Apocalypse 14
1 Je regardai encore, et voilà que l’Agneau était debout sur la montagne de Sion, et avec lui cent quarante-quatre mille qui avaient son nom et le nom de son Père écrit sur leurs fronts.
തതഃ പരം നിരീക്ഷമാണേന മയാ മേഷശാവകോ ദൃഷ്ടഃ സ സിയോനപർവ്വതസ്യോപര്യ്യതിഷ്ഠത്, അപരം യേഷാം ഭാലേഷു തസ്യ നാമ തത്പിതുശ്ച നാമ ലിഖിതമാസ്തേ താദൃശാശ്ചതുശ്ചത്വാരിംശത്സഹസ്രാധികാ ലക്ഷലോകാസ്തേന സാർദ്ധമ് ആസൻ|
2 Et j’entendis une voix du ciel, comme la voix de grandes eaux, et comme la voix d’un grand tonnerre, et la voix que j’entendis était comme le son de joueurs de harpe qui jouent de leurs harpes.
അനന്തരം ബഹുതോയാനാം രവ ഇവ ഗുരുതരസ്തനിതസ്യ ച രവ ഇവ ഏകോ രവഃ സ്വർഗാത് മയാശ്രാവി| മയാ ശ്രുതഃ സ രവോ വീണാവാദകാനാം വീണാവാദനസ്യ സദൃശഃ|
3 Ils chantaient comme un cantique nouveau devant le trône et devant les quatre animaux et les vieillards; et nul ne pouvait chanter ce cantique, que les cent quarante-quatre mille qui ont été achetés de la terre.
സിംഹസനസ്യാന്തികേ പ്രാണിചതുഷ്ടയസ്യ പ്രാചീനവർഗസ്യ ചാന്തികേ ഽപി തേ നവീനമേകം ഗീതമ് അഗായൻ കിന്തു ധരണീതഃ പരിക്രീതാൻ താൻ ചതുശ്ചത്വാരിംശത്യഹസ്രാധികലക്ഷലോകാൻ വിനാ നാപരേണ കേനാപി തദ് ഗീതം ശിക്ഷിതും ശക്യതേ|
4 Ce sont ceux qui ne sont pas souillés avec les femmes; car ils sont vierges. Ce sont eux qui suivent l’agneau partout où il va. Ce sont ceux qui ont été achetés d’entre les hommes, prémices pour Dieu et pour l’Agneau;
ഇമേ യോഷിതാം സങ്ഗേന ന കലങ്കിതാ യതസ്തേ ഽമൈഥുനാ മേഷശാവകോ യത് കിമപി സ്ഥാനം ഗച്ഛേത് തത്സർവ്വസ്മിൻ സ്ഥാനേ തമ് അനുഗച്ഛന്തി യതസ്തേ മനുഷ്യാണാം മധ്യതഃ പ്രഥമഫലാനീവേശ്വരസ്യ മേഷശാവകസ്യ ച കൃതേ പരിക്രീതാഃ|
5 Et dans leur bouche, il ne s’est point trouvé de mensonge; car ils sont sans tache devant le trône de Dieu.
തേഷാം വദനേഷു ചാനൃതം കിമപി ന വിദ്യതേ യതസ്തേ നിർദ്ദോഷാ ഈശ്വരസിംഹാസനസ്യാന്തികേ തിഷ്ഠന്തി|
6 Je vis un autre ange qui volait dans le milieu du ciel, ayant l’Evangile éternel pour évangéliser ceux qui habitent sur la terre, toute nation, toute tribu, toute langue et tout peuple; (aiōnios g166)
അനന്തരമ് ആകാശമധ്യേനോഡ്ഡീയമാനോ ഽപര ഏകോ ദൂതോ മയാ ദൃഷ്ടഃ സോ ഽനന്തകാലീയം സുസംവാദം ധാരയതി സ ച സുസംവാദഃ സർവ്വജാതീയാൻ സർവ്വവംശീയാൻ സർവ്വഭാഷാവാദിനഃ സർവ്വദേശീയാംശ്ച പൃഥിവീനിവാസിനഃ പ്രതി തേന ഘോഷിതവ്യഃ| (aiōnios g166)
7 Il disait d’une voix forte: Craignez le Seigneur et rendez-lui gloire, parce que l’heure de son jugement est venue; et adorez celui qui a fait le ciel et la terre, la mer et les sources des eaux.
സ ഉച്ചൈഃസ്വരേണേദം ഗദതി യൂയമീശ്വരാദ് ബിഭീത തസ്യ സ്തവം കുരുത ച യതസ്തദീയവിചാരസ്യ ദണ്ഡ ഉപാതിഷ്ഠത് തസ്മാദ് ആകാശമണ്ഡലസ്യ പൃഥിവ്യാഃ സമുദ്രസ്യ തോയപ്രസ്രവണാനാഞ്ച സ്രഷ്ടാ യുഷ്മാഭിഃ പ്രണമ്യതാം|
8 Et un autre ange suivit, disant: Elle est tombée, elle est tombée, cette grande Babylone, qui a fait boire à toutes les nations du vin de la colère de sa prostitution.
തത്പശ്ചാദ് ദ്വിതീയ ഏകോ ദൂത ഉപസ്ഥായാവദത് പതിതാ പതിതാ സാ മഹാബാബിൽ യാ സർവ്വജാതീയാൻ സ്വകീയം വ്യഭിചാരരൂപം ക്രോധമദമ് അപായയത്|
9 Et un troisième ange suivit ceux-ci, criant d’une voix forte: Si quelqu’un adore la bête et son image, et en reçoit le caractère sur son front ou dans sa main,
തത്പശ്ചാദ് തൃതീയോ ദൂത ഉപസ്ഥായോച്ചൈരവദത്, യഃ കശ്ചിത തം ശശും തസ്യ പ്രതിമാഞ്ച പ്രണമതി സ്വഭാലേ സ്വകരേ വാ കലങ്കം ഗൃഹ്ലാതി ച
10 Il boira lui aussi du vin de la colère de Dieu, vin tout pur, préparé dans le calice de sa colère; et il sera tourmenté par le feu et par le soufre en présence des saints anges et en présence de l’Agneau.
സോ ഽപീശ്വരസ്യ ക്രോധപാത്രേ സ്ഥിതമ് അമിശ്രിതം മദത് അർഥത ഈശ്വരസ്യ ക്രോധമദം പാസ്യതി പവിത്രദൂതാനാം മേഷശാവകസ്യ ച സാക്ഷാദ് വഹ്നിഗന്ധകയോ ര്യാതനാം ലപ്സ്യതേ ച|
11 Et la fumée de leurs tourments montera dans les siècles des siècles; et ils n’ont de repos ni jour ni nuit, ceux qui ont adoré la bête et son image, ni celui qui a reçu le caractère de son nom. (aiōn g165)
തേഷാം യാതനായാ ധൂമോ ഽനന്തകാലം യാവദ് ഉദ്ഗമിഷ്യതി യേ ച പശും തസ്യ പ്രതിമാഞ്ച പൂജയന്തി തസ്യ നാമ്നോ ഽങ്കം വാ ഗൃഹ്ലന്തി തേ ദിവാനിശം കഞ്ചന വിരാമം ന പ്രാപ്സ്യന്തി| (aiōn g165)
12 Ici est la patience des saints qui gardent les commandements de Dieu et la foi de Jésus.
യേ മാനവാ ഈശ്വരസ്യാജ്ഞാ യീശൗ വിശ്വാസഞ്ച പാലയന്തി തേഷാം പവിത്രലോകാനാം സഹിഷ്ണുതയാത്ര പ്രകാശിതവ്യം|
13 Alors j’entendis une voix du ciel qui me dit: Ecris: Bienheureux les morts qui meurent dans le Seigneur! Que dès à présent, dit l’Esprit, ils se reposent de leurs travaux, car leurs œuvres les suivent.
അപരം സ്വർഗാത് മയാ സഹ സമ്ഭാഷമാണ ഏകോ രവോ മയാശ്രാവി തേനോക്തം ത്വം ലിഖ, ഇദാനീമാരഭ്യ യേ പ്രഭൗ മ്രിയന്തേ തേ മൃതാ ധന്യാ ഇതി; ആത്മാ ഭാഷതേ സത്യം സ്വശ്രമേഭ്യസ്തൈ ർവിരാമഃ പ്രാപ്തവ്യഃ തേഷാം കർമ്മാണി ച താൻ അനുഗച്ഛന്തി|
14 Et je regardai; et voilà une nuée blanche, et sur la nuée, assis quelqu’un semblable au Fils de l’homme, ayant sur sa tête une couronne d’or, et en sa main une faux tranchante.
തദനന്തരം നിരീക്ഷമാണേന മയാ ശ്വേതവർണ ഏകോ മേഘോ ദൃഷ്ടസ്തന്മേഘാരൂഢോ ജനോ മാനവപുത്രാകൃതിരസ്തി തസ്യ ശിരസി സുവർണകിരീടം കരേ ച തീക്ഷ്ണം ദാത്രം തിഷ്ഠതി|
15 Alors un autre ange sortit du temple, criant d’une voix forte à celui qui était assis sur la nuée: Jette ta faux et moissonne; car est venue l’heure de moissonner, parce que la moisson de la terre est sèche.
തതഃ പരമ് അന്യ ഏകോ ദൂതോ മന്ദിരാത് നിർഗത്യോച്ചൈഃസ്വരേണ തം മേഘാരൂഢം സമ്ഭാഷ്യാവദത് ത്വയാ ദാത്രം പ്രസാര്യ്യ ശസ്യച്ഛേദനം ക്രിയതാം ശസ്യച്ഛേദനസ്യ സമയ ഉപസ്ഥിതോ യതോ മേദിന്യാഃ ശസ്യാനി പരിപക്കാനി|
16 Celui donc qui était assis sur la nuée jeta sa faux sur la terre, et la terre fut moissonnée.
തതസ്തേന മേഘാരൂഢേന പൃഥിവ്യാം ദാത്രം പ്രസാര്യ്യ പൃഥിവ്യാഃ ശസ്യച്ഛേദനം കൃതം|
17 Et un autre ange sortit du temple qui est dans le ciel, ayant lui aussi une faux tranchante.
അനന്തരമ് അപര ഏകോ ദൂതഃ സ്വർഗസ്ഥമന്ദിരാത് നിർഗതഃ സോ ഽപി തീക്ഷ്ണം ദാത്രം ധാരയതി|
18 Et un autre ange sortit de l’autel, qui avait pouvoir sur le feu, et il cria d’une voix forte à celui qui avait la faux tranchante: Jette ta faux tranchante, et vendange les grappes de la vigne de la terre, parce que les raisins sont murs.
അപരമ് അന്യ ഏകോ ദൂതോ വേദിതോ നിർഗതഃ സ വഹ്നേരധിപതിഃ സ ഉച്ചൈഃസ്വരേണ തം തീക്ഷ്ണദാത്രധാരിണം സമ്ഭാഷ്യാവദത് ത്വയാ സ്വം തീക്ഷ്ണം ദാത്രം പ്രസാര്യ്യ മേദിന്യാ ദ്രാക്ഷാഗുച്ഛച്ഛേദനം ക്രിയതാം യതസ്തത്ഫലാനി പരിണതാനി|
19 Et l’ange jeta sa faux tranchante sur la terre, et vendangea la vigne de la terre; et il jeta les raisins dans la grande cuve de la colère de Dieu.
തതഃ സ ദൂതഃ പൃഥിവ്യാം സ്വദാത്രം പ്രസാര്യ്യ പൃഥിവ്യാ ദ്രാക്ഷാഫലച്ഛേദനമ് അകരോത് തത്ഫലാനി ചേശ്വരസ്യ ക്രോധസ്വരൂപസ്യ മഹാകുണ്ഡസ്യ മധ്യം നിരക്ഷിപത്|
20 Et la cuve fut foulée hors de la ville, et le sang montant de la cuve jusqu’aux freins des chevaux, se répandit sur un espace de mille six cents stades.
തത്കുണ്ഡസ്ഥഫലാനി ച ബഹി ർമർദ്ദിതാനി തതഃ കുണ്ഡമധ്യാത് നിർഗതം രക്തം ക്രോശശതപര്യ്യന്തമ് അശ്വാനാം ഖലീനാൻ യാവദ് വ്യാപ്നോത്|
