Psaumes 49
1 Pour la fin, aux fils de Coré, psaume. Écoutez ces choses, vous toutes, nations: prêtez l’oreille, vous qui habitez l’univers;
Al la ĥorestro. De la Koraĥidoj. Psalmo. Aŭskultu ĉi tion, ĉiuj popoloj; Atentu, ĉiuj loĝantoj de la mondo,
2 Vous tous, fils de la terre, et fils des hommes, ensemble et de concert, riche et pauvre.
Kaj altrangulo kaj malaltrangulo, Riĉulo kaj malriĉulo kune.
3 Ma bouche parlera sagesse, et la méditation de mon cœur, prudence.
Mia buŝo diros saĝaĵon, Kaj la penso de mia koro prudentaĵon.
4 J’inclinerai mon oreille à une parabole, et je révélerai sur le psaltérion mon sujet.
Mi klinos mian orelon al sentenco; Sur harpo mi esprimos mian enigmon.
5 Pourquoi craindrai-je au jour mauvais? Je craindrai si l’iniquité de ma voie m’environne.
Kial mi devus timi en tagoj de malbono, Kiam min ĉirkaŭas la malboneco de miaj persekutantoj,
6 Qu’ils craignent ceux qui se confient dans leur puissance, et se glorifient dans l’abondance de leurs richesses.
Kiuj fidas sian potencon Kaj fanfaronas per sia granda riĉeco?
7 Un frère ne rachète pas son frère: un homme étranger le rachètera-t-il? il ne donnera pas à Dieu de quoi l’apaiser pour lui-même,
Fraton tute ne liberigos homo, Nek donos al Dio elaĉeton por li
8 Ni le prix du rachat de son âme: et il travaillera éternellement.
(Multekosta estus la elaĉeto de ilia animo, Kaj neniam tio estos),
9 Et il vivra encore jusqu’à la fin.
Ke li restu viva eterne, Ke li ne vidu la tombon.
10 Il ne verra pas la mort, lorsqu’il aura vu les sages mourir: l’insensé et le fou périront également. Et ils laisseront à des étrangers leurs richesses.
Oni ja vidas, ke saĝuloj mortas, Kaj ankaŭ malsaĝulo kaj sensciulo pereas Kaj lasas al aliaj sian havon.
11 Et leurs sépulcres seront leurs maisons pour toujours. Et leurs tabernacles dans chaque génération; quoiqu’ils aient donné leurs noms à leurs terres.
Ilia deziro estas, ke iliaj domoj ekzistu por ĉiam, Kaj iliaj loĝejoj de generacio al generacio; Ili nomas siajn bienojn laŭ siaj nomoj.
12 Et l’homme, lorsqu’il était en honneur, ne l’a pas compris: il a été comparé aux animaux sans raison, et il est devenu semblable à eux.
Sed homo ne restas longe en honoro; Li egaliĝas al bruto buĉota.
13 Cette voie qu’ils suivent est une pierre d’achoppement pour eux-mêmes, et néanmoins dans la suite ils se complairont dans leurs discours.
Tia estas ilia vojo, ilia espero, Kaj iliaj posteuloj aprobas ilian opinion. (Sela)
Kiel ŝafoj ili estos metataj en Ŝeolon; La morto ilin paŝtos; Kaj matene virtuloj ilin ekposedos, Kaj ilia bildo pereos en Ŝeol, perdinte loĝejon. (Sheol h7585)
15 Mais cependant Dieu rachètera mon âme de la main de l’enfer, quand il m’aura pris sous sa protection. (Sheol h7585)
Sed Dio liberigos mian animon el la mano de Ŝeol, Ĉar Li prenos min. (Sela) (Sheol h7585)
16 Ne craignez pas lorsqu’un homme sera devenu riche, et que la gloire de sa maison se sera accrue.
Ne timu, kiam homo riĉiĝas, Kiam grandiĝas la gloro de lia domo.
17 Parce que, lorsqu’il sera mort, il n’emportera pas tous ses biens; et que sa gloire ne descendra pas avec lui.
Ĉar mortante li nenion prenos; Ne iros post li malsupren lia honoro.
18 Car son âme, pendant sa vie, sera bénie: il vous louera, lorsque vous lui aurez fait du bien.
Ĉar kvankam li ĝuigas sian animon dum sia vivado, Kaj oni vin laŭdas por tio, ke vi faras al vi bone,
19 Il ira rejoindre les générations de ses pères, et durant l’éternité, il ne verra pas la lumière.
Tamen li iros al la generacio de siaj patroj, Kiuj neniam vidos lumon.
20 L’homme, lorsqu’il était en honneur, ne l’a pas compris: il a été comparé aux animaux sans raison, et il est devenu semblable à eux.
Homo, kiu estas en honoro, sed ne havas prudenton, Estas egala al bruto buĉota.
