< ମାର୍‌କ 15 >

1 ତାରାଃକ୍ନେ ଦାପ୍‌ଡ଼େ ମ୍ନା ପୁଜାରି ଦର୍ମ ନେତାଇଂ ଜିଉଦି ନେତାଇଙ୍ଗ୍ ଆରି ଦରମ୍‌ଣ୍ଡ୍ରେ ସାପାରେ ଜିଉଦି ମ୍ନା କୁକପାର୍‌ନ୍ନିଆ ଜିସୁନେ ଆଡ଼ାତ୍ରା ମେଁ ବିଚାର୍‌ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଆର୍‌କେ ଆତେନ୍‌ ଏତେକେ । ମେଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁକେ ଗାଗ୍‌ଚେ ସାସନ୍‍ ଡିଂଣ୍ଡ୍ରେ ପିଲାତ ଡାଗ୍ରା ଡୁଂୱେଗେ ଆରି ମେଁନେ ନ୍ତିନ୍ନିଆ ଆସା ବିଃଆର୍‌କେ ।
अथ प्रभाते सति प्रधानयाजकाः प्राञ्च उपाध्यायाः सर्व्वे मन्त्रिणश्च सभां कृत्वा यीशुृं बन्धयित्व पीलाताख्यस्य देशाधिपतेः सविधं नीत्वा समर्पयामासुः।
2 ପିଲାତ ଜିସୁକେ ସାଲିଆକୁକେ, “ନା ମେଁନେ ଯୀହୂଦୀଇଂନେ ଇଃସାଙ୍ଗ୍‌?” ଜିସୁ ଉତର୍ ବିକେ, “ନା ମେଁ ନାବାସଙ୍ଗ୍‍କେ ଆତେନ୍‌ ସତ୍ ।”
तदा पीलातस्तं पृष्टवान् त्वं किं यिहूदीयलोकानां राजा? ततः स प्रत्युक्तवान् सत्यं वदसि।
3 ମ୍ନା ପୁଜାରିଇଂ ଗୁଲୁଏ ସାମୁଆଁନ୍ନିଆ ଜିସୁକେ ଦସ୍ ସାଡିଙ୍ଗ୍‌ଆର୍କେ ।
अपरं प्रधानयाजकास्तस्य बहुषु वाक्येषु दोषमारोपयाञ्चक्रुः किन्तु स किमपि न प्रत्युवाच।
4 ପିଲାତ ଆରି ମୁଇଙ୍ଗ୍‌ତର୍‌ ଜିସୁକେ ସାଲ୍ୟାଃକୁକେ, “ନାଁନେ ମେଁ ଡିଗ୍ ଦସ୍‌ ଣ୍ଡୁ? କେଲା ମେଇଙ୍ଗ୍ ଆଁନାକେ ଗୁଲେ ସାମୁଆଁନ୍ନିଆ ଦସିଆଡିଙ୍ଗ୍‌ ଆର୍‌ଡିଂକେ ।”
तदानीं पीलातस्तं पुनः पप्रच्छ त्वं किं नोत्तरयसि? पश्यैते त्वद्विरुद्धं कतिषु साध्येषु साक्षं ददति।
5 ତେଲାଡିଗ୍ ଜିସୁ ମେଃଡିଗ୍‌ ଉତର୍ ଆବିକେ ଣ୍ଡୁ । ତେଲା ପିଲାତ ଜବର୍ ଇରିଆଃତୁଗ୍ ଡିଙ୍ଗ୍‌ୱେଗେ ।
कन्तु यीशुस्तदापि नोत्तरं ददौ ततः पीलात आश्चर्य्यं जगाम।
6 ସାପା ମୁଆଁ ନିସ୍ତାର୍ ପାଣ୍ଡୁଏ ବେଲା ସାସନ୍‍ ଡିଂଣ୍ଡ୍ରେ ମୁଇଂଜା ବନ୍ଦିକେ ବନ୍ଦି ଡୁଆବାନ୍‌ ଆନ୍ତାର୍ ମ୍ୟାଆର୍‌କେ ଆଣ୍ଡିନେ ବନ୍ଦିକେ ଆନ୍ତାର୍‌ନେସା ରେମୁଆଁଇଂ ଇକ୍‌ଚା ଡିଙ୍ଗ୍‌ଏ ତେଲା ଆତେନ୍‌‌ ବନ୍ଦିରେକେ ସାସନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଣ୍ଡ୍ରେ ଆନ୍ତାର୍‌ବିଏ ।
अपरञ्च काराबद्धे कस्तिंश्चित् जने तन्महोत्सवकाले लोकै र्याचिते देशाधिपतिस्तं मोचयति।
7 ଆତେନ୍‌‍ବେଲା ବନ୍ଦି ଡୁଆବାନ୍ ବାରବ୍‍ବା ମ୍ନିକ୍ନେ ମୁଇଂ ରେମୁଆଁ ବିରଦି‍ଇଂଏତେ ବନ୍ଦି ଡିଂଲାଏଗେ । ଆକେନ୍ ବିରଦି‍ଇଂ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସର୍‍କାର୍‍ନେ ବିରଦ୍‌ରେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଦସ୍‌ଡିଂଚେ ବନ୍ଦି ଡିଙ୍ଗ୍‌ଲେଃଆର୍‌ଗେ ।
ये च पूर्व्वमुपप्लवमकार्षुरुपप्लवे वधमपि कृतवन्तस्तेषां मध्ये तदानों बरब्बानामक एको बद्ध आसीत्।
8 ରେମୁଆଁଇଂ ପିଲାତ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍ ଆର୍‌କେ ଆରି ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍‌ଆର୍‌କେ ଜେ କାଲାଆଃ ସାପା ବରସ୍‌ ରକମ୍ ଏନ୍‍ପାରେ ଡିଗ୍ ମେଇଂନ୍‌ସା ମୁଇଂ ବନ୍ଦିକେ ଆତାର୍‍ବିଡିଂଗେ ।
अतो हेतोः पूर्व्वापरीयां रीतिकथां कथयित्वा लोका उच्चैरुवन्तः पीलातस्य समक्षं निवेदयामासुः।
9 ପିଲାତ ରେମୁଆଁଇଂକେ ସାଲିଆକୁକେ, “ପେ ସାପାରେ ମେଁ କେ ପେଡିଂକେ ଜେ ନେଙ୍ଗ୍ ପେ ସାପାରେନ୍‍ସା ଜିଉଦିଇଂନେ ଇଃସାଙ୍ଗ୍‌କେ ଆନ୍ତାର୍‌ମ୍ୱିଏ?”
तदा पीलातस्तानाचख्यौ तर्हि किं यिहूदीयानां राजानं मोचयिष्यामि? युष्माभिः किमिष्यते?
10 ପିଲାତ ଆକେନ୍ ସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍‌ନେ ମେଃନ୍‌ସା ଡାଗ୍ଲା ମେଁ ମ୍ୟାଲେକେ ଜେ ମ୍ନାନେ ପୁଜାରି‍ଇଂ ଆଂକାର୍ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଚେ ଜିସୁକେ ମେଁନେ ନ୍ତି ନ୍ନିଆ ସର୍‍ପେବିଃ ଆର୍‌କେ ।
यतः प्रधानयाजका ईर्ष्यात एव यीशुं समार्पयन्निति स विवेद।
11 ମାତର୍‌ ମ୍ନା ପୁଜାରି‍ଇଂ ରେମୁଆଁଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍‌ ଜେ ମେଇଙ୍ଗ୍‌ ପୀଲାତକେ ବାସଙ୍ଗ୍‍ଲେ ବାରବ୍‍ବାକେ ଆନ୍ତାର୍‌ବି’ଲେ ମାତର୍‌ ଜିସୁକେ ଣ୍ଡୁ ।
किन्तु यथा बरब्बां मोचयति तथा प्रार्थयितुं प्रधानयाजका लोकान् प्रवर्त्तयामासुः।
12 ପିଲାତ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଆରି ମୁଇଂତର୍ ସାଲ୍ୟାଃକୁକେ, “ପେ ଆଜାକେ ଜିଉଦିଇଂନେ ଇଃସାଙ୍ଗ୍‌ ଡାଗ୍‌ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌ପେଡିଂ ନେଙ୍ଗ୍ ମେଁ ଆଡ଼ାତ୍ରା ମେଁ ଡିଙ୍ଗ୍‌ନ୍‌ସା ପେ ଚାଏଁପେଡିଂକେ?”
अथ पीलातः पुनः पृष्टवान् तर्हि यं यिहूदीयानां राजेति वदथ तस्य किं करिष्यामि युष्माभिः किमिष्यते?
13 ରେମୁଆଁଇଂ କିରଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌ଆର୍‌କେ, “ଜିସୁକେ କୁରୁସ୍‌ନ୍ନିଆ ଆଡେଚେ ବାଗୁଏପା ।”
तदा ते पुनरपि प्रोच्चैः प्रोचुस्तं क्रुशे वेधय।
14 ପିଲାତ ସାଲ୍ୟାଃକୁକେ ମେଃନ୍‍ସା? ମେଁ ଦେକ୍‌ରକମ୍ ମେଁନେ ଦସ୍ ଡିଂବକେ? ମାତର୍‌ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍‌ ମାଲେ କିରଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌ଆର୍‌କେ, “ଆମେକେ କୁରୁସ୍‌ନ୍ନିଆ ଆଡେପା ।”
तस्मात् पीलातः कथितवान् कुतः? स किं कुकर्म्म कृतवान्? किन्तु ते पुनश्च रुवन्तो व्याजह्रुस्तं क्रुशे वेधय।
15 ପିଲାତ ରେମୁଆଁଇଂକେ ସାର୍ଦା ଆଡିଙ୍ଗ୍‌ନ୍‌ସା ଇକ୍‌ଚା ଡିଙ୍ଗ୍‌କେ ତେଲା ମେଁ ମେଇଂନ୍‌ସା ବାରବ୍‍ବାକେ ଆନ୍ତାର୍‌ବିକେ ଆରି ଜିସୁକେ କର୍‌ଡା ଏତେ ବଗ୍‌ନ୍‌ସା ସନ୍ୟ‍ଇଙ୍ଗ୍‌କେ ବାସଙ୍ଗ୍‍ବିକେ । ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମେଁ ଜିସୁକେ କୁରୁସ୍‌ନ୍ନିଆ ଆଡେଚେ ବାଗୁଏଃ ବିଃନ୍‍ସା ଆମେକେ ସନ୍ୟ‍ଇଙ୍ଗ୍ ନ୍ତିନିଆ ବିଃ ଜଗ୍‌ତ୍ଲାଗ୍‌କେ ।
तदा पीलातः सर्व्वाल्लोकान् तोषयितुमिच्छन् बरब्बां मोचयित्वा यीशुं कशाभिः प्रहृत्य क्रुशे वेद्धुं तं समर्पयाम्बभूव।
16 ସନ୍ୟ‍ଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁକେ ପିଲାତନେ ଡୁଆ ବିତ୍ରେ ଡୁଂୱେଗେ । ମେଇଙ୍ଗ୍‌ ବିନ୍‌ ସନ୍ୟ‍ଇଂକେ ମୁଇଂନ୍ନିଆ ୱାଆର୍‌କେ ।
अनन्तरं सैन्यगणोऽट्टालिकाम् अर्थाद् अधिपते र्गृहं यीशुं नीत्वा सेनानिवहं समाहुयत्।
17 ସନ୍ୟଇଙ୍ଗ୍‌ ଜିସୁକେ କଡ଼େଆଁ ରକମ୍‍ ତ୍ନାକ୍ନେ ପାଟାଇ ଆସାଃଆର୍‌କେ ଆର୍‌କେ । ମେଇଙ୍ଗ୍ ମୁଇଂ ଗ୍ରେଃନେ ସାଜ ଆଃରେଚେ ମେଁନେ ବାଆଃନ୍ନିଆ ଆସଃବି ଆର୍‌କେ ।
पश्चात् ते तं धूमलवर्णवस्त्रं परिधाप्य कण्टकमुकुटं रचयित्वा शिरसि समारोप्य
18 ଏ ଯିହୁଦିଇଂନେ ଇସାଙ୍ଗ୍‌ ଆନାକେ “ନମସ୍କାର୍‌, ଡେକ୍‌ ରକମ୍‌ ବାସଙ୍ଗ୍‌ଚେ ମେଇଙ୍ଗ୍‌ ଲୁଆ ଆର୍‌କେ ।
हे यिहूदीयानां राजन् नमस्कार इत्युक्त्वा तं नमस्कर्त्तामारेभिरे।
19 ସନ୍ୟଇଙ୍ଗ୍‌ ଜିସୁନେ ବାଆଃନ୍ନିଆ ଡୁଡୁ ଏତେ ବଗ୍‌ଆର୍କେ । ମେଁ ଆଡ଼ାତ୍ରା ବିଃତୁର୍‌ ବିଆର୍‌କେ । ଏଃଲ୍ୟାଚେ ଆରି ଡେଙ୍ଗଚେ ଆମେକେ ସାର୍ଲ ଆର୍‌କେ ।
तस्योत्तमाङ्गे वेत्राघातं चक्रुस्तद्गात्रे निष्ठीवञ्च निचिक्षिपुः, तथा तस्य सम्मुखे जानुपातं प्रणोमुः
20 ଇଙ୍ଗ୍‌ଚେ ଆଃଡାଚେ ମେଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁନେ ଗାଗ୍‌ଡ଼େବାନ୍ କଃଡ଼େଆଁ ରକମ୍ ପାଟାଇ ତବିଚେ ଆରି ଆମେକେ ମେଁନେ ନିଜର୍ ସକା ଆସଃଆର୍‌କେ । ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମେଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁକେ କୁରୁସ୍‌ନ୍ନିଆ ଆଡେଚେ ବାଗୁଏଃ ନ୍‍ସା ଡୁଆ ବାଏରେ ଡୁଂୱେଏ ଆର୍‌ଗେ ।
इत्थमुपहस्य धूम्रवर्णवस्त्रम् उत्तार्य्य तस्य वस्त्रं तं पर्य्यधापयन् क्रुशे वेद्धुं बहिर्निन्युश्च।
21 ଆତେନ୍‌‌ ବେଲା ମୁଇଂଜା କୁରୁଣୀ ରେମୁଆଁ ଶିମୋନ୍ ଡାଆଁ ଇନିବାନ୍ ପାଙ୍ଗ୍‌ଚେ ଆନ୍ତ୍‍ପାକା ୱେଡିଙ୍ଗ୍‍ଗେ । ମେଁ ଆଲେକ୍‍ଜାଣ୍ଡାର୍‌ ନେ ଆରି ରୁଫସ୍‌ନେ ଆବାଡ଼େ ଲେଃଗେ । ସନ୍ୟଇଙ୍ଗ୍‌ ଜିସୁନ୍‍ସା କୁରୁସ୍‍ ଡୁଙ୍ଗ୍‌ୱେନ୍‍ସା ଆମେକେ ଜବର୍‍ଜସ୍ତି ଡିଙ୍ଗ୍‌ଆର୍କେ ।
ततः परं सेकन्दरस्य रुफस्य च पिता शिमोन्नामा कुरीणीयलोक एकः कुतश्चिद् ग्रामादेत्य पथि याति तं ते यीशोः क्रुशं वोढुं बलाद् दध्नुः।
22 ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁକେ ଗଲ୍‍ଗଥା ମ୍ନିକ୍ନେ ଟାନ୍‌ଅରିଆ ଡୁଂୱେଆର୍‌କେ । ଗଲ୍‍ଗଥା ଅର୍‌ତ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଡିଙ୍କେ କାପାଲ୍‌ ଜାଗା
अथ गुल्गल्ता अर्थात् शिरःकपालनामकं स्थानं यीशुमानीय
23 ଆତ୍‌ଅରିଆ ମେଇଂ ଜିସୁକେ ବାସ୍ନାରସ୍‍ ମିସେକ୍ନେ ଅଙ୍ଗୁର୍ ରସ୍ ଉଗ୍‌ନେସା ବିଆର୍‌କେ । ମାତର୍‌‌ ଜିସୁ ଆତେନ୍‌ ଆଉଗ୍‌କେ ଣ୍ତୁ ।
ते गन्धरसमिश्रितं द्राक्षारसं पातुं तस्मै ददुः किन्तु स न जग्राह।
24 ଏନ୍ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମେଇଂ ଜିସୁକେ କୁରୁସ୍ ଅରିଆ କୁଟି ଡାଚେ ଆଃଗୁଏଃଆର୍‌କେ ବାରି ଲେଟ୍‍ରିକ୍‍ ତ୍ଲାଗ୍‌ଚେ ମେଁନେ ପାଟାଇ ସାପା ନିଜର୍‌ ନିଜର୍‌ ବିତ୍ରେ ବାଟା ଆର୍‌କେ ।
तस्मिन् क्रुशे विद्धे सति तेषामेकैकशः किं प्राप्स्यतीति निर्णयाय
25 ଜିସୁକେ କୁରୁସ୍‌ନ୍ନିଆ କୁଟି ଡାଃନେ ବେଲା ଞ୍ଜିର୍ ନ’ଟା ଡିଙ୍ଗ୍‌ଲେଗେ ।
तस्य परिधेयानां विभागार्थं गुटिकापातं चक्रुः।
26 ଜିସୁକେ ଆଂକାର୍‌ଡିଂଣ୍ଡ୍ରେରେ ମୁଇଙ୍ଗ୍‌ ଦାବି ଉଲିଆଃ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଗୁଆର୍ ବ‍ଆର୍‌ଗେ, “ଏ ଜିଉଦିଇଂନେ ଇଃସାଙ୍ଗ୍‌ ଜିସୁ ।”
अपरम् एष यिहूदीयानां राजेति लिखितं दोषपत्रं तस्य शिरऊर्द्व्वम् आरोपयाञ्चक्रुः।
27 ଜିସୁ ଏତେ ଆରି ମ୍ୱାୟା ଡଙ୍ଗାରେକେ ଡିଗ୍ ମେଇଙ୍ଗ୍ କୁରୁସ୍ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଆଡ଼େଆର୍‌କେ । ମୁଇଙ୍ଗ୍‌ଜାକେ ମେଁଇଙ୍ଗ୍‌ନେ ବେସ୍ୟାଃ ପାକା ଆରି ମୁଇଙ୍ଗ୍‌ଜାକେ ଞ୍ଚଙ୍ଗ୍‌ତି ପାକା କୁରୁସ୍ ଅରିଆ ଆଗୁଏଆର୍‌କେ ।
तस्य वामदक्षिणयो र्द्वौ चौरौ क्रुशयो र्विविधाते।
28 ଆତ୍‌ଅରିଆ ଦରମ୍ ସାସ୍ତର୍‌ନେ ଆକେନ୍ ସାମୁଆଁ ସମାନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍‌କେ ମେଁ ଅଧର୍ମଇଂନେଏତେ ଇସାବ୍ ଡିଙ୍ଗ୍‌କେ ।
तेनैव "अपराधिजनैः सार्द्धं स गणितो भविष्यति," इति शास्त्रोक्तं वचनं सिद्धमभूत।
29 ଆନ୍ତ୍‌ ପାକା ୱେଡିଙ୍ଗ୍‌କ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂ ବାଆଃ ଆୱେଚେ ଅପ୍‌ମାନ୍‌ ବିଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌ଆର୍‌କେ, “ଅଁ, ମନ୍ଦିର୍‌କେ ପାକ୍‌ଚିଚେ ଜିରିସି ଦିନା ବିତ୍ରେ ବାରି ଆରେଣ୍ତ୍ରେ ।
अनन्तरं मार्गे ये ये लोका गमनागमने चक्रुस्ते सर्व्व एव शिरांस्यान्दोल्य निन्दन्तो जगदुः, रे मन्दिरनाशक रे दिनत्रयमध्ये तन्निर्म्मायक,
30 ଏବେ କୁରୁସ୍‌ବାନ୍ ଜାର୍‌ଚେ ନିଜେକେ ରକ୍ୟା ଡିଙ୍ଗ୍‌ ।”
अधुनात्मानम् अवित्वा क्रुशादवरोह।
31 ମ୍ନା ପୁଜାରି ଆରି ଦରମ୍‌ଣ୍ଡ୍ରେଇଂ ଡିଗ୍ ଆତ୍‌ଅରିଆ ରିସିଙ୍ଗ୍ ଲେଃଆର୍‌ଗେ । ବିନ୍ ରେମୁଆଁଇଂ ଜିସୁକେ ଡିରକମ୍ ଇଙ୍ଗ୍‌ଚେ ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍‌ଗେ ମେଇଙ୍ଗ୍‌ ଡିଗ୍ ଦେତ୍‌ରକମ୍ ଜିସୁକେ ଇଙ୍ଗ୍‌ଚେ ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍‌ଗେ । ମେଇଙ୍ଗ୍‌ ବାଲିର୍‌ବାତା ଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍‌ଗେ, “ମେଁ ବିନ୍‌ରେକେ ରକ୍ୟା ଡିଙ୍ଗ୍‍ଡିଙ୍ଗ୍‍ଗେ ମାତର୍‌ ଏବେ ମେଁ ନିଜକେ ରକ୍ୟା ଡିଙ୍ଗ୍ ଆୟାକେ ଣ୍ଡୁ ।
किञ्च प्रधानयाजका अध्यापकाश्च तद्वत् तिरस्कृत्य परस्परं चचक्षिरे एष परानावत् किन्तु स्वमवितुं न शक्नोति।
32 ଡାଗ୍ଲା ସତେଆ ମେଁ କିସ୍‌ଟ ଇଶ୍ରାୟେଲନେ ଇଃସାଙ୍ଗ୍‌ ତେଲା ଜିଆ ଆତେନ୍‌ କୁରୁସ୍ ଆଡ଼ାତ୍ରା ବାନ୍ ବୁନ୍ଦେ ଜାର୍‍ ପାଙ୍ଗ୍‌ଲେଃ । ନିଜେକେ ରକ୍ୟା ଡିଙ୍ଗ୍‌ ଲେଃ । ତେଲା ନେ ସାପାରେ ଆତେନ୍‌ ନେକେଏ ଆରି ଆମେକେ ସତ୍ ନେମାନେଃଏ । ମୁଃଡ଼ି ରେମୁଆଁଇଂକେ ଜିସୁଏତେ କୁରୁସ୍ ଅରିଆ ବାଗୁଏଃ ଆର୍‌କେ ମେଇଙ୍ଗ୍ ଡିଙ୍ଗ୍‌ ଜିସୁକେ ଇଙ୍ଗ୍‌ଚେ ଆର୍‌କେ ।”
यदीस्रायेलो राजाभिषिक्तस्त्राता भवति तर्ह्यधुनैन क्रुशादवरोहतु वयं तद् दृष्ट्वा विश्वसिष्यामः; किञ्च यौ लोकौ तेन सार्द्धं क्रुशे ऽविध्येतां तावपि तं निर्भर्त्सयामासतुः।
33 ସ୍ମି ମୁଣ୍ଡେବେଲା ସାପା ଇନି ଆଡ଼ାତ୍ରା ତାଂକିଗ୍ ଡୁଂପାଙ୍ଗ୍‌କେ । ଆକେନ୍ ତାଂକିଗ୍ ଞ୍ଜି ଗଣ୍ଟା ଜାକ ଲେଃଗେ ।
अथ द्वितीययामात् तृतीययामं यावत् सर्व्वो देशः सान्धकारोभूत्।
34 ଆତେନ୍‌ ବେଲା ଜିସୁ ଜବର୍ କିରଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ଏଲୋହୀ, ଏଲୋହୀ, ଲାମା ଶବକ୍‌ଥାନୀ ।” ଏଲେଡିଗ୍‌ “ଏ ନେଙ୍ଗ୍‌ନେ ଇସ୍‌ପର୍ ଏ ନେଙ୍ଗ୍‌ନେ ଇସ୍‌ପର୍ ପେ ଆନେଙ୍ଗ୍‌କେ ମେଁନ୍‌ସା ଆନ୍ତାର୍‌ ପେବିକେ?”
ततस्तृतीयप्रहरे यीशुरुच्चैरवदत् एली एली लामा शिवक्तनी अर्थाद् "हे मदीश मदीश त्वं पर्य्यत्याक्षीः कुतो हि मां?"
35 ଆତ୍‌ଅରିଆ ତୁଆଁଲେଃକ୍ନେ ଉଡ଼ିରୁଆ ଆକେନ୍ ସାମୁଆଁ ଅଁକେ । ମେଇଙ୍ଗ୍ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ “ଅଁପା ମେଁ ଏଲୀୟକେ ୱାଡିଂକେ ।”
तदा समीपस्थलोकानां केचित् तद्वाक्यं निशम्याचख्युः पश्यैष एलियम् आहूयति।
36 ଆତ୍‌ଅରିଆ ମୁଇଙ୍ଗ୍‌ ରେମୁଆଁ ୱିର୍ ଡୁଂୱେଚେ ବିସେକ୍ନେ ରସ୍ ଲାଃବଙ୍ଗ୍‌କ୍ନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍‌ ପସ୍‌କା ଡୁଙ୍ଗ୍‌ପାଙ୍ଗ୍‌କେ । ପସ୍‌କାକେ ମୁଇଙ୍ଗ୍‌ ଡୁଡୁନିଆ ଗାଗ୍‌କେ । ଜିସୁ ପସ୍‌କାବାନ୍‌ ବିସେଃକ୍ନେ ରସ୍ ଉଗ୍ ଡାଗ୍‌ଚେ ଆତେନ୍‌ ଡୁଡୁନିଆ ପସ୍‌କା ଗାଗ୍‌ବକ୍ନେ ଡୁଡୁକେ ମେଁନ୍ନିଆ ଆଚ୍ଲେ ବିକେ । ରେମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ଲାଃଲା ନେକେପା ଏଲୀୟ ଆକ୍‌ମେକେ କୁରୁସ୍ ଆଡ଼ାତ୍ରା ବାନ୍ ବୁନ୍ଦେ ଆଃଜାର୍‌ନ୍‌ସା ପାଙ୍ଗ୍‌ଡିଙ୍ଗ୍‌କ୍ଲେ ଣ୍ତୁ ନେ’କେପା ।”
तत एको जनो धावित्वागत्य स्पञ्जे ऽम्लरसं पूरयित्वा तं नडाग्रे निधाय पातुं तस्मै दत्त्वावदत् तिष्ठ एलिय एनमवरोहयितुम् एति न वेति पश्यामि।
37 ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ଜବର୍ ସାରଚେ ଗୁଏୱେଗେ ।
अथ यीशुरुच्चैः समाहूय प्राणान् जहौ।
38 ଜିସୁ ଉଡ଼ିବେଲା ଗୁଏୱେଗେ ଆତେନ୍‍ ବେଲା ମନ୍ଦିର୍‌ନେ ପବିତ୍ର ଟାନ୍‌ନିଆ ଲେଃକ୍ନେ ପାଟାଇ ଆଡ଼ାତ୍ରାବାନ୍ ବୁନ୍ଦେଜାକ ବାର୍‌ବାଗ୍‌ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଚେ ସ୍ୟାଃ ୱେଗେ ।
तदा मन्दिरस्य जवनिकोर्द्व्वादधःर्य्यन्ता विदीर्णा द्विखण्डाभूत्।
39 କୁରୁସ୍ ସେନୁଗ୍‌ ତୁଆଁ ଲେଃକ୍ନେ ମାଲ୍‌କୁଡ଼ି ସେନାପତିନେ ଆଡ଼ାତ୍ରାଲେକ୍ନେ ସେନାପତି ଜିସୁ ଡିରକମ୍ ଗୁଏକେ ଆତେନ୍‌ କେକେ । ମେଁ ବାଲିର୍‌କେ, “ସତେଆ ଆକେନ୍ ରେମୁଆଁ ଇସ୍‌ପର୍‌ନେ ଉଙ୍ଗ୍‌ଡେ ।”
किञ्च इत्थमुच्चैराहूय प्राणान् त्यजन्तं तं दृष्द्वा तद्रक्षणाय नियुक्तो यः सेनापतिरासीत् सोवदत् नरोयम् ईश्वरपुत्र इति सत्यम्।
40 ଉଡ଼ି ସେଲାମ୍ବୁଏଇଂ କୁରୁସ୍‌ବାନ୍ ଉଡ଼ି ସ୍ଲ ତୁଆଁଚେ କିକେଡିଙ୍କେ । ମେଇଙ୍ଗ୍ ବିତ୍ରେ ମଗ୍‌ଦଲୀନି ଇନିବାନ୍ ପାଙ୍ଗ୍‌ଲେକ୍ନେ ମରିୟମ୍‌ ଶଲୋମୀ ଜାକୁବ୍‌ ଆରି ଯୋସିନେ ଇୟାଙ୍ଗ୍‌ଡେ ମରିୟମ୍‌ ଲେଃଗେ । ଜାକୁବ୍‌ ମରିୟମ୍‌ନେ ଡାଆଁ ଗଡ଼େଅ ଲେଃଗେ ।
तदानीं मग्दलीनी मरिसम् कनिष्ठयाकूबो योसेश्च मातान्यमरियम् शालोमी च याः स्त्रियो
41 ଆକେନ୍ ସେଲାମ୍ୱୁଏଇଙ୍ଗ୍‌ ଜିସୁ ଗାଲିଲୀନ୍ନିଆ ଲେଃକ୍ନେବେଲା ମେଁଏତେ ଲେଃଆର୍‌ଗେ । ମେଇଙ୍ଗ୍‌ ମେଁନେ ସେବା ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍‌କେ । ବିନ୍‌ନେ ଉଡ଼ି ସେଲାମ୍ବୁଏ ଡିଗ୍ ଆତ୍‌ଅରିଆ ଲେଃଆର୍‌ଗେ । ମେଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁଏତେ ଯିରୂଶାଲାମ୍ ପାଙ୍ଗ୍‌ଲେଃଆର୍‌ଗେ ।
गालील्प्रदेशे यीशुं सेवित्वा तदनुगामिन्यो जाता इमास्तदन्याश्च या अनेका नार्यो यीशुना सार्द्धं यिरूशालममायातास्ताश्च दूरात् तानि ददृशुः।
42 ଲମ୍‍ଡିଗ୍‍ ଡିଙ୍ଗ୍‌ୱେଲେଃଗେ । ଆକେନ୍‌ ଞ୍ଜି ଦିନାନେ ଆର୍ମେ ଦିନ୍ ଆରି ପୁଣ୍ତେନେ ଦିନାନେ ସେନୁଗ୍‌ ଦିନ୍ ଲେଃଗେ ।
अथासादनदिनस्यार्थाद् विश्रामवारात् पूर्व्वदिनस्य सायंकाल आगत
43 ଆରମାଥିଆନେ ଜିଉଦି ଯୋସେଫ୍‌ ମ୍ନା ସବାନେ ମୁଇଂ ସନ୍‍ମାନ୍ ବିଣ୍ଡ୍ରେ ଲେଃଗେ । ଆରି ମେଁ ପରମେସର୍‌ନେ ରାଜି ପାଙ୍ଗ୍‌ଲେ ଡାଗ୍‌ଚେ ଚାଏଁ ଡିଙ୍ଗେ । ମେଁ ସାହାସ୍‌ ସାଚେ ପିଲାତ ଡାଗ୍ରା ୱେଚେ ଜିସୁନେ ମଡ଼ା ସାଲିଆକେ ।
ईश्वरराज्यापेक्ष्यरिमथीययूषफनामा मान्यमन्त्री समेत्य पीलातसविधं निर्भयो गत्वा यीशोर्देहं ययाचे।
44 ଜିସୁ ଆତେନ୍‌‌ ଦାପ୍ରେ ଗୁଏୱେଗେ ଡାଗ୍‌ଚେ ଅଁଚେ ପୀଲାତ କାବା ଡିଙ୍ଗ୍‌ୱେଗେ । ମେଁ ଜିସୁକେ ଉର୍‌ଲେଃକ୍ନେ ସତ୍ ସେନାପତିକେ ୱାକେ । ପିଲାତ ଆମେକେ ଜିସୁ ଗୁଏଗେ ଲେଃ ଙ୍କାରେ ଡାଗ୍‌ଚେ ସାଲିଆକୁକେ ।
किन्तु स इदानीं मृतः पीलात इत्यसम्भवं मत्वा शतसेनापतिमाहूय स कदा मृत इति पप्रच्छ।
45 ସେନାପତି ମୁଇଂଜା ଜିସୁ ଗୁଏଗେ ଡାଗ୍‌ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ । ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ପୀଲାତ ଯୋସେଫ୍‌କେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, ଜେ ମେଁ ଜିସୁନେ ମଡ଼ା ଡୁଙ୍ଗ୍‍ ୱେୟାଏ ।
शतसेमनापतिमुखात् तज्ज्ञात्वा यूषफे यीशोर्देहं ददौ।
46 ଯୋସେଫ୍‌ ଇକୁଡ଼ା ପାଟାଇ ବିଆର୍‌କେ । ଆତେନ୍‌ ମଡ଼ାକେ କୁରୁସ୍ ଆଡ଼ାତ୍ରାବାନ୍ ବୁନ୍ଦେ ଆଜାର୍‌କେ । ଆତେନ୍‌ ମଡ଼ାକେ ପାଟାଇ ଏତେ ନିମାଣ୍ଡା ଆକୁଇ ବିଃକେ ଆରି କଣ୍ତାନେ କୁରୁ ଗଃବକ୍ନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍‌ କୁରୁନ୍ନିଆ ଆମେକେ ବଆର୍‌ଗେ । ମୁଇଙ୍ଗ୍‌ ମ୍ନା ବ୍ରି ଆଗୁଣ୍ଡ୍‌ଲେ ଡୁଂପାଙ୍ଗ୍‍ଚେ କୁରୁନେ ସାର୍ମୁଆଁ ଡାବିଃଗେ ।
पश्चात् स सूक्ष्मं वासः क्रीत्वा यीशोः कायमवरोह्य तेन वाससा वेष्टायित्वा गिरौ खातश्मशाने स्थापितवान् पाषाणं लोठयित्वा द्वारि निदधे।
47 ମଗ୍‌ଦଲୀନି ମରିୟମ୍‌ ଆରି ଯୋସିନେ ଇୟାଙ୍ଗ୍‌ଡେ ଜିସୁକେ ଆଣ୍ତି ଅରିଆ ବଆର୍‌କେ ଆତେନ୍‌ ଜାଗା କେଆର୍‌କେ ।
किन्तु यत्र सोस्थाप्यत तत मग्दलीनी मरियम् योसिमातृमरियम् च ददृशतृः।

< ମାର୍‌କ 15 >