Psaumes 96
1 Lorsqu’on bâtissait la maison, après la captivité.
Ψάλατε εις τον Κύριον άσμα νέον· ψάλατε εις τον Κύριον, πάσα η γη.
2 Chantez au Seigneur, et bénissez son nom: annoncez de jour en jour son salut.
Ψάλατε εις τον Κύριον· ευλογείτε το όνομα αυτού· κηρύττετε από ημέρας εις ημέραν την σωτηρίαν αυτού.
3 Annoncez parmi les nations sa gloire, au milieu de tous les peuples ses merveilles.
Αναγγείλατε εν τοις έθνεσι την δόξαν αυτού, εν πάσι τοις λαοίς τα θαυμάσια αυτού.
4 Parce que le Seigneur est grand, et infiniment louable; il est terrible au-dessus de tous les dieux.
Διότι μέγας ο Κύριος και αξιΰμνητος σφόδρα· είναι φοβερός υπέρ πάντας τους θεούς.
5 Parce que tous les dieux des nations sont des démons: mais le Seigneur a fait les cieux.
Διότι πάντες οι θεοί των εθνών είναι είδωλα· ο δε Κύριος τους ουρανούς εποίησε.
6 La louange et la beauté sont en sa présence: la sainteté et la magnificence dans le lieu de sa sanctification.
Δόξα και μεγαλοπρέπεια είναι ενώπιον αυτού· ισχύς και ώραιότης εν τω αγιαστηρίω αυτού.
7 Apportez au Seigneur, ô familles des nations, apportez au Seigneur gloire et honneur;
Απόδοτε εις τον Κύριον, πατριαί των λαών, απόδοτε εις τον Κύριον δόξαν και ισχύν.
8 Apportez au Seigneur la gloire due à son nom. Prenez des hosties, et entrez dans ses parvis;
Απόδοτε εις τον Κύριον την δόξαν του ονόματος αυτού· λάβετε προσφοράς και εισέλθετε εις τας αυλάς αυτού.
9 Adorez le Seigneur dans son saint parvis. Que toute la terre soit ébranlée devant sa face;
Προσκυνήσατε τον Κύριον εν τω μεγαλοπρεπεί αγιαστηρίω αυτού· φοβείσθε από προσώπου αυτού, πάσα η γη.
10 Dites parmi les nations que le Seigneur a établi son règne. Car il a affermi le globe de la terre, qui ne sera pas ébranlé: il jugera les peuples avec équité.
Είπατε εν τοις έθνεσιν, Ο Κύριος βασιλεύει· η οικουμένη θέλει βεβαίως είσθαι εστερεωμένη· δεν θέλει σαλευθή· αυτός θέλει κρίνει τους λαούς εν ευθύτητι.
11 Que les cieux se livrent à la joie, que la terre exulte, que la mer soit agitée, et sa plénitude;
Ας ευφραίνωνται οι ουρανοί, και ας αγάλλεται η γή· ας ηχή η θάλασσα και το πλήρωμα αυτής.
12 Les champs se réjouiront, et tout ce qui est en eux. Alors exulteront tous les arbres des forêts,
Ας χαίρωσιν αι πεδιάδες και πάντα τα εν αυταίς· τότε θέλουσιν αγάλλεσθαι πάντα τα δένδρα του δάσους
13 À la face du Seigneur, parce qu’il vient; parce qu’il vient juger la terre. Il jugera le globe de la terre avec équité, et les peuples selon sa vérité.
ενώπιον του Κυρίου· διότι έρχεται, διότι έρχεται διά να κρίνη την γήν· θέλει κρίνει την οικουμένην εν δικαιοσύνη και τους λαούς εν τη αληθεία αυτού.
