ଜାକୁବ୍ 1
1 ନେଙ୍ଗ୍ ଜାକୁବ୍ ଇସ୍ପର୍ନେ ବାରି ମାପ୍ରୁ ଜିସୁ କିସ୍ଟନେ ଦାସ ସାପା ମଞ୍ଚ୍ପୁର୍ନ୍ନିଆ ଜତେକତେ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେଃକ୍ନେ ଇସ୍ପର୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂକେ ସାର୍ଲ ଆଃମ୍ୟାଚେ ଏନ୍ ଉଲିଆ ଗୁଆର୍ଣ୍ଡିଂକେ ।
Jakobus, Knecht Gottes und des Herrn Jesu Christi, entbietet seinen Gruß den zwölf Stämmen in der Diaspora.
2 ବୟାଁ ଆରି ତନାଇଂ ଜିବନ୍ ବ୍ରୁଆ ଡିକେଃନେ ବାରବାନିନେ ଦୁକ୍କଷ୍ଟ ପାଂଲା ଆତେନ୍ କରମ୍ନେ ବିସୟ୍ ଡାଗ୍ଚେ ମ୍ୟାଃପା ।
Haltet es für lauter Freude, meine Brüder, wenn ihr in mannigfache Versuchungen geratet.
3 ମେଃଡାଗ୍ଲା ପେ ପେମ୍ୟାଃକେ, ଦେକ୍ରକମ୍ କଷ୍ଟ ସେଃମଁ ପାଂବେଲା ବିସ୍ବାସ୍ ବପୁ ଲେଃଲା ସାମାଲେନେ ସକତ୍ ମାଲେ ଡିଂଏ ।
Ihr wisset ja: Wenn euer Glaube echt ist, dann wirkt er Geduld,
4 ପେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜାକ ସାମ୍ୱାଲେ ପେଲେଃଲା ମେଃଡିଗ୍ ବିସୟ୍ରେ ଗଣ୍ଡା ମାଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଜନମ୍ବାନ୍ ଦର୍ମ ବୁଦି ବାରି ନିମାଣ୍ଡା ପେଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।
und die Geduld soll zur Vollendung führen, damit ihr vollendet seid, ohne Tadel, ohne Fehl.
5 ମାତର୍ ପେଇଂନେ ବିତ୍ରେ ଜାଣ୍ତେନେ ଜଦି ଗ୍ୟାନ୍ ଗଣ୍ତା ଲେଃଏ ମେଁ ଇସ୍ପର୍ନେ ଡାଗ୍ରା ପାର୍ତନା ଡିଙ୍ଗ୍ଲେ ତେଲା ଆମେକେ ଇସ୍ପର୍ ଗ୍ୟାନ୍ ବିଏ ଡାଗ୍ଲା ମେଁ ସାର୍ଦା ମନ୍ରେ ଆରି ରକ୍ୟା ସୁଗୁଆ ସାପାରେକେ ଦାନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।
Fehlt es aber einem unter euch an Weisheit, so bitte er Gott, der allen ohne weiteres und ohne harte Worte gibt, und sie wird ihm gegeben werden.
6 ମାତର୍ ପାର୍ତନା ଡିଙ୍ଗ୍କେଲା ଇଃକୁଣ୍ଡିଗ୍ ଅନ୍ମାନ୍ ମାଡିଂଚେ ବିସ୍ବାସ୍ ଡିଂଚେ ସ୍ମରେପା । ଜା ସନ୍ଦେଅ ଡିଂଏ, ମେଁ ତର୍ବର୍ ଆବୁଂକ୍ନେ ଲଅଡ଼ି ସୁଗୁଆ ।
Nur bete er mit gläubigem Vertrauen und zweifle nicht im mindesten. Wer zweifelt, gleicht einer Meereswoge, die vom Sturme gepeitscht und hin- und hergeworfen wird.
7 ଦେତ୍ରକମ୍ ରେମୁଆଁ ମାପ୍ରୁନେ ଡାଗ୍ରା ମେଃଡିଗ୍ ବାଏ ଡାଗ୍ଚେ ମନେ ଆଡିଙ୍ଗ୍ଲେ ।
Ein solcher Mensch soll ja nicht meinen, vom Herrn etwas zu empfangen,
8 ମେଁ ମ୍ୱାର୍ମନ୍ ରେମୁଆଁ ନିଜର୍ ସାପା ଅଲେଙ୍ଗ୍ନ୍ନିଆ ଆଙ୍କ୍ଆନ୍ତ୍ ।
der Mann mit den zwei Seelen, unbeständig auf allen seinen Wegen.
9 ଦରିଦ୍ର ଅବସ୍ତାନ୍ନିଆ ଲେକ୍ନେ କ୍ରିସ୍ଟ ବିସ୍ବାସି ଉର୍ନତି ଡିଙ୍ଗ୍ଲା ଗରବ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍ଏ ।
Der arme Bruder rühme sich seiner Hoheit,
10 ସାକାର୍ କ୍ରିସ୍ଟ ବିସ୍ବାସି ମେଁନେ ଦରିଦ୍ର ଡିଙ୍ଗ୍କେଲା ଗରବ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେ ଡାଗ୍ଲା ସାକାର୍ ଚେଃମୁଆଁ ସାରି ସୁଗୁଆ ଲୱେଏ ।
der reiche aber der Armseligkeit; wird er doch vergehen wie die Blüte des Grases:
11 ସ୍ନିନେ ତାରାସ୍ ତାତିରେ ଚେଃମୁଆଁ ନ୍ସୁଆର୍ୱେଏ, ମେଁନେ ସାରି ଲଃୱେଏ ଆରି ସବା ନାସେୱେଏ । ଦେତ୍ରକମ୍ ସାକାର୍ ଣ୍ଡିଗ୍ ମେଁନେ ସାପା କାମ୍ ଇଂ ବିତ୍ରେ ମେଃସୁଆ ଲଚ୍ୟାୱେଏ ।
Wenn die Sonne und der Glutwind sich zumal erheben, alsdann verdorrt das Gras, und seine Blüte welkt; sein schöner Anblick ist dahin. So wird auch der Reiche bei seinen Unternehmungen dahinwelken.
12 ଆଣ୍ଡିନେ ରେମୁଆଁ ଦୁକ୍କସ୍ଟକେ ସାମ୍ୱାଲେ ଲଃଏ ମେଁ ଦନ୍ୟ; ଡାଗ୍ଲା ଦେକ୍ରକମ୍ ପରିକ୍ୟା ଜିତେଲା ଇସ୍ପର୍ ମେଁନେ ସିସ୍ଇଂକେ ଆଣ୍ତିନେ ଜିବନ୍ ବିଏ ଡାଗ୍ଚେ ପାର୍ମାନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ବକେ ମେଁ ଆତେନ୍ ପୁରୁସ୍କାର୍ ରକମ୍ ବାଏ ।
Glückselig der Mann, der die Prüfung besteht! Bewährt er sich, so wird er den Kranz des Lebens empfangen, den der Herr denen verheißen hat, die ihn lieben.
13 ଜାଣ୍ଡେଃ ପରିକ୍ୟା ଆଃଆସାନେ ସେଃମଁ ଡିଂନେ ବେଲା ଆତେନ୍ କିତଂବାନ୍ ପାଂଲେଃକେ ଡାଗ୍ଚେ ଆଏତେଲେଃ । କିତଂ ନାଲେନେ ବିସୟ୍ ନ୍ସାଃ ଆସା ଆଡିଂଆର୍ ଣ୍ତୁ ଲେଃ ମେଁ ଆଜାକେ ଆସା ଆରାଃଡିଂ ଣ୍ତୁ ।
Keiner, der versucht wird, sage: "Gott versucht mich!" Gott kann zum Bösen nicht versucht werden, und er selbst versucht niemanden.
14 ଡାଗ୍ଲା ରେମୁଆଁ ନିଜର୍ ପାପ୍ କାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ନିଜେ ପରିକ୍ୟାନ୍ନିଆ ଲଃଏ ।
Ein jeder wird vielmehr von der eigenen Begierlichkeit versucht, die ihn lockt und ködert.
15 ଦଦ୍ୟା କାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ନେ ବାନ୍ ପାପ୍ ଜନମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ବାରି ଆତେନ୍ ପାପ୍ ମ୍ନାଚେ ଜାବର୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଲା ଗୁଏଃ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।
Hat die Begierlichkeit empfangen, so gebiert sie die Sünde, die Sünde aber, ausgereift, gebiert den Tod.
16 ନିଜର୍ ବୟାଁ ବାରି ତନାଇଂ ଆଜଟେ ଆଡିଙ୍ଗ୍ପା ।
Laßt euch nicht irreführen, meine vielgeliebten Brüder!
17 ସାପା ନିମାଣ୍ଡା ଦାନ୍ ବାରି ସାପାବାନ୍ ମ୍ନା ପୁରୁସ୍କାର୍ କିତଂନେ ଆବା ବାନ୍ ପାଙ୍ଗ୍ଲେଃଏ । ମେଁ ସାପା ଆର୍କେ ସ୍ନି ଚାଙ୍କୁଆନେ ତିଆର୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡ୍ରେ । ମେଁ ନ୍ଲୁଡ଼୍ୟା ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଆବଦ୍ଲେ ଣ୍ତୁ ।
jede gute Gabe und jedes vollkommene Geschenk kommt von oben her, vom Vater der Lichter, bei dem es keine Veränderung gibt und keinen Schatten von Veränderlichkeit.
18 ସାପା ଜିବ୍ଜନ୍ତୁ ମଞ୍ଚ୍ପୁର୍ ଡାଗ୍ରା ନେ ଡିଡିରକମ୍ ପର୍ତୁମ୍ ଟାନ୍ ଅଦିକାର୍ ନେଡିଂଏ ଆକେନ୍ସା ମେଁ ନିଜର୍ ଇକ୍ଚାରେ ସତ୍ ସାମୁଆଁ ବାନ୍ ଆନେକେ ଆଃରେଃକେ ।
Mit freiem Willen hat er durch das Wort der Wahrheit uns gezeugt, damit wir so gewissermaßen Erstlinge seiner Schöpfung seien.
19 ନିଜର୍ ବୟାଁଇଂ ମନେ ବପା । ପେଇଂ ଅଁନେ ଜାଗ୍ରତ୍ ଡିଂନେ ଦର୍କାର୍ ଡାଗ୍ଲା ମ୍ୟାଃଚେଂଚେ ସାମୁଆଁ ବାସଂପା ।
Wißt, meine lieben Brüder: jeder Mensch sei schnell bereit zum Hören, zum Reden aber langsam, langsam zum Zorn.
20 ଗିସେଃ ଡାଗ୍ରା ସାନ୍ତି ଡିଂପା । ମେଃଡାଗ୍ଲା ରେମୁଆଁ ଗିସେ ନ୍ସାଃ ଇସ୍ପର୍ନେ ପବିତ୍ର ଜଜନା ସରାଃ ଡିଂଏ ।
Des Menschen Zorn bewirkt nicht, was recht macht vor Gott.
21 ମାତର୍ ପେଇଂ ସାପା ରକମ୍ ଦଦ୍ୟା ଅବ୍ୟାସ୍ ଆରି ସତ୍ଣ୍ତୁନେ କାମ୍ ଆତାର୍ ବିଃପା । ଇସ୍ପର୍ନେ ଡାଗ୍ରା ନିଜେକେ ଆତାର୍ ବିଃପା ବାରି ପେନେ ଗାଗ୍ଡ଼େନ୍ନିଆ ମେଁ ଆଡିନେ ବ୍ନାଲିର୍ ବିଗ୍ ବକେ ବାରି ଆଡିନେ ଆପେକେ ରକ୍ୟା ଡିଙ୍ଗ୍ ନ୍ସା ଇକ୍ଚା ଆତେନ୍ ଗ୍ରଅନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ପା ।
Legt jeden Schmutz und jeden Rest von Schlechtigkeiten ab und nehmt in Sanftmut das Wort an, das euch eingepflanzt ward, das eure Seelen retten kann.
22 ପେଇଂ ନିଜେ ନିଜେକେ ଆଜଟେଗ୍ପା । ମେଁନେ ସାମୁଆଁ ସରାଃ ଅଁଲା ମାଲେ ଣ୍ଡୁ । ଆମେକେ କାମ୍ନ୍ନିଆ ଲାଗେପା ।
Werdet Täter des Wortes und nicht nur Hörer, die sich selber täuschen.
23 ଆଣ୍ଡିନେ ରେମୁଆଁ ଇସ୍ପର୍ନେ ବ୍ନାଲିର୍ ସରାଃ ଅଁଏ, କାମ୍ନ୍ନିଆ ବେବଆର୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ ଣ୍ତୁ ମେଁ ଦାର୍ପନ୍ନ୍ନିଆ ନିଜର୍ ରୁପ୍ କିକେନେ ରେମୁଆଁ ସୁଗୁଆ ।
Wer nur Hörer des Wortes ist und nicht auch Täter, gleicht einem Manne, der sein natürliches Aussehen in einem Spiegel beschaut,
24 ମେଃ ନିମାଣ୍ଡା ଡିଂଚେ ନିଜର୍ ରୁପ୍କେ କେଏ ଡାଗ୍ଲା ଆତ୍ବାନ୍ ତାର୍ୱେକ୍ନେ ଦାପ୍ରେ ମେଃନେ ସତ୍ ରୁପ୍ ମେଃ ଆବଃବିଏ ।
dann aber, hat er sich betrachtet, weggeht und sogleich vergißt, wie er ausgesehen hat.
25 ଡାଗ୍ଲା ରେମୁଆଁନେ ମୁକ୍ତି ନ୍ସା ମୁଇଂ ବିନ୍ ନିୟମ୍ ଲେଃକେ । ଜେ ଆତେନ୍ ଅଁଚେ ଆବଆବି ଣ୍ତୁ ବାରି ମେଁନେ ଆଡ଼ାତ୍ରା ସାପା କାମ୍ନ୍ନିଆ ମନ୍ ବିଚେ ଆତାନ୍ ପାଲନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ । ଇସ୍ପର୍ ଆତାନ୍ ସାପା କାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।
Wer aber in das vollkommene Gesetz der Freiheit hineingeschaut hat und auch dabei verbleibt, wer nicht ein vergeßlicher Hörer ist, vielmehr ein tätiger Vollbringer, wird durch sein Wirken selig werden.
26 ଜାଣ୍ଡେଃ ମେଃଆରେ ନିଜେକେ ଦରମ୍ ମନେ ଡିଂଡିଂକେ? ମେଃ ଜଦି ନିଜର୍ ନ୍ଲିଆକେ ସାନ୍ତି ଆରାଃଡିଂ ତେଲା ମେଃନେ ଦରମ୍ କାମ୍ ସାପା ସରାଃ ଆରି ମେଃ ଚା ନିଜେକେ ନାଲେଡିଂକେ ।
Wenn einer meint, er sei fromm, doch seine Zunge nicht im Zaume hält, vielmehr sein Herz betrügt, dessen Frömmigkeit ist nichts.
27 ଆଣ୍ଡିନେ ଦର୍ମକାମ୍ ଆବା ଇସ୍ପର୍ନେ କେନ୍କେନ୍ନିଆ ପର୍ଚଲ୍ ଆରି ନିମାଣ୍ଡା ଆତେନ୍ ଡିଂଗେ ଆଃସିରେ ଉଂଗଏଃ ଆରି ଗୁଏସାଙ୍ଗ୍କୁଏଇଂନେ ଜତନ୍ ଡିଂନେ ଆରି ଦର୍ତନିନେ ପାପ୍ବାନ୍ ନିଜେକେ ମୁକ୍ତି ନେଃବପା ।
Vor Gott, dem Vater, ist nur dies eine reine, makellose Frömmigkeit: die Waisen und Witwen in ihrer Trübsal aufzusuchen und sich selber unbefleckt zu bewahren vor der Welt
