ततो निजपराक्रमेण महातेजसा च मेघारूढं मनुजसुतं नभसागच्छन्तं विलोक्य पृथिव्याः सर्व्ववंशीया विलपिष्यन्ति।
31 ପ୍ନିଇଂ ପିଆର୍ଏ ଆରି ମଞ୍ଚ୍ପୁର୍ନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ କନେ ବାନ୍ ବାର୍ମୁଇଂ କନ୍ ଜାକ ମେଁନେ ସ୍ରିକ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂକେ ରାସିଙ୍ଗ୍ଚେ ଡୁଂପାଙ୍ଗ୍ନ୍ସା ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ମେଁନେ ଦୁତ୍ଇଂକେ ବେଏ ।
तदानीं स महाशब्दायमानतूर्य्या वादकान् निजदूतान् प्रहेष्यति, ते व्योम्न एकसीमातोऽपरसीमां यावत् चतुर्दिशस्तस्य मनोनीतजनान् आनीय मेलयिष्यन्ति।
32 “ଲିୱା ସ୍ଲାଃବାନ୍ ବୁଦି ସିକେପା । ଅନାବେଲା ମେଁନେ କାଚାପତ୍ରାଲି କଅଁଲ୍ କେନ୍ଦାବାନ୍ ତ୍ମି ଉଲିଆ ପିଲ୍କା ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ବ୍ନଗିସେଙ୍ଗ୍ ପାଙ୍ଗ୍କେ ଡାଗ୍ଚେ ପେଇଂ ମ୍ୟା ପେଡିଙ୍ଗ୍କେ ।
उडुम्बरपादपस्य दृष्टान्तं शिक्षध्वं; यदा तस्य नवीनाः शाखा जायन्ते, पल्लवादिश्च निर्गच्छति, तदा निदाघकालः सविधो भवतीति यूयं जानीथ;
33 ଟିକ୍ ଦେତ୍ରକମ୍ ଆକେନ୍ ସାପା ଗଟ୍ନା କେଲା ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ବାଜାର୍ନ୍ନିଆ ପିଙ୍ଗ୍ଚାକେ ଡାଗ୍ଚେ ପେଇଂ ପେମ୍ୟାଏ ।
तद्वद् एता घटना दृष्ट्वा स समयो द्वार उपास्थाद् इति जानीत।
34 ମନେ ବପା, ନିଂ ଆପେକେ ସତ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଂ, ଏବେ ମ୍ବ୍ରଲେଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂନେ ବାନ୍ ସାପାରେ ଗୁଏନେ ସେନୁଗ୍ ଆକେନ୍ ସାପା ବିସୟ୍ ଗଟେୱେଏ ।
युष्मानहं तथ्यं वदामि, इदानीन्तनजनानां गमनात् पूर्व्वमेव तानि सर्व्वाणि घटिष्यन्ते।
35 କିତଂ ଆରି ମଞ୍ଚ୍ପୁର୍ ଲପ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ; ମାତର୍ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ବ୍ନାଲିର୍ ଅଃନା ଲପ୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡୁ ।”
नभोमेदिन्यो र्लुप्तयोरपि मम वाक् कदापि न लोप्स्यते।
36 “ଆତେନ୍ ଦିନା ଆତେନ୍ ଗଟେନେ ବେଲା ଅଃନା ପାଙ୍ଗ୍ଏ ଜାଡିଗ୍ ମ୍ୟାଃ ଆୟା ଣ୍ତୁ । ନିଜେ ଇସ୍ପର୍ନେ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ବାରି କିତଂନେ ଦୁତ୍ଇଂ ଡିଗ୍ ଆତେନ୍ ସାମୁଆଁ ଆମ୍ୟାଃଆର୍ ଣ୍ଡୁ ମାତର୍ ଆବା ଇସ୍ପର୍ ମ୍ୟାଲେକେ ।”
अपरं मम तातं विना मानुषः स्वर्गस्थो दूतो वा कोपि तद्दिनं तद्दण्डञ्च न ज्ञापयति।
37 ନୋହନେ ଦିନାକେଲା ଡିରକମ୍ ଗଟେଲେଗେ ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ପାଙ୍ଗ୍ନେ ଦିନା ଡିଗ୍ ଦେତ୍ରକମ୍ ଗଟେଏ ।
अपरं नोहे विद्यमाने यादृशमभवत् तादृशं मनुजसुतस्यागमनकालेपि भविष्यति।
38 ବନ୍ୟା ଡିଙ୍ଗ୍ନେ ସେନୁଗ୍ ନୋହ ଜାଆଜ୍ନ୍ନିଆ ୱେଚା ଜାକ ରେମୁଆଁଇଂ ଚଙ୍ଗ୍ ଉଗ୍ ଆରି ବିଏ ଉଡ଼ି କାମ୍ରେ ବେମର୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେ ଆର୍ଗେ ।
फलतो जलाप्लावनात् पूर्व्वं यद्दिनं यावत् नोहः पोतं नारोहत्, तावत्कालं यथा मनुष्या भोजने पाने विवहने विवाहने च प्रवृत्ता आसन्;
39 ବନ୍ନିଆ ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ଆମେଇଂକେ ଡୁଙ୍ଗ୍ଡିୟା ଡୁଂୱେ ଜାକ ମେଁନେ ଗଟେଡିଙ୍ଗ୍କେ ମ୍ୟାଲେ ଆର୍ଗେ ଣ୍ଡୁ ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ପାଙ୍ଗ୍ନେ ଦିନା ଟିକ୍ ଦେତ୍ରକମ୍ ଗଟେଏ ।
अपरम् आप्लावितोयमागत्य यावत् सकलमनुजान् प्लावयित्वा नानयत्, तावत् ते यथा न विदामासुः, तथा मनुजसुतागमनेपि भविष्यति।
40 ଆତେନ୍ ବେଲା ଲିଜ ଡାଗ୍ରା ସ୍ଲେ ମ୍ୟାକ୍ନେ ସେଲାମ୍ବୁଏଇଂବାନ୍ ମୁଇଂଜାକେ ସ୍ରିଚେ ଡୁଂଡଏ । ବାରି ବିନ୍ରେକେ ଆନ୍ତାର୍ ବିଏ ।
तदा क्षेत्रस्थितयोर्द्वयोरेको धारिष्यते, अपरस्त्याजिष्यते।
41 ମ୍ୱାୟା ସେଲାମ୍ବୁଏ ପ୍ନିଡିର୍ ଉଃଡିର୍ ଡିଂଲେଃଆର୍ଏ ମେଁଇଂନେ ବିତ୍ରେ ମୁଇଂଜାକେ ସ୍ରିଚେ ଡୁଂଡଆର୍ଏ ଆରି ବାରି ମୁଇଂଜାକେ ଆନ୍ତାର୍ ବିଃଆର୍ଏ ।
तथा पेषण्या पिंषत्योरुभयो र्योषितोरेका धारिष्यतेऽपरा त्याजिष्यते।
42 “ଏବେ ପେ ଜାଗ୍ରତ୍ରେ ଲାଲାପା ଡାଗ୍ଲା ପେନେ ମାପ୍ରୁ ଅଃନା ପାଙ୍ଗ୍ଏ ପେ ପେମ୍ୟାକେ ଣ୍ଡୁ ।
युष्माकं प्रभुः कस्मिन् दण्ड आगमिष्यति, तद् युष्माभि र्नावगम्यते, तस्मात् जाग्रतः सन्तस्तिष्ठत।
43 ଅଃନା ଡଙ୍ଗାରେ ଗାଏ ଆତେନ୍ ମ୍ୟା ଲାଃଲେ ଡୁଆନେ ମାଲିକ୍ ତରକ୍ ଲେଃଚେ ଡଙ୍ଗାରେକେ ଡୁଆ ଆରାଃଗା ଆର୍ଣ୍ଡୁ ।
कुत्र यामे स्तेन आगमिष्यतीति चेद् गृहस्थो ज्ञातुम् अशक्ष्यत्, तर्हि जागरित्वा तं सन्धिं कर्त्तितुम् अवारयिष्यत् तद् जानीत।
44 ପେଡିଗ୍ କାଲାଆଃ ଜାଗ୍ରତ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଲାଲାପା । ଡାଗ୍ଲା ପେ ଆମେକେ ଉର୍ ପେଲେଃକ୍ନେ ବେଲା ମେଁ ପାଙ୍ଗ୍ପିଙ୍ଗ୍ ଆର୍ଏ ।”
युष्माभिरवधीयतां, यतो युष्माभि र्यत्र न बुध्यते, तत्रैव दण्डे मनुजसुत आयास्यति।
45 “ତେଲା ଜାଣ୍ଡେ ବିସ୍ବାସ୍ ଆରି ବୁଦିମାନ୍ ଗତିରେ? ଜା ଆଡ଼ାତ୍ରା ସାଉକାର୍ ବିନ୍ ଗତିରେଇଂକେ ଟିକ୍ବେଲା ବଲେ ବାଟାବିଃନେ ଦାଇତ୍ ଅଦିକାର୍ ବିଏ ।
प्रभु र्निजपरिवारान् यथाकालं भोजयितुं यं दासम् अध्यक्षीकृत्य स्थापयति, तादृशो विश्वास्यो धीमान् दासः कः?
46 ମାପ୍ରୁ ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ମୁଡ଼ି ଗତିରେକେ ଦେତ୍ ରକମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍କ୍ନେ କେଏ ମେଁ ଦନ୍ୟ ।
प्रभुरागत्य यं दासं तथाचरन्तं वीक्षते, सएव धन्यः।
47 ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ସତ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଂ, ଦେତ୍ରକମ୍ ଗତିରେକେ ସାଉକାର୍ ମୁଇଂଦିନା ଡିଗ୍ ମେଁନେ ସାପା ଦନ୍ସମ୍ପତି ମେଁ ଦାଇତ୍ରେ ବଏ ।”
युष्मानहं सत्यं वदामि, स तं निजसर्व्वस्वस्याधिपं करिष्यति।
48 ମାତର୍ ଆତେନ୍ ଗତିରେ ଜଦି ଅବିସ୍ବାସ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ସାଉକାର୍ ଜିଆଃ ଆୱିଗ୍ ଣ୍ଡୁ ଡାଗ୍ଚେ ବାବେଏ ଆରି
किन्तु प्रभुरागन्तुं विलम्बत इति मनसि चिन्तयित्वा यो दुष्टो दासो
49 ବିନ୍ ଗତିରେଇଂକେ ବଗ୍ଟୁଚେ ଉଗ୍ସାରେ ଏତେ ଚଙ୍ଗ୍ଉଗ୍ କଆର୍ଏ
ऽपरदासान् प्रहर्त्तुं मत्तानां सङ्गे भोक्तुं पातुञ्च प्रवर्त्तते,
50 ତେସାଃ ଆତେନ୍ ଚାକର୍ ଉର୍ ଆଲେଃକ୍ନେ ବେଲା ଆରି ମେଁ ଆମ୍ୟାକ୍ନେ ବେଲା ଉଡ଼ିବେଲା ସାଉକାର୍ ଆଣ୍ଡେ ପାଙ୍ଗ୍ଏ
स दासो यदा नापेक्षते, यञ्च दण्डं न जानाति, तत्कालएव तत्प्रभुरुपस्थास्यति।
51 ଆମେକେ ମେଁ ଜାବର୍ ସାସ୍ତି ବିଏ । ମେଁ କପଟି ରେମୁଆଁଇଂନେ ଡଣ୍ଡ୍ ବଗେଏ ଆରି ସାରାସାରିକେଲା ଅଁ ଅଁଚେ ଗିନିକେ ଗେରିଚିଆଚେ ମେଁନେ ଦିନ୍ ୱେଏ ।
तदा तं दण्डयित्वा यत्र स्थाने रोदनं दन्तघर्षणञ्चासाते, तत्र कपटिभिः साकं तद्दशां निरूपयिष्यति।
