Yanisa Mishiracho 9
1 yesussay ogera adhii bishe ba aay uloope yelletethape ayfee qooqidade beeydes.
Idąc drogą, Jezus zobaczył człowieka niewidomego od urodzenia.
2 Iza kallizayt iza “tammarisizays haysi addezii qooqe gidi yellistana mala nagara oththiday oonne? iza yellidaytii oththidoye? izi oththide?” gidii Yesussa oychchida.
—Nauczycielu!—zapytali uczniowie. —Kto dopuścił się grzechu, że urodził się niewidomy: on sam czy jego rodzice?
3 Yesussayka isttas hizzgdees “iza gidinkka iza yellidaytika nagara oththibeytena, izi hessaththo haniday Xoossa oththoy iza bolla qonccanasiko.
—To nie jest kara za grzech, jego lub jego rodziców—odpowiedział Jezus. —Stało się tak, aby mogło się na nim objawić działanie Boga.
4 Gaalasara tana kittdade oththo oththanas tas besses, buroo oonnika othanas danddaontta qammay yaana?
Musimy wykonywać dzieło Tego, który Mnie posłał, póki jeszcze jest dzień. Nadchodzi bowiem noc i wtedy nikt nie będzie mógł działać.
5 Ha bitta bolla diza wode ha bittas poo7oy tana.”
Dopóki jednak jestem na świecie, rozjaśniam go swoim światłem.
6 Hessa gi simmidi bitta bolla cuchchu cuttdii ba cuchchan urqqa gigsidi addeza ayfeza he urqqa tydii addeza
Następnie plunął na ziemię, zrobił błoto i wysmarował nim oczy niewidomego.
7 “Baada selihomen asay xammaqetizason meccista” gides, selihome gusi kittetdaysa gusa, addezika bidi maccetdesine xeellishe simmi yides.
—Idź i umyj się w sadzawce Siloam (to znaczy: „Posłany”)—rzekł Jezus. Niewidomy poszedł, zmył błoto i wrócił uzdrowiony.
8 Iza dosatnne kase izi hen wosishshin be7ida asay “hayssadey kase uttid wosiza addeza gidene? gida.
Sąsiedzi oraz ci, którzy znali go jako żebraka, zastanawiali się: —Czy to nie ten, który tu siedział i żebrał?
9 Isttafe issi issi asati “ee izakko” gida, baggaytii “iza gidena” gida, izi qasse “ta izako” gidees.
—Tak, to on!—mówili jedni. —Nie, jest tylko do niego podobny—zaprzeczali inni. —Tak, to ja!—odpowiadał jednak uzdrowiony.
10 Isttika “histtin ne ayfey wani xeelide? gidi oychchida.
—Jak to się stało, że widzisz?—pytali go.
11 Izika zaaridii “Yesussa geetetza assi bitta bolla urqqa urqqasddine ta ayfeza he urqqa tydiine tana baada seliihomen meccista gi yootin ta baada meccistada xeellanas dandda7eds” gidees.
—Niejaki Jezus wysmarował mi oczy błotem i powiedział: „Idź do sadzawki Siloam i umyj się”. Poszedłem, obmyłem oczy i zacząłem widzieć!
12 Isttaka “histtin he uray hai awan dizee?” gida, izika “ta errke” gides.
—Gdzie on teraz jest?—dopytywali. —Nie wiem—odpowiedział.
13 Isttikka he kasse ayfe qooqe addeza parssawistako ehaaththada.
Zaprowadzili więc uzdrowionego do faryzeuszy.
14 Yesussay urqqa urqqasiidii addeza ayfe paththida gaalasay ayhudata sambbata gaalasiko.
A dzień, w którym Jezus zrobił błoto i przywrócił niewidomemu wzrok, był akurat dniem szabatu.
15 Hessa gish parssawetii addeza izii wostt xeeliidakone iza oychchida, addezika zaaridii “izi ta ayfen urqqa tydees, taka meccistadis, heko hai xeellides” gides.
Faryzeusze dopytywali, w jaki sposób odzyskał wzrok. Uzdrowiony powtórzył więc: —Wysmarował mi oczy błotem, umyłem się i widzę.
16 parssawistape issi issi asati “hays addezi sambbata bonchonttade gidida gish izi Xoossafe gideena” gida, baaggay qasse “nagaranchay hayssa mala malata wani ooththana danddaize? gida, hessa gish istta gidon pallamay medhetides.
—Ten człowiek nie pochodzi od Boga, bo nie przestrzega świętego dnia szabatu—stwierdzili niektórzy faryzeusze. —Ale w jaki sposób grzeszny człowiek mógłby czynić takie cuda?—argumentowali inni. I pojawił się między nimi podział.
17 Hessa gish kase ayfe qooqe addezzako simmidi “ha ne ayfe paththida addeza gish ne ay gazz? Gida, addezii zaaridi “izi nabeko” gides.
Wtedy po raz kolejny zwrócili się do uzdrowionego: —A ty, co sądzisz o człowieku, który otworzył ci oczy? —To prorok!—odpowiedział.
18 Ayhudati addeza yellida ayeyrane aawara xeeygsi eehisana gakanas addezii kase qooqe gididdaysa ammanibeytena.
Lecz przywódcy nie wierzyli, że człowiek ten był niewidomy i odzyskał wzrok. Wezwali więc jego rodziców.
19 Isttka (yelidayta) “inte nusi qooqe nay yelletdes giza nazi hayse? histtin hai wanidi xeelana danddaide?” gida.
—Czy to wasz syn?—wypytywali ich. —Twierdzicie, że urodził się niewidomy. W jaki więc sposób odzyskał wzrok?
20 Yellidaytka hizzgi zaarida “izi nu na gididaysane qooqe gididi yelletdaysa errosu.
—Wiemy tylko tyle, że to jest nasz syn—odparli—i że urodził się niewidomy.
21 Hai qasse izi wani xeelana danddaidakone iza ayfe oonni pogidakone nu erroko, izi bena danddaidade gidida gish izi ba gish yootanas danddaees, iza oychchitee” gida.
Ale jak odzyskał wzrok i kto mu otworzył oczy—tego nie wiemy. Spytajcie go. Jest dorosły, niech mówi sam za siebie.
22 Iza yellidayt hessaththo giday oonnika Yesussa izi Kristtossa giidi markkatday wuri ayhudata woosafe godistana mala Ayhudati kase seera oththida gish ayhudatas babidi gida.
Powiedzieli tak, bo bali się przywódców. Ci bowiem już wcześniej postanowili, że każdy, kto uzna, że Jezus jest Mesjaszem, zostanie usunięty z synagogi.
23 Hesa gish iza yellidayt izi bena danddaidade gidida gish iza ochchte” gida.
Właśnie dlatego rodzice powiedzieli: „Jest dorosły, niech mówi sam za siebie”.
24 Kase qooqe addeza qasseka xeeygd “hayso ne tummayo yootada xoossa boncha, haysi addezi nagarancha gididaysa nu errosu” gida.
Po raz drugi wezwali więc uzdrowionego i nakazali mu: —Przysięgnij na samego Boga i powiedz prawdę. My wiemy, że ten, który cię uzdrowił, jest grzesznikiem.
25 Izika “izi nagarancha gididaysa ta errike, gido attin ta kase qooqe gididarone qasse hai ta xeelizaro hano xaala errays” gides.
—Nie wiem, czy jest grzesznikiem—odpowiedział uzdrowiony. —Wiem tylko tyle: byłem niewidomy, a teraz widzę.
26 Istt qasse iza “izi nes ay oththide? Ne ayfeza wostt pogide?” gidi oychchida
—Co on zrobił? Jak cię uzdrowił?—pytali.
27 Izika “ta intes kase yootin wozinan woth siybeykista shin hai qasse aazas zarethi siyana koyetii? inteka iza kalliizayta gidana koyet?” gides.
—Już wam o tym mówiłem—odpowiedział—ale mnie nie słuchaliście. Dlaczego znowu o to pytacie? Może też chcecie zostać jego uczniami?
28 Hesafe guye iza “nu musse kallizadentta, ne iza kallizade gida” gi caydda.
—Sam sobie bądź jego uczniem—odpowiedzieli zdenerwowani. —My jesteśmy uczniami Mojżesza.
29 Kase Xoossi Mussera hasaetdaysa nu erros, haysi addezi awape yidakone nu erroko.”
Wiemy, że do Mojżesza przemawiał Bóg. A o tym człowieku nic nie wiemy.
30 Addezika isttas hizzgi zaarides “izi awapekone inte erronttays malalththes, gido attin ta ayfe xeelisdadey iza.
—To naprawdę dziwne—rzekł uzdrowiony—że nie wiecie, kim jest człowiek, który przywrócił mi wzrok.
31 Xoossi bes babizadene iza sheene oththizades attin nagarancha ura siyonttaysa nu eerros.
Wiadomo przecież, że Bóg nie wysłuchuje grzeszników—ale wysłuchuje tych, którzy są pobożni i wypełniają Jego wolę.
32 Ayfe qooqidi yelletdade ayfey xeelides gizaysa allamey medhetdasope oonnika siyy errena. (aiōn g165)
Od wieków nie słyszano, żeby ktoś uzdrowił niewidomego od urodzenia. (aiōn g165)
33 Haysadey xoossafe gidonttako hayssa ooththanas danddaena.
Gdyby więc ten człowiek nie był posłany przez Boga, nic by nie mógł zrobić!
34 Isttika iza “neni ne Mule asattethay nagaran munuqettin yelletdays ne nuna tammarssana wana xaladi?” gidi iza goodida.
—Ty grzeszniku! Od urodzenia tkwisz w grzechu, a chcesz nas pouczać?!—zawołali faryzeusze i wyrzucili go.
35 Addeza goodidaysa Yesussay siydes, iza demmidine “ne asa nan ammanyy?” gides.
Jezus dowiedział się, że tak potraktowano uzdrowionego, więc odszukał go i zapytał: —Czy wierzysz Synowi Człowieczemu?
36 Addezika “godo ta izan ammanana mala izi oonne?” gidi oychchides.
—A kto to jest, Panie? Chcę Mu uwierzyć.
37 Yesussayka “ne iza beyadasa hai nenara hasaizay izakoo” gides.
—Masz Go przed oczami—rzekł Jezus. —Właśnie z tobą rozmawia.
38 Addezika “Godoo iza ammanadis” gidi izas hooki goyniides.
—Tak, Panie! Wierzę—odrzekł i pokłonił się Jezusowi.
39 Yesussayka “qooqeti xeelana malane xeelizayti qooqana mala pirdanas ta hayssa allamezan yadiis” gides.
—Przyszedłem na ten świat po to, aby go osądzić—kontynuował Jezus—aby niewidomi przejrzeli, a widzący oślepli.
40 Izara diza parssawistape issi issi asati hessa siydi “hesi ayy guuse? histtin nuka qooqe?” gida.
Usłyszeli to stojący w pobliżu faryzeusze i zapytali: —Czy to nas masz na myśli? Czy to my jesteśmy ślepi?
41 Yesussayka istta inte qooqeta gididdakoo intes nagara gidena shin inte hai nu xiiloosu giza gish inte nagaray diza mala dana” gides.
—Gdybyście byli niewidomi, nie mielibyście grzechu—odpowiedział Jezus. —Ponieważ jednak twierdzicie: „My widzimy”, trwacie w grzechu.
