Psaumes 147

1 Alléluia.

خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم!

2 Bâtissant Jérusalem, le Seigneur rassemblera les dispersions d’Israël.

خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.

3 C’est lui qui guérit ceux qui ont le cœur brisé, et qui bande leurs plaies.

او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد.

4 Qui compte la multitude des étoiles, et à elles toutes donne des noms.

خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند.

5 Grand est notre Dieu, et grande est sa force; et à sa sagesse il n’y a point de borne.

خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست.

6 Le Seigneur prend sous sa protection les hommes doux; mais il humilie les pécheurs jusqu’à terre.

او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد.

7 Entonnez au Seigneur une louange: chantez notre Dieu sur la harpe.

خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید!

8 C’est lui qui couvre le ciel de nuages, et prépare à la terre de la pluie. Qui produit sur les montagnes du foin, et de l’herbe à l’usage des hommes.

او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند،

9 Qui donne aux bêtes leur nourriture, et aux petits des corbeaux qui l’invoquent.

به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند.

10 Ce n’est pas dans la force du cheval qu’il mettra son désir, ni dans les jambes de l’homme qu’il se complaira.

خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛

11 Le Seigneur a mis sa complaisance dans ceux qui le craignent, et dans ceux qui espèrent en sa miséricorde.

خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند.

12 Jérusalem, loue le Seigneur: loue ton Dieu, ô Sion.

ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو!

13 Parce qu’il a affermi les serrures de tes portes: il a béni tes fils au milieu de toi.

زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است.

14 C’est lui qui a établi sur tes confins la paix, et qui te rassasie de moelle de froment.

او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید.

15 C’est lui qui envoie sa parole à la terre: avec vitesse court sa parole.

خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود.

16 C’est lui qui donne de la neige comme de la laine, répand le brouillard comme de la cendre.

او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند.

17 Il envoie sa glace comme des petits morceaux de pain: à la face de son froid qui tiendra?

خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟

18 Il enverra sa parole, et il les fera fondre: son vent soufflera, et les eaux couleront.

سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند.

19 C’est lui qui annonce sa parole à Jacob; ses justices et ses jugements à Israël.

او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل.

20 Il n’a pas fait ainsi pour toute nation: et ses jugements, il ne les leur a pas manifestés. Alléluia.

این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد!