Romains 1

1 Paul, serviteur de Jésus-Christ, appelé à l’apostolat, choisi pour l’Evangile de Dieu,

ഈശ്വരോ നിജപുത്രമധി യം സുസംവാദം ഭവിഷ്യദ്വാദിഭി ർധർമ്മഗ്രന്ഥേ പ്രതിശ്രുതവാൻ തം സുസംവാദം പ്രചാരയിതും പൃഥക്കൃത ആഹൂതഃ പ്രേരിതശ്ച പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ സേവകോ യഃ പൗലഃ

2 Qu’il avait promis auparavant par ses prophètes dans les saintes Ecritures,

സ രോമാനഗരസ്ഥാൻ ഈശ്വരപ്രിയാൻ ആഹൂതാംശ്ച പവിത്രലോകാൻ പ്രതി പത്രം ലിഖതി|

3 Touchant son Fils, qui lui est né de la race de David selon la chair,

അസ്മാകം സ പ്രഭു ര്യീശുഃ ഖ്രീഷ്ടഃ ശാരീരികസമ്ബന്ധേന ദായൂദോ വംശോദ്ഭവഃ

4 Qui a été prédestiné Fils de Dieu en puissance, selon l’esprit de sanctification, par la résurrection d’entre les morts, de Jésus-Christ Notre-Seigneur;

പവിത്രസ്യാത്മനഃ സമ്ബന്ധേന ചേശ്വരസ്യ പ്രഭാവവാൻ പുത്ര ഇതി ശ്മശാനാത് തസ്യോത്ഥാനേന പ്രതിപന്നം|

5 Par qui nous avons reçu la grâce et l’apostolat, pour faire obéir à la foi toutes les nations en son nom;

അപരം യേഷാം മധ്യേ യീശുനാ ഖ്രീഷ്ടേന യൂയമപ്യാഹൂതാസ്തേ ഽന്യദേശീയലോകാസ്തസ്യ നാമ്നി വിശ്വസ്യ നിദേശഗ്രാഹിണോ യഥാ ഭവന്തി

6 Parmi lesquelles vous êtes, vous aussi, ayant été appelés par Jésus-Christ:

തദഭിപ്രായേണ വയം തസ്മാദ് അനുഗ്രഹം പ്രേരിതത്വപദഞ്ച പ്രാപ്താഃ|

7 À tous ceux qui sont à Rome, aux chéris de Dieu, appelés saints. Grâce à vous, et paix par Dieu, notre Père, et par Notre-Seigneur Jésus-Christ.

താതേനാസ്മാകമ് ഈശ്വരേണ പ്രഭുണാ യീശുഖ്രീഷ്ടേന ച യുഷ്മഭ്യമ് അനുഗ്രഹഃ ശാന്തിശ്ച പ്രദീയേതാം|

8 Premièrement, je rends grâces à mon Dieu, par Jésus-Christ, pour vous tous, de ce que votre foi est annoncée dans tout l’univers.

പ്രഥമതഃ സർവ്വസ്മിൻ ജഗതി യുഷ്മാകം വിശ്വാസസ്യ പ്രകാശിതത്വാദ് അഹം യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം നിമിത്തം യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ ഗൃഹ്ലൻ ഈശ്വരസ്യ ധന്യവാദം കരോമി|

9 Car le Dieu que je sers en mon esprit, dans l’Evangile de son Fils, m’est témoin que sans cesse je fais mémoire de vous

അപരമ് ഈശ്വരസ്യ പ്രസാദാദ് ബഹുകാലാത് പരം സാമ്പ്രതം യുഷ്മാകം സമീപം യാതും കഥമപി യത് സുയോഗം പ്രാപ്നോമി, ഏതദർഥം നിരന്തരം നാമാന്യുച്ചാരയൻ നിജാസു സർവ്വപ്രാർഥനാസു സർവ്വദാ നിവേദയാമി,

10 Dans toutes mes prières; demandant que, par la volonté de Dieu, quelque heureuse voie me soit ouverte pour aller vers vous.

ഏതസ്മിൻ യമഹം തത്പുത്രീയസുസംവാദപ്രചാരണേന മനസാ പരിചരാമി സ ഈശ്വരോ മമ സാക്ഷീ വിദ്യതേ|

11 Car je désire vous voir pour vous communiquer quelque chose de la grâce spirituelle, afin de vous fortifier;

യതോ യുഷ്മാകം മമ ച വിശ്വാസേന വയമ് ഉഭയേ യഥാ ശാന്തിയുക്താ ഭവാമ ഇതി കാരണാദ്

12 C’est-à-dire, pour me consoler avec vous par cette foi, qui est tout ensemble et votre foi et la mienne.

യുഷ്മാകം സ്ഥൈര്യ്യകരണാർഥം യുഷ്മഭ്യം കിഞ്ചിത്പരമാർഥദാനദാനായ യുഷ്മാൻ സാക്ഷാത് കർത്തും മദീയാ വാഞ്ഛാ|

13 Aussi je ne veux pas que vous ignoriez, mes frères, que je me suis souvent proposé de venir vers vous (mais j’en ai été empêché jusqu’à présent), pour obtenir quelque fruit parmi vous, comme parmi les autres nations.

ഹേ ഭ്രാതൃഗണ ഭിന്നദേശീയലോകാനാം മധ്യേ യദ്വത് തദ്വദ് യുഷ്മാകം മധ്യേപി യഥാ ഫലം ഭുഞ്ജേ തദഭിപ്രായേണ മുഹുർമുഹു ര്യുഷ്മാകം സമീപം ഗന്തുമ് ഉദ്യതോഽഹം കിന്തു യാവദ് അദ്യ തസ്മിൻ ഗമനേ മമ വിഘ്നോ ജാത ഇതി യൂയം യദ് അജ്ഞാതാസ്തിഷ്ഠഥ തദഹമ് ഉചിതം ന ബുധ്യേ|

14 Je suis redevable aux Grecs et aux barbares, aux sages et aux simples;

അഹം സഭ്യാസഭ്യാനാം വിദ്വദവിദ്വതാഞ്ച സർവ്വേഷാമ് ഋണീ വിദ്യേ|

15 Ainsi (autant qu’il est en moi), je suis prêt à vous évangéliser, vous aussi qui êtes à Rome.

അതഏവ രോമാനിവാസിനാം യുഷ്മാകം സമീപേഽപി യഥാശക്തി സുസംവാദം പ്രചാരയിതുമ് അഹമ് ഉദ്യതോസ്മി|

16 Car je ne rougis point de l’Evangile, parce qu’il est la vertu de Dieu, pour sauver tout croyant, le Juif d’abord, et puis le Grec.

യതഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ സുസംവാദോ മമ ലജ്ജാസ്പദം നഹി സ ഈശ്വരസ്യ ശക്തിസ്വരൂപഃ സൻ ആ യിഹൂദീയേഭ്യോ ഽന്യജാതീയാൻ യാവത് സർവ്വജാതീയാനാം മധ്യേ യഃ കശ്ചിദ് തത്ര വിശ്വസിതി തസ്യൈവ ത്രാണം ജനയതി|

17 La justice de Dieu, en effet, y est révélée par la foi et pour la foi, ainsi qu’il est écrit: Le Juste vit de la foi;

യതഃ പ്രത്യയസ്യ സമപരിമാണമ് ഈശ്വരദത്തം പുണ്യം തത്സുസംവാദേ പ്രകാശതേ| തദധി ധർമ്മപുസ്തകേപി ലിഖിതമിദം "പുണ്യവാൻ ജനോ വിശ്വാസേന ജീവിഷ്യതി"|

18 Puisqu’on y découvre la justice de Dieu éclatant du ciel contre toute l’impiété et l’injustice de ces hommes qui retiennent la vérité de Dieu dans l’injustice;

അതഏവ യേ മാനവാഃ പാപകർമ്മണാ സത്യതാം രുന്ധന്തി തേഷാം സർവ്വസ്യ ദുരാചരണസ്യാധർമ്മസ്യ ച വിരുദ്ധം സ്വർഗാദ് ഈശ്വരസ്യ കോപഃ പ്രകാശതേ|

19 Car ce qui est connu de Dieu est manifeste en eux; Dieu le leur a manifesté.

യത ഈശ്വരമധി യദ്യദ് ജ്ഞേയം തദ് ഈശ്വരഃ സ്വയം താൻ പ്രതി പ്രകാശിതവാൻ തസ്മാത് തേഷാമ് അഗോചരം നഹി|

20 En effet, ses perfections invisibles, rendues compréhensibles depuis la création du monde par les choses qui ont été faites, sont devenues visibles aussi bien que sa puissance éternelle et sa divinité; de sorte qu’ils sont inexcusables; (aïdios g126)

ഫലതസ്തസ്യാനന്തശക്തീശ്വരത്വാദീന്യദൃശ്യാന്യപി സൃഷ്ടികാലമ് ആരഭ്യ കർമ്മസു പ്രകാശമാനാനി ദൃശ്യന്തേ തസ്മാത് തേഷാം ദോഷപ്രക്ഷാലനസ്യ പന്ഥാ നാസ്തി| (aïdios g126)

21 Parce que, ayant connu Dieu, ils ne l’ont point glorifié comme Dieu, ou ne lui ont pas rendu grâces; mais ils se sont perdus dans leurs pensées, et leur cœur insensé a été obscurci;

അപരമ് ഈശ്വരം ജ്ഞാത്വാപി തേ തമ് ഈശ്വരജ്ഞാനേന നാദ്രിയന്ത കൃതജ്ഞാ വാ ന ജാതാഃ; തസ്മാത് തേഷാം സർവ്വേ തർകാ വിഫലീഭൂതാഃ, അപരഞ്ച തേഷാം വിവേകശൂന്യാനി മനാംസി തിമിരേ മഗ്നാനി|

22 Ainsi, en disant qu’ils étaient sages, ils sont devenus fous.

തേ സ്വാൻ ജ്ഞാനിനോ ജ്ഞാത്വാ ജ്ഞാനഹീനാ അഭവൻ

23 Ils ont changé la gloire du Dieu incorruptible contre une image représentant un homme corruptible, des oiseaux, des quadrupèdes et des reptiles.

അനശ്വരസ്യേശ്വരസ്യ ഗൗരവം വിഹായ നശ്വരമനുഷ്യപശുപക്ഷ്യുരോഗാമിപ്രഭൃതേരാകൃതിവിശിഷ്ടപ്രതിമാസ്തൈരാശ്രിതാഃ|

24 Aussi Dieu les a livrés aux désirs de leurs cœurs, à l’impureté; en sorte qu’ils ont déshonoré leurs propres corps en eux-mêmes;

ഇത്ഥം ത ഈശ്വരസ്യ സത്യതാം വിഹായ മൃഷാമതമ് ആശ്രിതവന്തഃ സച്ചിദാനന്ദം സൃഷ്ടികർത്താരം ത്യക്ത്വാ സൃഷ്ടവസ്തുനഃ പൂജാം സേവാഞ്ച കൃതവന്തഃ; (aiōn g165)

25 Eux qui ont transformé la vérité de Dieu en mensonge, adoré et servi la créature au lieu du Créateur, qui est béni dans les siècles. Amen. (aiōn g165)

ഇതി ഹേതോരീശ്വരസ്താൻ കുക്രിയായാം സമർപ്യ നിജനിജകുചിന്താഭിലാഷാഭ്യാം സ്വം സ്വം ശരീരം പരസ്പരമ് അപമാനിതം കർത്തുമ് അദദാത്|

26 C’est pourquoi Dieu les a livrés à des passions d’ignominie. Car leurs femmes ont changé l’usage naturel en l’usage contre nature.

ഈശ്വരേണ തേഷു ക്വഭിലാഷേ സമർപിതേഷു തേഷാം യോഷിതഃ സ്വാഭാവികാചരണമ് അപഹായ വിപരീതകൃത്യേ പ്രാവർത്തന്ത;

27 Et pareillement les hommes, l’usage naturel de la femme abandonné, ont brûlé de désirs l’un pour l’autre, l’homme commettant l’infamie avec l’homme, et recevant ainsi en eux-mêmes la récompense qui était due à leur égarement.

തഥാ പുരുഷാ അപി സ്വാഭാവികയോഷിത്സങ്ഗമം വിഹായ പരസ്പരം കാമകൃശാനുനാ ദഗ്ധാഃ സന്തഃ പുമാംസഃ പുംഭിഃ സാകം കുകൃത്യേ സമാസജ്യ നിജനിജഭ്രാന്തേഃ സമുചിതം ഫലമ് അലഭന്ത|

28 Et comme ils n’ont pas montré qu’ils avaient la connaissance de Dieu, Dieu les a livrés à un sens réprouvé, de sorte qu’ils ont fait les choses qui ne conviennent pas;

തേ സ്വേഷാം മനഃസ്വീശ്വരായ സ്ഥാനം ദാതുമ് അനിച്ഛുകാസ്തതോ ഹേതോരീശ്വരസ്താൻ പ്രതി ദുഷ്ടമനസ്കത്വമ് അവിഹിതക്രിയത്വഞ്ച ദത്തവാൻ|

29 Remplis de toute iniquité, malice, fornication, avarice, méchanceté; pleins d’envie, de meurtre, de l’esprit de contention, de fraude, de malignité; délateurs,

അതഏവ തേ സർവ്വേ ഽന്യായോ വ്യഭിചാരോ ദുഷ്ടത്വം ലോഭോ ജിഘാംസാ ഈർഷ്യാ വധോ വിവാദശ്ചാതുരീ കുമതിരിത്യാദിഭി ർദുഷ്കർമ്മഭിഃ പരിപൂർണാഃ സന്തഃ

30 Détracteurs, haïs de Dieu, violents, orgueilleux, arrogants, inventeurs de toutes sortes de mal, désobéissants à leurs parents;

കർണേജപാ അപവാദിന ഈശ്വരദ്വേഷകാ ഹിംസകാ അഹങ്കാരിണ ആത്മശ്ലാഘിനഃ കുകർമ്മോത്പാദകാഃ പിത്രോരാജ്ഞാലങ്ഘകാ

31 Insensés, dissolus, sans affection, sans fidélité, sans miséricorde,

അവിചാരകാ നിയമലങ്ഘിനഃ സ്നേഹരഹിതാ അതിദ്വേഷിണോ നിർദയാശ്ച ജാതാഃ|

32 Qui, ayant connu la justice de Dieu, n’ont pas compris que ceux qui font ces choses sont dignes de mort; et non seulement ceux qui les font, mais quiconque aussi approuve ceux qui les font.

യേ ജനാ ഏതാദൃശം കർമ്മ കുർവ്വന്തി തഏവ മൃതിയോഗ്യാ ഈശ്വരസ്യ വിചാരമീദൃശം ജ്ഞാത്വാപി ത ഏതാദൃശം കർമ്മ സ്വയം കുർവ്വന്തി കേവലമിതി നഹി കിന്തു താദൃശകർമ്മകാരിഷു ലോകേഷ്വപി പ്രീയന്തേ|