Psaumes 38

1 Psaume de David, en souvenir touchant le sabbat. Seigneur, ne me reprenez pas dans votre fureur, et dans votre colère ne me châtiez pas.

۱ مزمور داود برای تذکر ای خداوند مرا در غضب خود توبیخ منما و در خشم خویش تادیبم مفرما.

2 Parce que j’ai été percé de vos flèches; et que vous avez appesanti sur moi votre main.

۲ زیرا که تیرهای تو در من فرو رفته و دست تو برمن فرود آمده است.

3 Il n’y a rien de sain dans ma chair en présence de votre fureur: il n’y a pas de paix dans mes os en présence de mes péchés.

۳ در جسد من به‌سبب غضب تو صحتی نیست و در استخوانهایم به‌سبب خطای خودم سلامتی نی.

4 Parce que mes iniquités se sont élevées au-dessus de ma tête; et comme un fardeau pesant, elles se sont appesanties sur moi.

۴ زیرا گناهانم از سرم گذشته است. مثل بارگران از طاقتم سنگین ترشده.

5 Mes plaies se sont putréfiées et corrompues en présence de ma folie.

۵ جراحات من متعفن و مقروح شده است، به‌سبب حماقت من.

6 Je suis devenu malheureux, et je suis entièrement courbé: et tout le jour je marchais contristé.

۶ به خود می‌پیچم وبی نهایت منحنی شده‌ام. تمامی روز ماتم‌کنان تردد می‌کنم.

7 Parce que mes reins ont été remplis d’illusions, et qu’il n’y a rien de sain dans ma chair.

۷ زیرا کمر من از سوزش پر شده است و در جسد من صحتی نیست.

8 J’ai été affligé et j’ai été humilié à l’excès; je rugissais dans le frémissement de mon cœur.

۸ من بی‌حس و بی‌نهایت کوفته شده‌ام و از فغان دل خود نعره می‌زنم.

9 Seigneur, devant vous est tout mon désir, mon gémissement ne vous est pas caché.

۹ ‌ای خداوند تمامی آرزوی من در مد نظر تواست و ناله های من از تو مخفی نمی باشد.

10 Mon cœur a été troublé, ma force m’a abandonné, et la lumière de mes yeux, elle-même n’est plus avec moi.

۱۰ دل من می‌طپد و قوتم از من رفته است و نور چشمانم نیز با من نیست.

11 Mes amis et mes proches se sont approchés vis-à-vis de moi, et ils se sont arrêtés. Et ceux qui étaient près de moi s’en sont tenus éloignés:

۱۱ دوستان و رفیقانم از بلای من برکنار می‌ایستند و خویشان من دور ایستاده‌اند.

12 Et ceux qui cherchaient mon âme usaient de violence envers moi.

۱۲ آنانی که قصد جانم دارند دام می‌گسترند و بداندیشانم سخنان فتنه انگیز می‌گویند و تمام روزحیله را تفکر می‌کنند.

13 Mais moi, comme un sourd, je n’entendais pas; et j’étais comme un muet qui n’ouvre pas la bouche.

۱۳ و اما من مثل کر نمی شنوم. مانند گنگم که دهان خود را باز نکند.

14 Je suis donc devenu comme un homme qui n’entend point, et qui n’a pas dans sa bouche de répliques.

۱۴ و مثل کسی گردیده‌ام که نمی شنود و کسی‌که در زبانش حجتی نباشد.

15 Parce que c’est vous. Seigneur, en qui j’ai espéré: c’est vous qui m’exaucerez. Seigneur mon Dieu.

۱۵ زیرا که‌ای خداوند انتظار تو را می‌کشم. تو‌ای یهوه خدایم جواب خواهی داد.

16 Parce que j’ai dit: Que mes ennemis ne se réjouissent jamais à mon sujet: et tandis que mes pieds étaient chancelants, ils ont parlé à mon sujet avec orgueil.

۱۶ چونکه گفته‌ام مبادا بر من شادی نمایند و چون پایم بلغزد بر من تکبر کنند.

17 Parce que moi je suis prêt à des châtiments, et que ma douleur est toujours en ma présence.

۱۷ زیرا که برای افتادن نصب شده‌ام ودرد من همیشه پیش روی من است.

18 Parce que je publierai mon iniquité; et que je penserai à mon péché.

۱۸ زیرا گناه خود را اخبار می‌نمایم و از خطای خود غمگین هستم.

19 Mais mes ennemis vivent et se sont fortifiés contre moi; et ils se sont multipliés ceux qui me haïssent injustement.

۱۹ اما دشمنانم زنده و زورآوراند و آنانی که بی‌سبب بر من بغض می‌نمایند بسیاراند.

20 Ceux qui me rendent des maux pour des biens me déchiraient, parce que je m’attachais au bien.

۲۰ وآنانی که به عوض نیکی به من بدی می‌رسانند. برمن عداوت می‌ورزند زیرا نیکویی را پیروی می‌کنم.

21 Ne m’abandonnez pas, Seigneur mon Dieu; ne vous éloignez pas de moi.

۲۱ ‌ای خداوند مرا ترک منما. ای خدای من از من دور مباش.

22 Songez à me secourir, Seigneur, Dieu de mon salut.

۲۲ و برای اعانت من تعجیل فرما‌ای خداوندی که نجات من هستی.