Apocalypse 21
1 Et je vis un ciel nouveau et une terre nouvelle; car le premier ciel et la première terre sont passés, et la mer n’est déjà plus.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਨਵੀਨਮ੍ ਆਕਾਸ਼ਮਣ੍ਡਲੰ ਨਵੀਨਾ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀ ਚ ਮਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੇ ਯਤਃ ਪ੍ਰਥਮਮ੍ ਆਕਾਸ਼ਮਣ੍ਡਲੰ ਪ੍ਰਥਮਾ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀ ਚ ਲੋਪੰ ਗਤੇ ਸਮੁਦ੍ਰੋ (ਅ)ਪਿ ਤਤਃ ਪਰੰ ਨ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
2 Et moi, Jean, je vis la sainte cité, la nouvelle Jérusalem, descendant du ciel, d’auprès de Dieu, parée comme une épouse et ornée pour son époux.
ਅਪਰੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦ੍ ਅਵਰੋਹਨ੍ਤੀ ਪਵਿਤ੍ਰਾ ਨਗਰੀ, ਅਰ੍ਥਤੋ ਨਵੀਨਾ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਪੁਰੀ ਮਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾ, ਸਾ ਵਰਾਯ ਵਿਭੂਸ਼਼ਿਤਾ ਕਨ੍ਯੇਵ ਸੁਸੱਜਿਤਾਸੀਤ੍|
3 Et j’entendis une voix forte sortie du trône, disant: Voici le tabernacle de Dieu avec les hommes, et il demeurera avec eux. Et eux seront son peuple, et lui-même, Dieu, au milieu d’eux, sera leur Dieu.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦ੍ ਏਸ਼਼ ਮਹਾਰਵੋ ਮਯਾ ਸ਼੍ਰੁਤਃ ਪਸ਼੍ਯਾਯੰ ਮਾਨਵੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਵਾਸਃ, ਸ ਤੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਵਤ੍ਸ੍ਯਤਿ ਤੇ ਚ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਜਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਈਸ਼੍ਵਰਸ਼੍ਚ ਸ੍ਵਯੰ ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਤੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ|
4 Et Dieu essuiera toute larme de leurs yeux, et il n’y aura plus ni mort, ni deuil, ni cris, ni douleur, parce que les premières choses sont passées.
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਨੇਤ੍ਰੇਭ੍ਯਸ਼੍ਚਾਸ਼੍ਰੂਣਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣੀਸ਼੍ਵਰੇਣ ਪ੍ਰਮਾਰ੍ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਰਪਿ ਪੁਨ ਰ੍ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ਼ੋਕਵਿਲਾਪਕ੍ਲੇਸ਼ਾ ਅਪਿ ਪੁਨ ਰ੍ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਯਤਃ ਪ੍ਰਥਮਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਵ੍ਯਤੀਤਿਨਿ|
5 Alors celui qui était assis sur le trône dit: Voilà que je fais toutes choses nouvelles. Et il me dit: Ecris, car ces paroles sont très dignes de foi et véritables.
ਅਪਰੰ ਸਿੰਹਾਸਨੋਪਵਿਸ਼਼੍ਟੋ ਜਨੋ(ਅ)ਵਦਤ੍ ਪਸ਼੍ਯਾਹੰ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਨੂਤਨੀਕਰੋਮਿ| ਪੁਨਰਵਦਤ੍ ਲਿਖ ਯਤ ਇਮਾਨਿ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਸਤ੍ਯਾਨਿ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯਾਨਿ ਚ ਸਨ੍ਤਿ|
6 Il me dit encore: C’est fait. Je suis l’Alpha et l’Oméga, le commencement et la fin. À celui qui a soif, je donnerai de la source d’eau vive.
ਪਨ ਰ੍ਮਾਮ੍ ਅਵਦਤ੍ ਸਮਾਪ੍ਤੰ, ਅਹੰ ਕਃ ਕ੍ਸ਼਼ਸ਼੍ਚ, ਅਹਮ੍ ਆਦਿਰਨ੍ਤਸ਼੍ਚ ਯਃ ਪਿਪਾਸਤਿ ਤਸ੍ਮਾ ਅਹੰ ਜੀਵਨਦਾਯਿਪ੍ਰਸ੍ਰਵਣਸ੍ਯ ਤੋਯੰ ਵਿਨਾਮੂਲ੍ਯੰ ਦਾਸ੍ਯਾਮਿ|
7 Celui qui vaincra possédera ces choses; et je serai son Dieu, et lui sera mon fils.
ਯੋ ਜਯਤਿ ਸ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਧਿਕਾਰੀ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਅਹਞ੍ਚ ਤਸ੍ਯੇਸ਼੍ਵਰੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਸ ਚ ਮਮ ਪੁਤ੍ਰੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
9 Alors vint un des sept anges qui avaient les sept coupes des dernières plaies, et il me parla, disant: Viens, et je te montrerai l’épouse, la femme de l’Agneau.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ਼ੇਸ਼਼ਸਪ੍ਤਦਣ੍ਡੈਃ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਾਃ ਸਪ੍ਤ ਕੰਸਾ ਯੇਸ਼਼ਾਂ ਸਪ੍ਤਦੂਤਾਨਾਂ ਕਰੇਸ਼਼੍ਵਾਸਨ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕ ਆਗਤ੍ਯ ਮਾਂ ਸਮ੍ਭਾਸ਼਼੍ਯਾਵਦਤ੍, ਆਗੱਛਾਹੰ ਤਾਂ ਕਨ੍ਯਾਮ੍ ਅਰ੍ਥਤੋ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕਸ੍ਯ ਭਾਵਿਭਾਰ੍ੱਯਾਂ ਤ੍ਵਾਂ ਦਰ੍ਸ਼ਯਾਮਿ|
10 Et il me transporta en esprit sur une montagne grande et haute, et il me montra la cité sainte, Jérusalem, qui descendait du ciel, d’auprès de Dieu,
ਤਤਃ ਸ ਆਤ੍ਮਾਵਿਸ਼਼੍ਟੰ ਮਾਮ੍ ਅਤ੍ਯੁੱਚੰ ਮਹਾਪਰ੍ੱਵਤਮੇਂਕ ਨੀਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸੰਨਿਧਿਤਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਦ੍ ਅਵਰੋਹਨ੍ਤੀਂ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਾਖ੍ਯਾਂ ਪਵਿਤ੍ਰਾਂ ਨਗਰੀਂ ਦਰ੍ਸ਼ਿਤਵਾਨ੍|
11 Ayant la clarté de Dieu; sa lumière était semblable à une pierre précieuse, telle qu’une pierre de jaspe, semblable au cristal.
ਸਾ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਪ੍ਰਤਾਪਵਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਾ ਤਸ੍ਯਾਸ੍ਤੇਜੋ ਮਹਾਰ੍ਘਰਤ੍ਨਵਦ੍ ਅਰ੍ਥਤਃ ਸੂਰ੍ੱਯਕਾਨ੍ਤਮਣਿਤੇਜਸ੍ਤੁਲ੍ਯੰ|
12 Elle avait une grande et haute muraille, ayant elle-même douze portes, et aux portes douze anges, et des noms écrits, qui sont les noms des douze tribus des enfants d’Israël.
ਤਸ੍ਯਾਃ ਪ੍ਰਾਚੀਰੰ ਬ੍ਰੁʼਹਦ੍ ਉੱਚਞ੍ਚ ਤਤ੍ਰ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ ਗੋਪੁਰਾਣਿ ਸਨ੍ਤਿ ਤਦ੍ਗੋਪੁਰੋਪਰਿ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ ਸ੍ਵਰ੍ਗਦੂਤਾ ਵਿਦ੍ਯਨ੍ਤੇ ਤਤ੍ਰ ਚ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ ਨਾਮਾਨ੍ਯਰ੍ਥਤ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਾਨਾਂ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਵੰਸ਼ਾਨਾਂ ਨਾਮਾਨਿ ਲਿਖਿਤਾਨਿ|
13 À l’orient étaient trois portes, au septentrion trois portes, au midi trois portes, et à l’occident trois portes.
ਪੂਰ੍ੱਵਦਿਸ਼ਿ ਤ੍ਰੀਣਿ ਗੋਪੁਰਾਣਿ ਉੱਤਰਦਿਸ਼ਿ ਤ੍ਰੀਣਿ ਗੋਪੁਰਾਣਿ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਦਿਸ਼਼ਿ ਤ੍ਰੀਣਿ ਗੋਪੁਰਾਣਿ ਪਸ਼੍ਚੀਮਦਿਸ਼ਿ ਚ ਤ੍ਰੀਣਿ ਗੋਪੁਰਾਣਿ ਸਨ੍ਤਿ|
14 La muraille de la ville avait douze fondements, et sur ces fondements étaient les douze noms des Apôtres de l’Agneau.
ਨਗਰ੍ੱਯਾਃ ਪ੍ਰਾਚੀਰਸ੍ਯ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ ਮੂਲਾਨਿ ਸਨ੍ਤਿ ਤਤ੍ਰ ਮੇਸ਼਼ਾਸ਼ਾਵਾਕਸ੍ਯ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨਾਂ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ ਨਾਮਾਨਿ ਲਿਖਿਤਾਨਿ|
15 Celui qui me parlait avait une verge d’or pour mesurer la ville, ses portes et la muraille.
ਅਨਰੰ ਨਗਰ੍ੱਯਾਸ੍ਤਦੀਯਗੋਪੁਰਾਣਾਂ ਤਤ੍ਪ੍ਰਾਚੀਰਸ੍ਯ ਚ ਮਾਪਨਾਰ੍ਥੰ ਮਯਾ ਸਮ੍ਭਾਸ਼਼ਮਾਣਸ੍ਯ ਦੂਤਸ੍ਯ ਕਰੇ ਸ੍ਵਰ੍ਣਮਯ ਏਕਃ ਪਰਿਮਾਣਦਣ੍ਡ ਆਸੀਤ੍|
16 La ville est bâtie en carré; sa longueur est aussi grande que sa largeur elle-même. Il mesura donc la ville avec sa verge d’or, dans l’étendue de douze mille stades; or sa longueur, sa largeur et sa hauteur sont égales.
ਨਗਰ੍ੱਯਾ ਆਕ੍ਰੁʼਤਿਸ਼੍ਚਤੁਰਸ੍ਰਾ ਤਸ੍ਯਾ ਦੈਰ੍ਘ੍ਯਪ੍ਰਸ੍ਥੇ ਸਮੇ| ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ ਤੇਗ ਪਰਿਮਾਣਦਣ੍ਡੇਨ ਤਾਂ ਨਗਰੀਂ ਪਰਿਮਿਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਯਾਃ ਪਰਿਮਾਣੰ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸਹਸ੍ਰਨਲ੍ਵਾਃ| ਤਸ੍ਯਾ ਦੈਰ੍ਘ੍ਯੰ ਪ੍ਰਸ੍ਥਮ੍ ਉੱਚਤ੍ਵਞ੍ਚ ਸਮਾਨਾਨਿ|
17 Il en mesura aussi la muraille qui était de cent quarante-quatre coudées de mesure d’homme, qui est celle de l’ange.
ਅਪਰੰ ਸ ਤਸ੍ਯਾਃ ਪ੍ਰਾਚੀਰੰ ਪਰਿਮਿਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਮਾਨਵਾਸ੍ਯਾਰ੍ਥਤੋ ਦੂਤਸ੍ਯ ਪਰਿਮਾਣਾਨੁਸਾਰਤਸ੍ਤਤ੍ ਚਤੁਸ਼੍ਚਤ੍ਵਾਰਿੰਸ਼ਦਧਿਕਾਸ਼ਤਹਸ੍ਤਪਰਿਮਿਤੰ |
18 La muraille était bâtie de pierres de jaspe; mais la ville elle-même était d’un or pur, semblable à du verre très clair.
ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਚੀਰਸ੍ਯ ਨਿਰ੍ੰਮਿਤਿਃ ਸੂਰ੍ੱਯਕਾਨ੍ਤਮਣਿਭਿ ਰ੍ਨਗਰੀ ਚ ਨਿਰ੍ੰਮਲਕਾਚਤੁਲ੍ਯੇਨ ਸ਼ੁੱਧਸੁਵਰ੍ਣੇਨ ਨਿਰ੍ੰਮਿਤਾ|
19 Et les fondements de la muraille de la ville étaient ornées de toutes sortes de pierres précieuses. Le premier fondement était de jaspe, le second de saphir, le troisième de chalcédoine, le quatrième d’émeraude,
ਨਗਰ੍ੱਯਾਃ ਪ੍ਰਾਚੀਰਸ੍ਯ ਮੂਲਾਨਿ ਚ ਸਰ੍ੱਵਵਿਧਮਹਾਰ੍ਘਮਣਿਭਿ ਰ੍ਭੂਸ਼਼ਿਤਾਨਿ| ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਥਮੰ ਭਿੱਤਿਮੂਲੰ ਸੂਰ੍ੱਯਕਾਨ੍ਤਸ੍ਯ, ਦ੍ਵਿਤੀਯੰ ਨੀਲਸ੍ਯ, ਤ੍ਰੁʼਤੀਯੰ ਤਾਮ੍ਰਮਣੇਃ, ਚਤੁਰ੍ਥੰ ਮਰਕਤਸ੍ਯ,
20 Le cinquième de sardonix, le sixième de sardoine, le septième de chrysolithe, le huitième de béryl, le neuvième de topaze, le dixième de chrysoprase, le onzième d’hyacinthe, le douzième d’améthyste.
ਪਞ੍ਚਮੰ ਵੈਦੂਰ੍ੱਯਸ੍ਯ, ਸ਼਼ਸ਼਼੍ਠੰ ਸ਼ੋਣਰਤ੍ਨਸ੍ਯ, ਸਪ੍ਤਮੰ ਚਨ੍ਦ੍ਰਕਾਨ੍ਤਸ੍ਯ, ਅਸ਼਼੍ਟਮੰ ਗੋਮੇਦਸ੍ਯ, ਨਵਮੰ ਪਦ੍ਮਰਾਗਸ੍ਯ, ਦਸ਼ਮੰ ਲਸ਼ੂਨੀਯਸ੍ਯ, ਏਕਾਦਸ਼ੰ ਸ਼਼ੇਰੋਜਸ੍ਯ, ਦ੍ਵਾਦਸ਼ੰ ਮਰ੍ਟੀਸ਼਼੍ਮਣੇਸ਼੍ਚਾਸ੍ਤਿ|
21 Les douze portes étaient douze perles; ainsi chaque porte était d’une seule perle, et la place de la ville était d’un or pur comme un verre transparent.
ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਗੋਪੁਰਾਣਿ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਮੁਕ੍ਤਾਭਿ ਰ੍ਨਿਰ੍ੰਮਿਤਾਨਿ, ਏਕੈਕੰ ਗੋਪੁਰਮ੍ ਏਕੈਕਯਾ ਮੁਕ੍ਤਯਾ ਕ੍ਰੁʼਤੰ ਨਗਰ੍ੱਯਾ ਮਹਾਮਾਰ੍ਗਸ਼੍ਚਾੱਛਕਾਚਵਤ੍ ਨਿਰ੍ੰਮਲਸੁਵਰ੍ਣੇਨ ਨਿਰ੍ੰਮਿਤੰ|
22 Je ne vis point de temple dans la ville, parce que le Seigneur tout-puissant et l’Agneau en sont le temple.
ਤਸ੍ਯਾ ਅਨ੍ਤਰ ਏਕਮਪਿ ਮਨ੍ਦਿਰੰ ਮਯਾ ਨ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੰ ਸਤਃ ਸਰ੍ੱਵਸ਼ਕ੍ਤਿਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਭੁਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੋ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕਸ਼੍ਚ ਸ੍ਵਯੰ ਤਸ੍ਯ ਮਨ੍ਦਿਰੰ|
23 Et la ville n’a pas besoin de soleil ni de la lune pour l’éclairer, parce que la gloire de Dieu l’éclaire, et que sa lampe est l’Agneau.
ਤਸ੍ਯੈ ਨਗਰ੍ੱਯੈ ਦੀਪ੍ਤਿਦਾਨਾਰ੍ਥੰ ਸੂਰ੍ੱਯਾਚਨ੍ਦ੍ਰਮਸੋਃ ਪ੍ਰਯੋਜਨੰ ਨਾਸ੍ਤਿ ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤਾਪਸ੍ਤਾਂ ਦੀਪਯਤਿ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਯਾ ਜ੍ਯੋਤਿਰਸ੍ਤਿ|
24 Les nations marcheront à sa lumière, et les rois de la terre y apporteront leur gloire et leur honneur.
ਪਰਿਤ੍ਰਾਣਪ੍ਰਾਪ੍ਤਲੋਕਨਿਵਹਾਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਯਾ ਆਲੋਕੇ ਗਮਨਾਗਮਨੇ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾ ਰਾਜਾਨਸ਼੍ਚ ਸ੍ਵਕੀਯੰ ਪ੍ਰਤਾਪੰ ਗੌਰਵਞ੍ਚ ਤਨ੍ਮਧ੍ਯਮ੍ ਆਨਯਨ੍ਤਿ|
25 Ses portes ne se fermeront point pendant le jour; car là il n’y aura pas de nuit.
ਤਸ੍ਯਾ ਦ੍ਵਾਰਾਣਿ ਦਿਵਾ ਕਦਾਪਿ ਨ ਰੋਤ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤੇ ਨਿਸ਼ਾਪਿ ਤਤ੍ਰ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
26 Et l’on y apportera la gloire et l’honneur des nations.
ਸਰ੍ੱਵਜਾਤੀਨਾਂ ਗੌਰਵਪ੍ਰਤਾਪੌ ਤਨ੍ਮਧ੍ਯਮ੍ ਆਨੇਸ਼਼੍ਯੇਤੇ|
27 Il n’y entrera rien de souillé, ni aucun de ceux qui commettent l’abomination et le mensonge, mais ceux-là seulement qui sont écrits dans le livre de vie de l’Agneau.
ਪਰਨ੍ਤ੍ਵਪਵਿਤ੍ਰੰ ਘ੍ਰੁʼਣ੍ਯਕ੍ਰੁʼਦ੍ ਅਨ੍ਰੁʼਤਕ੍ਰੁʼਦ੍ ਵਾ ਕਿਮਪਿ ਤਨ੍ਮਧ੍ਯੰ ਨ ਪ੍ਰਵੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕਸ੍ਯ ਜੀਵਨਪੁਸ੍ਤਕੇ ਯੇਸ਼਼ਾਂ ਨਾਮਾਨਿ ਲਿਖਿਤਾਨਿ ਕੇਵਲੰ ਤ ਏਵ ਪ੍ਰਵੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
