Kitetidayta Ootho 20
1 Asay coou gidape guye Phawulossay ammanizayta issi bolla xeeyigidi istta minththethiza qaalara zooridape guye istta sarooththidi maqidooniya baana kezzides.
A gdy się on rozruch uciszył, zwoławszy Paweł uczniów i z nimi się pożegnawszy, wyszedł stamtąd, aby szedł do Macedonii.
2 Be adhdhi biza deren diza ammaniza asa loo7eth zooren minththethishe Girkke dere bides.
A przeszedłszy one strony i napomniawszy je szerokiemi słowy, przyszedł do Grecyi.
3 Girkken hedzdzu aginna takkidape guye markkabera Soriya giza dere baanas qoppedes shin Ayhuda asati iza bolla iita ooththana zooretidayssa erridi Maqidonyya baggara baana qoofa qachchides.
A tam zamieszkawszy przez trzy miesiące, gdzie nań Żydowie zasadzkę uczynili, gdy miał płynąć do Syryi, umyślił się powrócić przez Macedoniję.
4 Beriyape Phariyossa na Siphaxxirossa, Tesselonqqepe Arixxirokossane Sikonddossa, Darbbefe Gayiyossayine Ximmotossay Isyyape Xirohaaththaimmossay Tiqiqqossayne izara isfe bida.
I puścił się z nim aż do Azyi Sopater, Bereeńczyk, a z Tesalończyków Arystarchus i Sekundus, i Gajus Derbejczyk, i Tymoteusz;
5 Heyiti wuri nupe kassetidi xirooadan nuna naggida.
A z Azyjatczyków Tychykus i Trofimus, którzy wprzód poszedłszy, czekali nas w Troadzie.
6 Nu qass ukeetha ba77alepe guye pilphphisiyossape markkaben istti dizaso xirooada gizaso ichchachchanththa gallas gakkidi hen lapuun gallas gammidos.
A my po dniach przaśników odpłynęliśmy z Filipowa i przyszliśmy do nich do Troady za pięć dni, gdzieśmy zamieszkali siedm dni.
7 Saminttape kooyro woogga gallas isfe kaththi maanas nu shiiqi dishin Phawulossay wontto baanas koshiza gish shiiqida asas qaala yootishin izi yooza giddi gidi doothu gakkanaas adussidees.
Tedy pierwszy dzień po sabacie, gdy się uczniowie zgromadzili na łamanie chleba, Paweł rozmawiał z nimi, mając iść precz nazajutrz, i przedłużył mowę aż do północy.
8 Bolla fooqen daroo poo77oy dizason nu shiiqidos.
A było wiele lamp na onej sali, gdzie byli zgromadzeni.
9 Awuxxekkise geetettiza issi natetha nay maskkote bolla uttidishe Phawulossay yooza adussidayssape denddidayssan dhiskkoy ekki bides; wolqama dhiskkoon xoonetidi bolla hedzdzanththo fooqepe duge kunddin asay denththiza wode hayqeeth gidides.
Tam siedząc niektóry młodzieniec, imieniem Eutychus, w oknie, będąc ciężkim snem zdjęty, gdy tak Paweł długo mówił, snem zmorzony padł na dół z trzeciego piętra i podniesiony jest umarły.
10 Gido attin Phawulossay duge wodhdhidi naza bolla hokkidi iddimmidine “hayqqibeyna paxxa dees, daggammopite!” gides.
A Paweł zstąpiwszy na dół, przypadł nań, a ujrzawszy go, rzekł: Nie trwożcie się; boć w nim jest dusza jego.
11 Phawulossay hessafe puude fooqe keezidi ukkeetha menththidi ammanizaytara mides; gadey wonttana gakkanaas asatara hasa7eteshe gammidi bides.
A wstąpiwszy zasię, łamał chleb i jadł, i kazał im długo aż do świtania; potem odszedł precz.
12 Asaykka hayqoope paxxida naza gede izasoo ehaaththaidi wurkka uhaaththaaetides.
I przywiedli onego młodzieńca żywego, i byli nader ucieszeni.
13 Nu Phawulossa Markkaben gelththana kooyida gish kasetidi markkaben asona gizasoo bidos; nu hessa ooththiday Phawulossay Asoona gakkanaas toora baana kooyida gishassine nu sinthth baana mala izi azazida gishaskko.
A my przyszedłszy wprzód do okrętu, puściliśmy się do Assonu, abyśmy stamtąd wzięli Pawła; albowiem tak był postanowił, mając sam pieszo iść.
14 Nu izara asoonen gaagidi izi markkaben gelin izara isfe mixxilinne bidos.
A gdy się z nami zszedł w Assonie, wziąwszy go, przyjechaliśmy do Mityleny.
15 Wonttetha gallas hepe denddidi sinththara diza kiyose gizasoo gakkidos; qasse wonttetha gallas sammini gizaso pinddi heepe wonttetha gallas miliixe gakkidos.
A stamtąd odpłynąwszy, drugiego dnia przyszliśmy przeciw Chyju, a trzeciego dnia przypłynęliśmy do Samu, a pomieszkawszy w Trogillu, nazajutrz przyszliśmy do Miletu.
16 phenxxeqosxxe giza Ayhudata pazziga ba77ale bees danddaetida mala bonchcana yerussalamen beettena koyidi Izi Isyyan dishin wodey adhdhontta dishin Ehaaththaesone adhdhi baanas kooyides.
Albowiem Paweł umyślił był minąć Efez, aby mu nie przyszło czasu trawić w Azyi, bo się kwapił, jeźliby mu można, aby na dzień świąteczny był w Jeruzalemie.
17 Phawulossay Milxxinepe Ehaaththaesone wossa keeththa ciimata ase kittidi xeeygisides.
Tedy z Miletu posławszy do Efezu, przyzwał do siebie starszych zborowych.
18 Isttikka yiin Phawulossay istta hizzgides “ta Isyya geello gaallasape ha simmin wursio wode ta intenara wana wana deyidakkone inte ereta.
Którzy gdy do niego przyszli, rzekł im: Wy wiecie od pierwszego dnia, któregom przyszedł do Azyi, jakom z wami po wszystek czas był,
19 Ayhudati ta bolla asa denththidi hilida geedon daroo metoy ta bolla gakkikokka ta kummetha ashiketetharane ayifunththara Godas ooththadis; coo denbbankka inte intesoon ta intena tamaarisashshe go7izayssa wursia intes yootadis attin intena goiza mishshafe aykkokka ashshabeykke.
Służąc Panu ze wszelką uniżonością i z wielą łez i pokus, które na mię przychadzały z zasadzek żydowskich.
20 Ayhuda asata gidinkka Girikke asa gidinkka marootethan gellidi Xoossako simmana malane Goda Yesussan ammanana mala loo77etha yootadis.
Jakom się nie schraniał niczego, co by było pożyteczne, abym wam nie oznajmił i nie uczył was jawnie i po domach.
Świadectwo wydawając i Żydom, i Grekom o pokucie ku Bogu i o wierze w Pana naszego Jezusa Chrystusa.
22 Haikka ta he gakkishin ta bolla azzi gakkanakkone errikeshin Xiillo ayanay tana azazida mala Yerusalame bayis.
A oto teraz ja będąc związany duchem, idę do Jeruzalemu, nie wiedząc co tam na mię przyjść ma.
23 Hen duuma duuma tana qachchoyine metoy nagizayssa xiillo ayanay tas yootides.
Tylko że Duch Święty po miastach świadczy, powiadając, że mię więzienie i uciski czekają.
24 Gido attin Goda Yesussay tas immida wotha woxxa wurssana gakanassinne ooso ta polana gakkanaas ta ta shemppos michchetike; tas immetida oothoykka Xoossa mishshirachcho qaala yootokko.
Wszakże ja na nic nie dbam i nie jest mi tak droga dusza moja, bym tylko bieg mój z radością wykonał i posługę, którąm wziął od Pana Jezusa na oświadczenie Ewangielii łaski Bożej.
25 Ha7i gakkanaas ta inte giidoon simeristashe Xoossa kawooteth sabbakkadis; Sima hayssafe guye intefe oonnikka mulekka ta ayfeso beeyonttayssa ta errays.
A teraz oto ja wiem, że już więcej nie oglądacie oblicza mojego wy wszyscy, między którymim chodził, każąc królestwo Boże.
26 Hessa gish intefe issadeykka dhaykko ta oychchetonttayssa hach ta intena errisayss.
Przetoż oświadczam się wam dnia dzisiejszego, żem ja jest czysty od krwi wszystkich.
27 Ayss giikko ta Xoossa qohaaththaa ubbaa intes yootadis attin aykkokka ta yootontta ashshidayss deenna.
Albowiem nie chroniłem się, żebym wam nie miał oznajmić wszelkiej rady Bożej.
28 Xiillo ayanay intena Xoossa dorssata hemmanas shuumides; Hessa gish inte hu7esine Xoossa dorssatas naggettite; Goday ba suththan wozzida wossa keethiyo naggiite.
Pilnujcież tedy samych siebie i wszystkiej trzody, w której was Duch Święty postanowił biskupami, abyście paśli zbór Boży, którego nabył przez własną krew.
29 Ta bidape guye Xoossa dorssatas michchetontta iita asati inte garss gellanayssa ta errayis.
Boć ja to wiem, że po odejściu mojem wnijdą między was wilcy okrutni, którzy trzodzie folgować nie będą.
30 Hessaththokka issi issi asati inte garssafe denddidi geella yoo intena tamaarisidi ammaniza asape daroota gede beekko zaarana.
A z was samych powstaną mężowie, mówiący rzeczy przewrotne, aby za sobą pociągnęli uczniów.
31 Hessa gish intena issa issa hedzdzu laythth qaamane gallas ayfunxxa zoridayssa yuushi qopitene naggettite.
Przetoż czujcie, pomnąc, żem przez trzy lata w nocy i we dnie nie przestawał napominać ze łzami każdego z was.
32 Ha7ikka intena Xoossas miinisi eesanassine ammanizayta giidoon intes lataso immanas danddaiza iza adhdho keeyatetha qaalas ta hadara immadis.
A teraz, bracia! poruczam was Bogu i słowu łaski jego, który może pobudować i dać wam dziedzictwo między wszystkimi poświęconymi.
33 Ta oonna biirakka worqqa woykko mayoo ammotabeykke.
Srebra albo złota, albo szaty nie pożądałem od nikogo.
34 Ta ta kushen ooththa ooththada tas maaddistada tanara dizayitakka maaddidayssa intekka errista.
Owszem sami wiecie, że moim potrzebom i tych, którzy są ze mną, służyły te ręce,
35 (Ha ekkizadefe gede immizadey anjjetidade) giza Goda Yesussa qaala nu yushi qopidi nurkka nu nu kushera ooththi demmidi hara dabburanchata gede maaddana nus bessizayssa ta intena daroo duuma duuma oggera beesadis.
Wszystkomci wam okazał, iż tak pracując, musimy podejmować słabe, a pamiętać na słowa Pana Jezusowe, że on rzekł: Szczęśliwsza jest rzecz dawać, niżeli brać.
36 Hessafe guye Phawulossay wursio asara gullibatidi wossides.
A to powiedziawszy, klęknął na kolana swoje i modlił się z nimi wszystkimi.
37 Asay wuri yekkidi Phawulossa iddimmi oykkidi yeerides.
I stał się wielki płacz wszystkich, a upadając na szyję Pawłową, całowali go;
38 Harapeka istti daroo michchetiday izi “hai inte nam77anththo tana beeyekkista” gida gishshaskko; Iza markkabekko gakkanaas moyziida.
Smucąc się bardzo, najwięcej tych słów, które im rzekł, że już więcej nie mieli oglądać oblicza jego. I prowadzili go do okrętu.
