Psaumes 78

1 Intelligence d’Asaph.

قصیدۀ آساف. ای قوم من، به تعالیم من گوش فرا دهید و به آنچه می‌گویم توجه نمایید.

2 J’ouvrirai ma bouche en paraboles: je dirai des choses cachées dès le commencement;

زیرا می‌خواهم با مَثَلها سخن گویم. می‌خواهم معماهای قدیمی را برایتان شرح دهم.

3 Combien de grandes choses nous avons entendu et connues, et que nos pères nous ont racontées.

می‌خواهم آنچه را که از نیاکان خود شنیده‌ام تعریف کنم.

4 Elles n’ont pas été cachées à leurs fils dans une autre génération. Ils ont raconté les louanges du Seigneur, ses œuvres puissantes, et ses merveilles qu’il a faites;

اینها را باید تعریف کنیم و مخفی نسازیم تا فرزندان ما نیز بدانند که خداوند با قدرت خود چه کارهای شگفت‌انگیز و تحسین برانگیزی انجام داده است.

5 Et a suscité un témoignage dans Jacob; et a établi une loi dans Israël: Combien de grandes choses il a commandé à nos pères de faire connaître à leurs fils,

خدا احکام و دستورهای خود را به قوم اسرائیل داد و به ایشان امر فرمود که آنها را به فرزندانشان بیاموزند

6 Afin qu’une autre génération les connaisse. Les fils qui naîtront et s’élèveront après eux les raconteront à leurs fils,

و فرزندان ایشان نیز به نوبهٔ خود آن احکام را به فرزندان خود تعلیم دهند تا به این ترتیب هر نسلی با احکام و دستورهای خدا آشنا گردد.

7 Afin qu’ils mettent en Dieu leur espérance, qu’ils n’oublient pas ses œuvres, et qu’ils recherchent ses commandements.

به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که بر خدا توکل نمایند و کارهایی را که او برای نیاکانشان انجام داده است، فراموش نکنند و پیوسته مطیع دستورهایش باشند.

8 De peur qu’ils ne deviennent comme leurs pères une génération perverse et exaspérant Dieu; Une génération qui n’a point dirigé son cœur, et dont l’esprit ne s’est point confié en Dieu.

در نتیجه آنها مانند نیاکان خود مردمی سرکش و یاغی نخواهند شد که ایمانی سست و ناپایدار داشتند و نسبت به خدا وفادار نبودند.

9 Les fils d’Ephraïm, habiles à tendre l’arc et à en tirer, ont tourné le dos au jour du combat.

افراد قبیلهٔ افرایم با وجود اینکه به تیر و کمان مجهز بودند و در تیراندازی مهارت خاص داشتند، هنگام جنگ پا به فرار نهادند.

10 Ils n’ont pas gardé l’alliance de Dieu, et ils n’ont pas voulu marcher dans sa loi.

آنان پیمان خود را که با خدا بسته بودند، شکستند و نخواستند مطابق دستورهای او زندگی کنند.

11 Ils ont oublié ses bienfaits et les merveilles qu’il leur a montrées.

کارها و معجزات او را که برای ایشان و نیاکانشان در مصر انجام داده بود، فراموش کردند،

12 Devant leurs pères il a fait des merveilles, dans la terre d’Égypte, dans la plaine de Tanis.

کارهای شگفت‌انگیزی که برای نیاکانشان در دشت صوعن در سرزمین مصر انجام داده بود.

13 Il divisa la mer, et il les fit passer: et il fixa les eaux comme dans une outre.

خدا دریای سرخ را شکافت و آبها را مانند دیوار بر پا نگه داشت تا ایشان از آن عبور کنند.

14 Il les conduisit, le jour, au moyen d’une nuée, et toute la nuit à la clarté d’un feu.

بنی‌اسرائیل را در روز به‌وسیلۀ ستون ابر راهنمایی می‌کرد و در شب توسط روشنایی آتش!

15 Il fendit une pierre dans le désert, et les fit boire comme à un abîme abondant.

در بیابان صخره‌ها را شکافت و برای آنها آب فراهم آورد.

16 Car il fit sortir de l’eau de la pierre, et il en fit sortir des eaux comme des fleuves.

بله، از صخره چشمه‌های آب جاری ساخت!

17 Mais ils péchèrent encore de nouveau contre lui, ils excitèrent à la colère le Très-Haut dans un lieu sans eau.

ولی با وجود این، ایشان بار دیگر نسبت به خدای متعال گناه ورزیدند و در صحرا از فرمان او سر پیچیدند.

18 Et ils tentèrent Dieu dans leurs cœurs, au point qu’ils demandèrent une nourriture pour leurs âmes.

آنها خدا را امتحان کردند و از او خوراک خواستند.

19 Et ils parlèrent mal de Dieu, ils dirent: Est-ce que Dieu pourra préparer une table dans le désert?

حتی بر ضد خدا حرف زدند و گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیه کند؟

20 Parce qu’il a frappé une pierre, et que des eaux ont coulé; et que des torrents ont débordé. Est-ce qu’il pourra aussi donner du pain et préparer une table pour son peuple?

درست است که او از صخره آب بیرون آورد و بر زمین جاری ساخت، ولی آیا می‌تواند نان و گوشت را نیز برای قوم خود فراهم کند؟»

21 C’est pour cela que le Seigneur entendit et différa; mais un feu s’alluma contre Jacob, et sa colère monta contre Israël;

خداوند چون این را شنید غضبناک شد و آتش خشم او علیه اسرائیل شعله‌ور گردید،

22 Parce qu’ils ne crurent pas en Dieu, et qu’ils n’espérèrent pas en son salut;

زیرا آنها ایمان نداشتند که خدا قادر است احتیاج آنها را برآورد.

23 Et il commanda aux nuées d’en haut, et il ouvrit les portes du ciel.

با وجود این، خدا درهای آسمان را گشود

24 Et il leur fit pleuvoir de la manne pour manger, et il leur donna du pain du ciel.

و نان آسمانی را برای ایشان بارانید تا بخورند و سیر شوند.

25 L’homme mangea le pain des anges, Dieu leur envoya une nourriture en abondance.

بله، آنها خوراک فرشتگان را خوردند و تا آنجا که می‌توانستند بخورند خدا به ایشان عطا فرمود.

26 Il fit disparaître du ciel le vent du midi, et il amena par sa puissance le vent d’Afrique.

سپس با قدرت الهی خود، بادهای شرقی و جنوبی را فرستاد

27 Il fit pleuvoir sur eux des viandes comme la poussière, et des oiseaux comme le sable de la mer.

تا پرندگان بی‌شماری همچون شنهای ساحل دریا برای قوم او بیاورند.

28 Et ils tombèrent au milieu de leur camp, autour de leurs tabernacles.

پرندگان در اردوی اسرائیل، اطراف خیمه‌ها فرود آمدند.

29 Ils mangèrent et ils furent rassasiés à l’excès, et Dieu leur accorda selon leur désir;

پس خوردند و سیر شدند؛ آنچه را که خواستند خدا به ایشان داد.

30 Ils ne furent point frustrés dans leur désir. Leurs viandes étaient encore dans leur bouche,

اما پیش از آنکه هوس آنها ارضا شود، در حالی که هنوز غذا در دهانشان بود،

31 Quand la colère de Dieu tomba sur eux. Et il tua les gras d’entre eux, et rejeta l’élite d’Israël.

غضب خدا بر ایشان افروخته شد و شجاعان و جوانان اسرائیل را کشت.

32 Au milieu de tous ces prodiges ils péchèrent encore, et ne crurent pas à ses merveilles.

با وجود این همه معجزات، بنی‌اسرائیل باز نسبت به خدا گناه کردند و به کارهای شگفت‌انگیز او ایمان نیاوردند.

33 Et leurs jours se terminèrent vainement, et leurs années avec rapidité.

بنابراین خدا کاری کرد که آنها روزهایشان را در بیابان تلف کنند و عمرشان را با ترس و لرز بگذرانند.

34 Lorsqu’il les tuait, ils le cherchaient, et ils revenaient, et, dès le point du jour, ils venaient à lui.

هنگامی که خدا عده‌ای از آنان را کشت بقیه توبه کرده، به سوی او بازگشت نمودند

35 Et ils se souvinrent que Dieu était leur aide, et que le Dieu très haut était leur rédempteur.

و به یاد آوردند که خدای متعال پناهگاه و پشتیبان ایشان است.

36 Mais ils l’aimèrent de bouche seulement, et ils lui mentirent par leur langue;

اما توبهٔ آنها از صمیم قلب نبود؛ آنها به خدا دروغ گفتند.

37 Car leur cœur n’était pas droit avec lui, et ils ne furent pas trouvés fidèles à son alliance.

دل بنی‌اسرائیل از خدا دور بود و آنها نسبت به عهد او وفادار نماندند.

38 Mais lui est miséricordieux, il pardonnera leurs péchés, et ne les perdra pas entièrement. Et souvent il détourna sa colère, et il n’alluma pas toute sa colère.

اما خدا باز بر آنها ترحم فرموده، گناه ایشان را بخشید و آنها را از بین نبرد. بارها غضب خود را از بنی‌اسرائیل برگردانید،

39 Il se rappela qu’ils étaient chair, un souffle qui va et qui ne revient pas.

زیرا می‌دانست که ایشان بشر فانی هستند و عمرشان دمی بیش نیست.

40 Combien de fois l’ont-ils irrité dans le désert, et l’ont-ils excité à la colère dans un lieu sans eau?

بنی‌اسرائیل در بیابان چندین مرتبه سر از فرمان خداوند پیچیدند و او را رنجاندند.

41 Et de nouveau ils tentèrent Dieu, et ils ont aigri le saint d’Israël.

بارها و بارها خدای مقدّس اسرائیل را آزمایش کردند و به او بی‌حرمتی نمودند.

42 Ils ne se sont pas rappelé sa main, au jour où il les retira de la main d’un oppresseur,

قدرت عظیم او را فراموش کردند و روزی را که او ایشان را از دست دشمن رهانیده بود به یاد نیاوردند.

43 Comment il fit en Égypte ses miracles, et ses prodiges dans la plaine de Tanis.

بلاهایی را که او در منطقهٔ صوعن بر مصری‌ها نازل کرده بود، فراموش کردند.

44 Et il changea en sang leurs fleuves et leurs pluies, pour qu’ils ne bussent point.

در آن زمان خدا آبهای مصر را به خون تبدیل نمود تا مصری‌ها نتوانند از آن بنوشند.

45 Il envoya contre eux une multitude de mouches qui les dévorèrent, et la grenouille qui les ravagea.

انواع پشه‌ها را به میان مصری‌ها فرستاد تا آنها را بگزند. خانه‌های آنها را پر از قورباغه کرد.

46 Et il donna à la rouille leurs fruits, et leurs travaux à la sauterelle.

محصولات و مزارع ایشان را به‌وسیلۀ کرم و ملخ از بین برد.

47 Et il fit périr par la grêle leurs vignes, et leurs mûriers par la gelée.

تاکستانها و درختان انجیرشان را با تگرگ درشت خراب کرد.

48 Et il livra à la grêle leurs bêtes, et leurs possessions au feu.

رمه‌ها و گله‌هایشان را با رعد و برق و تگرگ تلف کرد.

49 Il envoya contre eux la colère de son indignation: l’indignation, et la colère, et la tribulation envoyées par des anges mauvais.

او آتش خشم خود را همچون فرشتگان مرگ به جان ایشان فرستاد.

50 Il fit une voie au sentier de sa colère, et il n’épargna pas la mort à leurs âmes; et leurs bêtes, il les renferma dans la mort.

او غضب خود را از ایشان باز نداشت بلکه بلایی فرستاد و جان آنها را گرفت.

51 Et il frappa tout premier-né d’Égypte, les prémices de tout travail dans les tabernacles de Cham.

همهٔ پسران نخست‌زادهٔ مصری را کشت.

52 Et il en retira, comme des brebis, son peuple; et il les conduisit comme un troupeau dans le désert.

آنگاه بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد و آنها را همچون گلهٔ گوسفند به بیابان هدایت کرد.

53 Et il les fit sortir pleins d’espérance, et ils ne craignirent point; quant à leurs ennemis, la mer les couvrit.

ایشان را به راههای امن و بی‌خطر راهنمایی کرد تا نترسند؛ اما دشمنان آنها در دریای سرخ غرق شدند.

54 Et il les amena sur la montagne de sa sanctification; montagne qu’a acquise sa droite. Et il chassa de leur face des nations; et il leur divisa au sort une terre avec un cordeau de partage.

سرانجام خدا اجداد ما را به این سرزمین مقدّس آورد، یعنی همین کوهستانی که با دست توانای خود آن را تسخیر نمود.

55 Et il fit habiter dans leurs tabernacles les tribus d’Israël.

ساکنان این سرزمین را از پیش روی ایشان بیرون راند؛ سرزمین موعود را بین قبایل اسرائیل تقسیم نمود و به آنها اجازه داد که در خانه‌های آنجا سکونت گزینند.

56 Mais ils tentèrent et aigrirent le Dieu très haut; et ne gardèrent pas ses témoignages.

اما با این همه، خدای متعال را امتحان کردند و از فرمان او سر پیچیدند و دستورهایش را اجرا نکردند.

57 Et ils se détournèrent de lui et n’observèrent pas l’alliance; de la même manière que leurs pères, ils devinrent comme un arc qui porte à faux.

مانند اجداد خود از خدا روی برتافتند و به او خیانت کردند و همچون کمانی کج، غیرقابل اعتماد شدند.

58 Ils l’ont excité à la colère sur leurs collines; et par leurs images taillées au ciseau, ils l’ont provoqué à la jalousie.

بتکده‌ها ساختند و به پرستش بتها پرداختند و به این وسیله خشم خداوند را برانگیختند.

59 Dieu entendit, et il méprisa, et il réduisit entièrement au néant Israël.

وقتی خدا چنین بی‌وفایی از اسرائیل دید، بسیار غضبناک گردید و آنها را به کلی طرد کرد.

60 Et il repoussa le tabernacle de Silo, son tabernacle où il avait habité parmi les hommes.

خیمهٔ عبادت را که در شیلوه بر پا ساخته بود ترک کرد

61 Il livra à la captivité l’arche, leur force; et leur beauté entre les mains de l’ennemi.

و صندوق مقدّس را که مظهر قدرت و حضورش در بین اسرائیل بود، به دست دشمن سپرد.

62 Il renferma son peuple entre les glaives; et son héritage, il le méprisa.

بر قوم برگزیدهٔ خویش غضبناک گردید و آنها را به دم شمشیر دشمنان سپرد.

63 Un feu dévora leurs jeunes hommes; et leurs vierges ne furent pas pleurées.

جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دخترانشان لباس عروسی بر تن نکردند.

64 Leurs prêtres tombèrent sous le glaive, et on ne pleurait pas leurs veuves.

کاهنانشان به دم شمشیر افتادند و زنهایشان نتوانستند برای آنها سوگواری کنند.

65 Mais le Seigneur se réveilla comme un homme endormi, comme un héros qui a été ivre de vin.

سرانجام خداوند همچون کسی که از خواب بیدار شود، و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردد، به یاری اسرائیل برخاست.

66 Il frappa ses ennemis par derrière; il leur infligea un opprobre éternel.

دشمنان قوم خود را شکست داده، آنها را برای همیشه رسوا ساخت.

67 Et il repoussa le tabernacle de Joseph, et ne choisit point la tribu d’Éphraïm;

او فرزندان یوسف و قبیلهٔ افرایم را طرد نمود

68 Mais il choisit la tribu de Juda, la montagne de Sion qu’il a aimée.

اما قبیلهٔ یهودا و کوه صهیون را که از قبل دوست داشت، برگزید.

69 Et il bâtit comme une corne de licornes son sanctuaire, dans la terre qu’il a fondée pour les siècles.

در آنجا خانهٔ مقدّس خود را مانند کوههای محکم و پابرجای دنیا، جاودانه بر پا نمود.

70 Il choisit David son serviteur, et il le tira du milieu des troupeaux de brebis: il le prit à la suite de celles qui étaient pleines,

سپس خدمتگزار خود داوود را که گوسفندان پدرش را می‌چرانید، برگزید.

71 Pour être le pasteur de Jacob son serviteur, et d’Israël son héritage.

او را از چوپانی گرفت و به پادشاهی اسرائیل نصب نمود.

72 Et David les fit paître dans l’innocence de son cœur, et avec ses mains habiles, il les conduisit.

داوود با صمیم قلب از اسرائیل مراقبت نمود و با مهارت کامل ایشان را رهبری کرد.