Psaumes 77
1 Pour la fin, pour Idithun, psaume d’Asaph. De ma voix j’ai crié au Seigneur; de ma voix j’ai crié à Dieu, et il m’a prêté attention.
Ég ákalla Drottin. Ég hrópa og kalla til hans. Ó, að hann vildi hlusta!
2 Au jour de ma tribulation j’ai recherché Dieu: mes mains durant la nuit, ont été étendues vers lui; et mon espérance n’a point été déçue.
Ég er í miklum vanda og þarfnast mjög hjálpar hans. Alla nóttina er ég á bæn, ég lyfti höndum til himins, – ég bið og bið. Ég mun ekki eiga glaðan dag fyrr en Drottinn hefur hjálpað mér.
3 Je me suis souvenu de Dieu, et j’ai été ravi de joie; je me suis exercé à méditer, et mon esprit a défailli.
Ég hugsa um Guð, mikið þrái ég hjálp hans!
4 Mes yeux ont anticipé les veilles de la nuit; j’ai été troublé, et je n’ai point parlé.
Drottinn, mér mun ekki koma dúr á auga fyrr en þú hefur hjálpað mér. Ég er við það að gefast upp, jafnvel bænin er mér erfið.
5 J’ai pensé aux jours anciens; et j’ai eu les années éternelles dans l’esprit.
Góðar minningar liðinna ára leita sífellt á huga minn.
6 Et j’ai médité la nuit avec mon cœur, je m’exerçais à prier et je sondais mon esprit.
Þá sungum við gleðiljóð langt fram á kvöld! Ég velti þessu fyrir mér, íhuga hve allt hefur breyst.
7 Est-ce que Dieu nous rejettera éternellement? ou ne sera-t-il pas de nouveau plus favorable encore?
Hefur Drottinn hafnað mér fyrir fullt og allt? Mun hann ekki miskunna mér framar?
8 Ou retranchera-t-il sans fin sa miséricorde, de génération en génération?
Elskar hann mig ekki lengur og er umhyggja hans búin fyrir fullt og allt? Gekk hann á bak orða sinna?
9 Ou Dieu oubliera-t-il d’avoir pitié? ou contiendra-t-il, dans sa colère, ses miséricordes?
Gleymdi hann miskunn sinni við mig, vesalinginn? Hefur hann í reiðikasti lokað dyrum kærleika síns?
10 Et j’ai dit: C’est maintenant que je commence; ce changement est l’ œuvre de la droite du Très-Haut.
„Þetta eru örlög mín, “sagði ég, „blessun Guðs hefur snúist í bölvun.“
11 Je me suis souvenu des œuvres du Seigneur, je me souviendrai aussi de vos merveilles depuis le commencement.
Ég renni huganum yfir alla þá blessun sem ég hef notið frá Guði.
12 Je méditerai sur toutes vos œuvres, et je m’exercerai dans vos desseins.
Sú gæfa gleymist seint! – Já, hún líður mér aldrei úr minni!
13 Ô Dieu, votre voie est sainte: quel Dieu est grand comme notre Dieu?
Guð minn, þínir vegir eru heilagir. Hvar skyldi aðra eins að finna?
14 Vous êtes le Dieu qui faites des merveilles. Vous avez fait connaître parmi les peuples votre puissance;
Þú ert Guð undra og tákna. Stórvirki þín blasa við augum.
15 Vous avez racheté par votre bras votre peuple, les fils de Jacob et de Joseph.
Með þinni voldugu hendi bjargaðir þú sonum Jakobs og Jósefs.
16 Les eaux vous ont vu, ô Dieu, les eaux vous ont vu; et elles ont craint, et les abîmes ont été troublés.
Þegar Rauðahafið sá þig, ókyrrðist það! Jafnvel djúpið skalf af ótta!
17 Il y a eu un grand bruit des eaux: les nuées ont fait entendre leur voix.
Það varð skýfall og þrumur bergmáluðu um himininn. Elding leiftraði.
18 La voix de votre tonnerre a éclaté sur la roue.
Þrumurnar tjáðu reiði þína og eldingarnar lýstu upp jörðina!
19 Dans la mer a été votre route, et vos sentiers ont été de grandes eaux: et vos traces ne seront pas connues.
Þú lagðir veg gegnum hafið – veg sem enginn þekkti áður!
20 Vous avez conduit, comme des brebis, votre peuple par les mains de Moïse et d’Aaron.
Þú leiddir fólk þitt þessa leið eins og fjárhóp, undir leiðsögn Móse og Arons.
