Romains 5
1 Etant donc justifiés par la foi, nous avons la paix avec Dieu par Jésus-Christ Notre Seigneur,
വിശ്വാസേന സപുണ്യീകൃതാ വയമ് ഈശ്വരേണ സാർദ്ധം പ്രഭുണാസ്മാകം യീശുഖ്രീഷ്ടേന മേലനം പ്രാപ്താഃ|
2 Par qui aussi nous avons accès par la foi à cette grâce en laquelle nous sommes établis, et nous nous glorifions dans l’espérance de la gloire des enfants de Dieu.
അപരം വയം യസ്മിൻ അനുഗ്രഹാശ്രയേ തിഷ്ഠാമസ്തന്മധ്യം വിശ്വാസമാർഗേണ തേനൈവാനീതാ വയമ് ഈശ്വരീയവിഭവപ്രാപ്തിപ്രത്യാശയാ സമാനന്ദാമഃ|
3 Mais outre cela, nous nous glorifions encore dans les tribulations, sachant que la tribulation produit la patience;
തത് കേവലം നഹി കിന്തു ക്ലേശഭോഗേഽപ്യാനന്ദാമോ യതഃ ക്ലേശാദ് ധൈര്യ്യം ജായത ഇതി വയം ജാനീമഃ,
4 La patience, l’épreuve; et l’épreuve, l’espérance;
ധൈര്യ്യാച്ച പരീക്ഷിതത്വം ജായതേ, പരീക്ഷിതത്വാത് പ്രത്യാശാ ജായതേ,
5 Or l’espérance ne confond point, parce que la charité de Dieu est répandue en nos cœurs par l’Esprit-Saint qui nous a été donné.
പ്രത്യാശാതോ വ്രീഡിതത്വം ന ജായതേ, യസ്മാദ് അസ്മഭ്യം ദത്തേന പവിത്രേണാത്മനാസ്മാകമ് അന്തഃകരണാനീശ്വരസ്യ പ്രേമവാരിണാ സിക്താനി|
6 En effet, pourquoi le Christ, lorsque nous étions encore infirmes, est-il mort au temps marqué, pour des impies?
അസ്മാസു നിരുപായേഷു സത്സു ഖ്രീഷ്ട ഉപയുക്തേ സമയേ പാപിനാം നിമിത്തം സ്വീയാൻ പ്രണാൻ അത്യജത്|
7 Certes, à peine quelqu’un mourrait-il pour un juste; peut-être cependant que quelqu’un aurait le courage de mourir pour un homme de bien.
ഹിതകാരിണോ ജനസ്യ കൃതേ കോപി പ്രണാൻ ത്യക്തും സാഹസം കർത്തും ശക്നോതി, കിന്തു ധാർമ്മികസ്യ കൃതേ പ്രായേണ കോപി പ്രാണാൻ ന ത്യജതി|
8 Ainsi, Dieu témoigne son amour pour nous, en ce que, dans le temps où nous étions encore pécheurs,
കിന്ത്വസ്മാസു പാപിഷു സത്സ്വപി നിമിത്തമസ്മാകം ഖ്രീഷ്ടഃ സ്വപ്രാണാൻ ത്യക്തവാൻ, തത ഈശ്വരോസ്മാൻ പ്രതി നിജം പരമപ്രേമാണം ദർശിതവാൻ|
9 Le Christ est mort pour nous. Maintenant donc, justifiés par son sang, nous serons, à plus forte raison, délivrés par lui de la colère.
അതഏവ തസ്യ രക്തപാതേന സപുണ്യീകൃതാ വയം നിതാന്തം തേന കോപാദ് ഉദ്ധാരിഷ്യാമഹേ|
10 Car si, lorsque nous étions ennemis de Dieu, nous avons été réconciliés avec lui par la mort de son Fils; à plus forte raison, réconciliés, serons-nous sauvés par sa vie.
ഫലതോ വയം യദാ രിപവ ആസ്മ തദേശ്വരസ്യ പുത്രസ്യ മരണേന തേന സാർദ്ധം യദ്യസ്മാകം മേലനം ജാതം തർഹി മേലനപ്രാപ്താഃ സന്തോഽവശ്യം തസ്യ ജീവനേന രക്ഷാം ലപ്സ്യാമഹേ|
11 Mais outre cela, nous nous glorifions en Dieu par Notre Seigneur Jésus-Christ, par qui maintenant nous avons obtenu la réconciliation.
തത് കേവലം നഹി കിന്തു യേന മേലനമ് അലഭാമഹി തേനാസ്മാകം പ്രഭുണാ യീശുഖ്രീഷ്ടേന സാമ്പ്രതമ് ഈശ്വരേ സമാനന്ദാമശ്ച|
12 C’est pourquoi, comme le péché est entré dans le monde par un seul homme, et la mort par le péché, ainsi la mort a passé dans tous les hommes par celui en qui tous ont péché.
തഥാ സതി, ഏകേന മാനുഷേണ പാപം പാപേന ച മരണം ജഗതീം പ്രാവിശത് അപരം സർവ്വേഷാം പാപിത്വാത് സർവ്വേ മാനുഷാ മൃതേ ർനിഘ്നാ അഭവത്|
13 Car le péché a été dans le monde jusqu’à la loi; mais le péché n’était pas imputé, puisque la loi n’existait pas.
യതോ വ്യവസ്ഥാദാനസമയം യാവത് ജഗതി പാപമ് ആസീത് കിന്തു യത്ര വ്യവസ്ഥാ ന വിദ്യതേ തത്ര പാപസ്യാപി ഗണനാ ന വിദ്യതേ|
14 Mais la mort a régné depuis Adam jusqu’à Moïse, même en ceux qui n’avaient point péché par une prévarication semblable à celle d’Adam, qui est la figure de celui qui devait venir.
തഥാപ്യാദമാ യാദൃശം പാപം കൃതം താദൃശം പാപം യൈ ർനാകാരി ആദമമ് ആരഭ്യ മൂസാം യാവത് തേഷാമപ്യുപരി മൃത്യൂ രാജത്വമ് അകരോത് സ ആദമ് ഭാവ്യാദമോ നിദർശനമേവാസ്തേ|
15 Mais il n’en est pas du don, comme du péché; car si par le péché d’un seul beaucoup sont morts, bien plus abondamment la grâce et le don de Dieu, par la grâce d’un seul homme, Jésus-Christ, se sont répandus sur un grand nombre.
കിന്തു പാപകർമ്മണോ യാദൃശോ ഭാവസ്താദൃഗ് ദാനകർമ്മണോ ഭാവോ ന ഭവതി യത ഏകസ്യ ജനസ്യാപരാധേന യദി ബഹൂനാം മരണമ് അഘടത തഥാപീശ്വരാനുഗ്രഹസ്തദനുഗ്രഹമൂലകം ദാനഞ്ചൈകേന ജനേനാർഥാദ് യീശുനാ ഖ്രീഷ്ടേന ബഹുഷു ബാഹുല്യാതിബാഹുല്യേന ഫലതി|
16 Et il n’en est pas du don comme du péché venu par un seul; car le jugement de condamnation vient d’un seul, tandis que la grâce de la justification délivre d’un grand nombre de péchés.
അപരമ് ഏകസ്യ ജനസ്യ പാപകർമ്മ യാദൃക് ഫലയുക്തം ദാനകർമ്മ താദൃക് ന ഭവതി യതോ വിചാരകർമ്മൈകം പാപമ് ആരഭ്യ ദണ്ഡജനകം ബഭൂവ, കിന്തു ദാനകർമ്മ ബഹുപാപാന്യാരഭ്യ പുണ്യജനകം ബഭൂവ|
17 Et si, par le péché d’un seul, la mort a régné par un seul, à plus forte raison ceux qui reçoivent l’abondance de la grâce, et du don, et de la justice, règneront-ils dans la vie par un seul, Jésus-Christ.
യത ഏകസ്യ ജനസ്യ പാപകർമ്മതസ്തേനൈകേന യദി മരണസ്യ രാജത്വം ജാതം തർഹി യേ ജനാ അനുഗ്രഹസ്യ ബാഹുല്യം പുണ്യദാനഞ്ച പ്രാപ്നുവന്തി ത ഏകേന ജനേന, അർഥാത് യീശുഖ്രീഷ്ടേന, ജീവനേ രാജത്വമ് അവശ്യം കരിഷ്യന്തി|
18 Comme donc c’est par le péché d’un seul que tous les hommes sont tombés dans la condamnation, ainsi c’est par la justice d’un seul que tous les hommes reçoivent la justification de la vie.
ഏകോഽപരാധോ യദ്വത് സർവ്വമാനവാനാം ദണ്ഡഗാമീ മാർഗോ ഽഭവത് തദ്വദ് ഏകം പുണ്യദാനം സർവ്വമാനവാനാം ജീവനയുക്തപുണ്യഗാമീ മാർഗ ഏവ|
19 Car, de même que par la désobéissance d’un seul homme beaucoup ont été constitués pécheurs, de même aussi, par l’obéissance d’un seul, beaucoup sont constitués justes.
അപരമ് ഏകസ്യ ജനസ്യാജ്ഞാലങ്ഘനാദ് യഥാ ബഹവോ ഽപരാധിനോ ജാതാസ്തദ്വദ് ഏകസ്യാജ്ഞാചരണാദ് ബഹവഃ സപുണ്യീകൃതാ ഭവന്തി|
20 La loi est survenue pour que le péché abondât. Mais où le péché a abondé, la grâce a surabondé,
അധികന്തു വ്യവസ്ഥാഗമനാദ് അപരാധസ്യ ബാഹുല്യം ജാതം കിന്തു യത്ര പാപസ്യ ബാഹുല്യം തത്രൈവ തസ്മാദ് അനുഗ്രഹസ്യ ബാഹുല്യമ് അഭവത്|
