< Psaumes 69 >

1 Pour la fin, pour ceux qui seront changés, par David. Sauvez-moi, ô Dieu, parce que des eaux sont entrées dans mon âme.
Frelsaðu mig, ó Guð, því að vatnið hækkar sífellt
2 Je suis enfoncé dans une boue profonde et sans consistance. Je suis venu dans la profondeur de la mer, et une tempête m’a submergé.
og ég sekk æ dýpra í þessa botnlausu leðju.
3 Je me suis fatigué en criant, ma gorge est devenue enrouée: mes yeux défaillent, pendant que j’espère en mon Dieu.
Ég er útgrátinn og örmagna, hálsinn þurr og sár og augun þrútin. Góði Guð, bjargaðu mér!
4 Ils se sont multipliés plus que les cheveux de ma tête, ceux qui me haïssent sans sujet. Ils se sont fortifiés, ceux qui me persécutent injustement; ce que je n’avais pas pris, je l’ai pourtant payé.
Þeir eru margir sem hata mig að ástæðulausu, fjöldi manna sem brugga mér banaráð. Þó er ég saklaus. Þeir heimta að ég bæti það sem ég hef ekki brotið!
5 Ô Dieu, c’est vous qui savez ma folie; et mes péchés ne vous sont point cachés.
Ó, Guð, þú þekkir heimsku mína og syndir.
6 Qu’ils ne rougissent pas à cause de moi, ceux qui vous attendent, Seigneur, Seigneur des armées. Qu’ils ne soient pas confondus à mon sujet, ceux qui vous cherchent, ô Dieu d’Israël.
Drottinn Guð, þú sem ræður hersveitum himnanna, láttu mig ekki verða til hneykslunar þeim sem treysta þér. Þú Guð Ísraels, forðaðu mér frá því að valda þeim vonbrigðum,
7 Puisque c’est à cause de vous que j’ai souffert l’opprobre, et que la confusion a couvert ma face.
þó svo að þín vegna sé ég hæddur og smáður.
8 Je suis devenu étranger à mes frères, un inconnu aux fils de ma mère.
Jafnvel bræður mínir sniðganga mig!
9 Parce que le zèle de votre maison m’a dévoré, et que les outrages de ceux qui vous insultaient sont tombés sur moi.
Guð, þú ert í huga mér öllum stundum og um musteri þitt hugsa ég. Og vegna þess að ég held uppi málstað þínum, hata þeir mig, rétt eins og þig.
10 J’ai couvert mon âme dans le jeûne, et on m’en a fait un sujet d’opprobre.
Ég hef fastað og iðrast frammi fyrir þér, en þeir hæddu mig engu að síður.
11 Et j’ai pris pour mon vêtement un cilice, et je suis devenu pour eux un proverbe.
Ég klæddist hærusekk – tákni auðmýktar og iðrunar – og þá ortu þeir um mig níðvísu!
12 Ceux qui étaient assis à la porte de la ville parlaient contre moi, et ceux qui buvaient du vin me chantaient en dérision.
Ég er nýjasta fréttin í bænum og jafnvel rónarnir spotta mig!
13 Pour moi, je vous adresse ma prière, Seigneur; c’est le temps de votre bienveillance, ô Dieu.
En ég held áfram að biðja til þín, Drottinn, og gefst ekki upp, því að þú hlustar! Svaraðu mér með blessun þinni og miskunnaðu mér.
14 Retirez-moi de la fange, afin que je n’y demeure pas enfoncé; délivrez-moi de ceux qui me haïssent, et du fond des eaux.
Dragðu mig upp úr leðjunni, Drottinn, ég finn að ég er að sökkva! Forðaðu mér frá óvinum mínum, úr þessum hræðilega pytti!
15 Qu’une tempête d’eau ne me submerge pas, qu’un abîme ne m’engloutisse pas; qu’un puits ne referme pas sa bouche sur moi.
Láttu ekki flóðið taka mig, hringiðuna svelgja mig!
16 Exaucez-moi, Seigneur, parce que votre miséricorde est bienfaisante; selon la multitude de vos bontés, jetez un regard sur moi.
Ó, Drottinn, svaraðu bænum mínum, vegna gæsku þinnar og náðar við mig.
17 Et ne détournez pas votre face de votre serviteur; parce que je suis tourmenté, exaucez-moi promptement,
Snúðu ekki við mér bakinu, því að ég er í nauðum staddur! Flýttu þér! Komdu og frelsaðu mig!
18 Soyez attentif à mon âme et délivrez-la à cause de mes ennemis: sauvez-moi.
Drottinn, komdu og bjargaðu mér! Leystu mig undan ofríki óvina minna.
19 C’est vous qui connaissez mon opprobre, ma confusion et ma retenue.
Þú sérð þá og þekkir háðsglósur þeirra, hvernig þeir níða mig niður.
20 Ils sont en votre présence, tous ceux qui me tourmentent: mon cœur a attendu l’opprobre et la misère.
Háðsyrði þeirra hafa sært mig djúpu sári og andi minn örmagnast. Ó, ef einhver hefði sýnt mér samúð og einhver viljað hugga mig!
21 Ils m’ont donné pour nourriture du fiel, et dans ma soif ils m’ont abreuvé de vinaigre.
Þeir færðu mér eitraðan mat – malurt – og edik við þorstanum.
22 Que leur table devienne devant eux un filet, et la punition qu’ils méritent, une pierre d’achoppement.
Verði gleði þeirra að sorg og friður þeirra að skelfingu.
23 Que leur yeux s’obscurcissent, afin qu’ils ne voient point: et tenez leur dos toujours courbé.
Myrkur komi yfir þá, blinda og ringulreið.
24 Répandez sur eux votre colère, et que la fureur de votre colère les saisisse.
Reiði þín upptendrist gegn þeim og eldur þinn tortími þeim.
25 Que leur habitation devienne déserte, et que dans leurs tabernacles il n’y ait personne qui habite.
Leggðu hús þeirra í rúst svo að þar búi enginn framar.
26 Parce qu’ils ont persécuté celui que vous-même vous avez frappé, et qu’ils ont ajouté à la douleur de mes plaies.
Því að þeir ofsækja þann sem þú hefur slegið og hlæja að kvöl þess sem þú hefur gegnumstungið.
27 Mettez iniquité sur leur iniquité, et qu’ils n’entrent point dans votre justice.
Skráðu hjá þér allar syndir þeirra, já láttu enga gleymast.
28 Qu’ils soient effacés du livre des vivants, et qu’avec les justes ils ne soient point écrits.
Strikaðu þá út af listanum yfir þá sem fá að lifa, leyfðu þeim ekki að njóta lífsins með réttlátum.
29 Pour moi, je suis pauvre et souffrant; votre secours, ô mon Dieu, m’a soutenu.
Ó, Guð, frelsaðu mig úr þessari neyð! Ég veit að þú munt bjarga mér!
30 Je louerai le nom du Seigneur par un cantique, je le glorifierai par ma louange.
Ég lofa Guð í ljóði, mikla hann með lofsöng.
31 Et cela sera plus agréable à Dieu qu’un jeune veau qui pousse ses cornes et ses ongles.
Það mun gleðja hann meira en margs konar fórnir.
32 Que les pauvres voient et se réjouissent: cherchez Dieu et votre âme vivra;
Hinir auðmjúku munu sjá að Drottinn hjálpar mér og þeir munu gleðjast. Já, gleðjist, þið sem leitið Guðs!
33 Parce que le Seigneur a exaucé les pauvres, il n’a pas méprisé ceux qui sont dans les liens.
Því að Drottinn heyrir hróp hinna snauðu, og snýr ekki við þeim bakinu.
34 Que les cieux le louent, ainsi que la terre, la mer et tous les reptiles qu’ils contiennent.
Himinn og jörð, lofið Drottin, og hafið og allt sem í því er!
35 Parce que Dieu sauvera Sion, et que les cités de Juda seront rebâties.
Því að Guð mun frelsa Jerúsalem og endurreisa borgirnar í Júda og þjóð hans mun búa við öryggi.
36 Et la race des serviteurs de Dieu la possédera; et ceux qui aiment son nom y habiteront.
Börnin munu erfa landið og þeir sem elska Drottin njóta þar friðar og velgengni.

< Psaumes 69 >