Psaumes 38
1 Psaume de David, en souvenir touchant le sabbat. Seigneur, ne me reprenez pas dans votre fureur, et dans votre colère ne me châtiez pas.
Psalm Dawidowy ku przypominaniu. Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.
2 Parce que j’ai été percé de vos flèches; et que vous avez appesanti sur moi votre main.
Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.
3 Il n’y a rien de sain dans ma chair en présence de votre fureur: il n’y a pas de paix dans mes os en présence de mes péchés.
Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.
4 Parce que mes iniquités se sont élevées au-dessus de ma tête; et comme un fardeau pesant, elles se sont appesanties sur moi.
Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.
5 Mes plaies se sont putréfiées et corrompues en présence de ma folie.
Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.
6 Je suis devenu malheureux, et je suis entièrement courbé: et tout le jour je marchais contristé.
Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.
7 Parce que mes reins ont été remplis d’illusions, et qu’il n’y a rien de sain dans ma chair.
Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.
8 J’ai été affligé et j’ai été humilié à l’excès; je rugissais dans le frémissement de mon cœur.
Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.
9 Seigneur, devant vous est tout mon désir, mon gémissement ne vous est pas caché.
Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.
10 Mon cœur a été troublé, ma force m’a abandonné, et la lumière de mes yeux, elle-même n’est plus avec moi.
Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.
11 Mes amis et mes proches se sont approchés vis-à-vis de moi, et ils se sont arrêtés. Et ceux qui étaient près de moi s’en sont tenus éloignés:
Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.
12 Et ceux qui cherchaient mon âme usaient de violence envers moi.
I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.
13 Mais moi, comme un sourd, je n’entendais pas; et j’étais comme un muet qui n’ouvre pas la bouche.
Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.
14 Je suis donc devenu comme un homme qui n’entend point, et qui n’a pas dans sa bouche de répliques.
I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.
15 Parce que c’est vous. Seigneur, en qui j’ai espéré: c’est vous qui m’exaucerez. Seigneur mon Dieu.
Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!
16 Parce que j’ai dit: Que mes ennemis ne se réjouissent jamais à mon sujet: et tandis que mes pieds étaient chancelants, ils ont parlé à mon sujet avec orgueil.
Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.
17 Parce que moi je suis prêt à des châtiments, et que ma douleur est toujours en ma présence.
Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.
18 Parce que je publierai mon iniquité; et que je penserai à mon péché.
Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.
19 Mais mes ennemis vivent et se sont fortifiés contre moi; et ils se sont multipliés ceux qui me haïssent injustement.
Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:
20 Ceux qui me rendent des maux pour des biens me déchiraient, parce que je m’attachais au bien.
A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.
21 Ne m’abandonnez pas, Seigneur mon Dieu; ne vous éloignez pas de moi.
Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.
22 Songez à me secourir, Seigneur, Dieu de mon salut.
Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!
