Psaumes 56

1 Pour le peuple qui a été éloigné des saints (ou des choses saintes); par David, pour une inscription de titre, lorsque les Allophylles (étrangers) le retinrent dans Geth. Ayez pitié de moi, ô Dieu, parce qu’un homme m’a foulé aux pieds: tout le jour m’attaquant, il m’a tourmenté.

Al la ĥorestro. Por Jonatelem-reĥokim. Verko de David, kiam kaptis lin la Filiŝtoj en Gat. Korfavoru min, ho Dio, ĉar homo volas min engluti, Dum la tuta tago malamiko min premas.

2 Mes ennemis m’ont foulé aux pieds tout le jour; parce qu’ils sont nombreux, ceux qui combattent contre moi.

Miaj malamikoj volas min engluti ĉiutage, Ĉar multaj militas kontraŭ mi fiere.

3 Dès la hauteur du jour, je viendrai; mais j’espérerai en vous.

En la tago, kiam mi timas, Mi fidas Vin.

4 En Dieu je louerai mes discours, en Dieu j’ai espéré; je ne craindrai pas ce que pourra me faire la chair.

Dion, kies vorton mi gloras, Tiun Dion mi fidas; mi ne timas: Kion karno faros al mi?

5 Tout le jour ils exécraient mes paroles: c’est contre moi que toutes leurs pensées s’exerçaient au mal.

Dum la tuta tago ili atakas miajn vortojn; Ĉiuj iliaj pensoj pri mi estas por malbono.

6 Ils habiteront près de moi et ils se cacheront; en même temps, ils observeront mes pas. Comme ils ont attendu avec constance mon âme pour la perdre,

Ili kolektiĝas, embuskas, observas miajn paŝojn, Penante kapti mian animon.

7 Vous ne les sauverez à aucun prix: dans votre colère, vous briserez des peuples. Ô Dieu!

Por ilia malbonago repagu al ili, En kolero faligu la popolojn, ho Dio!

8 Je vous ai exposé ma vie; vous avez mis mes larmes en votre présence, Comme aussi dans votre promesse.

Mian vagadon Vi kalkulis; Metu miajn larmojn en Vian felsakon, Ili estas ja en Via libro.

9 Alors mes ennemis seront rejetés en arrière. En quelque jour que je vous aie invoqué, j’ai connu que vous êtes mon Dieu.

Tiam miaj malamikoj returniĝos malantaŭen en la tago, kiam mi vokos; Tion mi scias, ke Dio estas kun mi.

10 En Dieu, je louerai une parole; dans le Seigneur, je louerai un discours:

Mi gloros vorton de Dio; Mi gloros vorton de la Eternulo.

11 en Dieu j’ai espéré, je ne craindrai pas ce que pourra me faire un homme.

Dion mi fidas, mi ne timas: Kion faros al mi homo?

12 Je vous dois, ô Dieu, des vœux que j’acquitterai, et des louanges en votre honneur.

Mi faris al Vi, ho Dio, promesojn, Mi plenumos al Vi dankoferojn.

13 Parce que vous avez arraché mon âme à la mort, et mes pieds à la chute, afin que je me rende agréable devant Dieu, dans la lumière des vivants.

Ĉar Vi savis mian animon de la morto, Kaj miajn piedojn de falpuŝiĝo, Por ke mi iradu antaŭ Dio En la lumo de la vivo.