Psaumes 50

1 Psaume d’Asaph.

مزمور آساف. یهوه، خدای خدایان، سخن می‌گوید؛ او همهٔ مردم را از مشرق تا مغرب نزد خود فرا می‌خواند.

2 C’est de Sion que vient l’éclat de sa splendeur.

نور جلال خدا از کوه صهیون، که مظهر زیبایی و بزرگی اوست، می‌تابد.

3 Dieu viendra manifestement: notre Dieu viendra, et il ne gardera pas le silence.

خدای ما خواهد آمد و سکوت نخواهد کرد. شعله‌های آتش در پیشاپیش او و گردباد در اطراف اوست.

4 D’en haut il appellera le ciel et la terre pour juger son peuple.

او آسمان و زمین را به گواهی می‌طلبد تا بر قوم خود داوری کند.

5 Rassemblez-lui ses saints, qui exécutent son alliance sur les sacrifices.

خداوند می‌فرماید: «قوم خاص مرا که با قربانیهای خود با من عهد بسته‌اند که نسبت به من وفادار بمانند، نزد من جمع کنید.»

6 Et les cieux annonceront sa justice, parce que c’est Dieu lui-même qui est juge.

آسمانها گواهند که خدا، خود داور است و با عدالت داوری می‌کند.

7 Écoute, mon peuple, et je parlerai; Israël, écoute; car je te prendrai à témoin: Dieu, ton Dieu, c’est moi qui le suis.

«ای قوم من، ای اسرائیل، به سخنان من گوش دهید، زیرا من خدای شما هستم! من خود بر ضد شما شهادت می‌دهم.

8 Je ne te reprendrai pas pour tes sacrifices; car tes holocaustes sont toujours en ma présence.

دربارهٔ قربانی‌هایتان شما را سرزنش نمی‌کنم، زیرا قربانی‌های سوختنی خود را پیوسته به من تقدیم می‌کنید.

9 Je ne prendrai pas des veaux de ta maison, ni des boucs de tes troupeaux.

من محتاج گوساله‌ای از طویلۀ تو نیستم و نه بزی از آغُلت،

10 Parce qu’à moi sont toutes les bêtes des forêts, les animaux qui paissent sur les montagnes et les bœufs.

زیرا همهٔ حیواناتی که در جنگل و کوه هستند از آن منند.

11 Je connais tous les volatiles du ciel, et la beauté des champs est en mon pouvoir.

همهٔ پرندگانی که بر کوهها پرواز می‌کنند و تمام حیواناتی که در صحراها می‌چرند، به من تعلق دارند.

12 Si j’ai faim, je ne te le dirai pas: car à moi est le globe de la terre, et sa plénitude.

اگر گرسنه هم می‌بودم از تو خوراک نمی‌خواستم، زیرا که جهان و هر چه که در آن است از آن من است.

13 Est-ce que je mangerai des chairs de taureaux? ou boirai-je du sang des boucs?

مگر من گوشت گاوها را می‌خورم و یا خون بزها را می‌نوشم؟

14 Immole à Dieu un sacrifice de louange, et rends au Très-Haut tes vœux.

«قربانی واقعی که باید تقدیم کنید این است که خدای متعال را شکر نمایید و نذرهایی را که کرده‌اید ادا کنید.

15 Et invoque-moi, au jour de la tribulation: je te délivrerai, et tu m’honoreras.

هنگامی که در مشکلات هستید مرا بخوانید؛ من شما را نجات خواهم داد و شما مرا ستایش خواهید کرد.»

16 Mais au pécheur Dieu a dit: Pourquoi racontes-tu mes justices, et pourquoi ta bouche annonce-t-elle mon alliance?

اما خدا به شریران چنین می‌گوید: «شما چه حق دارید که فرایض مرا بر زبان بیاورید و دربارهٔ عهد من سخن بگویید؟

17 Pour toi, tu hais la discipline, et tu as rejeté ma parole derrière toi.

زیرا شما از اصلاح شدن نفرت دارید و کلام مرا پشت گوش می‌اندازید.

18 Si tu voyais un voleur, tu courais avec lui, et c’est avec les adultères que tu mettais ta part.

وقتی دزد را می‌بینید که دزدی می‌کند با وی همدست می‌شوید و با زناکاران معاشرت می‌کنید.

19 Ta bouche a abondé en malice, et ta langue ajustait des fourberies.

سخنان شما با خباثت و نیرنگ آمیخته است.

20 Assis, tu parlais contre ton frère et contre le fils de ta mère, tu posais une pierre d’achoppement.

هر جا می‌نشینید از برادرتان بد می‌گویید و غیبت می‌کنید.

21 Tu as fait ces choses, et je me suis tu.

این کارها را کردید و من چیزی نگفتم. فکر کردید من هم مانند شما هستم! اما اینک من شما را برای تمام این کارها تنبیه می‌کنم.

22 Comprenez ces choses, vous qui oubliez Dieu; de peur qu’un jour il ne vous enlève, et qu’il n’y ait personne qui vous délivre.

«ای کسانی که مرا فراموش کرده‌اید، به من گوش دهید و گرنه شما را هلاک خواهم کرد و فریادرسی نخواهید داشت.

23 C’est un sacrifice de louange qui m’honorera; et c’est là le chemin par lequel je lui montrerai le salut de Dieu.

قربانی شایستهٔ من آنست که از من سپاسگزار باشید و مرا ستایش کنید. هر که چنین کند راه نجات را به او نشان خواهم داد.»