< ଲୁକ୍ 10 >
1 ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମାପ୍ରୁ ଆରି ଞ୍ଜିକୁଡ଼ି ଗୁଆ ସ୍ରି ଆର୍କେ ଆରି ନିଜେ ନିଜେ ଆଣ୍ଡିନେ ଇନି ଆରି ଜାଗାନ୍ନିଆ ୱେନ୍ସା ବାଦ୍ୟ ଲେଃଗେ ଆତେନ୍ ଜାଗାନ୍ନିଆ ମ୍ବାୟା ମ୍ବାୟା ଆଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଆମେଇଂକେ ଆତ୍ଅରିଆ ବେକେ ।
ते इन गल्लां केरे बाद प्रभुए 70 होरे चेले ठहराए, कि तै ज़ैस-ज़ैस नगर ते ठैरी तैनी एप्पू गानेरे बारे मां सोचोरू थियूं, तैड़ी दूई-दूई मैन्हु एप्पू अग्री भेज़े।
2 ଆରି ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଗହମ୍ ସିନା ଜବର୍ ମାତର୍ କାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡ୍ରେ ଇକୁଡ଼ା; ନିଜେନେ ଲିଜ ବ୍ରିନ୍ନିଆ ସ୍ଲେଣ୍ଡ୍ରେକେ ବେବିଃନ୍ସା ଲିଜ ବ୍ରିନେ ସାକାର୍କେ ପାର୍ତନା ଡିଙ୍ଗ୍ପା ।
ते तैनी तैन सेइं ज़ोवं, “पकोरी फसलरे ज़ेरे बड़े लोक तियार आन ज़ैना परमेशरेरे वचने पुड़ विश्वास केरनू चातन, पन कम केरनेबाले थोड़े आन ज़ैना तैन परमेशरे राज़्ज़ेरे बारे मां ज़ोन। एल्हेरेलेइ तुस फसलरे मालिके कां प्रार्थना केरा कि तै जादे कम केरनेबाले भेज़े, कि तैना लोकन परमेशरेरे राज़्ज़ेरे बारे मां ज़ोन।”
3 ପେ ୱେଲାପା; କେଲାପା, ଙ୍କୁଇଂନେ ବିତ୍ରେ ମେଣ୍ଡାଇଂ ସୁଗୁଆ ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ବେଣ୍ଡିଂକେ ।
गाथ, अवं तुसन भैड्डां केरे ज़ेरे गिदन मां भेज़ताईं।
4 ଡାବୁ ମୁନା ଆରି ପାଣ୍ଡୁଏ ଡୁଙ୍ଗ୍ ଆୱେଗେପା । ଗାଲିନ୍ନିଆ ଆଜାଡିଗ୍ ଆସାର୍ଲଗ୍ପା ।
एप्पू सेइं साथी न बेटवे, न झोलो, न बूट नेइयथ, ते न बत्तां केन्ची जो नमस्कार ज़ोइयथ।
5 ଆରି ମୁଃଡ଼ିନେ ଡୁଆନ୍ନିଆ ପେ ପେଗାଏ, ସେନୁଗ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ ଆକେନ୍ ଡୁଆ ସାନ୍ତି ଡିଙ୍ଗ୍ଲେ ।
ज़ेसेरे घरे मां गाथ त पेइले ज़ोथ कि, “इस घरे मां शान्ति भोए।”
6 ଆତ୍ ଅରିଆ ଜାଣ୍ଡେ ନିମାଣ୍ଡା ରେମୁଆଁ ଲେଃଏ ତେଲା ପେନେ ସାନ୍ତି ଆମେକେ ମିଲେଏ । ଡାଗ୍ଲା ଜାଣ୍ଡେ ଆତ୍ ଅରିଆ ସାନ୍ତି ରେମୁଆଁ ଆଲେଃ ତେଲା ପେନେ ସାନ୍ତି ସାହା ପେନେ ଡାଗ୍ରା ଆଣ୍ଡେ ପାଙ୍ଗ୍ଏ ।
अगर तैड़ी एरे लोक ज़ैना परमेशरेरी शान्ति चातन तैड़ी रहते भोलो, त तुश्शी शान्ति तैस पुड़ राली, नईं त तुश्शी शान्ति तुसन पुड़ एज्जेली।
7 ଆରି ମେଇଂ ଡାଗ୍ରା ମେଁନେ ଲେଃଏ ଆତେନ୍ ଚଙ୍ଗ୍ ଆଣ୍ଡେଙ୍ଗ୍ଚେ ଆତେନ୍ ଡୁଆନିଆ ଲାଃଲାପା ମେଃନ୍ସା ଡାଗ୍ଲା କାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡ୍ରେ ମେଁନେ ଦର୍ମା ବାନେ ଅଦିକାର୍ ଲେଃକେ । ଡୁଆକେ ଡୁଆ ଆୱେଗେପା ।
तैस्से घरे मां राथ, ते ज़ैन किछ तैन करां मैल्ले, तैन्ने खाथ-पीथ किजोकि मज़दूर अपनि मज़दूरारो हकदार भोते, घरे-घरे न गेइयथ।
8 ଆରି ଆଣ୍ଡିନେ ଇନି ଡିଗ୍ ପେୱେଚାଏ ଆରି ରେମୁଆଁଇଂ ଆପେକେ ସାର୍ଲ ଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍ଏ ଆତ୍ଅରିଆ ଆନାକେ ମେଃନେ ଚଙ୍ଗ୍ନେ ବିଏ ଆତେନ୍ ଚଙ୍ଗ୍ପା ।
ते ज़ैस नगर मां गाथ, ते तैट्ठेरे लोक तुसन अपने घरे मां नेन, त ज़ैन किछ तुश्शे सामने रख्खू गाए तैन्ने खाथ।
9 ଆତେନ୍ ଜାଗାନ୍ନିଆ ଲେଃକ୍ନେ ରଗ୍ ସାଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂକେ ନିମାଣ୍ଡା ଆଡିଙ୍ଗ୍ପା ଆରି ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍ପା ଇସ୍ପର୍ନେ ରାଇଜ୍ ପେନେ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍କେ ।
तैट्ठेरे बिमारन बज़्झ़ाथ, ते तैन सेइं ज़ोथ, “परमेशरेरू राज़ नेड़े ओरूए।”
10 ମାତର୍ ମୁଡ଼ି ଇନି ପେଇଂ ପେୱେଚାଏ ଆରି ରେମୁଆଁ ଆପେକେ ଆୱାଆର୍ ଣ୍ଡୁ ଆତ୍ନେ ବାଜାର୍ ବାଏରେ ୱେଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ପା
पन ज़ैस नगर मां गाथ, ते तैट्ठेरे लोक तुसन कबूल न केरन, त तैट्ठेरे बज़ारन मां गेइतां ज़ोथ।
11 ସାମୁଆଁ ପେଇଂ ଇନିନେ ଆଣ୍ଡିନେ ଦୁଲି ନେନେ ଞ୍ଚନିଆ ଗିଗ୍ଲା ଲେଃକ୍ନେ ଆତେନ୍ ପେନେସା ତାଣ୍ଡି ବିନେଡିଙ୍ଗ୍; ଡାଗ୍ଲା ଇସ୍ପର୍ନେ ରାଇଜ୍ ଜେ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍କେ ଆକେନ୍ ମ୍ୟା ଲାଲାପା ।
“कि तुश्शे नगरेरी धूड़ भी इश्शे पावन सेइं ज़ै लगोरीए अस तुश्शे सामने ठुड़कतम ते फिरी भी बुझ़ा कि परमेशरेरू राज़ तुश्शे नेड़े पुज़ेरूए।”
12 ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ଆତେନ୍ ଦିନା ଆତେନ୍ ଇନିନେ ଡଣ୍ଡ୍ବାନ୍ ସଦୋମନେ ଡଣ୍ଡ୍ ଡେଃୟାଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।”
अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं, तैस दिहाड़े तैस नगरेरी हालत सदोम नगरेरी हालत झ़ैल्लनेरे काबल भोली।
13 ଏ କୋରାଜିନ୍ ନାନେ କସ୍ଟ କି ବୟାଙ୍କାର୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ଏ ବେଥ୍ସାଇଦା ନାନେ କସ୍ଟ କି ବୟାଙ୍କାର୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ଡାଗ୍ଲା ପେଇଂନେ ବିତ୍ରେ ପେନେ ବାନ୍ ମୁଃଡ଼ି ବପୁକାମ୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ଆତେନ୍ ସାପା ଆନା ସୋର ଆରି ସୀଦୋନନ୍ନିଆ ଆଡିଙ୍ଗ୍ ପାଡିଙ୍ଗ୍ ତେଲା ମେଇଂ ଗୁଲୁଏ ଜୁଗ୍ନେ ସେନୁଗ୍ ବାସ୍ତା ସଚେ ଉଗ୍ସନ୍ନିଆ କଚେ ମନ୍କେ ଆବଦ୍ଲେ ଆର୍ଏ ।
“हे खुराजीन! तीं पुड़ अफ़सोस! हे बैतसैदा तीं पुड़ अफ़सोस! कि एना चमत्कार मीं तुसन इड़ी हिराए अगर मीं एना कम्मां सूर ते सैदा मां हरेवरां भोथां, त तैन लोकेईं केइसेरे देंते टाट पलेटतां ते दोग्गे पुड़ मांज़न छ़ेडतां पापन करां मनफिरावरो भोथो।
14 ବିଚାର୍ ବେଲା ପେନେ ଡଣ୍ଡ୍ ସୋର ଆରି ସୀଦୋନକେ ମାଲେ ଦୟା ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍ଏ ।
पन फिरी भी इन्साफेरे दिहाड़े तुश्शो हाल सूर ते सैदारे हाले करां जादे बुरो भोलो।
15 ଆରି ଅ କପର୍ନାହୁମ୍ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଦେକ୍ ରକମ୍ ଗଟେଏ ନାନେ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଦେତ୍ ରକମ୍ ଗଟେଏ? ନାନେ କିତଂ ଜାକ ନିଜ୍କେ ମ୍ନାନ୍ସା ଇକ୍ଚା ଡିଙ୍ଗ୍ନାଲେଃକେ ଆନାକେ ନର୍କେ ଜଗ୍ତ୍ଲାଗ୍ ବିଆର୍ଏ । (Hadēs )
ते हे कफरनहूम नगरेरे लोकव, कुन तुस सोचतथ कि स्वर्गे मां तुश्शी आदर भोनीए! ई तुस त नरके गाले ज़ैड़ी पैपी लोकन सज़ा मैलेली! (Hadēs )
16 ଜିସୁ ନିଜେନେ ସିସ୍ଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଜାଣ୍ଡେ କି ପେନେ ସାମୁଆଁ ଅଁଏ ମେଁ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ସାମୁଆଁ ଅଁଏ ଆରି ଜାଣ୍ଡେ ଆପେକେ ଇଙ୍ଗ୍ଚେ ଆର୍ଏ ମେଁ ଆନେଙ୍ଗ୍ ଡିଗ୍ ଇଙ୍ଗ୍ଚେଏ ଆରି ଜାଣ୍ଡେ ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ଇଙ୍ଗ୍ଚେଏ ମେଁ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ବେବକ୍ନେ ଆବାକେ ଡିଗ୍ ଇଙ୍ଗ୍ଚେଏ ।”
ज़ै तुश्शी शुन्ते, तै मेरी शुन्ते ज़ै तुसन घटिया समझ़ते तै मीं घटिया समझ़ते, ते ज़ै मीं घटिया समझ़ते ते मेरे भेज़ने बाले घटिया समझ़ते।”
17 ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଆତେନ୍ ଞ୍ଜିକୁଡ଼ି ଗୁଆ ସିସ୍ଇଂ ସାର୍ଦାରେ ଆଣ୍ଡେଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ମାପ୍ରୁ ସେଆଁରେଇଂ ଣ୍ଡିଗ୍ ନାଁନେ ମ୍ନିରେ ଆନେଁକେ ମାନେଏ ।”
तैना सतर चेले खुशी सेइं वापस आए, ते ज़ोने लगे, “हे प्रभु तेरे नंव्वे सेइं भूतां भी इश्शो हुक्म मन्तन।”
18 ମାତର୍ ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଲ୍ଲାଂତାର୍ ସୁଗା କିତଂବାନ୍ ସଏତାନ୍ ଲଃଡିଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ନେଙ୍ଗ୍ ନେକେକେ ।
तैनी तैन सेइं ज़ोवं, “मीं शैतान एन्च़रे बिछड़तो लाव ज़ेन्च़रे च़ड़क अम्बरेरां पेचे।
19 କେଲାପା ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ବୁବଃ ଆରି ଙ୍ଗୁଆରେଗ୍ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଅଲେଙ୍ଗ୍ ନ୍ସା ସକତ୍ ବିଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ବାରି ସତ୍ରୁନେ ସାପା ସକତ୍ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଡିଗ୍ ସକତ୍ ବିଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ଆରି ଡିରକମ୍ ଡିଗ୍ ପେଇଂନେ ମେଃନେ ଣ୍ଡିଗ୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡୁ ।
हेरा, मीं तुसन सप्पन ते बिच़न ड्लेंच़नेरो, ते दुश्मनेरी (शैतानेरी) सैरी शेक्ति पुड़ अधिकारे दित्तोरोए, ते केन्ची चीज़ी सेइं तुसन नुकसान न भोलो।
20 ତେଲାଡିଗ୍ ଦଦ୍ୟା ଆତ୍ମାଇଂ ଜେ ପେଇଂନେ ସାମୁଆଁ ମାନେଃ ଡିଙ୍ଗ୍କେ ଆକ୍ ଅରିଆ ସାର୍ଦା ଆଡିଙ୍ଗ୍ପା ମାତର୍ ପେନେ ମ୍ନି ଜେ କିତଂନ୍ନିଆ ଗୁଆର୍ବକେ ଆକ୍ ଅରିଆ ସାର୍ଦା ଡିଙ୍ଗ୍ପା ।”
फिरी भी तुस इस गल्ली सेइं खुशी न भोइयथ कि भूतां तुश्शो हुक्म मेनचन, पन इस गल्ली सेइं खुश भोइयथ कि तुश्शू नवं स्वर्गे मां लिखोरूए।”
21 ଆତେନ୍ ବେଲା ଜିସୁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାନେ ବାନ୍ ସାର୍ଦା ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଆବା କିତଂ ଆରି ମଞ୍ଚ୍ପୁର୍ନେ ମାପ୍ରୁ ନାଁ ଗୁନ୍ ଆରି ଜ୍ଞାନ୍ ରେମୁଆଁଇଂନେ ବାନ୍ ଆକେନ୍ ସାପା ସାମୁଆଁ ବୁଡ଼ି ବଚେ ଡାଆଁ ଗଡ଼େଇଂ ଡାଗ୍ରା ବାସଙ୍ଗ୍ନେବ ଆତେନ୍ସା ଆନାକେ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ନେଡିଂ; ଅଁ ଆବା ମେଃନ୍ସା ଡାଗ୍ଲା ଆକେନ୍ ନାଁନେ ମ୍ନାନେ ଇକ୍ଚା ।
तैखन यीशु पवित्र आत्मा सेइं मघन भोवं, ते ज़ोने लगो, “हे बाजी, स्वर्गेरे त धेरतरे प्रभु, अवं तेरू शुक्र केरताईं, कि तीं इना गल्लां, अक्लमन्द ते समझ़दारन करां छ़पेइतां रेख्खी, ते बच्चन पुड़ बेंदी की, हाँ, हे बाजी, किजोकि तेरी खुशी एस्से मां थी।
22 ନେଙ୍ଗ୍ନେ ନେମ୍ବାନେ ସାପା ସାମୁଆଁ ନେଙ୍ଗ୍ନ୍ନିଆ ଅପେଃ ବିଃକେ; ଆରି ଗଡ଼େଅ ଜାଣ୍ଡେ ଆକେନ୍ ଆବା ଆନ୍ତାର୍ଚେ ଜା ଆମ୍ୟାଃକେ ଣ୍ଡୁ ଆରି ଆବା ଜାଣ୍ଡେ ଆକେନ୍ ଗଡ଼େଅ ଆନ୍ତାର୍ଚେ ଜା ଆମ୍ୟାଃକେ ଣ୍ଡୁ ଆରି ଗଡ଼େଅ ଜା ଡାଗ୍ରା ଆମେକେ ଉଡ୍ରା ଆଃଡିଙ୍ଗ୍ ନ୍ସା ଇକ୍ଚା ଡିଙ୍ଗ୍କେ ମେଁ ଆମେକେ ମ୍ୟାଃଏ ।”
सैरी चीज़ां मेरे बाजेरी तरफां मेरे सुपुर्द कियोरिन, कोई होरो मट्ठे न ज़ांने, सिर्फ बाजी ज़ानते; कोई बाजी न ज़ांने सिर्फ मट्ठू ज़ानते, या तै मैन्हु बाजी ज़ानते ज़ैस पुड़ मट्ठू बांदो केरने चाए।”
23 ଏନ୍ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ସିସ୍ଇଂକେ ବୁଙ୍ଗ୍ନା ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ପେଇଂ ଏନ୍ସାପା ବିସୟ୍ କେପେଲେକେସା ଉଡ଼ି ବାଗ୍ୟବାନ୍ ।”
तैखन तैनी अपने चेलां केरे पासे फिरो अकैल्ले मां ज़ोवं, “धन आन तैना एछ़्छ़ी ज़ैना एना गल्लां हेरचन ज़ैना गल्लां तुस लातथ,
24 ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍ “ପେ ମେଁନେ ମେଁନେ କିକେପେଡିଙ୍ଗ୍ ଆତେନ୍ ସାପା ଗୁଲେ ବାବବାଦି ଆରି ଇଃସାଙ୍ଗ୍ କେନ୍ସା ଇକ୍ଚା ଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ ମାତର୍ ଆକେଆର୍କେ ଣ୍ଡୁ; ଆରି ପେ ମେଃନେ ଅଁପେଡିଂକେ ଆତେନ୍ ସାପା ମେଇଂ ଅଁନ୍ସା ଇକ୍ଚା ଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ ମାତର୍ ଆଅଁ ଆର୍କେ ।”
किजोकि अवं तुसन सेइं ज़ोतां, कि बड़े नेबन ते राज़ां केरि खुवैइश थी, कि एना गल्लां हेरन, ज़ैना तुसेईं लेई, पन न लेई सके, ते एना गल्लां शुन्न ज़ैना तुस शुन्तथ पन न शुनी बेटि।”
25 ଆରି କେଲାପା ମୁଇଂଜା ନିୟମ୍ ସାସ୍ତର୍ ଲଃଣ୍ଡ୍ରେ ତଡ଼ିଆଚେ ଆମେକେ ପରିକ୍ୟା ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ସାଲିଆକୁକେ, “ଅ ଗୁରୁ ମାଡାନେ ଜିବନ୍ ବାନ୍ସା ନେଙ୍ଗ୍ ମେଁନେ ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍ଏ?” (aiōnios )
एक्सां यीशु लोकन शिक्षा देने लोरो थियो, ते हेरा, अक शास्त्री खड़ो भोव, ते इन ज़ोइतां तैस अज़माने लगो, “ए गुरू, हमेशारी ज़िन्दगी हासिल केरनेरे लेइ अवं कुन केरि?” (aiōnios )
26 ଜିସୁ ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ସାସ୍ତର୍ନ୍ନିଆ ମେଃନେ ଗୁଆର୍ବକେ? ନାଁ ଡିରକମ୍ ପଡ଼େ ନାଡିଙ୍ଗ୍?”
तैनी तैस जुवाब दित्तो, “मूसेरे कानूने मां कुन लिखोरूए? तू केन्च़रे समझ़तस?”
27 ଜିସୁ ଉତର୍ ବିକେ “ନାଁନେ ନିଜେନେ ମନ୍ ସାପା ଆତ୍ମା ସାପା ବପୁ ଆରି ସାପା ମନ୍ ବିଚେ ପର୍ମେସର୍କେ ଆଲାଦ୍ ଡିଂପା । ଆରି ପେଇଂ ନିଜେକେ ଆଲାଦ୍ ପେଡିଂକେ ସୁଗୁଆ ବିନ୍ଣ୍ଡ୍ରେକେ ଡିଗ୍ ଆଲାଦ୍ ଡିଂପା ।”
तैनी जुवाब दित्तो, “तू प्रभु अपने परमेशरे सेइं अपने सारे दिले, सैरी जानी सेइं, ते अपनि सैरी ताकती सेइं ते अपनि सैरी अक्ल सेइं प्यार रख, ते अपने पड़ोसी सेइं अपने बराबर प्यार केर।”
28 ଆତ୍ ଅରିଆ ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନାନେ ସମାନ୍ ଉତର୍ ନାବିକେ ଦେକ୍କେ ଡିଙ୍ଗ୍ ତେଲା ନାନେ ଜିବନ୍ ନାବାଏ ।”
तैनी तैस सेइं ज़ोवं, “तीं ठीक जुवाब दित्तो एन्ने केर, फिरी तीं हमेशारी ज़िन्दगी मैलेली।”
29 ମାତର୍ ଦର୍ମ ଗୁରୁ ନିଜେକେ ନିମାଣ୍ଡା ସୁଗୁଆ ଆକେନ୍ସା ଇକ୍ଚା ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଜିସୁକେ ସାଲିଆକୁକେ, “ତେଲା ନେଙ୍ଗ୍ନେ ନିଜର୍ ରେମୁଆଁ ଜାଣ୍ଡେ?”
पन तैनी अपनो आप धर्मी ठहरानेरे लेइ यीशु पुच़्छ़ू, “फिरी मेरो पड़ोसी कौने?”
30 ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁ ଯିରୁଶାଲାମ୍ ବାନ୍ ଯିରୀହୋନ୍ନିଆ ୱେନେ ବେଲା ଡଙ୍ଗାରେଇଂ ଆମେକେ ସା ଆର୍କେ ମେଇଂ ମେଁନେ ପାଟାଇପୁଟାଇ ଡୁଂଡଚେ ବଗ୍ ଆର୍କେ ଆରି ଗୁଏୱେଗେ ସୁଗା ବଗ୍ଚେ ଆମେକେ ଆନ୍ତାର୍ଚେ ଲାଗ୍ଡଆର୍ଗେ ।
यीशुए तैस मिसाल देइतां जुवाब दित्तो, “अक मैन्हु यरूशलेम नगरेरां यरीहो नगरे जो च़लोरो थियो, ते तै डैकेइं तैस पुड़ हमलो कियो, ते ज़ैन किछ तैस कां थियूं नेव। ते तैसेरां लिगड़ां खोल्लां, ते मारो कुट्टो ते ज़ख्मी केरतां अधमरो बनेइतां तैड़ी ज़ेरे छ़डतां च़ले जे।
31 ଗଟେକ୍ନେ ସୁଗୁଆ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ପୁଜାରି ଆନ୍ତ୍ପାକା ୱେଡିଂଗେ ଆରି ମେଁ ଆମେକେ କେଚେ ବିନ୍ ଗାଲି ୱେଗେ ।
ते एरू भोवं कि, अक याजक तैस बत्तां च़लोरो थियो, तैनी तै लव ते थरकतो तैसेरी मद्दत केरने बगैर ड्लखमेइं निस्सो।
32 ଦେତ୍ ରକମ୍ ମୁଇଂଜା ଲେବୀୟ ଡିଗ୍ ଆତେନ୍ ଜାଗା ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ଆମେକେ କେଚେ ବିନ୍ ଗାଲି ବିଚେ ୱେଗେ ।
एन्च़रे अक मन्दरे मां कम केरनेबालो लेवी भी निस्सो, ते तैस लेइतां तै भी ड्लखमेइं निस्सो।
33 ମାତର୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଶମିରୋଣୀୟ ରେମୁଆଁ ଆମେକେ କେଚେ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ଆମେକେ କେଚେ ଲିବିସଃଚେ,
फिरी अक सामरी मुसाफर भी तैस बत्तां निस्सो, ते तैस लेइतां तैस बड़ो तरस अव।
34 ଆରି ଡାଗ୍ରା ୱେଚେ ମେଁନେ ଚିନାନିଆ ଞ୍ଚୁ ଆରି ଅଙ୍ଗୁର୍ ରସ୍ କିଗ୍ଚେ ଆତେନ୍ ସାପା ଗାଗ୍ବିଗେ ଆରି ଆମେକେ ଗଡ଼ାନ୍ନିଆ ଆଃକଚେ ଆମେକେ ଗଦାର୍ କାନାନ୍ନିଆ ଡୁଙ୍ଗ୍ ୱେଚେ ଆମେକେ ସେବା ଜତନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍କେ ।
ते तै तैस कां जेव, ते तैसेरे ज़खमन तेल मल्लो ते दाछ़ोरो रस लाव, ते तैसेरे ज़खमन पट्टी बंधी ते अपने गधे पुड़ च़ेढ़तां एक्की धर्मशाली मां तैसेरी सेवा की।
35 ପାଙ୍ଗ୍ ଡିଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ଦିନା ଶମିରୋଣୀୟ ମେଁ ମ୍ବାକ୍ଲିଗ୍ ରୁପା ଡାବୁ ଆଃତାର୍ଚେ ଆତେନ୍ ଡୁଆନେ ମାଲିକ୍କେ ବିଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ ଆକ୍ମେନେ ସେବା ଜତନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ଆରି ଜାବର୍ ଡାବୁ କର୍ଚ ନାଡିଙ୍ଗ୍ଏ ଆତେନ୍ ନେଙ୍ଗ୍ ଆଣ୍ଡେନେ ବେଲା ଆନାକେ ସୁଜେ ମ୍ବିଏ ।”
होरसां तैनी दूई दीनार केढतां धर्मशालरे मालिके कां दित्ते, ते ज़ोवं, ‘एसेरी हेरगेश करां अगर जादे लग्गेले त अवं वैपसी पुड़ देलो।’
36 ଏନ୍ ଞ୍ଜିରୁଆ ବିତ୍ରେ ଜା ଡଙ୍ଗାରେଇଂନେ ସେନୁଗ୍ ଲଲେଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁନେ ଡୁଆଣ୍ଡ୍ରେ ଡାଗ୍ଚେ ଏତେ ପେଡିଙ୍ଗ୍କେ ।
तेरे समझ़ी मां एन ट्लेइन मरां कौन तैसेरो पड़ोसीए ज़ै डैकेइं ट्लातोरो थियो?”
37 ଦର୍ମ ଗୁରୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଜା ମେଁ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଦୟା ଆକେକେ ।” ଜିସୁ ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ୱେଲାପା ପେ ଡିଗ୍ ଦେତୁଆ ଡିଙ୍ଗ୍ପା ।”
तैनी जुवाब दित्तो, “ज़ैनी तैस पुड़ दया की।” यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, “गा, तू भी एरू केर।”
38 ଜିସୁ ଆରି ମେଇଂ ନେନେ ସିସ୍ଇଂ ୱେଡିଙ୍ଗ୍ନେ ବେଲା ଜିସୁ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଇନି ୱେଚା ଆର୍କେ ଆରି ମାର୍ଥା ମ୍ନିକ୍ନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସେଲାମ୍ବୁଏ ମେଁନେ ଡୁଆନ୍ନିଆ ୱାକେ ।
फिरी ज़ैखन यीशु त कने तैसेरे चेले गेइ रावरे थियो, त तैना एक्की ड्लव्वें मां जे, ते मार्था नव्वेंरी एक्की कुआन्शां यीशु अपने घरे नीयो।
39 ମରିୟମ୍ ମ୍ନିକ୍ନେ ମେଁନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ତନାଣ୍ଡେ ଲେଃଗେ, ମେଁ ମାପ୍ରୁନେ ଞ୍ଚବୁନ୍ଦେ କଚେ ମେଁନେ ସାମୁଆଁ ଅଁ ଡିଙ୍ଗେ ।
ते मरियम नव्वेंरी तैसेरी अक बेइन थी, तै यीशुएरे पावन कां बिश्तां तैसेरी गल्लां शुनती थी।
40 ମାତର୍ ମାର୍ଥା ସେବା ଡିଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ବିସୟ୍ରେ ଜାବର୍ ତାନ୍ଦ୍ରା ଡିଙ୍ଗ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଗେ; ତେସା ମେଁ ଜିସୁନେ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଅ ମାପ୍ରୁ ନେ ତନା ଜେ ମୁଇଂ ଆଃ ନେଙ୍ଗ୍ ଆଡ଼ତ୍ରା କାମ୍ ଆନେଙ୍ଗ୍ ଆନ୍ତାର୍ ବିଃଡିଂକେ ଏନ୍ ବିସୟ୍ରେ ମେଁନେ ନାନେ ମନ୍ ଣ୍ଡୁ? ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ସାଇଜ ଡିଙ୍ଗ୍ନ୍ସା ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ ।”
पन मार्था किछ खास चीज़ बनेइ रावरी थी, ते यीशु कां आई ते ज़ोने लगी, “हे प्रभु तुसन ज़रां भी खियाल नईं कि, मेरी बेइनां अवं कम केरनेरे लेइ अवं अकैल्ली छ़डोरी? ते एस ज़ोथ, तै मेरी मद्दत केरे।”
41 ମାତର୍ ମାପ୍ରୁ ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ମାର୍ଥା, ମାର୍ଥା, ନାନେ ଜାବର୍ ସାମୁଆଁ ଏତେ ନାଡିଙ୍ଗ୍କେ ଆରି ତେରେପେତେ ଡିଂନାଡିଂକେ ।
प्रभुए तैस जुवाब दित्तो, “मार्था, हे मार्था, तू बेड़ि गल्लां केरे फिक्र केरतिस,
42 ମାତର୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ବିସୟ୍ ସାପା ବାନ୍ ଦର୍କାର୍; ମରିୟମ୍ ଆତେନ୍ ନିମାଣ୍ଡା ବିସୟ୍କେ ବାଚେବକେ ଆରି ଆତେନ୍ ମେଁ ବାନ୍ ଡୁଂଡ ଆୟା ଣ୍ଡୁ ।”
पन अक गल ज़रूरीए, मरियमा तै रोड़ो हिस्सो च़ुनोरोए, ज़ै तैस करां कोई न नेइ सके।”