ମାତିଉ 17
1 ଜିସୁ ଏନ୍ ତୁର୍କ୍ଲିଗ୍ ଦିନା ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ପିତର୍ ବାରି ଜାକୁବ୍ ଜହନ୍ ବମୟାଁକେ ଡୁଙ୍ଗ୍ ୱେଚେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ତିଆର୍କ୍ନେ କଣ୍ଡା ଆଡ଼ାତ୍ରା ୱେଗେ । ଆତ୍ ଜା ଆଲେଃଗେ ଣ୍ଡୁ ।
၁ခြောက်ရက်လွန်သောအခါ ယေရှုသည် ပေတရု၊ ယာကုပ်၊ ယာကုပ်ညီ ယောဟန်တို့ကိုခေါ်၍၊ မြင့်လှ စွာသော တောင်ပေါ်တွင် ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်သို့ ဆောင်ကြွတော်မူ၏။
2 ସିସ୍ଇଂ କିକେନେ ବେଲା ଜିସୁନେ ରୁପ୍ ବଦ୍ଲେକେ । ମେଁନେ ସାର୍ମୁଆଁ ସ୍ନିସୁଗା ତାର୍କିଗ୍ଗେ ବାରି ମେଁନେ ସକା ତାର୍କିଗ୍ ସୁଗା ତୁଲୁଏ ତ୍ନାକେ ।
၂သူတို့ရှေ့၌ ထူးခြားသောအဆင်းအရောင်နှင့် ပြည့်စုံသည်ဖြစ်၍၊ မျက်နှာတော်သည် နေကဲ့သို့ထွန်း တောက်လျက်၊ အဝတ်တော်သည် အလင်းကဲ့သို့ဖြူလျက်ရှိ၏။
3 ବାରି, ମୋଶା ବାରି ଏଲୀୟ ଜିସୁ ଏତେ ବାଲିର୍ବାତା ଡିଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ସିସ୍ଇଂ କେଆର୍କେ ।
၃မောရှေနှင့်ဧလိယသည် ထင်ရှား၍ ကိုယ်တော်နှင့်အတူစကားပြောလျက်နေကြ၏။
4 ପିତର୍ ଜିସୁକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, ଅ ମାପ୍ରୁ, ନେ ଜେ ଆକ୍ଅରିଆ ନେଲେଃକେ, ଆକେନ୍ ନିମାଣ୍ଡା; ନାନେ ଜଦି ଇକ୍ଚା ଡିଂଲା ନେଙ୍ଗ୍ ଆକ୍ଅରିଆ ଞ୍ଜିକ୍ଲିଗ୍ କୁଡ଼ିଆ ଣ୍ଡ୍ରାରେଏ, ନା ଆତ୍ଲା ମୁଇଂ, ମଶା ଆତ୍ଲା ମୁଇଂ ବାରି ଏଲିୟ ଆତ୍ଲା ମୁଇଂ ।
၄ထိုအခါ ပေတရုက၊ သခင်၊ ဤအရပ်၌နေဘွယ်ကောင်းပါ၏။ ကိုယ်တော်ဘို့တဲတဆောင်၊ မောရှေဘို့ တဆောင်၊ ဧလိယဘို့တဆောင်၊ တဲသုံးဆောင်ကို အလိုတော်ရှိလျှင် အကျွန်ုပ်တို့သည် ဆောက်လုပ်ပါမည်ဟု လျှောက်လေ၏။
5 ପିତର୍ ଆକେନ୍ ସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍ନେ ବେଲା ଇକୁଡ଼ା ତ୍ରିଗ୍ଡିଆ ଆମେଇଂକେ ଡା ବିକେ, ବାରି କେଲାପା, ଆତେନ୍ ତ୍ରିଗ୍ଡିଆବାନ୍ ଆକେନ୍ ସାମୁଆଁ ଡିଂକେ, “ଏ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ନିଜର୍ ଉଂଡେ ଆକ୍ମେଅରିଆ ନେଂନେ ଜାବର୍ ସାନ୍ତି ନ୍ଲେଃକେ” ଆକ୍ମେନେ ବ୍ନାଲିର୍ ଅଁପା ।
၅ထိုသို့လျှောက်စဉ်တွင်၊ ထွန်းလင်းသောမိုဃ်းတိမ်သည် ထိုသူတို့ကိုလွှမ်းမိုး၍၊ ဤသူသည် ငါနှစ်သက် မြတ်နိုးရာ၊ ငါ၏ချစ်သားပေတည်။ သူ၏စကားကို နားထောင်ကြလော့ဟု မိုဃ်းတိမ်ကအသံတော်ဖြစ်လေ၏။
6 ସିସ୍ଇଂ ଆତେନ୍ ବ୍ନାଲିର୍ ଅଁଚେ ବୁଟ ୱେଗେ ଜେ ମେଇଂ ତୁବନ୍ନିଆ ତାମୁଚେ ଲଃକେ ।
၆တပည့်တော်တို့သည် ကြားရလျှင်၊ ပြပ်ဝပ်၍ အလွန်ကြောက်လန့်ခြင်းရှိကြ၏။
7 ଜିସୁ ମେଁଇଂନେ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ଆମେଇଂକେ ଲିଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ତଡ଼ିଆ ଆବ୍ଟଗ୍ପା ।”
၇ယေရှုသည်လာ၍ သူတို့ကို လက်နှင့်တို့တော်မူလျက်၊ ထကြ၊ မကြောက်ကြနှင့်ဟု မိန့်တော်မူသော်၊
8 ତେଲା ମେଇଂ ଆଡ଼ାତ୍ରା କେଚେ ଜିସୁକେ ଆନ୍ତାର୍ଚେ ଆତ୍ଅରିଆ ବାରି ଆଜାକେ ଡିଗ୍ ଆକେଆର୍କେ ଣ୍ଡୁ ।
၈သူတို့သည် ကြည့်မြော်သဖြင့်၊ ယေရှုတယောက်တည်းမှတပါး၊ အဘယ်သူကိုမျှ မမြင်ကြ။
9 ମେଇଂ କଣ୍ଡାବାନ୍ ଜାର୍ନେ ବେଲା ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ଆଦେସ୍ ବିଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ଗୁଏଚେ ମାତଡ଼ିଆ ଜାକ ମେଃନେ କେପେଲେ ଏନ୍ ଦର୍ସନ୍ ବିଃକ୍ନେ ସାମୁଆଁ ପେ ଆଜାଡିଗ୍ ଆବାସଙ୍ଗ୍ଗ୍ପା ।”
၉တောင်ပေါ်မှဆင်းကြသောအခါ ယေရှုက၊ လူသားသည်သေခြင်းမှ မထမြောက်မှီတိုင်အောင်၊ သင်တို့ ယခုမြင်သော ရူပါရုံကို အဘယ်သူအားမျှမပြောကြနှင့်ဟု တပည့်တော်တို့ကို ပညတ်တော်မူ၏။
10 ସିସ୍ଇଂ ଜିସୁକେ ସାଲ୍ୟାକୁଆର୍କେ, “ଏଲୀୟ ସେନୁଗ୍ ପାଙ୍ଗ୍ ଡାଗ୍ଚେ ନେନେ ଦରମ୍ ଗୁରୁଇଂ ମେଃନ୍ସା ବାସଙ୍ଗ୍ବକେ?”
၁၀ထိုအခါ တပည့်တော်တို့က၊ ဧလိယသည် အရင်လာရမည်ဟု ကျမ်းပြုဆရာတို့သည် အဘယ်ကြောင့် ဆိုပါသနည်းဟု မေးလျှောက်ကြလျှင်၊
11 ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ଉତର୍ ବିକେ “ଅଁଃ ଅଁ ଏଲୀୟ ସେନୁଗ୍ ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ସାପା ବିସୟ୍ ଆଃର୍ମେଚେ ବନେ ସାମୁଆଁ ।
၁၁ယေရှုက၊ ဧလိယသည်အရင်လာ၍ အလုံးစုံတို့ကို ပြုပြင်ရသည်မှန်ပေ၏။
12 ମାତର୍ ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଂ ଏଲୀୟ ପାଙ୍ଗ୍ ଡାଲେକେ ବାରି ଆମେକେ ମାସାମୁଆଁଚେ ରେମୁଆଁଇଂ ମେଁ ଆଡ଼ାତ୍ରା ମେଃନେ ଇକ୍ଚା ଆତେନ୍ ଡିଂଆର୍ଏ । ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଡିଗ୍ ମେଇଂ ଦେତ୍ରକମ୍ ବେବଆର୍ ଡିଂଚେ କଷ୍ଟ ବିଃଆର୍ଏ ।”
၁၂ငါဆိုသည်ကား၊ ဧလိယရောက်လာပြီ။ လူများသည်သူ့ကိုမသိသဖြင့် သူ့အားပြုချင်သမျှကိုပြုကြပြီ။ ထို နည်းတူ လူသားသည်လည်း ထိုလူများလက်၌ ခံရမည်ဟုမိန့်တော်မူသော်၊
13 ଆତେନ୍ ବେଲା ସିସ୍ଇଂ ବୁଜେ ୟାଆର୍କେ ଜେ ଜିସୁ ଡୁବନ୍ ବିଃନେ ଜହନ୍ ବିସୟ୍ରେ ବାସଙ୍ଗ୍ଡିଂକେ ।
၁၃ဗတ္တိဇံဆရာယောဟန်ကို အမှတ်ပြု၍ မိန့်တော်မူကြောင်းကို တပည့်တော်တို့သည် နားလည်ကြ၏။
14 ଜିସୁ ବାରି ମେଁନେ ସିସ୍ଇଂ ରେମୁଆଁ କିରଲେକ୍ନେ ବିତ୍ରେ ଆଣ୍ଡେକ୍ନେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁ ଜିସୁନେ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ଡେଙ୍ଗାଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ,
၁၄လူအစုအဝေးရှိရာသို့ ရောက်ကြသောအခါ၊ လူတယောက်သည် အထံတော်သို့ချဉ်းကပ်၍ ဒူးထောက် လျက်၊ သခင်၊
15 “ମାପ୍ରୁ ନେଉଂକେ ଦୟା ଡିଙ୍ଗ୍ । ମେଁ ମୁର୍ଚା ରଗ୍ରେ ଉଡ଼ି କସ୍ଟ ବାଡିଂକେ ବାରି ଉଡ଼ିତର୍ ସୁଆନ୍ନିଆ ଆରି ଣ୍ଡିଆନ୍ନିଆ ଲଃୱେଡିଂକେ ।
၁၅အကျွန်ုပ်၏သားကို ကယ်မသနားတော်မူပါ။ ဝက်ရူးနာစွဲ၍ ပြင်းစွာခံစားရပါ၏။ မီး၌၎င်း၊ ရေ၌၎င်း အကြိမ်ကြိမ်လဲတတ်ပါ၏။
16 ଆମେକେ ନେଙ୍ଗ୍ ନାନେ ସିସ୍ଇଂ ଡାଗ୍ରା ଡୁଙ୍ଗ୍ପାଙ୍ଗ୍ମ୍ବଗେ; ମାତର୍ ମେଇଂ ଆମେକେ ନିମାଣ୍ଡା ଆଡିଙ୍ଗ୍ ଆୟାଆର୍କେ ଣ୍ଡୁ ।”
၁၆တပည့်တော်တို့ထံသို့ ဆောင်ခဲ့၍ သူတို့သည်ချမ်းသာမပေးနိုင်ကြပါဟု လျှောက်လျှင်၊
17 ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଆରେ ଅବିସ୍ବାସି ଆରି ଦଦ୍ୟା ଗାଲି ୱେଣ୍ଡ୍ରେ ବଂସ, ଉଃଡ଼ି ମୁଆଁ ନିଂ ପେନେ ଏତେ ନ୍ଲେଃଏ? ଉଃଡ଼ି ମୁଆଁ ପେନେ ବେବଆର୍ ନ୍ସମ୍ବାଲେଏ? ଆକ୍ଅରିଆ ଡୁଙ୍ଗ୍ପାଙ୍ଗ୍ଲା । ଆମେକେ ଆକ୍ଅରିଆ ନିଂ ଡାଗ୍ରା ଡୁଙ୍ଗ୍ପାଙ୍ଗ୍ଲା ।
၁၇ယေရှုက၊ ယုံကြည်ခြင်းမရှိ၊ ဖောက်ပြန်သောအမျိုး၊ ငါသည် သင်တို့နှင့်တကွ အဘယ်မျှကာလပတ်လုံး နေရမည်နည်း။ သင်တို့ကို အဘယ်မျှကာလပတ်လုံးသည်းခံရမည်နည်း။ သူငယ်ကို ငါ့ထံသို့ယူခဲ့ကြဟု မိန့်တော် မူ၏။
18 ଗଡ଼େଅନେ ବିତ୍ରେ ଲେଃକ୍ନେ ଗଲିଆକେ ଜିସୁ ଦାକା ବିକେ । ଗଲିଆ ଆମେକେ ଆନ୍ତାର୍ଚେ ଲାଗ୍ଡଗେ ଆରି ଆତୁଆଃଆ ଗଡ଼େଅ ନିମାଣ୍ଡା ଡିଙ୍ଗ୍ ୱେଗେ ।”
၁၈ယေရှုသည် သူ့ကိုဆုံးမတော်မူလျှင်၊ နတ်ဆိုးသည် သူမှထွက်သွားသဖြင့်၊ ထိုခဏမှစ၍ သူငယ်သည် ကျန်းမာပကတိဖြစ်လေ၏။
19 ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ସିସ୍ଇଂ ଜିସୁକେ ଜା ଆଲେଃକ୍ନେ ବେଲା ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ସାଲ୍ୟାକୁଆର୍କେ “ନେ ମେଃନ୍ସା ଆତେନ୍ ବୁତ୍କେ ଆଃଆନ୍ତାର୍ ନେୟାକେ ଣ୍ଡୁ?”
၁၉ထိုအခါ တပည့်တော်တို့သည် ဆိတ်ကွယ်ရာအရပ်၌ ယေရှုထံတော်သို့ချဉ်းကပ်၍၊ အကျွန်ုပ်တို့သည် ထိုနတ်ဆိုးကိုအဘယ်ကြောင့် မနှင်ထုတ်နိုင်ပါသနည်းဟု လျှောက်ကြသော်၊
20 ଜିସୁ ଉତର୍ ବିକେ “ପେନେ ବିସ୍ବାସ୍ ଇକୁଡ଼ା । ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ସତ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଂ ଜଦି ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସରିସ୍ ମୁଞ୍ଜି ରକମ୍ ବିସ୍ବାସ୍ ଲେଃଏ, ତେଲା ଆକେନ୍ କଣ୍ଡାକେ ଆକ୍ବାନ୍ ଆତ୍ ୱେଲା ଡାଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ଲା ଆତେନ୍ ଗୁଚେଏ । ବିସ୍ବାସ୍ରେ ପେ ସାପା ଡିଙ୍ଗ୍ ପେୟାଏ ।”
၂၀သင်တို့သည် ယုံကြည်ခြင်းမရှိသောကြောင့် မနှင်ထုတ်နိုင်ကြ။ ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ သင်တို့သည် မုန်ညင်းစေ့ခန့်မျှလောက်သော ယုံကြည်ခြင်းရှိလျှင်၊ ထိုတောင်ကို နေရာမှရွေ့လော့ဟုဆိုကြသော်၊ နေရာမှ ရွေ့လိမ့်မည်။ ယုံကြည်ခြင်းရှိလျှင် သင်တို့မတတ်နိုင်သောအမှုမရှိ။
21 ମାତର୍ ପାର୍ତନା ଉପାସ୍ ମାଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ବିନ୍ ମେଃଣ୍ଡିଗ୍ ଉପାୟ୍ରେ ସେଆଁରେ ତାର୍ ଆୱେ ଣ୍ଡୁ ।
၂၁သို့သော်လည်း ဆုတောင်ခြင်း၊ အစာရှောင်ခြင်းမှတပါး အဘယ်သို့သောအားဖြင့်၊ ထိုအမျိုးသည် မ ထွက်တတ်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
22 ସିସ୍ଇଂ ସାପାରେ ଗାଲିଲୀନ୍ନିଆ ମୁଇଂନ୍ନିଆ ଡିଙ୍ଗ୍ଲା ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେକେ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ନ୍ତିନ୍ନିଆ ଆଃସାଃ ବିଃନ୍ସାଃ ମେଁ ଏଃକେ ୱେଡିଂକେ ।
၂၂ဂါလိလဲပြည်၌နေကြစဉ်တွင် ယေရှုက၊ လူသားကို လူတို့လက်သို့အပ်နှံရသောအချိန်နီးပြီ။
23 ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁଇଂ ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେକେ ବାଗୁଏ ଆର୍ଏ ମାତର୍ ଜିର୍ସି ବିତ୍ରେ ମେଁ ବାରି ମୁଇଂତର୍ ତଡ଼ିଆଏ ।” ଆତ୍ବାନ୍ ସିସ୍ଇଂ ଦୁକ୍ ଡିଙ୍ଗ୍କେ ।
၂၃သူတို့သည် သတ်ကြလိမ့်မည်။ သုံးရက်မြောက်သောနေ့၌ ထမြောက်လိမ့်မည်ဟု တပည့်တော်တို့အား မိန့်တော်မူ၏။ သူတို့သည်လည်း အလွန်ဝမ်းနည်းခြင်းရှိကြ၏။
24 ଜିସୁ ବାରି ମେଁନେ ସିସ୍ଇଂ କପର୍ନାହୁମ୍ନ୍ନିଆ ପାଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମନ୍ଦିର୍ନେ ଡାବୁ ରାସିଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡ୍ରେଇଂ ପିତର୍କେ ସାଲ୍ୟାକୁଆର୍କେ “ପେନେ ଗୁରୁ ମନ୍ଦିର୍ନେ ଡାବୁ ବିମ୍ୟା କ୍ଲେ?”
၂၄ကပေရနောင်မြို့သို့ရောက်သောအခါ၊ ဗိမာန်တော်အခွန်တည်းဟူသော ဒိဒြမ္မကိုခံသောသူတို့သည် ပေတရုဆီသို့လာ၍ သင်၏ဆရာသည်ဒိဒြမ္မကိုမပေးသလောဟု မေးမြန်းလျှင်၊ ပေးပါသည်ဟု ပေတရုဆို၏။
25 ପିତର୍ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ସତେଆ ।” ପିତର୍ ଡୁଆ ବିତ୍ରେ ଗାକ୍ନେ ଦାପ୍ରେ ଜିସୁ ଆମେକେ ସାଲ୍ୟାଃକୁକେ, “ସିମୋନ୍ ନା ମେଁନେ ବାବେ ନାଡିଙ୍ଗ୍? ଏନ୍ ମଞ୍ଚ୍ପୁର୍ନେ ଇଃସାଙ୍ଗ୍ଇଂକେ ଜା ଡାବୁ ବିଏ ମେଇଂନେ ରାଜିନେ ପର୍ଜାଇଂ ଣ୍ତୁଲା ବିଦେସିଇଂ?”
၂၅ပေတရုသည် အိမ်သို့ဝင်သောအခါ၊ ယေရှုသည် တင်ကူး၍၊ အချင်းရှိမုန်၊ သင်သည်အဘယ်သို့ထင်သ နည်း။ လောကီရှင်ဘုရင်တို့သည် အဘယ်သူမှာအခွန်ကိုခံကြသနည်း။ မိမိသားမှာခံကြသလော။ သူတပါးမှာ ခံကြသလော၊ ဟုမေးတော်မူလျှင်၊
26 ପିତର୍ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ବିଦେସିଇଂ ।” ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ତେଲା ରାଜିନେ ପର୍ଜାଇଂ ଡାବୁ ସାଲ୍ୟାଃନେ ବାନ୍ ମୁକ୍ତି ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ?
၂၆ပေတရုက၊ သူတပါးမှာခံကြပါသည်ဟုလျှောက်သော်၊ ယေရှုကလည်းသို့ဖြစ်လျှင် သားမူကား လွတ်ရ ၏။ သို့သော်လည်း ထိုသူတို့သည် ငါတို့ကြောင့်မမှားယွင်းမည်အကြောင်း၊ အိုင်သို့သွား၍ ငါးမျှားကိုချလော့။
27 ମାତର୍ ନେ ଏକେ ଆମେଇଂକେ ଅପ୍ମାନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ନେ ନେଚାଏଁକେ । ନାନେ କେଣ୍ଡିଆଃନ୍ନିଆ ୱେଚେ ଚ୍ନାଗ୍ ତ୍ଲାଗ୍ । ସେନୁଗ୍ ମୁଡ଼ିନେ ଆଡ଼ ଲାଃଏ ମେଁନେ ତୁମୁଆଃବାନ୍ ମୁଇଂ ଡାବୁ ପେବାଏ । ଆତେନ୍ ଡୁଙ୍ଗ୍ୱେଚେ ନେଙ୍ଗ୍ନେସା ବାରି ନାଁ ନ୍ସା ମନ୍ଦିର୍ନେ ରୁନ୍ ଡାବୁ ବିଃଜଗ୍ତ୍ଲାଗ୍ ।”
၂၇ရှေ့ဦးစွာရသောငါးကိုယူ၍ ပစပ်ကိုဖွင့်လျှင်၊ သတာတဲတပြားကိုတွေ့လိမ့်မည်။ ထိုငွေကိုယူ၍ ငါ့အဘို့ နှင့် သင့်အဘို့ ထိုသူတို့အားပေးလော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။
