ମାତିଉ 17
1 ଜିସୁ ଏନ୍ ତୁର୍କ୍ଲିଗ୍ ଦିନା ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ପିତର୍ ବାରି ଜାକୁବ୍ ଜହନ୍ ବମୟାଁକେ ଡୁଙ୍ଗ୍ ୱେଚେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ତିଆର୍କ୍ନେ କଣ୍ଡା ଆଡ଼ାତ୍ରା ୱେଗେ । ଆତ୍ ଜା ଆଲେଃଗେ ଣ୍ଡୁ ।
ଅନନ୍ତରଂ ଷଡ୍ଦିନେଭ୍ୟଃ ପରଂ ଯୀଶୁଃ ପିତରଂ ଯାକୂବଂ ତତ୍ସହଜଂ ଯୋହନଞ୍ଚ ଗୃହ୍ଲନ୍ ଉଚ୍ଚାଦ୍ରେ ର୍ୱିୱିକ୍ତସ୍ଥାନମ୍ ଆଗତ୍ୟ ତେଷାଂ ସମକ୍ଷଂ ରୂପମନ୍ୟତ୍ ଦଧାର|
2 ସିସ୍ଇଂ କିକେନେ ବେଲା ଜିସୁନେ ରୁପ୍ ବଦ୍ଲେକେ । ମେଁନେ ସାର୍ମୁଆଁ ସ୍ନିସୁଗା ତାର୍କିଗ୍ଗେ ବାରି ମେଁନେ ସକା ତାର୍କିଗ୍ ସୁଗା ତୁଲୁଏ ତ୍ନାକେ ।
ତେନ ତଦାସ୍ୟଂ ତେଜସ୍ୱି, ତଦାଭରଣମ୍ ଆଲୋକୱତ୍ ପାଣ୍ଡରମଭୱତ୍|
3 ବାରି, ମୋଶା ବାରି ଏଲୀୟ ଜିସୁ ଏତେ ବାଲିର୍ବାତା ଡିଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ସିସ୍ଇଂ କେଆର୍କେ ।
ଅନ୍ୟଚ୍ଚ ତେନ ସାକଂ ସଂଲପନ୍ତୌ ମୂସା ଏଲିଯଶ୍ଚ ତେଭ୍ୟୋ ଦର୍ଶନଂ ଦଦତୁଃ|
4 ପିତର୍ ଜିସୁକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, ଅ ମାପ୍ରୁ, ନେ ଜେ ଆକ୍ଅରିଆ ନେଲେଃକେ, ଆକେନ୍ ନିମାଣ୍ଡା; ନାନେ ଜଦି ଇକ୍ଚା ଡିଂଲା ନେଙ୍ଗ୍ ଆକ୍ଅରିଆ ଞ୍ଜିକ୍ଲିଗ୍ କୁଡ଼ିଆ ଣ୍ଡ୍ରାରେଏ, ନା ଆତ୍ଲା ମୁଇଂ, ମଶା ଆତ୍ଲା ମୁଇଂ ବାରି ଏଲିୟ ଆତ୍ଲା ମୁଇଂ ।
ତଦାନୀଂ ପିତରୋ ଯୀଶୁଂ ଜଗାଦ, ହେ ପ୍ରଭୋ ସ୍ଥିତିରତ୍ରାସ୍ମାକଂ ଶୁଭା, ଯଦି ଭୱତାନୁମନ୍ୟତେ, ତର୍ହି ଭୱଦର୍ଥମେକଂ ମୂସାର୍ଥମେକମ୍ ଏଲିଯାର୍ଥଞ୍ଚୈକମ୍ ଇତି ତ୍ରୀଣି ଦୂଷ୍ୟାଣି ନିର୍ମ୍ମମ|
5 ପିତର୍ ଆକେନ୍ ସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍ନେ ବେଲା ଇକୁଡ଼ା ତ୍ରିଗ୍ଡିଆ ଆମେଇଂକେ ଡା ବିକେ, ବାରି କେଲାପା, ଆତେନ୍ ତ୍ରିଗ୍ଡିଆବାନ୍ ଆକେନ୍ ସାମୁଆଁ ଡିଂକେ, “ଏ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ନିଜର୍ ଉଂଡେ ଆକ୍ମେଅରିଆ ନେଂନେ ଜାବର୍ ସାନ୍ତି ନ୍ଲେଃକେ” ଆକ୍ମେନେ ବ୍ନାଲିର୍ ଅଁପା ।
ଏତତ୍କଥନକାଲ ଏକ ଉଜ୍ଜୱଲଃ ପଯୋଦସ୍ତେଷାମୁପରି ଛାଯାଂ କୃତୱାନ୍, ୱାରିଦାଦ୍ ଏଷା ନଭସୀଯା ୱାଗ୍ ବଭୂୱ, ମମାଯଂ ପ୍ରିଯଃ ପୁତ୍ରଃ, ଅସ୍ମିନ୍ ମମ ମହାସନ୍ତୋଷ ଏତସ୍ୟ ୱାକ୍ୟଂ ଯୂଯଂ ନିଶାମଯତ|
6 ସିସ୍ଇଂ ଆତେନ୍ ବ୍ନାଲିର୍ ଅଁଚେ ବୁଟ ୱେଗେ ଜେ ମେଇଂ ତୁବନ୍ନିଆ ତାମୁଚେ ଲଃକେ ।
କିନ୍ତୁ ୱାଚମେତାଂ ଶୃଣ୍ୱନ୍ତଏୱ ଶିଷ୍ୟା ମୃଶଂ ଶଙ୍କମାନା ନ୍ୟୁବ୍ଜା ନ୍ୟପତନ୍|
7 ଜିସୁ ମେଁଇଂନେ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ଆମେଇଂକେ ଲିଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ତଡ଼ିଆ ଆବ୍ଟଗ୍ପା ।”
ତଦା ଯୀଶୁରାଗତ୍ୟ ତେଷାଂ ଗାତ୍ରାଣି ସ୍ପୃଶନ୍ ଉୱାଚ, ଉତ୍ତିଷ୍ଠତ, ମା ଭୈଷ୍ଟ|
8 ତେଲା ମେଇଂ ଆଡ଼ାତ୍ରା କେଚେ ଜିସୁକେ ଆନ୍ତାର୍ଚେ ଆତ୍ଅରିଆ ବାରି ଆଜାକେ ଡିଗ୍ ଆକେଆର୍କେ ଣ୍ଡୁ ।
ତଦାନୀଂ ନେତ୍ରାଣ୍ୟୁନ୍ମୀଲ୍ୟ ଯୀଶୁଂ ୱିନା କମପି ନ ଦଦୃଶୁଃ|
9 ମେଇଂ କଣ୍ଡାବାନ୍ ଜାର୍ନେ ବେଲା ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ଆଦେସ୍ ବିଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ଗୁଏଚେ ମାତଡ଼ିଆ ଜାକ ମେଃନେ କେପେଲେ ଏନ୍ ଦର୍ସନ୍ ବିଃକ୍ନେ ସାମୁଆଁ ପେ ଆଜାଡିଗ୍ ଆବାସଙ୍ଗ୍ଗ୍ପା ।”
ତତଃ ପରମ୍ ଅଦ୍ରେରୱରୋହଣକାଲେ ଯୀଶୁସ୍ତାନ୍ ଇତ୍ୟାଦିଦେଶ, ମନୁଜସୁତସ୍ୟ ମୃତାନାଂ ମଧ୍ୟାଦୁତ୍ଥାନଂ ଯାୱନ୍ନ ଜାଯତେ, ତାୱତ୍ ଯୁଷ୍ମାଭିରେତଦ୍ଦର୍ଶନଂ କସ୍ମୈଚିଦପି ନ କଥଯିତୱ୍ୟଂ|
10 ସିସ୍ଇଂ ଜିସୁକେ ସାଲ୍ୟାକୁଆର୍କେ, “ଏଲୀୟ ସେନୁଗ୍ ପାଙ୍ଗ୍ ଡାଗ୍ଚେ ନେନେ ଦରମ୍ ଗୁରୁଇଂ ମେଃନ୍ସା ବାସଙ୍ଗ୍ବକେ?”
ତଦା ଶିଷ୍ୟାସ୍ତଂ ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ, ପ୍ରଥମମ୍ ଏଲିଯ ଆଯାସ୍ୟତୀତି କୁତ ଉପାଧ୍ୟାଯୈରୁଚ୍ୟତେ?
11 ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ଉତର୍ ବିକେ “ଅଁଃ ଅଁ ଏଲୀୟ ସେନୁଗ୍ ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ସାପା ବିସୟ୍ ଆଃର୍ମେଚେ ବନେ ସାମୁଆଁ ।
ତତୋ ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୱାଦୀତ୍, ଏଲିଯଃ ପ୍ରାଗେତ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ସାଧଯିଷ୍ୟତୀତି ସତ୍ୟଂ,
12 ମାତର୍ ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଂ ଏଲୀୟ ପାଙ୍ଗ୍ ଡାଲେକେ ବାରି ଆମେକେ ମାସାମୁଆଁଚେ ରେମୁଆଁଇଂ ମେଁ ଆଡ଼ାତ୍ରା ମେଃନେ ଇକ୍ଚା ଆତେନ୍ ଡିଂଆର୍ଏ । ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଡିଗ୍ ମେଇଂ ଦେତ୍ରକମ୍ ବେବଆର୍ ଡିଂଚେ କଷ୍ଟ ବିଃଆର୍ଏ ।”
କିନ୍ତ୍ୱହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱଚ୍ମି, ଏଲିଯ ଏତ୍ୟ ଗତଃ, ତେ ତମପରିଚିତ୍ୟ ତସ୍ମିନ୍ ଯଥେଚ୍ଛଂ ୱ୍ୟୱଜହୁଃ; ମନୁଜସୁତେନାପି ତେଷାମନ୍ତିକେ ତାଦୃଗ୍ ଦୁଃଖଂ ଭୋକ୍ତୱ୍ୟଂ|
13 ଆତେନ୍ ବେଲା ସିସ୍ଇଂ ବୁଜେ ୟାଆର୍କେ ଜେ ଜିସୁ ଡୁବନ୍ ବିଃନେ ଜହନ୍ ବିସୟ୍ରେ ବାସଙ୍ଗ୍ଡିଂକେ ।
ତଦାନୀଂ ସ ମଜ୍ଜଯିତାରଂ ଯୋହନମଧି କଥାମେତାଂ ୱ୍ୟାହୃତୱାନ୍, ଇତ୍ଥଂ ତଚ୍ଛିଷ୍ୟା ବୁବୁଧିରେ|
14 ଜିସୁ ବାରି ମେଁନେ ସିସ୍ଇଂ ରେମୁଆଁ କିରଲେକ୍ନେ ବିତ୍ରେ ଆଣ୍ଡେକ୍ନେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁ ଜିସୁନେ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ଡେଙ୍ଗାଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ,
ପଶ୍ଚାତ୍ ତେଷୁ ଜନନିୱହସ୍ୟାନ୍ତିକମାଗତେଷୁ କଶ୍ଚିତ୍ ମନୁଜସ୍ତଦନ୍ତିକମେତ୍ୟ ଜାନୂନୀ ପାତଯିତ୍ୱା କଥିତୱାନ୍,
15 “ମାପ୍ରୁ ନେଉଂକେ ଦୟା ଡିଙ୍ଗ୍ । ମେଁ ମୁର୍ଚା ରଗ୍ରେ ଉଡ଼ି କସ୍ଟ ବାଡିଂକେ ବାରି ଉଡ଼ିତର୍ ସୁଆନ୍ନିଆ ଆରି ଣ୍ଡିଆନ୍ନିଆ ଲଃୱେଡିଂକେ ।
ହେ ପ୍ରଭୋ, ମତ୍ପୁତ୍ରଂ ପ୍ରତି କୃପାଂ ୱିଦଧାତୁ, ସୋପସ୍ମାରାମଯେନ ଭୃଶଂ ୱ୍ୟଥିତଃ ସନ୍ ପୁନଃ ପୁନ ର୍ୱହ୍ନୌ ମୁହୁ ର୍ଜଲମଧ୍ୟେ ପତତି|
16 ଆମେକେ ନେଙ୍ଗ୍ ନାନେ ସିସ୍ଇଂ ଡାଗ୍ରା ଡୁଙ୍ଗ୍ପାଙ୍ଗ୍ମ୍ବଗେ; ମାତର୍ ମେଇଂ ଆମେକେ ନିମାଣ୍ଡା ଆଡିଙ୍ଗ୍ ଆୟାଆର୍କେ ଣ୍ଡୁ ।”
ତସ୍ମାଦ୍ ଭୱତଃ ଶିଷ୍ୟାଣାଂ ସମୀପେ ତମାନଯଂ କିନ୍ତୁ ତେ ତଂ ସ୍ୱାସ୍ଥଂ କର୍ତ୍ତୁଂ ନ ଶକ୍ତାଃ|
17 ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଆରେ ଅବିସ୍ବାସି ଆରି ଦଦ୍ୟା ଗାଲି ୱେଣ୍ଡ୍ରେ ବଂସ, ଉଃଡ଼ି ମୁଆଁ ନିଂ ପେନେ ଏତେ ନ୍ଲେଃଏ? ଉଃଡ଼ି ମୁଆଁ ପେନେ ବେବଆର୍ ନ୍ସମ୍ବାଲେଏ? ଆକ୍ଅରିଆ ଡୁଙ୍ଗ୍ପାଙ୍ଗ୍ଲା । ଆମେକେ ଆକ୍ଅରିଆ ନିଂ ଡାଗ୍ରା ଡୁଙ୍ଗ୍ପାଙ୍ଗ୍ଲା ।
ତଦା ଯୀଶୁଃ କଥିତୱାନ୍ ରେ ଅୱିଶ୍ୱାସିନଃ, ରେ ୱିପଥଗାମିନଃ, ପୁନଃ କତିକାଲାନ୍ ଅହଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସନ୍ନିଧୌ ସ୍ଥାସ୍ୟାମି? କତିକାଲାନ୍ ୱା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ସହିଷ୍ୟେ? ତମତ୍ର ମମାନ୍ତିକମାନଯତ|
18 ଗଡ଼େଅନେ ବିତ୍ରେ ଲେଃକ୍ନେ ଗଲିଆକେ ଜିସୁ ଦାକା ବିକେ । ଗଲିଆ ଆମେକେ ଆନ୍ତାର୍ଚେ ଲାଗ୍ଡଗେ ଆରି ଆତୁଆଃଆ ଗଡ଼େଅ ନିମାଣ୍ଡା ଡିଙ୍ଗ୍ ୱେଗେ ।”
ପଶ୍ଚାଦ୍ ଯୀଶୁନା ତର୍ଜତଏୱ ସ ଭୂତସ୍ତଂ ୱିହାଯ ଗତୱାନ୍, ତଦ୍ଦଣ୍ଡଏୱ ସ ବାଲକୋ ନିରାମଯୋଽଭୂତ୍|
19 ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ସିସ୍ଇଂ ଜିସୁକେ ଜା ଆଲେଃକ୍ନେ ବେଲା ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ସାଲ୍ୟାକୁଆର୍କେ “ନେ ମେଃନ୍ସା ଆତେନ୍ ବୁତ୍କେ ଆଃଆନ୍ତାର୍ ନେୟାକେ ଣ୍ଡୁ?”
ତତଃ ଶିଷ୍ୟା ଗୁପ୍ତଂ ଯୀଶୁମୁପାଗତ୍ୟ ବଭାଷିରେ, କୁତୋ ୱଯଂ ତଂ ଭୂତଂ ତ୍ୟାଜଯିତୁଂ ନ ଶକ୍ତାଃ?
20 ଜିସୁ ଉତର୍ ବିକେ “ପେନେ ବିସ୍ବାସ୍ ଇକୁଡ଼ା । ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ସତ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଂ ଜଦି ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସରିସ୍ ମୁଞ୍ଜି ରକମ୍ ବିସ୍ବାସ୍ ଲେଃଏ, ତେଲା ଆକେନ୍ କଣ୍ଡାକେ ଆକ୍ବାନ୍ ଆତ୍ ୱେଲା ଡାଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ଲା ଆତେନ୍ ଗୁଚେଏ । ବିସ୍ବାସ୍ରେ ପେ ସାପା ଡିଙ୍ଗ୍ ପେୟାଏ ।”
ଯୀଶୁନା ତେ ପ୍ରୋକ୍ତାଃ, ଯୁଷ୍ମାକମପ୍ରତ୍ୟଯାତ୍;
21 ମାତର୍ ପାର୍ତନା ଉପାସ୍ ମାଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ବିନ୍ ମେଃଣ୍ଡିଗ୍ ଉପାୟ୍ରେ ସେଆଁରେ ତାର୍ ଆୱେ ଣ୍ଡୁ ।
ଯୁଷ୍ମାନହଂ ତଥ୍ୟଂ ୱଚ୍ମି ଯଦି ଯୁଷ୍ମାକଂ ସର୍ଷପୈକମାତ୍ରୋପି ୱିଶ୍ୱାସୋ ଜାଯତେ, ତର୍ହି ଯୁଷ୍ମାଭିରସ୍ମିନ୍ ଶୈଲେ ତ୍ୱମିତଃ ସ୍ଥାନାତ୍ ତତ୍ ସ୍ଥାନଂ ଯାହୀତି ବ୍ରୂତେ ସ ତଦୈୱ ଚଲିଷ୍ୟତି, ଯୁଷ୍ମାକଂ କିମପ୍ୟସାଧ୍ୟଞ୍ଚ କର୍ମ୍ମ ନ ସ୍ଥାସ୍ୟାତି| କିନ୍ତୁ ପ୍ରାର୍ଥନୋପୱାସୌ ୱିନୈତାଦୃଶୋ ଭୂତୋ ନ ତ୍ୟାଜ୍ୟେତ|
22 ସିସ୍ଇଂ ସାପାରେ ଗାଲିଲୀନ୍ନିଆ ମୁଇଂନ୍ନିଆ ଡିଙ୍ଗ୍ଲା ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେକେ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ନ୍ତିନ୍ନିଆ ଆଃସାଃ ବିଃନ୍ସାଃ ମେଁ ଏଃକେ ୱେଡିଂକେ ।
ଅପରଂ ତେଷାଂ ଗାଲୀଲ୍ପ୍ରଦେଶେ ଭ୍ରମଣକାଲେ ଯୀଶୁନା ତେ ଗଦିତାଃ, ମନୁଜସୁତୋ ଜନାନାଂ କରେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତେ ତୈ ର୍ହନିଷ୍ୟତେ ଚ,
23 ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁଇଂ ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେକେ ବାଗୁଏ ଆର୍ଏ ମାତର୍ ଜିର୍ସି ବିତ୍ରେ ମେଁ ବାରି ମୁଇଂତର୍ ତଡ଼ିଆଏ ।” ଆତ୍ବାନ୍ ସିସ୍ଇଂ ଦୁକ୍ ଡିଙ୍ଗ୍କେ ।
କିନ୍ତୁ ତୃତୀଯେଽହିନ ମ ଉତ୍ଥାପିଷ୍ୟତେ, ତେନ ତେ ଭୃଶଂ ଦୁଃଖିତା ବଭୂୱଃ|
24 ଜିସୁ ବାରି ମେଁନେ ସିସ୍ଇଂ କପର୍ନାହୁମ୍ନ୍ନିଆ ପାଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମନ୍ଦିର୍ନେ ଡାବୁ ରାସିଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡ୍ରେଇଂ ପିତର୍କେ ସାଲ୍ୟାକୁଆର୍କେ “ପେନେ ଗୁରୁ ମନ୍ଦିର୍ନେ ଡାବୁ ବିମ୍ୟା କ୍ଲେ?”
ତଦନନ୍ତରଂ ତେଷୁ କଫର୍ନାହୂମ୍ନଗରମାଗତେଷୁ କରସଂଗ୍ରାହିଣଃ ପିତରାନ୍ତିକମାଗତ୍ୟ ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ, ଯୁଷ୍ମାକଂ ଗୁରୁଃ କିଂ ମନ୍ଦିରାର୍ଥଂ କରଂ ନ ଦଦାତି? ତତଃ ପିତରଃ କଥିତୱାନ୍ ଦଦାତି|
25 ପିତର୍ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ସତେଆ ।” ପିତର୍ ଡୁଆ ବିତ୍ରେ ଗାକ୍ନେ ଦାପ୍ରେ ଜିସୁ ଆମେକେ ସାଲ୍ୟାଃକୁକେ, “ସିମୋନ୍ ନା ମେଁନେ ବାବେ ନାଡିଙ୍ଗ୍? ଏନ୍ ମଞ୍ଚ୍ପୁର୍ନେ ଇଃସାଙ୍ଗ୍ଇଂକେ ଜା ଡାବୁ ବିଏ ମେଇଂନେ ରାଜିନେ ପର୍ଜାଇଂ ଣ୍ତୁଲା ବିଦେସିଇଂ?”
ତତସ୍ତସ୍ମିନ୍ ଗୃହମଧ୍ୟମାଗତେ ତସ୍ୟ କଥାକଥନାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱମେୱ ଯୀଶୁରୁୱାଚ, ହେ ଶିମୋନ୍, ମେଦିନ୍ୟା ରାଜାନଃ ସ୍ୱସ୍ୱାପତ୍ୟେଭ୍ୟଃ କିଂ ୱିଦେଶିଭ୍ୟଃ କେଭ୍ୟଃ କରଂ ଗୃହ୍ଲନ୍ତି? ଅତ୍ର ତ୍ୱଂ କିଂ ବୁଧ୍ୟସେ? ତତଃ ପିତର ଉକ୍ତୱାନ୍, ୱିଦେଶିଭ୍ୟଃ|
26 ପିତର୍ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ବିଦେସିଇଂ ।” ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ତେଲା ରାଜିନେ ପର୍ଜାଇଂ ଡାବୁ ସାଲ୍ୟାଃନେ ବାନ୍ ମୁକ୍ତି ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ?
ତଦା ଯୀଶୁରୁକ୍ତୱାନ୍, ତର୍ହି ସନ୍ତାନା ମୁକ୍ତାଃ ସନ୍ତି|
27 ମାତର୍ ନେ ଏକେ ଆମେଇଂକେ ଅପ୍ମାନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ନେ ନେଚାଏଁକେ । ନାନେ କେଣ୍ଡିଆଃନ୍ନିଆ ୱେଚେ ଚ୍ନାଗ୍ ତ୍ଲାଗ୍ । ସେନୁଗ୍ ମୁଡ଼ିନେ ଆଡ଼ ଲାଃଏ ମେଁନେ ତୁମୁଆଃବାନ୍ ମୁଇଂ ଡାବୁ ପେବାଏ । ଆତେନ୍ ଡୁଙ୍ଗ୍ୱେଚେ ନେଙ୍ଗ୍ନେସା ବାରି ନାଁ ନ୍ସା ମନ୍ଦିର୍ନେ ରୁନ୍ ଡାବୁ ବିଃଜଗ୍ତ୍ଲାଗ୍ ।”
ତଥାପି ଯଥାସ୍ମାଭିସ୍ତେଷାମନ୍ତରାଯୋ ନ ଜନ୍ୟତେ, ତତ୍କୃତେ ଜଲଧେସ୍ତୀରଂ ଗତ୍ୱା ୱଡିଶଂ କ୍ଷିପ, ତେନାଦୌ ଯୋ ମୀନ ଉତ୍ଥାସ୍ୟତି, ତଂ ଘୃତ୍ୱା ତନ୍ମୁଖେ ମୋଚିତେ ତୋଲକୈକଂ ରୂପ୍ୟଂ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟସି, ତଦ୍ ଗୃହୀତ୍ୱା ତୱ ମମ ଚ କୃତେ ତେଭ୍ୟୋ ଦେହି|
