Psaumes 41

1 Pour la fin, psaume de David. Bienheureux celui qui porte ses soins sur l’indigent et le pauvre; au jour mauvais, le Seigneur le délivrera.

Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawidowa. Błogosławiony, który ma baczenie na potrzebnego; w dzień zły wybawi go Pan.

2 Que le Seigneur le conserve; qu’il lui donne vie et le fasse heureux sur la terre; et qu’il ne le livre point à l’âme de ses ennemis.

Pan go będzie strzegł, i żywić go będzie; błogosławony będzie na ziemi, ani go poda na wolę nieprzyjaciół jego.

3 Que le Seigneur lui porte secours sur le lit de sa douleur; vous avez retourné toute sa couche dans son infirmité.

Pan go posili na łożu niemocy jego; wszystko leżenie jego odmieni w chorobie jego.

4 Moi j’ai dit: Seigneur, ayez pitié de moi, guérissez mon âme, parce que j’ai péché contre vous.

Jam rzekł: Panie! zmiłuj się nademną, uzdrów duszę moję, bom tobie zgrzeszył.

5 Mes ennemis m’ont dit de mauvaises choses: Quand mourra-t-il, et quand périra son nom?

Nieprzyjaciele moi mówili źle o mnie: Kiedyż wżdy umrze, a zginie imię jego?

6 Et si quelqu’un d’eux entrait pour me voir, il tenait de vains discours: son cœur s’est amassé de l’iniquité. Il sortait dehors, et il parlait

Jeźli też który z nich przychodzi, aby mię nawiedził, tedy na zdradzie mówi; serce jego zgromadza sobie nieprawość, a precz odszedłszy roznosi.

7 De même. Contre moi murmuraient tous mes ennemis: contre moi ils formaient de mauvais desseins.

Społem przeciwko mnie szepczą wszyscy, którzy mię mają w nienawiści, a myślą złe o mnie,

8 Ils ont élevé une parole inique contre moi: N’est-ce pas que celui qui dort ne se relèvera jamais?

Mówiąc: Pomsta się nań za niezbożność wylała, a iż się położył, więcej nie wstanie.

9 Car l’homme de ma paix, en qui j’ai espéré, qui mangeait mes pains, a fait éclater sur moi sa trahison.

Także i ten, z którymem żył w pokoju, któremum ufał, który chleb mój jadał, podniósł piętę przeciwko mnie.

10 Mais vous, Seigneur, ayez pitié de moi et ressuscitez-moi, je leur rendrai ce qu’ils méritent.

Ale ty, Panie! zmiłuj się nademną, a podnieś mię, i oddam im.

11 J’ai connu que vous m’avez aimé, en ce que mon ennemi ne se réjouira pas à mon sujet.

A przez to poznam, że się kochasz we mnie, gdy się nie będzie weselił nieprzyjaciel mój ze mnie.

12 Pour moi, à cause de mon innocence, vous m’avez pris sous votre protection, et vous m’avez affermi en votre présence pour toujours.

Ale ty w niewinności mojej wesprzesz mię i postawisz mię przed obliczem twojem na wieki.

13 Béni le Seigneur Dieu d’Israël, d’un siècle jusqu’à un autre siècle! Ainsi soit-il, ainsi soit-il.

Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieku aż na wieki. Amen, Amen.