Psaumes 50
1 Psaume d’Asaph.
Drottinn er alvaldur Guð. Hann kallar þjóð sína saman úr austri og vestri.
2 C’est de Sion que vient l’éclat de sa splendeur.
Dýrð Guðs ljómar frá musteri hans á Síonfjalli.
3 Dieu viendra manifestement: notre Dieu viendra, et il ne gardera pas le silence.
Hann birtist í þrumugný, umlukinn eyðandi eldi og stormviðri.
4 D’en haut il appellera le ciel et la terre pour juger son peuple.
Hann er kominn til að dæma lýð sinn. Hróp hans heyrist á himni og jörðu:
5 Rassemblez-lui ses saints, qui exécutent son alliance sur les sacrifices.
„Safnið saman þjóð minni sem með fórnunum á altari mínu hefur gert sáttmála við mig.“
6 Et les cieux annonceront sa justice, parce que c’est Dieu lui-même qui est juge.
Guð mun dæma réttláta dóma. Himinninn vitnar um réttlæti hans.
7 Écoute, mon peuple, et je parlerai; Israël, écoute; car je te prendrai à témoin: Dieu, ton Dieu, c’est moi qui le suis.
Hlusta þú, þjóð mín! Ég er þinn Guð! Taktu eftir úrskurði mínum:
8 Je ne te reprendrai pas pour tes sacrifices; car tes holocaustes sont toujours en ma présence.
Fórnir þínar tek ég gildar. Þar hefur þú sýnt trúfesti.
9 Je ne prendrai pas des veaux de ta maison, ni des boucs de tes troupeaux.
En ég girnist þó ekki uxa þína og geitur,
10 Parce qu’à moi sont toutes les bêtes des forêts, les animaux qui paissent sur les montagnes et les bœufs.
því að öll dýr jarðarinnar tilheyra mér!
11 Je connais tous les volatiles du ciel, et la beauté des champs est en mon pouvoir.
Hjarðirnar á fjöllunum og fuglar loftsins – allt er það mitt.
12 Si j’ai faim, je ne te le dirai pas: car à moi est le globe de la terre, et sa plénitude.
Væri ég hungraður, segði ég þér ekki frá því – allt á jörðu er mitt, ekkert er undan skilið.
13 Est-ce que je mangerai des chairs de taureaux? ou boirai-je du sang des boucs?
Nei, ég þrái ekki kjötfórnir þínar og blóðfórnir,
14 Immole à Dieu un sacrifice de louange, et rends au Très-Haut tes vœux.
heldur þakklæti og orðheldni.
15 Et invoque-moi, au jour de la tribulation: je te délivrerai, et tu m’honoreras.
Ákallaðu mig á degi neyðarinnar og þá mun ég frelsa þig. Og þú skalt vegsama mig. Já, þetta skaltu gera.
16 Mais au pécheur Dieu a dit: Pourquoi racontes-tu mes justices, et pourquoi ta bouche annonce-t-elle mon alliance?
En við hina óguðlegu segir Drottinn: „Hættið að þylja upp lögmál mitt og heimta af mér,
17 Pour toi, tu hais la discipline, et tu as rejeté ma parole derrière toi.
þið sem hafnið aga og lítilsvirðið boðorð mín.
18 Si tu voyais un voleur, tu courais avec lui, et c’est avec les adultères que tu mettais ta part.
Þið aðstoðið þjófinn og samneytið hórkörlum.
19 Ta bouche a abondé en malice, et ta langue ajustait des fourberies.
Þið bölvið og ljúgið
20 Assis, tu parlais contre ton frère et contre le fils de ta mère, tu posais une pierre d’achoppement.
og baktalið bróður ykkar.
21 Tu as fait ces choses, et je me suis tu.
Þannig ferst ykkur og svo á ég að þegja?! Er ég þá eins og þið? Nei, ég mun hegna ykkur svo ekki verður um villst.
22 Comprenez ces choses, vous qui oubliez Dieu; de peur qu’un jour il ne vous enlève, et qu’il n’y ait personne qui vous délivre.
En þið sem gleymduð Guði, fáið eitt tækifæri enn, síðan læt ég eyðinguna koma og þá er allt um seinan.
23 C’est un sacrifice de louange qui m’honorera; et c’est là le chemin par lequel je lui montrerai le salut de Dieu.
Sá sem færir þakkargjörð að fórn, heiðrar mig. Og þeir sem breyta eftir orðum mínum fá að sjá hjálpræði mitt.“
