ଲୁକ୍ 7
1 ଜିସୁ ରେମୁଆଁଇଂକେ ମେଁନେ ସାପା ଆଅଁନ୍ସା ଚାଏଁ ଡିଙ୍ଗ୍ଗେ ମେଁ ସାପା ବାସଙ୍ଗ୍ ଡାଲା ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମେଁ କପୁର୍ନାହୁମ ଅଲେଙ୍ଗ୍ ୱେଗେ ।
ततः परं स लोकानां कर्णगोचरे तान् सर्व्वान् उपदेशान् समाप्य यदा कफर्नाहूम्पुरं प्रविशति
2 ଆତେନ୍ ବେଲା କପୁର୍ନାହୁମନ୍ନିଆ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ମୁଇଂସ ସନ୍ୟଇଂନେ ନେତା ଲେଃଗେ । ମେଁନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଗତିରେ ଜାବର୍ ବେମାର୍ ଲେଃଗେ ଜେ ମେଁ ଗୁଏନେ ଅବସ୍ତାରେ ଲେଃଗେ । ମୁଇଂସ ସନ୍ୟଇଂନେ ନେତା ଗତିରେକେ ଜବର୍ ବଲ୍ବା ଡିଙ୍ଗ୍ଗେ ।
तदा शतसेनापतेः प्रियदास एको मृतकल्पः पीडित आसीत्।
3 ମୁଇଂସ ସନ୍ୟଇଂନେ ନେତା ମୁଇଂଜାକେ ଜିସୁନେ ବିସୟ୍ରେ ଅଁଚେ ମେଁନେ ଡାଗ୍ରା ଉଡ଼ିକ୍ଲିଗ୍ ଦର୍ମ ଜିଉଦି ନେତାଇଂକେ ବେକେ । ମେଁ ବାବେଲେକେ ଜେ ରେମୁଆଁଇଂ ୱେଚେ ଜିସୁକେ ପାଙ୍ଗ୍ନ୍ସା ଜବର୍ଜସ୍ତି ଡିଙ୍ଗ୍ଲେ ବାରି ଜିସୁ ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ଗତିରେନେ ପାରାନ୍ ରକ୍ୟା ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।
अतः सेनापति र्यीशो र्वार्त्तां निशम्य दासस्यारोग्यकरणाय तस्यागमनार्थं विनयकरणाय यिहूदीयान् कियतः प्राचः प्रेषयामास।
4 ମେଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁନେ ଡାଗ୍ରା ୱେଚେ ଆମେକେ ଜବର୍ଜସ୍ତି ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ନେ ମୁଲେକେ “ମୁଇଂସ ସନ୍ୟଇଂନେ ନେତା ମୁଇଂଜା ନାଁନେ ସାଆ ବାନ୍ସା ରାଜି ।
ते यीशोरन्तिकं गत्वा विनयातिशयं वक्तुमारेभिरे, स सेनापति र्भवतोनुग्रहं प्राप्तुम् अर्हति।
5 ଜିସୁ ନେଃ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଆଲାଦ୍ ଡିଂଡିଂକେ ବାରି ନେ ନ୍ସା ପାର୍ତନା ଡୁଆ ଆରେ ବକେ ।”
यतः सोस्मज्जातीयेषु लोकेषु प्रीयते तथास्मत्कृते भजनगेहं निर्म्मितवान्।
6 ଆତ୍ ଅରିଆ ଜିସୁ ମେଇଙ୍ଗ୍ ଏତେ ୱେଗେ । ଜିସୁ ଡୁଆ ତେପିଙ୍ଗ୍ଚାକେ ବେଲା ମୁଇଂସ ସନ୍ୟଇଂନେ ନେତା ରେମୁଆଁଣ୍ଡେଇଂକେ ବେକେ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ ମାପ୍ରୁ କଷ୍ଟ ଆଡିଙ୍ଗ୍ଗେ ନାମଃ; ମେଃନ୍ସା ଡାଗ୍ଲା ନେଙ୍ଗ୍ ଅଃତେନ୍ ଆଃ ନିମାଣ୍ଡା ଣ୍ଡୁ ଜେ ନା ନେଙ୍ଗ୍ ଡୁଆ ନାପାଙ୍ଗ୍ଏ ।
तस्माद् यीशुस्तैः सह गत्वा निवेशनस्य समीपं प्राप, तदा स शतसेनापति र्वक्ष्यमाणवाक्यं तं वक्तुं बन्धून् प्राहिणोत्। हे प्रभो स्वयं श्रमो न कर्त्तव्यो यद् भवता मद्गेहमध्ये पादार्पणं क्रियेत तदप्यहं नार्हामि,
7 ଣ୍ତୁଲା ନେଙ୍ଗ୍ ନିଜେ ନାଁନ୍ନିଆ ପାଙ୍ଗ୍ନ୍ସା ନିଜେକେ ଇକ୍ଚା ମନେ ନାଡିଙ୍ଗ୍କେ ଣ୍ଡୁ । ମାତର୍ ଆଦେସ୍ ବିଲା ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଚାକର୍ ନିମାଣ୍ଡା ଡିଙ୍ଗ୍ଲେ ।
किञ्चाहं भवत्समीपं यातुमपि नात्मानं योग्यं बुद्धवान्, ततो भवान् वाक्यमात्रं वदतु तेनैव मम दासः स्वस्थो भविष्यति।
8 ନେଙ୍ଗ୍ ନାନେ ଅଦିକାର୍ ବିସୟ୍ରେ ବୁଜେ ୟା ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ନେଙ୍ଗ୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସାଉକାର୍ନେ ସାମୁଆଁ ସାଚେ ସ୍ଲେ ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ଆରି ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଅଦିକାର୍ ଡିଗ୍ ଉଡ଼ିକ୍ଲିଗ୍ ସନ୍ୟଇଙ୍ଗ୍ ଲେଃକେ । ନେଙ୍ଗ୍ ଜଦି ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସନ୍ୟକେ ମ୍ବାସଙ୍ଗ୍ଏ “ୱେଲା ଡାଗ୍ଲା ତେଲା ମେଁ ୱେଏ । ନେଙ୍ଗ୍ ଜଦି ବାରି ମୁଇଂଜାକେ ମ୍ବାସଙ୍ଗ୍ଏ ଏଃଲା ଡାଗ୍ଲା ତେଲା ମେଁ ପାଙ୍ଗ୍ଏ । ନେଙ୍ଗ୍ ଜଦି ନେଙ୍ଗ୍ ଗତିରେକେ ମ୍ବାସଙ୍ଗ୍ଏ; ତେଲା ମେଁ ଦେକ୍କେ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।”
यस्माद् अहं पराधीनोपि ममाधीना याः सेनाः सन्ति तासाम् एकजनं प्रति याहीति मया प्रोक्ते स याति; तदन्यं प्रति आयाहीति प्रोक्ते स आयाति; तथा निजदासं प्रति एतत् कुर्व्विति प्रोक्ते स तदेव करोति।
9 ଜିସୁ ଆକେନ୍ ଅଁ ଆଃଡାଚେ ଜାବର୍ ବକୁଆ ଡିଙ୍ଗ୍ୱଗେ ମେଁ ଆମେଇଂକେ ପ୍ଲାପ୍ଲା ଡିଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂ ସାର୍ମୁଆଁ ପାକା ପୁଏଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ ବ ଡିଙ୍ଗ୍ ଜେ ଦେକ୍ରକମ୍ ସତ୍ ମାନେଃକେଣ୍ଡ୍ରେ ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ଇଶ୍ରାୟେଲନ୍ନିଆ ଡିଗ୍ ଆମିଲେକେ ଣ୍ଡୁ!”
यीशुरिदं वाक्यं श्रुत्वा विस्मयं ययौ, मुखं परावर्त्य पश्चाद्वर्त्तिनो लोकान् बभाषे च, युष्मानहं वदामि इस्रायेलो वंशमध्येपि विश्वासमीदृशं न प्राप्नवं।
10 ଜିସୁନେ ଡାଗ୍ରା ମୁଡ଼ି ରେମୁଆଁଇଂକେ ୱେଲେଆର୍ଗେ ମେଇଂ ଡୁଆ ଆଣ୍ଡେ ୱିଗ୍ଲା ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ କେକେ ଜେ ଗତିରେ ନିମାଣ୍ଡା ଡିଙ୍ଗ୍ ୱେଲେକେ ।
ततस्ते प्रेषिता गृहं गत्वा तं पीडितं दासं स्वस्थं ददृशुः।
11 ନାଇନ ମ୍ନିକ୍ନେ ଇନି ନ୍ନିଆ ୱେଗେ ଆରି ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ସିସ୍ଇଂ ବାରି ଗୁଲୁଏ ରେମୁଆଁ ମେଇଙ୍ଗ୍ ଏତେ ୱେଡିଙ୍ଗ୍ଗେ ।
परेऽहनि स नायीनाख्यं नगरं जगाम तस्यानेके शिष्या अन्ये च लोकास्तेन सार्द्धं ययुः।
12 ଜିସୁ ଇନି ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍ନେ କେଲା ରେମୁଆଁଇଂ ଗୁଏଲେଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁକେ ପାଦା ଡୁଙ୍ଗ୍ ଡୁଂପାଙ୍ଗ୍ଡିଂଗେ ଆତେନ୍ ଗୁଏସାଙ୍ଗ୍କୁଏନେ ମୁଇଂ ଆଃ ଗଡ଼େଅ ଆରି ଆତେନ୍ ସେଲାମ୍ବୁଏ ଗୁଏସାଙ୍ଗ୍କୁଏ; ବାରି ଇନିନେ ଗୁଲେ ରେମୁଆଁ ମେଁ ଏତେ ଲେଃଗେ ।
तेषु तन्नगरस्य द्वारसन्निधिं प्राप्तेषु कियन्तो लोका एकं मृतमनुजं वहन्तो नगरस्य बहिर्यान्ति, स तन्मातुरेकपुत्रस्तन्माता च विधवा; तया सार्द्धं तन्नगरीया बहवो लोका आसन्।
13 ଆମେକେ କେଚେ ଜିସୁ ମାପ୍ରୁ ମେଁ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଲିବିସଃଚେ ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଆଅଃଗେ ନାମଃ ।”
प्रभुस्तां विलोक्य सानुकम्पः कथयामास, मा रोदीः। स समीपमित्वा खट्वां पस्पर्श तस्माद् वाहकाः स्थगितास्तम्युः;
14 ଆରି ଜିସୁ ଡାଗ୍ରା ୱେଚେ କଟ୍ ଡାଣ୍ଡିକେ ଲିଗ୍କେ ତେନ୍ ଇଡ଼ିଂ ଡୁଙ୍ଗ୍ଲେଃଆର୍କ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂ ତୁଆଁଆର୍କେ ମେଁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ ଙ୍ଗିରେ ନେଙ୍ଗ୍ ଆନାକେ ବାସଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ତଡ଼ିଆ ।
तदा स उवाच हे युवमनुष्य त्वमुत्तिष्ठ, त्वामहम् आज्ञापयामि।
15 ଆତ୍ ଅରିଆ ଗୁଏଲେଃକ୍ନେ ଗଡ଼େଅ ତଡ଼ିଆ କକେ ବାରି ବାସଙ୍ଗ୍ନେ ମୁଲେକେ ଆରି ଜିସୁ ଆମେକେ ମେଁନେ ଇୟାଙ୍ଗ୍ଡେନେ ନ୍ତି ଅରିଆ ଆଃସାଃ ବିଃକେ ।
तस्मात् स मृतो जनस्तत्क्षणमुत्थाय कथां प्रकथितः; ततो यीशुस्तस्य मातरि तं समर्पयामास।
16 ଆତ୍ ଅରିଆ ସାପାରେ ଇରିଆତୁଗ୍ ୱେଗେ ବାରି ଇସ୍ପର୍ ମାପ୍ରୁନେ ଅସ୍ମାର୍ ସାର୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ନେ ମୁଲେକେ । “ନେନେ ଡାଗ୍ରା ମୁଇଙ୍ଗ୍ ମ୍ନାନେ ବାବବାଦି ପାଙ୍ଗ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ଆରି ଇସ୍ପର୍ ନିଜେନେ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଆମ୍ବ୍ର ନ୍ସା ପାଙ୍ଗ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ।”
तस्मात् सर्व्वे लोकाः शशङ्किरे; एको महाभविष्यद्वादी मध्येऽस्माकम् समुदैत्, ईश्वरश्च स्वलोकानन्वगृह्लात् कथामिमां कथयित्वा ईश्वरं धन्यं जगदुः।
17 ଆରି ଜିସୁନେ ବିସୟ୍ରେ ଆକେନ୍ ସାମୁଆଁ ସାପାରେ ଜିଉଦା ଦେସ୍ ଆରି ସାପାପାକା ସାପା ଇନି ନ୍ନିଆ ବେପ୍ରେ ୱେଗେ ।
ततः परं समस्तं यिहूदादेशं तस्य चतुर्दिक्स्थदेशञ्च तस्यैतत्कीर्त्ति र्व्यानशे।
18 ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜହନ୍ନେ ସିସ୍ଇଂ ଆକେନ୍ ସାପା ବିସୟ୍ ଆମେକେ ଆମ୍ୟା ବିକେ ।
ततः परं योहनः शिष्येषु तं तद्वृत्तान्तं ज्ञापितवत्सु
19 ଆତ୍ ଅରିଆ ଜହନ୍ ନିଜେନେ ସିସ୍ଇଂ ବାନ୍ ମ୍ବାୟାକେ ଡାଗ୍ରା ୱାଚେ ମାପ୍ରୁନେ ଡାଗ୍ରା ଆକେନ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଚେ ବେକେ ଜାଣ୍ଡେ ପାଙ୍ଗ୍ନେ ଲେଃକେ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ନିଜର୍ନେ ବାରି ନେ ବିନ୍ଣ୍ଡ୍ରେକେ ଉର୍ ନେଲେଃଏ?
स स्वशिष्याणां द्वौ जनावाहूय यीशुं प्रति वक्ष्यमाणं वाक्यं वक्तुं प्रेषयामास, यस्यागमनम् अपेक्ष्य तिष्ठामो वयं किं स एव जनस्त्वं? किं वयमन्यमपेक्ष्य स्थास्यामः?
20 ଅଃତେନ୍ ରେମୁଆଁଇଂ ଜିସୁନେ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଡୁବନ୍ ବିଃଣ୍ଡ୍ରେ ଜହନ୍ ଆନେକେ ନାନେ ଡାଗ୍ରା ଏନ୍ ସାମୁଆଁ ସାଲିଆକୁ ନ୍ସା ବେକେ ଜାଣ୍ଡେ ପାଙ୍ଗ୍ନେ ଲେଃଗେ ନାନେ ମେଁନେ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ଲେଃ ନେନେ ଆରି ବିନ୍ଣ୍ଡ୍ରେକେ ନେଉର୍ଏ?”
पश्चात्तौ मानवौ गत्वा कथयामासतुः, यस्यागमनम् अपेक्ष्य तिष्ठामो वयं, किं सएव जनस्त्वं? किं वयमन्यमपेक्ष्य स्थास्यामः? कथामिमां तुभ्यं कथयितुं योहन् मज्जक आवां प्रेषितवान्।
21 ଆତେନ୍ ବେଲା ଜିସୁ ଜାବର୍ ରେମୁଆଁଇଂକେ ରଗ୍ ଆରି ଦୁଷ୍ଟ ଆତ୍ମାଇଂନ୍ନିଆ ବାନ୍ ନିମାଣ୍ଡା ଆଡିଙ୍କେ ଆରି ଉଡ଼ି କାନାକେ ମୁଆଃ ଆକେ ବିକେ ।
तस्मिन् दण्डे यीशूरोगिणो महाव्याधिमतो दुष्टभूतग्रस्तांश्च बहून् स्वस्थान् कृत्वा, अनेकान्धेभ्यश्चक्षुंषि दत्त्वा प्रत्युवाच,
22 ଜିସୁ ସିସ୍ଇଂକେ ଉତର୍ ବିକେ ପେଇଂ ୱେଚେ ମେଁ ମେଁନେ ପେକେକେ ଆରି ପେଅଁକେ ଆତେନ୍ ସାପା ଜହନ୍କେ ଆଃଅଁପା; କାନାଣ୍ଡ୍ରେଇଂ ଉମୁଁଆ ଆର୍କେ ଚଟାଇଂ ଅଲେଙ୍ଗ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ; କୁଷ୍ଟରଗିଇଂ ନିମାଣ୍ଡା ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ ବଇରା ରେମୁଆଁଇଂ ଅଁ ଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ ଗୁଏକ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂ ଆରି ମୁଇଂତର୍ ଜିବନ୍ ବିକେ ଗରିବ୍ ରେମୁଆଁଇଂକେ ନିମାଣ୍ଡା ସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍ ଅଲେଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ ।
युवां व्रजतम् अन्धा नेत्राणि खञ्जाश्चरणानि च प्राप्नुवन्ति, कुष्ठिनः परिष्क्रियन्ते, बधिराः श्रवणानि मृताश्च जीवनानि प्राप्नुवन्ति, दरिद्राणां समीपेषु सुसंवादः प्रचार्य्यते, यं प्रति विघ्नस्वरूपोहं न भवामि स धन्यः,
23 ମୁଡ଼ି ରେମୁଆଁ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ବିସୟ୍ରେ ସନ୍ଦେଅ ଆଡିଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡୁ ମେଁ ଦନ୍ୟ ।
एतानि यानि पश्यथः शृणुथश्च तानि योहनं ज्ञापयतम्।
24 ଜହନ୍ନେ ସିସ୍ଇଂ ୱିଗ୍ ଡାଲା ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଜହନ୍ ବିସୟ୍ରେ ବାସଙ୍ଗ୍ ନ୍ସା ମୁଲେକେ ପେଇଂ ବାଲିଲନ୍ନିଆ ମେଁନେ କେନ୍ସା ୱେପେଲେକେ? ମେଁନେ ୱେଡ଼ିଆନେ ୱେଡିଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ମୁଇଂ ଗାଆଁ ସ୍ଲା?
तयो र्दूतयो र्गतयोः सतो र्योहनि स लोकान् वक्तुमुपचक्रमे, यूयं मध्येप्रान्तरं किं द्रष्टुं निरगमत? किं वायुना कम्पितं नडं?
25 ଆତେନ୍ ଣ୍ଡୁଲା ପେଇଂ ଆଜାକେ କେନ୍ସା ତାର୍ ୱେପେଲେକେ? ମେଃନେ ଦାମିକା ସକା ସଲେଃକ୍ନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁକେ? କେଲାପା ଜାଣ୍ଡେଇଂ ଦାମିକା ସକା ସଃଲେକ୍ନେ ପେକେଏ ଆରି ଦୁକ୍ କଷ୍ଟ ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ପାରାନ୍ କାଟେଆର୍ଏ ମେଇଂ ମେଁନେ କିକେ ନ୍ସା ମେଇଂ ଇଃସାଙ୍ଗ୍ଇଂନେ ଡୁଆ ଅରିଆ ଲେଃଆର୍ଏ ।
यूयं किं द्रष्टुं निरगमत? किं सूक्ष्मवस्त्रपरिधायिनं कमपि नरं? किन्तु ये सूक्ष्ममृदुवस्त्राणि परिदधति सूत्तमानि द्रव्याणि भुञ्जते च ते राजधानीषु तिष्ठन्ति।
26 ଆନେଙ୍ଗ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ ଆତେନ୍ ଣ୍ଡୁଲା ମେଁନେ କିକେ ନ୍ସା ତାର୍ଚେ ୱେପେଲେଗେ? ମେଁନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ବାବବାଦିକେ? ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ସତ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଂକେ ବାବବାଦୀ ବାନ୍ ଜାବର୍ ମ୍ନାଲେ ରେମୁଆଁକେ?
तर्हि यूयं किं द्रष्टुं निरगमत? किमेकं भविष्यद्वादिनं? तदेव सत्यं किन्तु स पुमान् भविष्यद्वादिनोपि श्रेष्ठ इत्यहं युष्मान् वदामि;
27 ଯହନ୍ ବିସୟ୍ରେ ଆକେନ୍ ଦର୍ମ ସାସ୍ତର୍ନିଆ ଗୁଆର୍ ବକେ ଇସ୍ପର୍ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “କେଲାପା ନେଙ୍ଗ୍ ପେନେ ସେନୁଗ୍ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଦୁତ୍କେ ବେନେଡିଙ୍ଗ୍କେ ମେଁ ପେ ନ୍ସା ଗାଲି ଆରେଏ ଆକେନ୍ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ଜହନ୍ ।
पश्य स्वकीयदूतन्तु तवाग्र प्रेषयाम्यहं। गत्वा त्वदीयमार्गन्तु स हि परिष्करिष्यति। यदर्थे लिपिरियम् आस्ते स एव योहन्।
28 ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ସତ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଂ ସେଲାମ୍ବୟ୍ ଣ୍ଡିଆ କୁମାଲା ଡିଗ୍ ଜହନ୍ ବାନ୍ ମ୍ନା ଜାଣ୍ଡେ ଣ୍ଡୁ ତେଲା ଜାଣ୍ଡେ ଇସ୍ପର୍ନେ ରାଜିନ୍ନିଆ ସାପାବାନ୍ ଡାଆଁ ମେଁ ଡିଗ୍ ଜହନ୍ବାନ୍ ମ୍ନା ।”
अतो युष्मानहं वदामि स्त्रिया गर्ब्भजातानां भविष्यद्वादिनां मध्ये योहनो मज्जकात् श्रेष्ठः कोपि नास्ति, तत्रापि ईश्वरस्य राज्ये यः सर्व्वस्मात् क्षुद्रः स योहनोपि श्रेष्ठः।
29 ଜାଣ୍ଡେଇଂ ଆକେନ୍ ସାପା ସାମୁଆଁ ଅଁଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ ମେଇଂ ସିସ୍ତୁ ସାଲ୍ୟାଣ୍ଡ୍ରେଇଂ ଇସ୍ପର୍ନେ ଗୁଲୁଏ ଦାବି ସାପା ବର୍ତି ଆଃଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଜହନ୍ବାନ୍ ଡୁବନ୍ ଡୁଂୱେ ବକେ ।
अपरञ्च सर्व्वे लोकाः करमञ्चायिनश्च तस्य वाक्यानि श्रुत्वा योहना मज्जनेन मज्जिताः परमेश्वरं निर्दोषं मेनिरे।
30 ଡାଗ୍ଲା ପାରୁସି ଆରି ଦର୍ମ ଗୁରୁଇଂ ମେଁଇଂନେ ପାରାନ୍ ନ୍ସା ଇସ୍ପର୍ନେ ସାମୁଆଁ ମାନେଚେ ଜହନ୍ନେବାନ୍ ଡୁବନ୍ ଡୁଂଆଡଆର୍କେ ।
किन्तु फिरूशिनो व्यवस्थापकाश्च तेन न मज्जिताः स्वान् प्रतीश्वरस्योपदेशं निष्फलम् अकुर्व्वन्।
31 ଜିସୁ ଆରି ବାସଙ୍ଗ୍କେ ତେଲା ନେଙ୍ଗ୍ ଜା ଏତେ ଏଃକେନେ ଙ୍ଗିର୍ବଏନେ ଏତେ ସମାନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ଆରି ମେଇଂ ଜାନେ ସମାନ୍ ଣ୍ତିଙ୍ଗ୍ଏ?
अथ प्रभुः कथयामास, इदानीन्तनजनान् केनोपमामि? ते कस्य सदृशाः?
32 ମୁଃଡ଼ି ଗଡ଼େଅଇଂ ସାନ୍ତାନ୍ନିଆ କଚେ ନିଜେ ନିଜେକେ ୱାଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ଏ ନେ ପେଇଂନେ ଡାଗ୍ରା ବାଉଁସି ନେପିଃକେ ପେ ପେୱାକେ ଣ୍ଡୁ; ନେଁ ଦୁକ୍ନେ ଅସ୍ମାର୍ ନେସାର୍କେ ପେଇଂ ପେଅଁକେ ଣ୍ଡୁ ମେଇଂ ଆତେନ୍ ଗଡ଼େଇଙ୍ଗ୍ ସୁଗା ।
ये बालका विपण्याम् उपविश्य परस्परम् आहूय वाक्यमिदं वदन्ति, वयं युष्माकं निकटे वंशीरवादिष्म, किन्तु यूयं नानर्त्तिष्ट, वयं युष्माकं निकट अरोदिष्म, किन्तु युयं न व्यलपिष्ट, बालकैरेतादृशैस्तेषाम् उपमा भवति।
33 ଡୁବନ୍ ବିଃଣ୍ଡ୍ରେ ଜହନ୍ ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ରୁଟି ଆଚଙ୍ଗ୍କେ ଣ୍ଡୁ ଆରି ଅଙ୍ଗୁର୍ ରସ୍ ଆଉଗ୍କେ ଣ୍ଡୁ ଆରି ନାନେ ବାସଙ୍ଗ୍ ନାଡିଙ୍ଗ୍କେ ଜହନ୍କେ ବୁତ୍ ସାଃଲେକେ ।
यतो योहन् मज्जक आगत्य पूपं नाखादत् द्राक्षारसञ्च नापिवत् तस्माद् यूयं वदथ, भूतग्रस्तोयम्।
34 ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ଚଙ୍ଗ୍କେ ବାରି ପେଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍ ପେଡିଂକେ କେଲାପା କ୍ମେ ମୁଇଂ ମ୍ନା ସୁଲୁଏଃ ବାରି ଉଗ୍ସାଣ୍ଡ୍ରେ । ସିସ୍ତୁ ସାଲ୍ୟାଣ୍ଡ୍ରେ ବାରି ପାପିଇଂନେ ରେମୁଆଁଣ୍ଡେ ।
ततः परं मानवसुत आगत्याखाददपिवञ्च तस्माद् यूयं वदथ, खादकः सुरापश्चाण्डालपापिनां बन्धुरेको जनो दृश्यताम्।
35 ଜାଣ୍ଡେଇଂ ଇସ୍ପର୍ନେ ଜ୍ଞାନ୍କେ ସାଃଆର୍ଏ ମେଁଇଂନେ ଜିବନ୍ନ୍ନିଆ ମେଁନେ ସତ୍ ଆକେଏ ।
किन्तु ज्ञानिनो ज्ञानं निर्दोषं विदुः।
36 ଆରି ପାରୁସିଇଂ ବାନ୍ ମୁଇଂଜା ଜିସୁକେ ଚଙ୍ଗ୍ନେସା ୱାଆର୍କେ । ଆତ୍ ଅରିଆ ପାରୁସିଇଂନେ ଡୁଆନ୍ନିଆ ଗାଚେ ଚୁଚଙ୍ଗ୍ନିଆ କ ଲେଃକେ ।
पश्चादेकः फिरूशी यीशुं भोजनाय न्यमन्त्रयत् ततः स तस्य गृहं गत्वा भोक्तुमुपविष्टः।
37 ଆରି କେଲାପା ଆତେନ୍ ଇନିନ୍ନିଆ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ପାପିଷ୍ଟ ସେଲାମ୍ବୁଏ ଲେଃଗେ ଜିସୁ ଆତେନ୍ ପାରୁସିଇଂନେ ଡୁଆନ୍ନିଆ ଚଙ୍ଗ୍ନ୍ନିଆ କଲେକେ ଆକେନ୍ ମ୍ୟାଚେ ମେଁ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ମୁତାନ୍ନିଆ ବାସ୍ନା ଚୁ ଡୁଙ୍ଗ୍ପାଙ୍ଗ୍କେ
एतर्हि तत्फिरूशिनो गृहे यीशु र्भेक्तुम् उपावेक्षीत् तच्छ्रुत्वा तन्नगरवासिनी कापि दुष्टा नारी पाण्डरप्रस्तरस्य सम्पुटके सुगन्धितैलम् आनीय
38 ପ୍ଲା ପାକା ମେଁନେ ଞ୍ଚ ବୁନ୍ଦେ ତୁଆଁଚେ ଅଃନେ ବେଲା ମେଁନେ ଡେମୁଆଁ ଏତେ ମେଁନେ ଞ୍ଚ ଗ୍ୱେଡ଼ିଆ ବିଃକେ ମେଁନେ ବାଆଃନେ ଉଗ୍ବ ଏତେ ଜିସୁନେ ଞ୍ଚ ଚୁଃବିଗେ ଆରି ଜିସୁନେ ଞ୍ଚ ବୈନ୍ତାକେ ଆରି ଆତେନ୍ ବାସ୍ନା ଚୁ ଆବଗ୍ ବିଃକେ ।
तस्य पश्चात् पादयोः सन्निधौ तस्यौ रुदती च नेत्राम्बुभिस्तस्य चरणौ प्रक्षाल्य निजकचैरमार्क्षीत्, ततस्तस्य चरणौ चुम्बित्वा तेन सुगन्धितैलेन ममर्द।
39 ଆତେନ୍ କେଚେ ମୁଡ଼ି ପାରୁସିଇଂ ଜିସୁକେ ୱାବଗେ ମେଁ ମନେ ମନେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଏନ୍ ରେମୁଆଁ ଜଦି ବାବବାଦି ଡିଙ୍ଗ୍ ପାଲେ ତେଲା ଆକ୍ମେକେ ଜା ଲିଗ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ ମେଁ ଜାଣ୍ଡେ ଆରି ଡିରକମ୍ନେ ସେଲାମ୍ବୟ୍ ମେଁ ଜେ ପାପିସ୍ଟ ଏନ୍ ପାମ୍ୟାଃ ।”
तस्मात् स निमन्त्रयिता फिरूशी मनसा चिन्तयामास, यद्ययं भविष्यद्वादी भवेत् तर्हि एनं स्पृशति या स्त्री सा का कीदृशी चेति ज्ञातुं शक्नुयात् यतः सा दुष्टा।
40 ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ଉତର୍ ବିକେ “ଶିମୋନ ଆନାକେ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ମେଃନେ ଡିଗ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ ଲେଃକେ ।” ଶିମୋନ୍ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ବାସଙ୍ଗ୍ ଗୁରୁ!”
तदा याशुस्तं जगाद, हे शिमोन् त्वां प्रति मम किञ्चिद् वक्तव्यमस्ति; तस्मात् स बभाषे, हे गुरो तद् वदतु।
41 ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ମୁଇଙ୍ଗ୍ ମ୍ନା ସାଉକାର୍ ନ୍ନିଆ ମ୍ବାୟା ଉଦାର୍ ଲେଃଗେ ମୁଇଂଜା ମାଲ୍ସ ଟାଆଁ ଡାବୁ ବାରି ମୁଇଂଜା ମ୍ବାର୍କୁଡ଼ି ଗୁଆଟାଆଁ ଉଦାର୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ବଗେ ।
एकोत्तमर्णस्य द्वावधमर्णावास्तां, तयोरेकः पञ्चशतानि मुद्रापादान् अपरश्च पञ्चाशत् मुद्रापादान् धारयामास।
42 ଉଦାର୍ ସୁଜେନେସା ମେଁଇଂନେ ମେଃଡିଗ୍ ଣ୍ଡୁଲା ଆତେନ୍ ମ୍ବାୟାନେ ଉଦାର୍ ସାକାର୍ ଆନ୍ତାର୍ ବିଃକେ । ତେଲା ମେଁଇଂନେ ମ୍ବାୟା ବିତ୍ରେ ଜାଣ୍ଡେ ସାକାର୍କେ ଜାବର୍ ଆଲାଦ୍ ଆଃସୁଏଃଏ?”
तदनन्तरं तयोः शोध्याभावात् स उत्तमर्णस्तयो र्ऋणे चक्षमे; तस्मात् तयोर्द्वयोः कस्तस्मिन् प्रेष्यते बहु? तद् ब्रूहि।
43 ଶିମୋନ୍ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନେଙ୍ଗ୍ ଏତେ ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ ସାକାର୍ ଆଜାକେ ଜାବର୍ ରୁନ୍ ଆନ୍ତାର୍ ବିଃକେ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁକେ ଜାବର୍ ସାହା ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।” ଜିସୁ ଶିମୋନ୍କେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନାଁ ସମାନ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ନାବ ।”
शिमोन् प्रत्युवाच, मया बुध्यते यस्याधिकम् ऋणं चक्षमे स इति; ततो यीशुस्तं व्याजहार, त्वं यथार्थं व्यचारयः।
44 ଆରି ଆତେନ୍ ସେଲାମ୍ବୁଏ ପାକା ତାମୁଚେ ଶିମୋନ୍କେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଆକେନ୍ ସେଲାମ୍ବୁଏକେ କିକେନାଡିଙ୍ଗ୍? ନେଙ୍ଗ୍ ନାଁନେ ଡୁଆ ମ୍ପାକେ ପେ ନେଙ୍ଗ୍ ଞ୍ଚ ଗ୍ୱେଡ଼ିଆ ନ୍ସା ଣ୍ଡିଆ ନାବିକେ ଣ୍ଡୁ ମାତର୍ ଆକ୍ମେଁ ଡେମୁଆଁ ଏତେ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଞ୍ଚ ଗ୍ୱେଡ଼ିଆଚେ ମେଁନେ ଉଗ୍ବ ଏତେ ଚୁଃବିଡିଂଗେ ।
अथ तां नारीं प्रति व्याघुठ्य शिमोनमवोचत्, स्त्रीमिमां पश्यसि? तव गृहे मय्यागते त्वं पादप्रक्षालनार्थं जलं नादाः किन्तु योषिदेषा नयनजलै र्मम पादौ प्रक्षाल्य केशैरमार्क्षीत्।
45 ନାଁ ଆନେଙ୍ଗ୍ ବୈନ୍ତାଚେ ନାୱାକେ ଣ୍ଡୁ ମାତର୍ ଉଡ଼ି ବେଲା ବାନ୍ ନେଙ୍ଗ୍ ବିତ୍ରେ ଙ୍ଗାକେ ଆତେନ୍ ବେଲା ବାନ୍ ଏ ଜାକ ମେଁ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଞ୍ଚନିଆ ବୈନ୍ତା ବିଃନେ ଙ୍କାରେ ଡିଡା ।
त्वं मां नाचुम्बीः किन्तु योषिदेषा स्वीयागमनादारभ्य मदीयपादौ चुम्बितुं न व्यरंस्त।
46 ନା ନେଙ୍ଗ୍ନେ ବାଆଃନ୍ନିଆ ଞ୍ଚୁ ନାଲାଗେକେ ଣ୍ଡୁ ମାତର୍ କିମେ ନିଙ୍ଗ୍ନେ ଞ୍ଚନିଆ ବାସ୍ନା ଞ୍ଚୁ ଲିଗ୍ବିକେ ।
त्वञ्च मदीयोत्तमाङ्गे किञ्चिदपि तैलं नामर्दीः किन्तु योषिदेषा मम चरणौ सुगन्धितैलेनामर्द्दीत्।
47 ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ସତ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଂ କ୍ମେନେ ଜାବର୍ ପାପ୍ କେମା ଡିଙ୍ଗ୍ ଲେଃକେ ଡାଗ୍ଲା ମେଁ ଜାବର୍ ଆଲାଦ୍ ଡିଂଡିଂକେ; ମାତର୍ ଆଜାକେ ଇକୁଡ଼ା କେମା ବିଏ ମେଁ ଇକୁଡ଼ା ଆଲାଦ୍ ଡିଂଏ ।”
अतस्त्वां व्याहरामि, एतस्या बहु पापमक्षम्यत ततो बहु प्रीयते किन्तु यस्याल्पपापं क्षम्यते सोल्पं प्रीयते।
48 ଆରି ଜିସୁ ଆତେନ୍ ସେଲାମ୍ବୟ୍କେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନାଁନେ ସାପା ପାପ୍ କେମା ଡିଙ୍ଗ୍ ୱେଗେ ।”
ततः परं स तां बभाषे, त्वदीयं पापमक्षम्यत।
49 ଆତ୍ ଅରିଆ ଜିସୁ ଏତେ ଚୁଚଙ୍ଗ୍ନିଆ କ ଲେଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂ ମେଇଂମେଇଂ ଅବାଃଲିର୍ଆର୍କେ, “ଏନ୍ ଜାଣ୍ଡେ? ଜେ ପାପ୍ ସାପା କେମା ଡିଗ୍ ଡିଂୟାଏ?”
तदा तेन सार्द्धं ये भोक्तुम् उपविविशुस्ते परस्परं वक्तुमारेभिरे, अयं पापं क्षमते क एषः?
50 ଡାଗ୍ଲା ଜିସୁ ଆତେନ୍ ସେଲାମ୍ବୟ୍କେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନାଁନେ ସତ୍ ନାମାନେକ୍ନେ ଆନା ରକ୍ୟା ଡିଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଂ; ସାନ୍ତିରେ ୱିଗ୍ଲା ।”
किन्तु स तां नारीं जगाद, तव विश्वासस्त्वां पर्य्यत्रास्त त्वं क्षेमेण व्रज।
