< ଜହନ୍ 9 >
1 ମେସୁଆ ଜିସୁ ଗାଲି ୱେନେ ବେଲା ମୁଇଙ୍ଗ୍ କାନାକେ ଅବାକେ ।
फिरी यीशुए अपने चेलन सेइं साथी च़लोरो थियो, ते तैनेईं अक मैन्हु लाव, ज़ै ज़र्मनेरो कानो थियो।
2 ସିସ୍ଇଂ ସାଲିଆକୁକେ, “ଗୁରୁ ଜାନେ ପାପ୍ ନ୍ସା ଏନ୍ ରେମୁଆଁ କାନା ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଜନମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେ ମେଁ ନିଜେନେ ଲେଃ ମେଁନେ ବା ଡିଆନେ ପାପ୍ ନ୍ସା?”
तैसेरे चेलेईं तैस पुच़्छ़ू, “हे गुरू, केने पाप कियो कि ए कानो ज़रमो, एने मैने या एसेरे अम्मा बाजे?”
3 ଜିସୁ ଉତର୍ ବିକେ “ମେଁନେ ଲେଃ ମେଁ ବାଡ୍ୟାନେ ପାପ୍- ମେଃନେଡିଗ୍ କ୍ମେନେ କାରନ୍ ଣ୍ଡୁ ଇସ୍ପର୍ନେ ବପୁ ଡିରକମ୍ ମେଁନ୍ନିଆ ତାର୍ଏ ଡାଗ୍ଚେ ମେଁ ଏଃକେ କାନା ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଜନମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେଃକେ ।
यीशुए जुवाब दित्तो, “न एने पाप कियो, न एसेरे अम्मा-बाजेईं, पन तै एल्हेरेलेइ कानो ज़रमो ताके परमेशरेरे चमत्कार एसमां लेईहोन।
4 ସ୍ମିନେ ତାର୍କିଗ୍ ଲେଃ ବିତ୍ରେ, ଆନିଂକେ ବେବକ୍ନେ ମାପ୍ରୁନେ କାମ୍ ନିଂ ଡିଙ୍ଗ୍ନେ ପଡ଼େଏ । ମିଡିଗ୍ ଡିଂକେ ଆତେନ୍ ବେଲା ଜା କାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ଆୟା ଣ୍ଡୁ ।
ज़ैने अवं भेज़ोरोईं, असेईं तैसेरू कम लूशी केरनू ज़रूरीए, ज़ैन कम तैनी असन दित्तोरूए, तै रात एजने बालीए ज़ैस मां कोई भी कम न केरि सके।
5 ଏନ୍ ଦର୍ତନିନ୍ନିଆ ଲେଃଜାକ ନେଙ୍ଗ୍ ଦର୍ତନିନେ ତାର୍କିଗ୍ସ ।”
ज़ांतगर अवं दुनियाई मां आई, अवं दुनियारी लौ आई।”
6 ଦେକ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଚେ ଜିସୁ ତୁବନ୍ନିଆ ବିତୁର୍ଚେ ଇକୁଡ଼ା ବୁର୍ଦା ଆଡିଙ୍କେ; ଆତେନ୍ ଇକୁଡ଼ା ଡୁଙ୍ଗ୍ ୱେଚେ ରେମୁଆଁନେ ମ୍ମୁଆଃନ୍ନିଆ ଲିଗ୍ ବିଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ
एन ज़ोइतां तैनी ज़मीनी पुड़ थुकू, ते तैस थुके सेइं मित्ती सन्नी, ते तै मित्ती कानेरे एछ़्छ़न पुड़ लाई।
7 “ୱେଲା ଶିଲୋହ ବନ୍ଦ୍ନ୍ନିଆ ଗେମୁଆଁଚେ ପାଙ୍ଗ୍ଲା ।” ଶିଲୋହ ଡାଗ୍ଲା ପ୍ରେରିତ୍ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ୱେଚେ ଗେମୁଆଁଚେ ମୁଆଃ କିକେନେ ବପୁ ବାଚେ ଆଣ୍ଡେକେ ।
ते तैस सेइं ज़ोवं, “गा शीलोह नंव्वेरे हावदे मां अपनू तुत्तर धो” (शीलोहेरे मतलब भेज़रो) तैनी गेइतां धोवं, ते लांतो वापस अव।
8 ମେଁନେ ଡାଗ୍ରା ଡୁଆଣ୍ଡ୍ରେଇଂ ଆରି ଜାଣ୍ଡେଇଂ ଆମେକେ ସିସେବାନ୍ ବିକ୍ ସାଲିଆକ୍ନେ ବେଲା କେଲେଗେ ମେଇଂ ସାଲିଆକୁଆର୍କେ “ଏନ୍ ରେମୁଆଁ କଚେ ବିକ୍ ସାଲିଆ ଆଡିଙ୍ଗେ?”
तैखन तैस मैनेरे पड़ोसेईं त ज़ैनेईं तै भीख मगतो लावरो थियो, एक्की होरि सेइं ज़ोने लग्गे, “कुन ई तैए मैन्हु नईं ज़ै पेइलो बिश्तां भीख मगतो थियो?”
9 ଉଡ଼ିରୁଆ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଅଃଅଁ ଏନ୍ ରେମୁଆଁ ଆଃ ।” ବିନ୍ଣ୍ଡ୍ରେଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଣ୍ଡୁ ମେଁ ଣ୍ଡୁ ମାତର୍ ମେଁ ସୁଗୁଆ ତ୍ନାଡିଙ୍ଗ୍ ।” ମାତର୍ ମେଁ ନିଜେ ବାସଙ୍ଗ୍ “ନେଙ୍ଗ୍ଆଃ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ।”
किछ मैन्हु ज़ोने लाए, “ई तैए,” होरेईं ज़ोवं, “नईं तैसेरो ज़ेरो कोई होरो भोनोए,” तैनी ज़ोवं, “अवं तैए आईं।”
10 ରେମୁଆଁଇଂ ଆମେକେ ସାଲିଆକୁକେ, “ତେଲା ନାଁ ଡିରକମ୍ କେୟା ନାଡିଙ୍ଗ୍କେ?”
तैखन तैना तैस पुच्छ़ने लग्गे, “तेरी एछ़्छ़न केन्च़रां लौ आई?”
11 ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଜିସୁ ଡାଗ୍ଚେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁ ତୁବନ୍ନିଆ ଇକୁଡ଼ା ତୁବଃ ଆନ୍ସିଂଚେ ନେଙ୍ଗ୍ ମ୍ମୁଆଃନ୍ନିଆ ଲିଗ୍ ବିଚେ ଆରି ଶିଲୋହନ୍ନିଆ ଗେମୁଆଚେ ପାଙ୍ଗ୍ନେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ ଦେତୁଆ ୱେଚେ ଗେମୁଆକ୍ନେ ଦାପ୍ରେ ନେଙ୍ଗ୍ କିକେ ଇଁୟାଏ ।”
तैनी जुवाब दित्तो, “यीशु नंव्वेरे एक्की मैने मित्ती सन्नी, ते मेरी एछ़्छ़न पुड़ लेइतां मीं सेइं ज़ोवं, गा शीलोह हावदे मां गेइतां अपनू तुत्तर धो, ते अवं जेव ते मीं तुत्तर धोवं, ते लांने लाव।”
12 “ମେଁ ଆଣ୍ଡିକା” ଡାଗ୍ଚେ ରେମୁଆଁ ଆମେକେ ସାଲିଆକୁକେ । ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ଉତର୍ ବିକେ “ନେଙ୍ଗ୍ ନାମ୍ୟାଃକେ ଣ୍ଡୁ ।”
तैनेईं तैस पुच़्छ़ू, “तै मैन्हु कोड़ि आए?” तैनी ज़ोवं, “मीं नईं पतो।”
13 ମ୍ମୁଆଃ କିକେନେ ବପୁ ବାଲେକ୍ନେ ଆତେନ୍ କାନା ରେମୁଆଁକେ ପାରୁସିଇଂନେ ଡାଗ୍ରା ଡୁଙ୍ଗ୍ ୱେଆର୍ଗେ ।
लोकेईं तै ज़ै पेइलो कानो थियो फरीसी लोकन कां नेव।
14 ଜିସୁ ଆଣ୍ଡିନେ ଦିନା ତୁବଃ ଆବୁର୍ଦାଚେ ଆମେକେ ମ୍ମୁଆଃ କିକେନେ ବପୁ ବିବଗେ ଆତେନ୍ ଦିନା ଲେଃଗେ ପୁଣ୍ଡେନେ ଦିନା ।
ज़ैस दिहाड़े यीशुए मित्ती सैनतां तैसेरी एछ़्छ़ी लौ दित्तो थी, तै आरामेरी दिहाड़ी थी।
15 ପାରୁସୀଇଂ ଆମେକେ ସାଲିଆକୁଆର୍କେ, “ଡିରକମ୍ ମେଁ ମେଁନେ ମ୍ମୁଆଃ କେୟାକେ?” ମେଁ ଉତର୍ ବିଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ନେଙ୍ଗ୍ ମ୍ମୁଆଃନ୍ନିଆ ମେଁ ଇକୁଡ଼ା ତୁବଃ ଇକୁଡ଼ା ଲିଗ୍ ବିକେ, ନେଙ୍ଗ୍ ୱେଚେ ମ୍ମୁଆଃ ଗେମୁଆଁଚେ ମ୍ପାକେ । ଏକେ କେୟା ଣ୍ଡିଂ ।”
फिरी फरीसी लोकेईं भी तैस पुच़्छ़ू, “तैसेरी एछ़्छ़न लौ केन्च़रे आई?” तैनी तैन सेइं ज़ोवं, “तैनी मेरी एछ़्छ़न पुड़ मित्ती लाई, फिरी मीं तुत्तर धोवं, ते अवं हुनी लाताईं।”
16 ପାରୁସିଇଂନେ ବାନ୍ ଉଡ଼ିରୁଆ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଜା ଏନ୍ କାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ବ ମେଁ ଇସ୍ପର୍ ବାନ୍ ଆପାଙ୍ଗ୍କେ ଣ୍ଡୁ ମେଃନ୍ସା ଡାଗ୍ଲା ମେଁ ପୁଣ୍ଡେନେ ନିୟମ୍ ଆପାଲେକେ ଣ୍ଡୁ ।” ବିନ୍ଣ୍ଡ୍ରେଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁ ପାପି ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଦେକ୍ ରକମ୍ କାବା ଡିଙ୍ଗ୍କ୍ନେ କାମ୍ ଡିରକମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ୟାଏ?” ଆକେନ୍ ବିସୟ୍ରେ ମେଇଂନେ ବିତ୍ରେ ୱିଙ୍ଗ୍ଆରିଙ୍ଗ୍ଆ ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ ।
एस पुड़ किछ फरीसी लोक ज़ोने लगे, “ए मैन्हु परमेशरेरे तरफां नईं, किजोकि ए आरामेरी दिहाड़ी न मन्ने।” होरेईं ज़ोवं, “एरो ज़ेरो पापी मैन्हु एरे चमत्कार केन्च़रे हिरेई बटते?” ते तैन एप्पू मांमेइं अनबन भोइ।
17 ଫାରୁଶୀଇଂ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁକେ ବାରି ମୁଇଂତର୍ ସାଲିଆକୁକେ, “ନା ବାସଙ୍ଗ୍ ନାଡିଙ୍ଗ୍, ମେଁ ଆନାକେ ମ୍ମୁଆଃ ଆକେବକେ, ମେଁନେ ବିସୟ୍ରେ ନା ମେଃନେ ବାସଙ୍ଗ୍ନାଡିଙ୍ଗ୍କେ?” ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ । “ମେଁ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ବାବବାଦି ।”
तैनेईं काने फिरी पुच़्छ़ू, “ज़ैने तेरी एछ़्छ़ी खोलोरेन, तू तैसेरे बारे मां कुन ज़ोतस?” तैनी ज़ोवं, “तै नबी आए।”
18 ମାତର୍ ମେଁ ଜନମ୍ ବାନ୍ ଆଃ କାନା ଲେଃଗେ ଆରି ଏକେ ମୁଆଃ ବପୁ ବାଲେଃ । ଏନ୍ ସାମୁଆଁ ମେଁନେ ବାଡିଆକେ ସାଲିଆକୁଚେ ମାବୁଜେ ଜାକ ଜିଉଦି କର୍ତ୍ତୁପକ୍ଷଇଂ ସତ୍ ମାନେନ୍ସା ଚାଏଁ ଆଡିଙ୍ଗେ ଣ୍ଡୁ ।
पन यहूदी लीडरन विश्वास न भोव, कि तै कानो थियो ते हुनी लाते, ज़ांतगर तैनेईं, तैसेरे अम्मा-बाजी न कुजाए।
19 ତେଲା ମେଇଂ ମେଁନେ ବାଡିଆକେ ସାଲିଆକୁକେ “ଏନ୍ ନାଉଂ? ମେଁ କାନା ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଜନମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେଗେ ଡାଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ ପେଡିଙ୍ଗ୍ । ତେଲା ମେଁ ଏକେ ଡିରକମ୍ କେୟାଡିଙ୍ଗ୍କେ?”
तैन पुच़्छ़ू, कुन एन तुश्शू मट्ठूए, “ज़ैस तुस ज़ोतथ कि कानो ज़र्मोरू थियूं? फिरी हुना केन्च़रां लाते?”
20 ମେଁନେ ବାଡିଆ ଉତର୍ ବିକେ “ଅଃଅଁ ଆତେନ୍ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଗଡ଼େଅ ମେଁ କାନା ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଜନମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେଗେ ଆକେନ୍ ନେ ମ୍ୟାନେଲେଃକେ ।
तैसेरे अम्मा बाजीए जुवाब दित्तो, “असां त ज़ानतम कि एन इश्शू मट्ठूए, ते कानो ज़र्मोरू थियूं।
21 ମାତର୍ ମେଁ ଏକେ ଡିରକମ୍ କେଡିଂକେ ଆରି ଜା ଆମେକେ କିକେନେ ବପୁ ବିବ ନେ ଆମେକେ ନେମ୍ୟାକେ ଣ୍ଡୁ । ମେଁନେ ବଏସ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେ ଆମେକେ ସାଲିଆକୁପା ମେଁ ନିଜେ ନିଜେନେ ସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍ ୟାଏ ।”
पन अस इन न ज़ानतम कि अज़ केन्च़रे लाते, ते न इन ज़ानतम कि केने एसेरी एछ़्छ़न लौ दित्ती, एन हुनी बड्डूए एस पुछ़ा, ए अपने बारे मां एप्पू ज़ोलो।”
22 ରେମୁଆଁନେ ବାଡିଆ ଇହୁଦୀ କର୍ତ୍ତୁପକ୍ଷଇଂକେ ବୁଟଚେ ଏନ୍ ସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍ ବଗେ । ମେଃନ୍ସା ଡାଗ୍ଲା ଆତେନ୍ କର୍ତ୍ତୁପକ୍ଷଇଂ ଚାଏଁ ଲେଃଗେ ଜେ ଜାଣ୍ଡେଇଂ ଜିସୁକେ କିସ୍ଟ ଡାଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ ଆର୍ଏ ଆମେଇଂକେ କୁକପାର୍ ଡୁଆ ବାନ୍ ଆନ୍ତାର୍ ବିଏ ।
एना गल्लां तैसेरे अम्मा बाजे एल्हेरेलेइ ज़ोई तैना यहूदी लीडरन करां डरते थिये, किजोकि यहूदी लीडर सारे अक भोरे थी, कि अगर कोई जोए, कि ए मसीहे त तै प्रार्थना घरे मरां कड्डो गाए।
23 ଆତେନ୍ସା ମେଁନେ ଇୟାଙ୍ଗ୍ଡେ ବାଡ଼େ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ମେଁନେ ବୟସ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେକେ ଆମେକେ ସାଲ୍ୟାକୁପା ।”
एल्हेरेलेइ तैसेरे अम्मा बाजे ज़ोवं, “एन बड्डूए, एस्से पुछ़ा।”
24 ଫାରୁଶୀଇଂ ଆତେନ୍ କାନା ରେମୁଆଁକେ ବାରି ମୁଇଂତର୍ ୱାଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଇସ୍ପର୍ନେ ସାମ୍ନେ ପାର୍ମାନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ ନାଁ ସତ୍ ନାବାସଙ୍ଗ୍ଏ । ନେ ମ୍ୟାନେଲେଃକେ, ମୁଡ଼ି ରେମୁଆଁ ଆନାକେ ମ୍ମୁଆଃ କିକେନେ ବପୁ ବିବକେ, ମେଁ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ପାପି ।”
तैखन तैस मैन्हु ज़ै कानो थियो, दुइयोवं बार कुजेइतां ज़ोवं, “सच़ ज़ोइतां परमेशरेरी बड़याई केर, अस ज़ानतम तै मैन्हु पापीए।”
25 ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ଉତର୍ ବିକେ “ମେଁ ପାପି ଲେଃ ଣ୍ଡୁ ନେଙ୍ଗ୍ ନ୍ନାମ୍ୟାକେ ଣ୍ଡୁ । ମାତର୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସାମୁଆଁ ମ୍ୟାନ୍ଲେକେ ନେଙ୍ଗ୍ କାନା ନ୍ଲେଗେ ଏକେ କେୟାଣ୍ଡିଂକେ ।”
तैनी जुवाब दित्तो, “अवं न ज़ैनी कि ए पापी कि नईं, अवं अक गल ज़ानताईं, कि अवं कानो थियो हुनी लाताईं।”
26 ମେଇଂ ସାଲିଆକୁକେ, “ଆନାକେ ମେଁ ମେଃ ଡିଂକେ? ଡିରକମ୍ ମେଁ ନାନେ ମ୍ମୁଆଃ ଆକେ ବିକେ?”
तैनेईं तैस पुच़्छ़ू, “तैने तीं सेइं कुन कियूं? तैनी केन्च़रे तेरी एछ़्छ़न लौ दित्ती?”
27 ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ଉତର୍ ବିକେ “ସେନୁଗ୍ ତ ବାସଙ୍ଗ୍ ଆଡା ମ୍ବକେ ମାତର୍ ପେ ଆତେନ୍ ସାମୁଆଁକେ ଦ୍ରିଗ୍ନ୍ସା ଇକ୍ଚା ପେଡିଂକେ ଣ୍ଡୁ । ବାରି ମୁଇଂତର୍ ଦ୍ରିଗ୍ନ୍ସା ମେସା ଚାଏଁ ପେଡିଙ୍ଗ୍? ନ୍ନାମ୍ୟାକେ ଣ୍ଡୁ ପେଡିଗ୍ ମେଃନେ ସିସ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ନେସା ଇକ୍ଚା ଡିଙ୍ଗ୍ ପେଡିଙ୍ଗ୍ ।”
तैनी तैन सेइं ज़ोवं, “मीं त तुसन सेइं ज़ोवरूए, ते तुसेईं न शुनू, हुनी दुइयोवं बार किजो शुनू चातथ? कुन तुस भी तैसेरे चेले बन्ने चातथ?”
28 ମେଇଂ ଆମେକେ ସାଇବ୍ ବିଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନା ସିନା ମେଁନେ ସିସ୍ । ମାତର୍ ନେ ମୋଶାନେ ସିସ୍ ।
तैखन तैना तैस बुरू भलू ज़ोने लाए, “तूए तैसेरो चेलोस, अस त मूसेरे चेलेम।”
29 ନେ ମ୍ୟାନେଲେଃକେ, ଇସ୍ପର୍ ମୋଶା ଏତେ ବାଲିର୍ବାତା ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍ଗେ । ମାତର୍ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ଆଣ୍ଡିବାନ୍ ପାଙ୍ଗ୍ଲେ ଆତେନ୍ ଡିଗ୍ ନେମ୍ୟାଃକେ ଣ୍ଡୁ ।”
अस ज़ानतम परमेशरे मूसा सेइं गल्लां की, पन एस न ज़ानम कि ए कोट्ठां ओरोए।
30 ରେମୁଆଁ ଉତର୍ ବିକେ “ଏନ୍ ଉଡ଼ି ବକୁଆ ଡିଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ସୁଗୁଆ ସାମୁଆଁ ମେଁ ଆଣ୍ଡିବାନ୍ ପାଙ୍ଗ୍ଲେକେ ପେ ପେମ୍ୟାକେ ଣ୍ଡୁ; ମାତର୍ ମେଁ ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ମ୍ମୁଆଃ କିକେନେ ବପୁ ବିବକେ ।
तैनी तैन जुवाब दित्तो, “ए त बड़ी बड्डी गल्ले कि तुस न ज़ानाथ कि ए कोट्ठां ओरोए, फिरी भी तैनी मेरी एछ़्छ़न लौ दित्ती।
31 ନେ ସାପାରେ ମ୍ୟାଃନେଲେଃକେ, ଇସ୍ପର୍ ପାପିଇଂନେ ସାମୁଆଁ ଆଅଁ ଣ୍ଡୁ । ଜାଣ୍ଡେଇଂ ଇସ୍ପର୍କେ ପାଲେ ଆର୍ଏ ଆରି ମେଁଇଂନେ ଇକ୍ଚାରେ କାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍ଏ ଇସ୍ପର୍ ମାତର୍ ମେଁଇଂନେ ସାମୁଆଁ ଅଁଏ ।
अस ज़ानतम की परमेशर पापी केरि न शुने, पन कोई परमेशरेरो भक्त भोए त तैसेरे मेर्ज़ी पुड़ च़लतो भोए, त परमेशर तै तैसेरी शुनते।
32 ଅସେବାନ୍ ଜା କାନାକେ ମ୍ମୁଆଃ କିକେନେ ବପୁ ବିଃକ୍ନେ ସାମୁଆଁ ଅଃନା ଅଁ ନେଲେଗେ ଣ୍ଡୁ । (aiōn )
दुनिया रच़नेरे वक्ते करां कधे शुन्ने मां नईं ओरोए कि केन्चे ज़र्मनेरे कानेरी एछ़्छ़न लौ दित्तोरी, (aiōn )
33 ଇସ୍ପର୍ ବାନ୍ ଆକେନ୍ ରେମୁଆଁ ପାଙ୍ଗ୍ ଆଲେଃଲା ମେଁ ଅଃନା ଏନ୍ କାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ଆୟା ଣ୍ଡୁ ।”
अगर ए मैन्हु परमेशरेरे तरफां न भोथो त किछ न केरि सकेथो।”
34 ମେଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ପାପ୍ନ୍ନିଆ ଜନମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ପାପ୍ନ୍ନିଆ ମ୍ନା ନେଲେଃକେ । ନା ବାରି ମେଃନେ ଆନେକେ ଆଃସିକେ ନାଡିଙ୍ଗ୍କେ?” ଦେକ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଚେ ମେଇଂ ଆମେକେ ଗୁଲିସାଙ୍ଗ୍ ବାନ୍ ଆନ୍ତାର୍ ବିଃକେ ।
तैनेईं तैस ज़ोवं, “तू त बिलकुल पापन मां ज़र्मोरोस, तू असन शिखालतस?” ते तैनेईं तै प्रार्थना घरे मरां बेइरोवं कड्डो।
35 ଜିସୁ ଏନ୍ ସାପା କଟେକ୍ନେ ବିସୟ୍ ଅଁଚେ ବାରି ମୁଇଂତର୍ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁକେ ଅବାଚେ ଆମେକେ ସାଲିଆକୁକେ, “ନାଁ ମେଃନେ ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେନ୍ନିଆ ସତ୍ ମାନେଃ ନାଡିଙ୍ଗ୍କେ?”
यीशुए शुनू कि तै बेइरोवं कड्डोरोए, ते ज़ैखन तैसेरी तैस सेइं मुलाकात भोइ, त तैस सेइं ज़ोवं, “कुन तू मैनेरे मट्ठे पुड़ विश्वास केरतस?”
36 ମେଁ ଉତର୍ ବିକେ “ଅ ମାପ୍ରୁ, ମେଁ ଜାଣ୍ଡେଃ ବାସଙ୍ଗ୍, ଆମେକେ ନେଙ୍ଗ୍ ସତ୍ ମ୍ମାନେଃଏ ।”
तैनी तैस जुवाब दित्तो, “हे प्रभु, मीं सेइं ज़ो कि तै कौने, ताके अवं तैस पुड़ विश्वास केरि?”
37 ଜିସୁ ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ନାଁ ଆମେକେ କେନାଲେକେ! ନାଁ ଏତେ ଜା ଏକ୍ରେ ସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍ଡିଙ୍ଗେ ମେଁ ଆତେନ୍ ।”
यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, “अव्वें आईं, तीं अवं पेइलो लोरोईं, ज़ै तीं सेइं गल्लां केरि राओरोए।”
38 “ନେଙ୍ଗ୍ ସତ୍ ମାନେଃ ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ମାପ୍ରୁ!” ଦେକ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଚେ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ଜିସୁନେ ସେନୁଗ୍ ଡେଙ୍ଗଚେ ସାର୍ଲକେ ।
तैनी ज़ोवं, “हे प्रभु, अवं तीं पुड़ विश्वास केरताईं।” ते तैस कां मथ्थो टेको।
39 ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ରେମୁଆଁନେ ବିଚାର୍ ନ୍ସା ନେଙ୍ଗ୍ ମଞ୍ଚ୍ପୁର୍ ପାଙ୍ଗ୍ଲେକେ । କାନାଇଂ ମ୍ମୁଆଃ କିକେନେ ବପୁ ବାଆର୍ଏ ମାତର୍ ଗୁଲେରୁଆ ମୁଆଃ ଲେଃଚେ ଡିଗ୍ କାନା ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍ଏ ।”
तैखन यीशुए ज़ोवं, “अवं इस दुनियाई मां ई इन्साफ केरने ओरोईं, ज़ैना न लान तैना लान, ते ज़ैना लातन तैना काने भोन।”
40 ଆତ୍ ଅରିଆ ଲେଃକ୍ନେ ଉଡ଼ି ଫାରୁଶୀଇଂ ଏନ୍ ସାମୁଆଁ ଅଁଚେ ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନେ କାନା ଡାଗ୍ଚେ ମେଃନେ ନାଁ ବାବେ ନାଡିଙ୍ଗ୍ ।”
ज़ैना फरीसी लोक तैस सेइं साथी थिये तैनेईं ज़ोवं, “कुन तू असन जो भी काने ज़ोतस?”
41 ଜିସୁ ଉତର୍ ବିକେ “କାନା ଡିଙ୍ଗ୍ ପେଲେଲା ପେଇଂ ଦସ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ପେପାଲେ । ମାତର୍ କେୟାନାଡିଙ୍ଗ୍କେ ଡାଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ ପେଡିଙ୍ଗ୍ଲା ପେ ଜାବର୍ ଦସି ।”
यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “अगर तुस काने भोथे त पापी न भोथे, पन हुनी ज़ोतथ कि अस लातम, एल्हेरेलेइ तुश्शे पाप माफ़ न भोले।”