< ମାର୍‌କ 1 >

1 ଆକେନ୍ ଇସ୍‌ପର୍‌ନେ ଉଙ୍ଗ୍‌ଡେ ଜିସୁ କିସ୍‌ଟନେ ନିମାଣ୍ଡା ସାମୁଆଁ ଆରାମ୍ ଡିଂକେ ।
ঈশ্বৰৰ পুত্র যীচু খ্রীষ্টৰ শুভবাৰ্তাৰ আৰম্ভণ।
2 ବାବବାଦି ଯିଶାଇୟନେ ସାସ୍ତର୍‌ନ୍ନିଆ ଗୁଆର୍‍ ବକେ । ଇସ୍‌ପର୍ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ପେ ଆତ୍‌ଲା ଗାଲି ତିଆର୍‌ ଡିଙ୍ଗ୍‌ନ୍‌ସା ନେଙ୍ଗ୍‌ନେ ଦୁତ୍‌କେ ସେନୁଗ୍‌ ମ୍ୱେଏ ।
যিচয়া ভাববাদীৰ পুস্তকত যেনেকৈ লিখা আছে, ‘চোৱা, মই মোৰ বাৰ্তাবাহকক তোমাৰ আগত পঠিয়াইছোঁ, তেওঁ তোমাৰ বাট যুগুত কৰিব৷’
3 ବାଲିଲନ୍ନିଆ ମୁଇଂଜା କିରଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌ଡିଂକେ; ମାପ୍ରୁ ନ୍‍ସା ଗାଲି ତିଆର୍ ଡିଙ୍ଗ୍‌ପା; ମେଁ ପାଙ୍ଗ୍‌ନେ ଗାଲି ସିଦା ଆଡିଙ୍ଗ୍‌ପା ।”
“মৰুপ্ৰান্তত এজনৰ কণ্ঠস্বৰ শুনা গৈছে, ‘তোমালোকে প্রভুৰ পথ যুগুত কৰা, তেওঁৰ বাট পোন কৰা৷’”
4 ଆତେନ୍‌ ଅନୁସାରେ ଡୁବନ୍ ବିଃଣ୍ଡ୍ରେ ଜହନ୍‌ ଲଣ୍ଡିଆଃପାକା ପାଙ୍ଗ୍‌ଚେ ପର୍‌ଚାର୍ ଡିଂକେ ବାରି ଡୁବନ୍‌ ବିଃନେ ମୁଲେକେ । ମେଁ ରେମୁଆଁଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍‌ଡିଂଗେ, “ନିଜର୍ ନିଜର୍ ପାପ୍‌ବାନ୍ ଆଣ୍ଡେପା ବାରି ଡୁବନ୍ ଡୁଂଡଲାପା । ତେଲା ଇସ୍‌ପର୍ ପେନେ ପାପ୍ କେମା ଡିଂଏ ।”
এইদৰে মৰুপ্ৰান্তত বাপ্তিস্ম কৰোঁতা আৰু পাপ মোচনৰ অৰ্থে মন-পালটনৰ বাপ্তিস্মৰ কথা ঘোষণা কৰোঁতা যোহন আহিল।
5 ଜିଉଦା ପ୍ରଦେସ୍‌ ଆରି ଯିରୂଶାଲମ୍‌ ସହର୍‌ବାନ୍‌ ଜାବର୍‌ ରେମୁଆଁ ଜହନ୍‌ ବାସଙ୍ଗ୍‌କ୍ନେ ସାମୁଆଁ ଅଁନ୍‌ସା ପାଙ୍ଗ୍‌ଆର୍‌କେ । ମେଇଂ ନିଜର୍‌ ନିଜର୍‌ ପାପ୍ ସିକାର୍ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଚେ ବାରି ଜହନ୍‌ ଆମେଇଂକେ ଜର୍ଦନ୍‌ କେଣ୍ଡିଆନ୍ନିଆ ଡୁବନ୍ ଡୁଂଡ ଆର୍‌କେ ।
তাতে গোটেই যিহুদীয়া আৰু যিৰূচালেমৰ সকলো লোক তেওঁৰ ওচৰ চাপিবলৈ ওলাই আহিল আৰু নিজৰ নিজৰ পাপ স্বীকাৰ কৰি, তেওঁৰ দ্বাৰাই যৰ্দ্দন নদীত বাপ্তিস্ম ল’লে।
6 ଜହନ୍‌ ଉଟ୍‌ ଉକ୍‌ସାନେ ସକା ସଃଡିଂଗେ ଆରି ନ୍‌ସାନ୍ନିଆ ଉକ୍‌ସାନେ ଗ୍ନେଗ୍‌ସାଃ ଗାଗ୍ ଡିଙ୍ଗେ । କ୍ୟାରବ ସ୍ଲାଃନେ ଚୁଚୁ ଆରି କଣ୍ତା ଞ୍ଜୁଙ୍ଗ୍‌ ମେଁନେ କାଦି ଲେଃଗେ ।
সেই যোহনে উটৰ নোমৰ কাপোৰ আৰু কঁকালত চামৰাৰ টঙালি বান্ধিছিল৷ আৰু তেওঁ কচুৱা ফৰিং আৰু হাবিৰ মৌ খাইছিল।
7 ଜହନ୍‌ ୱାସାର୍‌ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ନେଙ୍ଗ୍‍ବାନ୍ ଜାଣ୍ଡେ ଜାବର୍‌ ବପୁ ରେମୁଆଁ ପାଙ୍ଗ୍‌ଡିଂକେ, ନେଙ୍ଗ୍ ମେଁନେ ଜୁତା ତୁତଃନେ ଆନେଙ୍ଗ୍ ଯଗ୍ୟ ଣ୍ଡୁ ।”
তেওঁ ঘোষণা কৰি ক’লে, “মোতকৈ শক্তিমান এজন মোৰ পাছত আহি আছে আৰু মই, তেওঁৰ পাদুকাৰ ফিটাৰ বান্ধ তল মূৰ কৰি খুলিবৰো যোগ্য নহওঁ।
8 ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ଣ୍ଡିଆନ୍ନିଆ ଦିକ୍ୟା ବିଃଡିଂକେ ମାତର୍‌ ମେଁ ଆପେକେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ବାନ୍ ଦିକ୍ୟା ବିଏ ।
মই আপোনালোকক পানীত বাপ্তিস্ম দিলোঁ; কিন্তু তেওঁ পবিত্ৰ আত্মাত বাপ্তিস্ম দিব।”
9 ଆତେନ୍‌ ବେଲା ଜିସୁ ଗାଲିଲୀନେ ନାଜରିତବାନ୍ ପାଙ୍ଗ୍‌ଚେ ଜର୍ଦନ୍‌ ଲଣ୍ଡିଆଃନ୍ନିଆ ଜହନ୍‌ବାନ୍‍ ଡୁବନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍‌କେ ।
সেই সময়ত যীচু গালীল দেশৰ নাচৰতৰ পৰা আহি, যোহনৰ দ্বাৰাই যৰ্দ্দন নদীত বাপ্তিস্ম ল’লে।
10 ଜିସୁ ଲଣ୍ତିଆଃବାନ୍ ତାର୍‌କ୍ନେ ବେଲା କିତଙ୍ଗ୍ଇନି ମେଲା ଡିଂକେ । ମେଁ କେକେ ଜେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ମେଁନେ ଆଡ଼ାତ୍ରା କୁକୁର୍‌ୟାଃ ରକମ୍ ଜାର୍‌କ୍ନେ କେକେ ।
১০তেওঁ পানীৰ পৰা উঠি আহোতেই আকাশ দুফাল হৈ যোৱা আৰু কপৌৰ নিচিনা তেওঁৰ ওপৰলৈ আত্মাক নমা দেখিলে।
11 କିତଙ୍ଗ୍‍ ଇନି ବାନ୍ ଆକେନ୍ ସାମୁଆଁ ନାଙ୍ଗ୍‌କେ “ନା ନେଙ୍ଗ୍‌ନେ ନିଜର୍ ଗଡ଼େଅ ନା ଅରିଆ ନେଙ୍ଗ୍‌ନେ ଜବର୍ ସାର୍ଦା ।”
১১আৰু এইদৰে আকাশ-বাণী হ’ল যে, “তুমি মোৰ প্রিয় পুত্র৷ তোমাত মই পৰম সন্তুষ্ট।”
12 ଆତ୍‌ବାନ୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଜିସୁକେ କଣ୍ଡାନ୍ନିଆ ଡୁଂୱେକେ ।
১২তেতিয়া পবিত্র আত্মাই তেওঁক মৰুপ্ৰান্তলৈ চালিত কৰি লৈ গ’ল।
13 ଜିସୁ ଆତ୍ଅରିଆ ମ୍ବାର୍‌କୁଡ଼ି ସ୍ମି ଜାକ କଣ୍ଡାନେ ପସୁ ଏଃତେ ଲେଃଗେ । ଆତ୍ଅରିଆ ମେଁ ସ‍ଏତାନ୍‌ବାନ୍ ପରିକିତ ଡିଙ୍ଗ୍‌କେ । ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ କିତଂଇନିନେ ଦୁତ୍ଇଂ ପାଙ୍ଗ୍‌ଚେ ଜିସୁନେ ଜତନ୍‍ ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍‌କେ ।
১৩সেই মৰুপ্ৰান্তত তেওঁ চল্লিশ দিনলৈকে বনৰীয়া জন্তুৰ লগত থাকোতে চয়তানৰ দ্বাৰাই পৰীক্ষিত হ’ল; আৰু স্বৰ্গৰ দূত সকলে তেওঁৰ শুশ্রূষা কৰিলে।
14 ଏନ୍ ଇଡ଼ିଂ ଜହନ୍‌କେ କଏଦ୍ ଡୁଆ ଆଃଗାକ୍ନେ ଇଡ଼ିଂ । ଜିସୁ ଗାଲିଲୀ ଏରିୟାବାନ୍ ପାଙ୍ଗ୍‌ଚେ ଆରି ମେଁ ଇସ୍‌ପର୍‌ନେ ନିମାଣ୍ତା ସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍‌ନେ ଲାଗେକେ ।
১৪যোহনক বন্দীশালত থোৱাৰ পাছত যীচু গালীল দেশলৈ গ’ল আৰু ঈশ্বৰৰ শুভবাৰ্তা ঘোষণা কৰিলে৷
15 ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍‌ନେ ମୁଲେକେ “ବେଲା ଡା ଡିଙ୍ଗ୍‌କେ, ଇସ୍‌ପର୍‌ନେ ରାଜି ଡାଗ୍ରା ପିଙ୍ଗ୍‌ଚାଡିଂକେ ପାପ୍‌ବାନ୍‌ ମନ୍‍କେ ଆବଦ୍‌ଲେ ବିଃପା ନିମାଣ୍ଡା ସାମୁଆଁକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‍ ଡିଙ୍ଗ୍‌ପା ।”
১৫যীচুৱে প্ৰচাৰ কৰিলে আৰু ক’লে, “কাল সম্পূৰ্ণ হ’ল, আৰু ঈশ্বৰৰ ৰাজ্য ওচৰ হ’ল৷ তোমালোকে মন-পালটন কৰা আৰু শুভবাৰ্তাত বিশ্বাস কৰা”।
16 ଜିସୁ ଗାଲିଲୀନେ କେଣ୍ଡିଆଃ ଆଃଡ଼ାଃ ବିଃଚେ ୱେକ୍ନେ ବେଲା ଶିମୋନ ଆରି ମେଁନେ ବୟାଁଣ୍ଡେ ଆନ୍ଦ୍ରିୟକେ କେଣ୍ଡିଆଃ ଡାଗ୍ରା ଜାଲ୍ ତାଲାଗ୍‍ଡିଂକ୍ନେ କେକେ । ଡାଗ୍‍ଲା ମେଇଂ ଆଃଡ଼ ସାଃଣ୍ଡ୍ରେ ଲେଃଆର୍‌ଗେ ।
১৬পাছত তেওঁ গালীল সাগৰৰ তীৰেদি গৈ থাকোতে, চিমোন আৰু চিমোনৰ ভায়েক আন্দ্রিয়ক সাগৰত জাল বাই থকা দেখিলে; কিয়নো তেওঁলোক জালোৱা আছিল।
17 ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ପେ ସାପାରେ ନେଙ୍ଗ୍‍ ଏତେ ପାଙ୍ଗ୍‌ଲାପା, ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ମାପ୍ରୁନେ ଗାଲିପାକା ରେମୁଆଁଇଂକେ ଡୁଂପାଙ୍ଗ୍‌ନେ ଣ୍ଡ୍ରାସିକେଏ ।”
১৭তেতিয়া যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “মোৰ পাছত আহা; মই তোমালোকক মানুহ ধৰা জালোৱা কৰিম”।
18 ତେଲା ଶିମୋନ୍ ଆରି ଆନ୍ଦ୍ରିୟ ମେଇଂନେ ଜାଲ୍ ଆନ୍ତାର୍‌ଚେ ଜିସୁନେ ପ୍ଲା ୱେଆର୍‌କେ ।
১৮তেতিয়াই তেওঁলোকে জালবোৰ এৰি যীচুৰ পাছে পাছে গ’ল।
19 ଆରି ମେଁ ଉଡ଼ି ସ୍ଲ ରକମ୍‌ ୱେଚେ ଜେବଦୀନେ ଉଙ୍ଗ୍‌ଡେ ଜାକୁବ୍‌ ଆରି ମେଁନେ ବୟାଁ ଜହନ୍‌କେ ତରା ଅରିଆନେ ଜାଲ୍ ପାଗ୍‌ଲୁଗ୍‌ ଡିଙ୍ଗ୍‌କ୍ନେ କେକେ ।
১৯পাছত যীচুৱে অলপ দূৰ আগুৱাই গৈ থাকোতে, চিবদিয়ৰ পুতেক যাকোব আৰু তেওঁৰ ভায়েক যোহনক দেখিলে; তেওঁলোকেও নাৱত জাল মেৰামতি কৰি আছিল।
20 ଜିଆ ଜିଆ ମେଁ ଆମେଇଂକେ ୱାକେ । ମେଇଙ୍ଗ୍‌ନେ ଆବାଡ଼େ ଜେବଦୀକେ କୁଲିରେ ଏଃତେ ତରାନ୍ନିଆ ଆନ୍ତାର୍‌ଚେ ଜିସୁନେ ପ୍ଲା ୱେଆର୍‌କେ ।
২০তেওঁ তেতিয়াই তেওঁলোকক মাতিলে; লগে লগে তেওঁলোকে নিজৰ বাপেক চিবদিয় ও কাম কৰা বনুৱাৰ সকলে সৈতে নাও এৰি যীচুৰ পাছে পাছে গ’ল।
21 ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ଆରି ସିସ୍‌ଇଂ କପର୍ନାହୂମ ଅରିଆ ୱେଆର୍‌କେ । ଜିଉଦିଇଙ୍ଗ୍‌ନେ ପୁଣ୍ତେନେ ଦିନା ଜିସୁ ଜିଉଦିଇଙ୍ଗ୍‌ନେ ପାର୍‍ତନା ଡୁଆ ୱେଆର୍‌କେ ଆତ୍ ଅରିଆ ରେମୁଆଁଇଂକେ ସିକ୍ୟା ବିଃନେ ମୁଲେକେ ।
২১পাছত তেওঁলোকে কফৰনাহূমলৈ গ’ল আৰু বিশ্ৰামবাৰ আহিলত নাম-ঘৰত সোমাই উপদেশ দিলে।
22 ଜିସୁନେ ଗିଆନ୍‍ ଅଁଚେ ଆତେନ୍‌ ରେମୁଆଁଇଂ ବକୁଆ ଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍‌କେ । ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ଦର୍ମ ଗୁରୁଇଂ ରକମ୍ ଗିଆନ୍ ମାବିଚେ ମୁଇଂ ନେତା ବାଲେଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁ ରକମ୍ ଗିଆନ୍‍ ବିଃ କି ।
২২তেওঁৰ উপদেশত লোক সকলে বিস্ময় মানিলে, কিয়নো তেওঁ বিধানৰ অধ্যাপক সকলে উপদেশ দিয়াৰ নিচিনাকৈ নিদি ক্ষমতাপন্ন ব্যক্তিৰ দৰে তেওঁলোকক উপদেশ দিলে।
23 ଜିସୁ ଜିଉଦିଇଙ୍ଗ୍‌ନେ ପାର୍‍ତନା ଡୁଆ ନ୍ନିଆ ଲେଃକ୍ନେ ବେଲା ଆତ୍ ଅରିଆ ଦେତ୍‌ରକମ୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁ ଲେଃଗେ । ଜାଣ୍ଡେନେ ଗାଗ୍‌ଡ଼େ ଗଲିଆ ଗାଲେଃକେ । ଆତେନ୍‌ ରେମୁଆଁ କିରଚେ ବାଲିର୍‌କେ ।
২৩সেই সময়ত তেওঁলোকৰ সেই নাম-ঘৰতে অশুচি আত্মাই ধৰা এজন মানুহ আছিল। তেওঁ আটাহ পাৰি ক’লে,
24 ଏ ନାଜରିତୀୟ ଜିସୁ “ନାଁ ଏଃତେ ନେଙ୍ଗ୍‌ନେ ମେଃ କାମ୍ ଲେଃକେ? ପେ ମେଁନେ ଆନେକେ ଦଂସ ଆଡିଙ୍ଗ୍ ନ୍‌ସା ପାଙ୍ଗ୍ ପେଲେକେ? ନାଁ ଜାଣ୍ଡେ ନେଙ୍ଗ୍ ଆତେନ୍‌ ମ୍ୟା ନ୍ଲେକେ । ନାଁ ଇସ୍‌ପର୍‌ନେ ପବିତ୍ର ରେମୁଆଁ!”
২৪“হে নাচৰতীয়া যীচু, আপোনাৰ লগত আমাৰ কি কাম? আপুনি আমাক নষ্ট কৰিবৰ বাবে আহিলে নে? আপুনি কোন, মই জানো৷ আপুনি ঈশ্বৰৰ পবিত্ৰ জন”।
25 ଜିସୁ ଆମେକେ ଦମ୍‌କେଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ବୁଙ୍ଗ୍ ଲାଃଲା ଆକେନ୍ ରେମୁଆଁ ବିତ୍ରେବାନ୍ ତାର୍ ୱେଲା ।”
২৫কিন্তু যীচুৱে তাক ডবিয়াই ক’লে, “মনে মনে থাক আৰু ইয়াৰ পৰা বাহিৰ ওলা!”
26 ଗଲିଆ ରେମୁଆଁକେ ଲାଃଜୁର୍ ବିକେ । ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମେଁ ମାଲେ କିରଚେ ଆତେନ୍‌ ରେମୁଆଁ ବିତ୍ରେ ବାନ୍ ତାର୍‌ଡକେ ।
২৬তেতিয়া সেই অশুচি আত্মাই এক ডাঙৰ মাতেৰে চিঞৰি মানুহ জনক তলত পেলাই মুচৰি তেওঁৰ পৰা বাহিৰ ওলাই গ’ল।
27 ଆକେନ୍ କେଚେ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍‌ ବକୁଆ ଡିଙ୍ଗ୍ ୱେ ଆର୍‌ଗେ । ମେଇଙ୍ଗ୍‌ କୁଡ଼େଚେ ବାଲିର୍‌ବାତାନେ ଲାଗେକେ, “ଏନ୍‌ ମେଁନେ? ଆକେନ୍ ରେମୁଆଁ ଆନେକେ ତ୍ମିନେ ଗିଆନ୍ ବିଃ ଡିଙ୍ଗ୍‌କେ? ମେଁ ଗଲିଆଇଂକେ ଡିଗ୍ ଆଦେସ୍ ବିଡିଙ୍ଗ୍‌କେ ଆରି ଗଲିଆଇଂ ମେଁନେ ସାମୁଆଁ ମାନେଃ ଡିଙ୍ଗ୍‌କେ!”
২৭তাতে সকলোৱে বিস্ময় মানি, ইজনে সিজনে সোধা-সুধি কৰি কলে, “এইয়া কি? ক্ষমতাপন্ন জনৰ দৰে এক নতুন উপদেশ! এওঁ অশুচি আত্মাকো আজ্ঞা দিয়াত, সিহঁতেও দেখোন এওঁক মানে”।
28 ତେଲା ଜିସୁନେ ସାମୁଆଁ ଗାଲିଲୀ ଏରିଆ ସାପାପାକା ଟାପ୍‌ନା କବର୍ ୱେଚାକେ ।
২৮তেতিয়া তেওঁৰ খ্যাতি গালীল প্ৰদেশৰ চৌদিশে আৰু সেই অঞ্চলৰ সকলো ঠাইলৈ বিয়পি গ’ল।
29 ଜିସୁ ଆରି ସିସ୍‌‌ଇଙ୍ଗ୍‌ ପାର୍‍ତନା ଡୁଆବାନ୍‌ ତାର୍‌ଚେ ଜାକୁବ୍‌ ଆରି ଜହନ୍‌ ଏଃତେ ଶିମୋନ୍ ଆରି ଆନ୍ଦ୍ରିୟନେ ଡୁଆ ୱେଆର୍‌କେ ।
২৯পাছত তেওঁলোকে নাম-ঘৰৰ পৰা ওলাই আহি চিমোন আৰু আন্দ্রিয়ৰ ঘৰত সোমাল। তেওঁলোকৰ লগত যাকোব আৰু যোহনো আছিল।
30 ଶିମୋନ୍‍ନେ ଆତାଡ଼େ ଆଃସାବାଚେ ସିଙ୍ଗ୍‌ଲାନ୍ନିଆ ଡୁଲେଗ୍‌ଲେଃଗେ । ତେଲା ଆତ୍ ଅରିଆ ଲେଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂ ଜିସୁକେ ମେଁନେ ସାମୁଆଁରେ ବାସଙ୍ଗ୍‌ ଡିଙ୍ଗ୍‌ଗେ ।
৩০তাতে চিমোনৰ শাহুৱেক জ্বৰত অসুস্থ হৈ বিচনাত পৰি আছিল৷ তেতিয়াই তেওঁলোকে তেওঁৰ বিষয়ে যীচুক জনালে।
31 ଜିସୁ ମେଁନେ ସିଙ୍ଗ୍‌ଲା ଅରିଆ ୱେକେ । ଆକେନ୍ ଦାପ୍ରେ ଜିସୁ ମେଁନେ ନ୍ତି ସାଚେ ଆତଡ୍ୟାକେ । ଆମେକେ ସାଃବା ଆନ୍ତାର୍‌କେ ଆରି ମେଁ ନିମାଣ୍ତା ଡିଙ୍ଗ୍‌ୱେଗେ । ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମେଁ ଆମେଇଂକେ ସେବା ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍‌କେ ।
৩১তাতে তেওঁ ওচৰলৈ আহি তেওঁৰ হাতত ধৰিলে আৰু তেওঁক তুলিলে৷ তেতিয়া সেই জ্বৰে তেওঁক এৰিলে, আৰু তেওঁ তেওঁলোকৰ সেৱা-শুশ্রূষা কৰিবলৈ ধৰিলে।
32 ସ୍ନି ଲଗ୍‍ନେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍‌ ଜବର୍ ଆଃସିଲେକ୍ନେ ରେମୁଆଁକେ ଆରି ଗଲିଆ ସାଃଲେକ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍‌କେ ଜିସୁନେ ଡାଗ୍ରା ଡୁଂପାଙ୍ଗ୍‌ଆର୍‌କେ ।
৩২সেই দিনা সন্ধিয়া বেলি মাৰ গলত, লোক সকলে সকলো ৰোগীক আৰু ভূতে পোৱা লোক সকলক তেওঁৰ ওচৰলৈ আনিলে;
33 ଇନିନେ ସାପା ରେମୁଆଁ ଆତେନ୍‌ ଡୁଆନେ ବାଜାର୍‌ ଡାଗ୍ରା ରିସିଙ୍ଗ୍‌ ଆର୍‌କେ ।
৩৩আৰু নগৰৰ লোক সকল আহি দুৱাৰ-মুখতে গোট খালে।
34 ବିନ୍‌ବିନ୍ ରକମ୍‌ ରଗ୍ ସାଃଲେକ୍ନେ ଗୁଲେ ରେମୁଆଁକେ ଜିସୁ ନିମାଣ୍ତା ଆଡିଙ୍ଗ୍‌କେ । ମେଁ ଗୁଲେ ଗଲିଆଇଂକେ ଆଃନ୍ତାର୍‌କେ ଆରି ମେଁ ଗଲିଆଇଂକେ ବାଲିର୍ ନ୍‌ସା ଆବିଃକେ ଣ୍ଡୁ ମାତର୍‌ ମେଇଂ ଆମେକେ ସାମୁଆଃ ଲେଃଗେ ।
৩৪তাতে তেওঁ নানা বিধ ৰোগত কষ্ট পাই থকা অনেক ৰোগীক সুস্থ কৰিলে আৰু ভূতে পোৱা বহু লোকৰ পৰা ভূত খেদালে৷ কিন্তু ভূতবোৰক একো কথা কবলৈ নিদিলে; কিয়নো সিহঁতে তেওঁক জানিছিল৷
35 ଆରି ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଦିନା ତାଂକିଗ୍ ଲେଃକେଲା ଜିସୁ ତଡ଼ିଆଚେ ରେମୁଆ ଗଣ୍ଡ୍‌ ଣ୍ଡୁନେ ଜାଗାନ୍ନିଆ ୱେକେ । ଆତ୍ ଅରିଆ ମେଁ ପାର୍‍ତନା ଡିଙ୍ଗ୍‌ନେ ଲାଗେକେ ।
৩৫অতি ৰাতিপুৱা প্ৰায় আন্ধাৰ হৈ থাকোতেই তেওঁ উঠি, বাহিৰলৈ ওলাই গৈ নির্জন ঠাইত প্ৰাৰ্থনা কৰি আছিল।
36 ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଶିମନ ଆରି ମେଇଙ୍ଗ୍ ସାଙ୍ଗଡ଼େଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁକେ ତୁତୁର୍‌ନେ ୱେଆର୍‌କେ ।
৩৬পাছত চিমোন আৰু লগৰবোৰে তেওঁক বিচাৰি গ’ল৷
37 ମେଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁକେ ଅବାଚେ ଆରି ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ଆର୍‌କେ, “ସାପାରେ ଆନାକେ ତୁତୁର୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍‌କେ ।”
৩৭পাছত তেওঁক পাই কলে, “সকলোৱে আপোনাক বিচাৰি আছে”।
38 ଡାଗ୍‍ଲା ମେଁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ଏଲାପା ନେଙ୍ଗ୍‍ ବିନ୍ ଜାଗାନ୍ନିଆ ଲେଃକ୍ନେ ଇନି ଆନେଃକେ ୱେନେ ପଡ଼େଏ । ଆତ୍ଅରିଆ ଡିଗ୍ ନେଙ୍ଗ୍ ମ୍ବାସଙ୍ଗ୍ଏ, ନେଙ୍ଗ୍ ଆତେନ୍‌ ଉଦେସ୍‌ରେ ତାର୍‌ନ୍ଲେଃକେ ।”
৩৮তাতে তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “ব’লা, আমি ওচৰৰ আন ঠাইবোৰলৈ যাওঁ, সেই ঠাইবোৰতো মই বাক্য ঘোষণা কৰিব লাগে; মই এই বাবেই ওলাই আহিলোঁ”।
39 ଆରି ମେଁ ଗାଲିଲୀନେ ସାପା ଏରିଆ ଅଲେଙ୍ଗ୍‌ଚେ ମେଇଂନେ ସାପା ପାର୍‍ତନା ଡୁଆନ୍ନିଆ ବାସଙ୍ଗ୍‌ଆର୍‌କେ ଆରି ଗଲିଆଇଂକେ ଆଃଆନ୍ତାର୍‍ଆର୍‌କେ ।
৩৯পাছত তেওঁ গৈ, গালীল প্ৰদেশৰ সকলো ঠাইতে, তেওঁলোকৰ নাম-ঘৰবোৰতো প্রচাৰ কৰিলে আৰু ভূতবোৰক খেদালে।
40 ମୁଇଂ କୁଷ୍ଟରଗି ଜିସୁ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍‌ଚେ ନ୍ତିକେ ଜଡ଼େଚେ ଆମେକେ ବିକ୍ୟା ଡିଙ୍ଗ୍‌ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ନା ଜଦି ଇକ୍‌ଚା ନାଡିଙ୍ଗ୍‌ଏ” ତେଲା ଆନେଙ୍ଗ୍‌କେ ନିମାଣ୍ଡା ନାରାଡିଙ୍ଗ୍‍ଏ ।
৪০তাতে এজন কুষ্ঠ ৰোগী তেওঁৰ ওচৰলৈ আহিল; আৰু সবিনয়েৰে তেওঁৰ সন্মুখত আঁঠু লৈ ক’লে, “আপুনি যদি ইচ্ছা কৰে, তেনেহলে মোক শুচি কৰিব পাৰে”।
41 ଆତେନ୍‌‌ ରେମୁଆଁ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଜିସୁ ଲିବିସଃ ଡିଂଚେ ମେଁ ନ୍ତି ଲିଗ୍‌ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ନେଙ୍ଗ୍ ଇକ୍‌ଚା ଡିଙ୍ଗ୍‌ଣ୍ଡିଂକେ ନାଁ ନିମାଣ୍ଡା ଡିଙ୍ଗ୍‌ୱେଲା!”
৪১তেতিয়া তেওঁৰ মৰম লাগিল আৰু হাত মেলি তেওঁক চুই ক’লে, “মই ইচ্ছা কৰিছোঁ৷ শুচি হোৱা”।
42 ଏହେନ୍‌ ଦାପ୍ରେ ମେଁନେ କୁଷ୍ଟରଗ୍ ବ’ୱେଗେ ଆରି ମେଁ ନିମାଣ୍ଡା ଡିଙ୍ଗ୍ ୱେଗେ ।
৪২তেতিয়া তেওঁৰ শৰীৰৰ পৰা কুষ্ঠৰোগ আতৰিল আৰু তেওঁ শুচি হ’ল।
43 ଜିସୁ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଡାଟାମ୍ ବାବ୍‌ରେ ଆଦେସ୍ ବିଚେ ଟାପ୍‍ନା ବେ ବିଃକେ ।
৪৩যীচুৱে তেওঁক কঠোৰ আজ্ঞা দি বিদায় দিলে।
44 ତରକ୍‌ ଲାଲା, “ଆଜାଡିଗ୍ ମେଁନେ ଆବାସଙ୍ଗ୍‍ଗେ ଡାଗ୍‌ଲା ୱେଲା ପୁଜାରି ଡାଗ୍ରା ୱେଚେ ନିଜର୍ ଗାଗ୍‌ଡ଼େ ଆଃସୁଏ ଆରି ମୋଶା ମେଃମେଃନେ ଆଦେସ୍ ବିଃବକେ, ଆତେନ୍‌ ସାପା ନାନେ ଇକ୍‌ଚାରେ ମେଇଂନେ ଡାଗ୍ରା ସାକି ବିନେସା ବେଦିନ୍ନିଆ ଦାନ୍ ବିଃ ।”
৪৪যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “সাৱধান হোৱা; কোনো ব্যক্তিক একো নকবা; কিন্তু যোৱা, পুৰোহিতৰ ওচৰত গৈ নিজকে দেখুওৱা আৰু তুমি শুচি হবৰ অৰ্থে মোচিয়ে যি যি উ‌‌ৎসৰ্গ কৰিবলৈ আজ্ঞা দিলে, তেওঁলোকক সাক্ষ্য দিবৰ বাবে সেইবোৰ উ‌‌ৎসৰ্গ কৰাগৈ”।
45 ରେମୁଆଁ ଆତେନ୍‌ ଜାଗା ଆନ୍ତାର୍ଚେ ତାର୍ ୱେଗେ ଆରି ଆଜାକେ କେକେ ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍‌କେ, “ଜିସୁ ଆନେଙ୍ଗ୍‌କେ ନିମାଣ୍ଡା ଆଡିଙ୍ଗ୍ ବିଃବକେ । ତେଲା ଜିସୁନେ ସାମୁଆଁ ସାପା ପାକା ବେପ୍ରେ ୱେଗେ । ମାତର୍‌ ରେମୁଆଁ ମାରିଆଃ କେଚେ ଲାଗ୍‍ଡଆର୍‌ଏ, ମାତର୍‌ ଜିସୁ ଆଣ୍ଡିନେ ଏରିଆ ୱେ ଆୟାକେ ଣ୍ଡୁ । ତେନ୍‌ସା ମେଁ ରେମୁଆଁଗଣ୍ଡ୍‌ ଣ୍ଡୁନେ ଟାନ୍‌ଇଂନ୍ନିଆ ଲେଃଗେ । ମାତର୍‌ ସାପା ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍‌ନେ ଲାଗେକେ ।
৪৫কিন্তু তেওঁ ওলাই গৈ সকলোৰে আগত ঘোষণা কৰিবলৈ ধৰিলে৷ আৰু এই কথা এনে ধৰণে প্রকাশ হবলৈ ধৰিলে যে, যীচুৱে প্রকাশ্যৰূপে কোনো নগৰত সোমাব নোৱাৰা হ’ল৷ তেওঁ গৈ বাহিৰত নিৰ্জন ঠাইবোৰত থাকিবলগীয়া হ’ল যাতে চাৰিওফালৰ পৰা লোক সকলে তেওঁৰ ওচৰলৈ আহিব পাৰে।

< ମାର୍‌କ 1 >