< ଲୁକ୍ 7 >
1 ଜିସୁ ରେମୁଆଁଇଂକେ ମେଁନେ ସାପା ଆଅଁନ୍ସା ଚାଏଁ ଡିଙ୍ଗ୍ଗେ ମେଁ ସାପା ବାସଙ୍ଗ୍ ଡାଲା ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମେଁ କପୁର୍ନାହୁମ ଅଲେଙ୍ଗ୍ ୱେଗେ ।
১যীচুৱে ক’ব বিচৰা সকলো কথা মানুহবোৰে শুনিব পৰাকৈ কোৱাৰ পাছত তেওঁ কফৰনাহূম চহৰত সোমাল৷
2 ଆତେନ୍ ବେଲା କପୁର୍ନାହୁମନ୍ନିଆ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ମୁଇଂସ ସନ୍ୟଇଂନେ ନେତା ଲେଃଗେ । ମେଁନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଗତିରେ ଜାବର୍ ବେମାର୍ ଲେଃଗେ ଜେ ମେଁ ଗୁଏନେ ଅବସ୍ତାରେ ଲେଃଗେ । ମୁଇଂସ ସନ୍ୟଇଂନେ ନେତା ଗତିରେକେ ଜବର୍ ବଲ୍ବା ଡିଙ୍ଗ୍ଗେ ।
২সেই ঠাইত এজন এশৰ সেনাপতিৰ প্ৰিয় দাস অসুস্থ হৈ মৰোঁ মৰোঁ অৱস্থাত আছিল৷
3 ମୁଇଂସ ସନ୍ୟଇଂନେ ନେତା ମୁଇଂଜାକେ ଜିସୁନେ ବିସୟ୍ରେ ଅଁଚେ ମେଁନେ ଡାଗ୍ରା ଉଡ଼ିକ୍ଲିଗ୍ ଦର୍ମ ଜିଉଦି ନେତାଇଂକେ ବେକେ । ମେଁ ବାବେଲେକେ ଜେ ରେମୁଆଁଇଂ ୱେଚେ ଜିସୁକେ ପାଙ୍ଗ୍ନ୍ସା ଜବର୍ଜସ୍ତି ଡିଙ୍ଗ୍ଲେ ବାରି ଜିସୁ ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ଗତିରେନେ ପାରାନ୍ ରକ୍ୟା ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।
৩কিন্তু সেনাপতিয়ে যেতিয়া যীচুৰ বিষয়ে শুনিবলৈ পালে, তেতিয়া অসুস্থ দাস জনক ৰক্ষা কৰিবৰ বাবে যীচুক অনুৰোধ কৰিবলৈ ইহুদী সকলৰ কেইজনমান পৰিচাৰকক পঠিয়াই দিলে৷
4 ମେଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁନେ ଡାଗ୍ରା ୱେଚେ ଆମେକେ ଜବର୍ଜସ୍ତି ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ନେ ମୁଲେକେ “ମୁଇଂସ ସନ୍ୟଇଂନେ ନେତା ମୁଇଂଜା ନାଁନେ ସାଆ ବାନ୍ସା ରାଜି ।
৪তেতিয়া তেওঁলোকে যীচুৰ ওচৰলৈ আহিল আৰু অতিশয় বিনয় কৰি ক’লে, “যাৰ বাবে আপোনাৰ ওচৰত আহিছোঁ, তেওঁলৈ আপুনি যেন অনুগ্ৰহ কৰিব; তেওঁ এনে অনুগ্ৰহ পাবৰ যোগ্য ব্যক্তি৷
5 ଜିସୁ ନେଃ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଆଲାଦ୍ ଡିଂଡିଂକେ ବାରି ନେ ନ୍ସା ପାର୍ତନା ଡୁଆ ଆରେ ବକେ ।”
৫কিয়নো তেওঁ আমাৰ দেশীয় লোকক প্ৰেম কৰে আৰু নাম-ঘৰটোও তেৱেঁই আমাৰ বাবে সাজি দিলে৷”
6 ଆତ୍ ଅରିଆ ଜିସୁ ମେଇଙ୍ଗ୍ ଏତେ ୱେଗେ । ଜିସୁ ଡୁଆ ତେପିଙ୍ଗ୍ଚାକେ ବେଲା ମୁଇଂସ ସନ୍ୟଇଂନେ ନେତା ରେମୁଆଁଣ୍ଡେଇଂକେ ବେକେ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ ମାପ୍ରୁ କଷ୍ଟ ଆଡିଙ୍ଗ୍ଗେ ନାମଃ; ମେଃନ୍ସା ଡାଗ୍ଲା ନେଙ୍ଗ୍ ଅଃତେନ୍ ଆଃ ନିମାଣ୍ଡା ଣ୍ଡୁ ଜେ ନା ନେଙ୍ଗ୍ ଡୁଆ ନାପାଙ୍ଗ୍ଏ ।
৬তেতিয়া যীচুৱে তেওঁলোকৰ লগত গৈ ঘৰৰ ওচৰ পাওঁতে, সেই সেনাপতিয়ে বন্ধুবোৰক তেওঁৰ ওচৰত কবলৈ পঠালে যে, “হে প্ৰভু, নিজকে দুখ নিদিব; কিয়নো আপুনি যে আহি মোৰ ঘৰৰ ভিতৰত সোমাব, মই এনে যোগ্য নহওঁ;
7 ଣ୍ତୁଲା ନେଙ୍ଗ୍ ନିଜେ ନାଁନ୍ନିଆ ପାଙ୍ଗ୍ନ୍ସା ନିଜେକେ ଇକ୍ଚା ମନେ ନାଡିଙ୍ଗ୍କେ ଣ୍ଡୁ । ମାତର୍ ଆଦେସ୍ ବିଲା ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଚାକର୍ ନିମାଣ୍ଡା ଡିଙ୍ଗ୍ଲେ ।
৭সেই কাৰণে ময়ো আপোনাৰ ওচৰলৈ যাবৰ বাবে যোগ্য হৈছোঁ বুলি নাভাবিলোঁ; কিন্তু মাত্ৰ এষাৰ বাক্য কওক, তাতে মোৰ দাস যেন সুস্থ হ’ব।
8 ନେଙ୍ଗ୍ ନାନେ ଅଦିକାର୍ ବିସୟ୍ରେ ବୁଜେ ୟା ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ନେଙ୍ଗ୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସାଉକାର୍ନେ ସାମୁଆଁ ସାଚେ ସ୍ଲେ ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ଆରି ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଅଦିକାର୍ ଡିଗ୍ ଉଡ଼ିକ୍ଲିଗ୍ ସନ୍ୟଇଙ୍ଗ୍ ଲେଃକେ । ନେଙ୍ଗ୍ ଜଦି ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସନ୍ୟକେ ମ୍ବାସଙ୍ଗ୍ଏ “ୱେଲା ଡାଗ୍ଲା ତେଲା ମେଁ ୱେଏ । ନେଙ୍ଗ୍ ଜଦି ବାରି ମୁଇଂଜାକେ ମ୍ବାସଙ୍ଗ୍ଏ ଏଃଲା ଡାଗ୍ଲା ତେଲା ମେଁ ପାଙ୍ଗ୍ଏ । ନେଙ୍ଗ୍ ଜଦି ନେଙ୍ଗ୍ ଗତିରେକେ ମ୍ବାସଙ୍ଗ୍ଏ; ତେଲା ମେଁ ଦେକ୍କେ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।”
৮কিয়নো মই পৰৰ ক্ষমতাৰ অধীন মানুহ, মোৰ অধীনতো সেনাবোৰ আছে; মই এজনক যোৱা বুলিলে, সি যায় আৰু আন এজনক আহা বুলিলে, সি আহে৷ মোৰ দাসক এইটো কৰ বুলিলে, সি কৰে।”
9 ଜିସୁ ଆକେନ୍ ଅଁ ଆଃଡାଚେ ଜାବର୍ ବକୁଆ ଡିଙ୍ଗ୍ୱଗେ ମେଁ ଆମେଇଂକେ ପ୍ଲାପ୍ଲା ଡିଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂ ସାର୍ମୁଆଁ ପାକା ପୁଏଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ ବ ଡିଙ୍ଗ୍ ଜେ ଦେକ୍ରକମ୍ ସତ୍ ମାନେଃକେଣ୍ଡ୍ରେ ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ଇଶ୍ରାୟେଲନ୍ନିଆ ଡିଗ୍ ଆମିଲେକେ ଣ୍ଡୁ!”
৯যীচুৱে এই কথা শুনি অতি বিস্ময় মানিলে আৰু মুখ ঘূৰাই তেওঁৰ পাছে পাছে ভিৰ কৰি অহা লোক সকলক ক’লে, “মই তোমালোকক কওঁ, ইস্ৰায়েলৰ মাজতো মই ইমান বিশ্বাস কোনো এজনৰ পৰা পোৱা নাই।”
10 ଜିସୁନେ ଡାଗ୍ରା ମୁଡ଼ି ରେମୁଆଁଇଂକେ ୱେଲେଆର୍ଗେ ମେଇଂ ଡୁଆ ଆଣ୍ଡେ ୱିଗ୍ଲା ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ କେକେ ଜେ ଗତିରେ ନିମାଣ୍ଡା ଡିଙ୍ଗ୍ ୱେଲେକେ ।
১০পাছত যি সকলক পঠোৱা হৈছিল, তেওঁলোকে ঘৰলৈ উভতি আহি, সেই দাসক সুস্থ হোৱা দেখা পালে।
11 ନାଇନ ମ୍ନିକ୍ନେ ଇନି ନ୍ନିଆ ୱେଗେ ଆରି ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ସିସ୍ଇଂ ବାରି ଗୁଲୁଏ ରେମୁଆଁ ମେଇଙ୍ଗ୍ ଏତେ ୱେଡିଙ୍ଗ୍ଗେ ।
১১ইয়াৰ কিছুদিনৰ পাছত, যীচু নায়িন নামেৰে এখন নগৰলৈ গৈ আছিল৷ তাতে তেওঁৰ শিষ্য সকল আৰু এজাক মানুহৰ এটা দল তেওঁৰ লগত গৈ আছিল।
12 ଜିସୁ ଇନି ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍ନେ କେଲା ରେମୁଆଁଇଂ ଗୁଏଲେଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁକେ ପାଦା ଡୁଙ୍ଗ୍ ଡୁଂପାଙ୍ଗ୍ଡିଂଗେ ଆତେନ୍ ଗୁଏସାଙ୍ଗ୍କୁଏନେ ମୁଇଂ ଆଃ ଗଡ଼େଅ ଆରି ଆତେନ୍ ସେଲାମ୍ବୁଏ ଗୁଏସାଙ୍ଗ୍କୁଏ; ବାରି ଇନିନେ ଗୁଲେ ରେମୁଆଁ ମେଁ ଏତେ ଲେଃଗେ ।
১২যেতিয়া তেওঁ গৈ নগৰৰ দুৱাৰৰ ওচৰ পালে, তেতিয়া এজন মৃত লোকক কিছুমান মানুহে বাহিৰলৈ কঢ়িয়াই লৈ আহি থকা দেখিলে৷ সেই মৃত লোক জন আছিল এজনী বিধৱাৰ একমাত্ৰ সন্তান৷ সেই নগৰৰ বহুত লোকে তেওঁৰ সংগে সংগে আহি আছিল।
13 ଆମେକେ କେଚେ ଜିସୁ ମାପ୍ରୁ ମେଁ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଲିବିସଃଚେ ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଆଅଃଗେ ନାମଃ ।”
১৩তেতিয়া প্ৰভুৱে তেওঁক দেখি গভীৰ মৰমত তেওঁৰ ফালে চালে আৰু ক’লে, “তুমি নাকান্দিবা।”
14 ଆରି ଜିସୁ ଡାଗ୍ରା ୱେଚେ କଟ୍ ଡାଣ୍ଡିକେ ଲିଗ୍କେ ତେନ୍ ଇଡ଼ିଂ ଡୁଙ୍ଗ୍ଲେଃଆର୍କ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂ ତୁଆଁଆର୍କେ ମେଁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ ଙ୍ଗିରେ ନେଙ୍ଗ୍ ଆନାକେ ବାସଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ତଡ଼ିଆ ।
১৪পাছত তেওঁ ওচৰলৈ গৈ মৰা লোক জনক কঢ়িয়াই নিয়া চাং খন চুলে; তাতে চাং খন কঢ়িয়াই নিয়া লোক সকল স্থিৰ হৈ পৰিল। তেতিয়া তেওঁ ক’লে, “হে ডেকা, মই তোমাক ইয়াকে কৈছোঁ, তুমি উঠা।”
15 ଆତ୍ ଅରିଆ ଗୁଏଲେଃକ୍ନେ ଗଡ଼େଅ ତଡ଼ିଆ କକେ ବାରି ବାସଙ୍ଗ୍ନେ ମୁଲେକେ ଆରି ଜିସୁ ଆମେକେ ମେଁନେ ଇୟାଙ୍ଗ୍ଡେନେ ନ୍ତି ଅରିଆ ଆଃସାଃ ବିଃକେ ।
১৫তেতিয়াই সেই মৃত লোক জন উঠি বহিল আৰু কথা কবলৈ আৰম্ভ কৰিলে। তেতিয়া যীচুৱে তেওঁক নি, তেওঁৰ মাতৃৰ হাতত তুলি দিলে।
16 ଆତ୍ ଅରିଆ ସାପାରେ ଇରିଆତୁଗ୍ ୱେଗେ ବାରି ଇସ୍ପର୍ ମାପ୍ରୁନେ ଅସ୍ମାର୍ ସାର୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ନେ ମୁଲେକେ । “ନେନେ ଡାଗ୍ରା ମୁଇଙ୍ଗ୍ ମ୍ନାନେ ବାବବାଦି ପାଙ୍ଗ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ଆରି ଇସ୍ପର୍ ନିଜେନେ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଆମ୍ବ୍ର ନ୍ସା ପାଙ୍ଗ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ।”
১৬ইয়াকে দেখি সকলোৰে ভয় লাগিল আৰু ঈশ্বৰৰ স্তুতি কৰি তেওঁলোকে কবলৈ ধৰিলে, “আমাৰ মাজত এজন মহান ভাৱবাদী ওলাল, আৰু ঈশ্বৰে তেওঁৰ মানুহবোৰলৈ দৃষ্টি কৰিলে৷”
17 ଆରି ଜିସୁନେ ବିସୟ୍ରେ ଆକେନ୍ ସାମୁଆଁ ସାପାରେ ଜିଉଦା ଦେସ୍ ଆରି ସାପାପାକା ସାପା ଇନି ନ୍ନିଆ ବେପ୍ରେ ୱେଗେ ।
১৭পাছত গোটেই যিহুদীয়াত আৰু ইয়াৰ চাৰিওফালে থকা অঞ্চল সমূহত তেওঁৰ বিষয়ে এই কথা বিয়পি গ’ল।
18 ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜହନ୍ନେ ସିସ୍ଇଂ ଆକେନ୍ ସାପା ବିସୟ୍ ଆମେକେ ଆମ୍ୟା ବିକେ ।
১৮পাছত যোহনৰ শিষ্যবোৰে এই সকলোবোৰ ঘটনাৰ বিষয়ে যোহনৰ ওচৰত গৈ সম্বাদ দিলে।
19 ଆତ୍ ଅରିଆ ଜହନ୍ ନିଜେନେ ସିସ୍ଇଂ ବାନ୍ ମ୍ବାୟାକେ ଡାଗ୍ରା ୱାଚେ ମାପ୍ରୁନେ ଡାଗ୍ରା ଆକେନ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଚେ ବେକେ ଜାଣ୍ଡେ ପାଙ୍ଗ୍ନେ ଲେଃକେ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ନିଜର୍ନେ ବାରି ନେ ବିନ୍ଣ୍ଡ୍ରେକେ ଉର୍ ନେଲେଃଏ?
১৯তেতিয়া যোহনে তেওঁৰ দুজন শিষ্যক মাতি আনি প্ৰভুৰ ওচৰত শুধিবৰ বাবে পঠিয়ালে যে, “আহিব লগা জন আপুনিয়ে নে? নে আমি আন কোনো এজনৰ বাবে অপেক্ষা কৰি থাকিম?”
20 ଅଃତେନ୍ ରେମୁଆଁଇଂ ଜିସୁନେ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଡୁବନ୍ ବିଃଣ୍ଡ୍ରେ ଜହନ୍ ଆନେକେ ନାନେ ଡାଗ୍ରା ଏନ୍ ସାମୁଆଁ ସାଲିଆକୁ ନ୍ସା ବେକେ ଜାଣ୍ଡେ ପାଙ୍ଗ୍ନେ ଲେଃଗେ ନାନେ ମେଁନେ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ଲେଃ ନେନେ ଆରି ବିନ୍ଣ୍ଡ୍ରେକେ ନେଉର୍ଏ?”
২০তেতিয়া সেই লোক দুজন যীচুৰ ওচৰলৈ আহিল আৰু ক’লে, “বাপ্তাইজক যোহনে আমাক আপোনাৰ ওচৰলৈ পঠিয়াইছে আৰু শুধিছে যে, ‘আহিবলগীয়া জন আপুনিয়েই নে? নে আন কোনো এজনৰ বাবে আমি অপেক্ষা কৰি থাকিম’?”
21 ଆତେନ୍ ବେଲା ଜିସୁ ଜାବର୍ ରେମୁଆଁଇଂକେ ରଗ୍ ଆରି ଦୁଷ୍ଟ ଆତ୍ମାଇଂନ୍ନିଆ ବାନ୍ ନିମାଣ୍ଡା ଆଡିଙ୍କେ ଆରି ଉଡ଼ି କାନାକେ ମୁଆଃ ଆକେ ବିକେ ।
২১সেই সময়ত যীচুৱে অনেক লোকক ৰোগ, মহাব্যাধিৰ পৰা আৰোগ্য কৰিছিল আৰু ভূতৰ আত্মাৰ পৰা অনেকক মুক্ত কৰিছিল আৰু অনেক অন্ধক দৃষ্টি পাবলৈ অনুমতি দিছিল।
22 ଜିସୁ ସିସ୍ଇଂକେ ଉତର୍ ବିକେ ପେଇଂ ୱେଚେ ମେଁ ମେଁନେ ପେକେକେ ଆରି ପେଅଁକେ ଆତେନ୍ ସାପା ଜହନ୍କେ ଆଃଅଁପା; କାନାଣ୍ଡ୍ରେଇଂ ଉମୁଁଆ ଆର୍କେ ଚଟାଇଂ ଅଲେଙ୍ଗ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ; କୁଷ୍ଟରଗିଇଂ ନିମାଣ୍ଡା ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ ବଇରା ରେମୁଆଁଇଂ ଅଁ ଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ ଗୁଏକ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂ ଆରି ମୁଇଂତର୍ ଜିବନ୍ ବିକେ ଗରିବ୍ ରେମୁଆଁଇଂକେ ନିମାଣ୍ଡା ସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍ ଅଲେଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ ।
২২তেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকক উত্তৰ দি ক’লে, “তোমালোকে যোৱা, আৰু যি দেখিলা, শুনিলা, সেই বিষয়ৰ সম্বাদ যোহনক দিয়াগৈ; আৰু ক’বা, ‘অন্ধই চকু পুনৰায় পাইছে, লেঙেৰাই খোজ কাঢ়িছে, কুষ্ঠ ৰোগীক শুচি কৰা হৈছে, কলাই শুনিছে, মৃত লোকক জীৱন দিয়া হৈছে, দৰিদ্ৰ সকলৰ আগত শুভবাৰ্তা ঘোষণা কৰা হৈছে,
23 ମୁଡ଼ି ରେମୁଆଁ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ବିସୟ୍ରେ ସନ୍ଦେଅ ଆଡିଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡୁ ମେଁ ଦନ୍ୟ ।
২৩আৰু যি জনে মোত বিঘিনি নাপায়, তেওঁ ধন্য৷’”
24 ଜହନ୍ନେ ସିସ୍ଇଂ ୱିଗ୍ ଡାଲା ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଜହନ୍ ବିସୟ୍ରେ ବାସଙ୍ଗ୍ ନ୍ସା ମୁଲେକେ ପେଇଂ ବାଲିଲନ୍ନିଆ ମେଁନେ କେନ୍ସା ୱେପେଲେକେ? ମେଁନେ ୱେଡ଼ିଆନେ ୱେଡିଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ମୁଇଂ ଗାଆଁ ସ୍ଲା?
২৪পাছত যোহনে পঠোৱা বাৰ্তাবাহক দুজন যেতিয়া ঘূৰি গ’ল, তেতিয়া যীচুৱে লোক সকলৰ আগত যোহনৰ বিষয়ে কবলৈ ধৰিলে, “আপোনালোকে কি চাবৰ বাবে মৰুপ্ৰান্তলৈ ওলাই গৈছিল, বতাহে লৰোৱা নল নে?
25 ଆତେନ୍ ଣ୍ଡୁଲା ପେଇଂ ଆଜାକେ କେନ୍ସା ତାର୍ ୱେପେଲେକେ? ମେଃନେ ଦାମିକା ସକା ସଲେଃକ୍ନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁକେ? କେଲାପା ଜାଣ୍ଡେଇଂ ଦାମିକା ସକା ସଃଲେକ୍ନେ ପେକେଏ ଆରି ଦୁକ୍ କଷ୍ଟ ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ପାରାନ୍ କାଟେଆର୍ଏ ମେଇଂ ମେଁନେ କିକେ ନ୍ସା ମେଇଂ ଇଃସାଙ୍ଗ୍ଇଂନେ ଡୁଆ ଅରିଆ ଲେଃଆର୍ଏ ।
২৫তেনেহলে কি চাবলৈ গৈছিল, এজন কোমল কাপোৰ পিন্ধা মানুহ নে? চাওক, যি সকলে উজ্জ্বল বস্ত্ৰ পিন্ধি সুখভোগেৰে জীয়াই থাকে, এনে মান্যৱন্ত লোক ৰাজভৱনতহে থাকে।
26 ଆନେଙ୍ଗ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ ଆତେନ୍ ଣ୍ଡୁଲା ମେଁନେ କିକେ ନ୍ସା ତାର୍ଚେ ୱେପେଲେଗେ? ମେଁନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ବାବବାଦିକେ? ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ସତ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଂକେ ବାବବାଦୀ ବାନ୍ ଜାବର୍ ମ୍ନାଲେ ରେମୁଆଁକେ?
২৬তেনেহলে কি চাবলৈ গৈছিল, ভাববাদীক নে? হয়, মই আপোনালোকক কওঁ, ভাৱবাদীতকৈয়ো বহু শ্ৰেষ্ঠ জনক।
27 ଯହନ୍ ବିସୟ୍ରେ ଆକେନ୍ ଦର୍ମ ସାସ୍ତର୍ନିଆ ଗୁଆର୍ ବକେ ଇସ୍ପର୍ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “କେଲାପା ନେଙ୍ଗ୍ ପେନେ ସେନୁଗ୍ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଦୁତ୍କେ ବେନେଡିଙ୍ଗ୍କେ ମେଁ ପେ ନ୍ସା ଗାଲି ଆରେଏ ଆକେନ୍ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ଜହନ୍ ।
২৭এই জনেই সেই লোক, যাৰ বিষয়ে লিখা হৈছিল- ‘চোৱা, মই মোৰ বাৰ্তাবাহকক তোমাৰ আগত পঠিয়াইছোঁ, তেওঁ তোমাৰ আগে আগে গৈ তোমাৰ বাট যুগুত কৰিব৷’
28 ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ସତ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଂ ସେଲାମ୍ବୟ୍ ଣ୍ଡିଆ କୁମାଲା ଡିଗ୍ ଜହନ୍ ବାନ୍ ମ୍ନା ଜାଣ୍ଡେ ଣ୍ଡୁ ତେଲା ଜାଣ୍ଡେ ଇସ୍ପର୍ନେ ରାଜିନ୍ନିଆ ସାପାବାନ୍ ଡାଆଁ ମେଁ ଡିଗ୍ ଜହନ୍ବାନ୍ ମ୍ନା ।”
২৮মই আপোনালোকক কওঁ, ‘নাৰীৰ পৰা জন্ম পোৱা কোনো লোকৰ মাজত, যোহনতকৈ মহান কোনো নাই, কিন্তু ঈশ্বৰৰ ৰাজ্যত সৰুতকৈয়ো সৰু জনেই তেওঁতকৈ মহান’।”
29 ଜାଣ୍ଡେଇଂ ଆକେନ୍ ସାପା ସାମୁଆଁ ଅଁଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ ମେଇଂ ସିସ୍ତୁ ସାଲ୍ୟାଣ୍ଡ୍ରେଇଂ ଇସ୍ପର୍ନେ ଗୁଲୁଏ ଦାବି ସାପା ବର୍ତି ଆଃଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଜହନ୍ବାନ୍ ଡୁବନ୍ ଡୁଂୱେ ବକେ ।
২৯সকলো মানুহে আৰু কৰ সংগ্রহকৰী সকলেও যীচুৰ কথা শুনি, যোহনৰ বাপ্তিস্মেৰে বাপ্তাইজিত হ’ল আৰু ঈশ্বৰক ধাৰ্মিক বুলি স্বীকাৰ কৰিলে;
30 ଡାଗ୍ଲା ପାରୁସି ଆରି ଦର୍ମ ଗୁରୁଇଂ ମେଁଇଂନେ ପାରାନ୍ ନ୍ସା ଇସ୍ପର୍ନେ ସାମୁଆଁ ମାନେଚେ ଜହନ୍ନେବାନ୍ ଡୁବନ୍ ଡୁଂଆଡଆର୍କେ ।
৩০কিন্তু ফৰীচী আৰু পণ্ডিত সকলে তেওঁৰ দ্বাৰাই বাপ্তাইজিত নোহোৱাত ঈশ্বৰৰ অভিপ্ৰায় নিজৰ অৰ্থে বিফল কৰিলে৷
31 ଜିସୁ ଆରି ବାସଙ୍ଗ୍କେ ତେଲା ନେଙ୍ଗ୍ ଜା ଏତେ ଏଃକେନେ ଙ୍ଗିର୍ବଏନେ ଏତେ ସମାନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ଆରି ମେଇଂ ଜାନେ ସମାନ୍ ଣ୍ତିଙ୍ଗ୍ଏ?
৩১“এতেকে এনে ধৰণৰ মানুহবোৰক মই এই যুগৰ কাৰ লগত তুলনা কৰিম? আৰু তেওঁলোক কাৰ
32 ମୁଃଡ଼ି ଗଡ଼େଅଇଂ ସାନ୍ତାନ୍ନିଆ କଚେ ନିଜେ ନିଜେକେ ୱାଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ଏ ନେ ପେଇଂନେ ଡାଗ୍ରା ବାଉଁସି ନେପିଃକେ ପେ ପେୱାକେ ଣ୍ଡୁ; ନେଁ ଦୁକ୍ନେ ଅସ୍ମାର୍ ନେସାର୍କେ ପେଇଂ ପେଅଁକେ ଣ୍ଡୁ ମେଇଂ ଆତେନ୍ ଗଡ଼େଇଙ୍ଗ୍ ସୁଗା ।
৩২যিবোৰ ল’ৰা বজাৰত বহি থাকি, ইজনে সিজনক মাতি কয়, ‘আমি তোমালোকৰ আগত বাঁহী বজালো, কিন্তু তোমালোকে নানাচিলা; আমি বিলাপ কৰিলোঁ, কিন্তু তোমালোকে নাকান্দিলা’; তেওঁলোক এই ল’ৰাবোৰৰ নিচিনা।
33 ଡୁବନ୍ ବିଃଣ୍ଡ୍ରେ ଜହନ୍ ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ରୁଟି ଆଚଙ୍ଗ୍କେ ଣ୍ଡୁ ଆରି ଅଙ୍ଗୁର୍ ରସ୍ ଆଉଗ୍କେ ଣ୍ଡୁ ଆରି ନାନେ ବାସଙ୍ଗ୍ ନାଡିଙ୍ଗ୍କେ ଜହନ୍କେ ବୁତ୍ ସାଃଲେକେ ।
৩৩কিয়নো বাপ্তাইজক যোহনে আহি পিঠা খোৱা নাই আৰু দ্ৰাক্ষাৰসো পান কৰা নাই; তথাপি আপোনালোকে কয়, ‘তেওঁ ভূতে পোৱা’।
34 ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ଚଙ୍ଗ୍କେ ବାରି ପେଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍ ପେଡିଂକେ କେଲାପା କ୍ମେ ମୁଇଂ ମ୍ନା ସୁଲୁଏଃ ବାରି ଉଗ୍ସାଣ୍ଡ୍ରେ । ସିସ୍ତୁ ସାଲ୍ୟାଣ୍ଡ୍ରେ ବାରି ପାପିଇଂନେ ରେମୁଆଁଣ୍ଡେ ।
৩৪মানুহৰ পুত্ৰই আহি, ভোজন-পান কৰে; তেতিয়াও আপোনালোকে কয়, ‘চোৱা, ই খকুৱা; মদপী, কৰ সংগ্রহকৰী আৰু পাপীবোৰৰ বন্ধু’।
35 ଜାଣ୍ଡେଇଂ ଇସ୍ପର୍ନେ ଜ୍ଞାନ୍କେ ସାଃଆର୍ଏ ମେଁଇଂନେ ଜିବନ୍ନ୍ନିଆ ମେଁନେ ସତ୍ ଆକେଏ ।
৩৫কিন্তু জ্ঞান, নিজৰ সকলো সন্তানৰ দ্বাৰাই অনিন্দনীয় বুলি প্ৰমাণিত হৈছে।”
36 ଆରି ପାରୁସିଇଂ ବାନ୍ ମୁଇଂଜା ଜିସୁକେ ଚଙ୍ଗ୍ନେସା ୱାଆର୍କେ । ଆତ୍ ଅରିଆ ପାରୁସିଇଂନେ ଡୁଆନ୍ନିଆ ଗାଚେ ଚୁଚଙ୍ଗ୍ନିଆ କ ଲେଃକେ ।
৩৬এদিন ফৰীচী সকলৰ এজন লোকে যীচুক তেওঁৰ ঘৰত ভোজন কৰিবলৈ অনুৰোধ কৰিলে৷ সেয়েহে তেওঁ সেই ফৰীচীৰ ঘৰত সোমাই ভোজনত বহিল।
37 ଆରି କେଲାପା ଆତେନ୍ ଇନିନ୍ନିଆ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ପାପିଷ୍ଟ ସେଲାମ୍ବୁଏ ଲେଃଗେ ଜିସୁ ଆତେନ୍ ପାରୁସିଇଂନେ ଡୁଆନ୍ନିଆ ଚଙ୍ଗ୍ନ୍ନିଆ କଲେକେ ଆକେନ୍ ମ୍ୟାଚେ ମେଁ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ମୁତାନ୍ନିଆ ବାସ୍ନା ଚୁ ଡୁଙ୍ଗ୍ପାଙ୍ଗ୍କେ
৩৭সেই সময়ত নগৰত থকা এজনী পাতকী তিৰোতাই ফৰীচীৰ ঘৰত তেওঁ ভোজনত বহি থকা বুলি জানিবলৈ পায়, সুগন্ধি তেলেৰে ভৰা এটা স্ফটিকৰ বটল আনিলে;
38 ପ୍ଲା ପାକା ମେଁନେ ଞ୍ଚ ବୁନ୍ଦେ ତୁଆଁଚେ ଅଃନେ ବେଲା ମେଁନେ ଡେମୁଆଁ ଏତେ ମେଁନେ ଞ୍ଚ ଗ୍ୱେଡ଼ିଆ ବିଃକେ ମେଁନେ ବାଆଃନେ ଉଗ୍ବ ଏତେ ଜିସୁନେ ଞ୍ଚ ଚୁଃବିଗେ ଆରି ଜିସୁନେ ଞ୍ଚ ବୈନ୍ତାକେ ଆରି ଆତେନ୍ ବାସ୍ନା ଚୁ ଆବଗ୍ ବିଃକେ ।
৩৮তাৰ পাছত তেওঁ যীচুৰ পাছফালে চৰণৰ ওচৰত থিয় হৈ কান্দি কান্দি চকুলোৰে তেওঁৰ চৰণ তিয়াই মুৰৰ চুলিৰে মচিলে আৰু তেওঁৰ চৰণত চুমা খাই, সুগন্ধি তেল সানিলে।
39 ଆତେନ୍ କେଚେ ମୁଡ଼ି ପାରୁସିଇଂ ଜିସୁକେ ୱାବଗେ ମେଁ ମନେ ମନେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଏନ୍ ରେମୁଆଁ ଜଦି ବାବବାଦି ଡିଙ୍ଗ୍ ପାଲେ ତେଲା ଆକ୍ମେକେ ଜା ଲିଗ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ ମେଁ ଜାଣ୍ଡେ ଆରି ଡିରକମ୍ନେ ସେଲାମ୍ବୟ୍ ମେଁ ଜେ ପାପିସ୍ଟ ଏନ୍ ପାମ୍ୟାଃ ।”
৩৯তেওঁক নিমন্ত্ৰণ কৰা ফৰীচীয়ে ইয়াকে দেখি নিজৰ মনতে ক’লে, ‘এওঁ ভাববাদী হোৱা হলে, এওঁক স্পৰ্শ কৰা এইজনী তিৰোতা কোন আৰু এওঁ কেনে তিৰোতা, অৰ্থাৎ তেওঁ যে পাতকী, ইয়াক তেওঁ জানিলেহেঁতেন’।
40 ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ଉତର୍ ବିକେ “ଶିମୋନ ଆନାକେ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ମେଃନେ ଡିଗ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ ଲେଃକେ ।” ଶିମୋନ୍ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ବାସଙ୍ଗ୍ ଗୁରୁ!”
৪০তেতিয়া যীচুৱে উত্তৰ দি তেওঁক ক’লে, “হে চিমোন, তোমাক মোৰ কিছু কথা কবলৈ আছে।” তাতে তেওঁ ক’লে, “হে গুৰু, কওক।”
41 ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ମୁଇଙ୍ଗ୍ ମ୍ନା ସାଉକାର୍ ନ୍ନିଆ ମ୍ବାୟା ଉଦାର୍ ଲେଃଗେ ମୁଇଂଜା ମାଲ୍ସ ଟାଆଁ ଡାବୁ ବାରି ମୁଇଂଜା ମ୍ବାର୍କୁଡ଼ି ଗୁଆଟାଆଁ ଉଦାର୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ବଗେ ।
৪১যীচুৱে ক’লে “এজন মহাজনৰ দুজন ধৰুৱা আছিল; তাৰ মাজৰ এজনৰ পাঁচ শ দীনাৰী, এজনৰ পঞ্চাশ দীনাৰী ৰূপ ধাৰ আছিল;
42 ଉଦାର୍ ସୁଜେନେସା ମେଁଇଂନେ ମେଃଡିଗ୍ ଣ୍ଡୁଲା ଆତେନ୍ ମ୍ବାୟାନେ ଉଦାର୍ ସାକାର୍ ଆନ୍ତାର୍ ବିଃକେ । ତେଲା ମେଁଇଂନେ ମ୍ବାୟା ବିତ୍ରେ ଜାଣ୍ଡେ ସାକାର୍କେ ଜାବର୍ ଆଲାଦ୍ ଆଃସୁଏଃଏ?”
৪২পাছত ধাৰ শুজিবলৈ তেওঁলোকৰ একো নথকাত, তেওঁ দুয়োকো ক্ষমা কৰিলে৷ তাৰ পাছত তেওঁলোকৰ মাজত কোন জনে তেওঁক অধিক প্ৰেম কৰিব?”
43 ଶିମୋନ୍ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନେଙ୍ଗ୍ ଏତେ ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ ସାକାର୍ ଆଜାକେ ଜାବର୍ ରୁନ୍ ଆନ୍ତାର୍ ବିଃକେ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁକେ ଜାବର୍ ସାହା ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।” ଜିସୁ ଶିମୋନ୍କେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନାଁ ସମାନ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ନାବ ।”
৪৩তেতিয়া চিমোনে উত্তৰ দি ক’লে, “বোধ কৰোঁ, যি জনক অধিক ক্ষমা কৰিলে, তেৱেঁই।” তেতিয়া যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “তুমি সঁচাকৈ শুদ্ধৰূপে বিচাৰ কৰিলা।”
44 ଆରି ଆତେନ୍ ସେଲାମ୍ବୁଏ ପାକା ତାମୁଚେ ଶିମୋନ୍କେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଆକେନ୍ ସେଲାମ୍ବୁଏକେ କିକେନାଡିଙ୍ଗ୍? ନେଙ୍ଗ୍ ନାଁନେ ଡୁଆ ମ୍ପାକେ ପେ ନେଙ୍ଗ୍ ଞ୍ଚ ଗ୍ୱେଡ଼ିଆ ନ୍ସା ଣ୍ଡିଆ ନାବିକେ ଣ୍ଡୁ ମାତର୍ ଆକ୍ମେଁ ଡେମୁଆଁ ଏତେ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଞ୍ଚ ଗ୍ୱେଡ଼ିଆଚେ ମେଁନେ ଉଗ୍ବ ଏତେ ଚୁଃବିଡିଂଗେ ।
৪৪তেতিয়া তেওঁ সেই তিৰোতাৰ ফাললৈ মুখ ঘূৰাই চিমোনক ক’লে, “এই তিৰোতা জনীক দেখিছা নে? মই তোমাৰ ঘৰলৈ আহিলোঁ, তুমি মোক ভৰি ধুবলৈ পানী নিদিলা; কিন্তু তেওঁ চকুলোৰে মোৰ ভৰি তিয়াই, চুলিৰে মচিলে।
45 ନାଁ ଆନେଙ୍ଗ୍ ବୈନ୍ତାଚେ ନାୱାକେ ଣ୍ଡୁ ମାତର୍ ଉଡ଼ି ବେଲା ବାନ୍ ନେଙ୍ଗ୍ ବିତ୍ରେ ଙ୍ଗାକେ ଆତେନ୍ ବେଲା ବାନ୍ ଏ ଜାକ ମେଁ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଞ୍ଚନିଆ ବୈନ୍ତା ବିଃନେ ଙ୍କାରେ ଡିଡା ।
৪৫তুমি মোক চুমা নাখালা; কিন্তু মই আহিবৰে পৰা তেওঁ মোৰ ভৰিত চুমা খাবলৈ নেৰিলে।
46 ନା ନେଙ୍ଗ୍ନେ ବାଆଃନ୍ନିଆ ଞ୍ଚୁ ନାଲାଗେକେ ଣ୍ଡୁ ମାତର୍ କିମେ ନିଙ୍ଗ୍ନେ ଞ୍ଚନିଆ ବାସ୍ନା ଞ୍ଚୁ ଲିଗ୍ବିକେ ।
৪৬তুমি মোৰ মূৰত তেল নাসানিলা; কিন্তু তেওঁ মোৰ ভৰিত সুগন্ধি তেল সানিলে;
47 ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ସତ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଂ କ୍ମେନେ ଜାବର୍ ପାପ୍ କେମା ଡିଙ୍ଗ୍ ଲେଃକେ ଡାଗ୍ଲା ମେଁ ଜାବର୍ ଆଲାଦ୍ ଡିଂଡିଂକେ; ମାତର୍ ଆଜାକେ ଇକୁଡ଼ା କେମା ବିଏ ମେଁ ଇକୁଡ଼ା ଆଲାଦ୍ ଡିଂଏ ।”
৪৭এই হেতুকে মই তোমাক কওঁ, তেওঁৰ পাপ বহুত হোৱাতো ক্ষমা কৰা হ’ল, কিয়নো তেওঁ অধিক প্ৰেম কৰিলে; কিন্তু যি জনৰ অলপ ক্ষমা হয়, তেওঁক অলপ প্ৰেম কৰে।”
48 ଆରି ଜିସୁ ଆତେନ୍ ସେଲାମ୍ବୟ୍କେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନାଁନେ ସାପା ପାପ୍ କେମା ଡିଙ୍ଗ୍ ୱେଗେ ।”
৪৮পাছত তেওঁ সেই তিৰোতাক ক’লে, “তোমাৰ পাপ ক্ষমা হ’ল।”
49 ଆତ୍ ଅରିଆ ଜିସୁ ଏତେ ଚୁଚଙ୍ଗ୍ନିଆ କ ଲେଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂ ମେଇଂମେଇଂ ଅବାଃଲିର୍ଆର୍କେ, “ଏନ୍ ଜାଣ୍ଡେ? ଜେ ପାପ୍ ସାପା କେମା ଡିଗ୍ ଡିଂୟାଏ?”
৪৯তেতিয়া তেওঁৰ সৈতে ভোজনত বহি থকা সকলে নিজৰ নিজৰ মাজত কবলৈ ধৰিলে, “পাপ ক্ষমা কৰিব পৰা এওঁ নো কোন?”
50 ଡାଗ୍ଲା ଜିସୁ ଆତେନ୍ ସେଲାମ୍ବୟ୍କେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନାଁନେ ସତ୍ ନାମାନେକ୍ନେ ଆନା ରକ୍ୟା ଡିଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଂ; ସାନ୍ତିରେ ୱିଗ୍ଲା ।”
৫০কিন্তু যীচুৱে সেই তিৰোতাক ক’লে, “তোমাৰ বিশ্বাসেই তোমাক পৰিত্ৰাণ কৰিলে; শান্তিৰে যোৱা।”