< Psaumes 132 >

1 Cantique des degrés.
Canticum graduum. [Memento, Domine, David, et omnis mansuetudinis ejus:
2 Comme il a juré au Seigneur, et voué ce vœu au Dieu de Jacob:
sicut juravit Domino; votum vovit Deo Jacob:
3 Si j’entre dans l’intérieur de ma maison, si je monte sur le lit de mon repos;
Si introiero in tabernaculum domus meæ; si ascendero in lectum strati mei;
4 Si j’accorde à mes yeux le sommeil, et à mes paupières l’assoupissement;
si dedero somnum oculis meis, et palpebris meis dormitationem,
5 Et le repos à mes tempes, jusqu’à ce que je trouve un lieu pour le Seigneur, un tabernacle pour le Dieu de Jacob.
et requiem temporibus meis, donec inveniam locum Domino, tabernaculum Deo Jacob.
6 Voilà que nous avons appris qu’il était à Ephrata, nous l’avons trouvé dans les champs de la forêt.
Ecce audivimus eam in Ephrata; invenimus eam in campis silvæ.
7 Nous entrerons dans son tabernacle, nous adorerons dans le lieu où se sont arrêtés ses pieds,
Introibimus in tabernaculum ejus; adorabimus in loco ubi steterunt pedes ejus.
8 Levez-vous, Seigneur, et entrez dans votre repos, vous et l’arche de votre sanctification.
Surge, Domine, in requiem tuam, tu et arca sanctificationis tuæ.
9 Que vos prêtres soient revêtus de justice et que vos saints exultent.
Sacerdotes tui induantur justitiam, et sancti tui exsultent.
10 À cause de David votre serviteur, ne détournez pas la face de votre christ.
Propter David servum tuum non avertas faciem christi tui.
11 Dieu a juré la vérité à David, et il ne l’éludera pas: Je mettrai un fils du fruit de tes entrailles sur ton trône.
Juravit Dominus David veritatem, et non frustrabitur eam: De fructu ventris tui ponam super sedem tuam.
12 Si tes fils gardent mon alliance et mes témoignages que je leur enseignerai,
Si custodierint filii tui testamentum meum, et testimonia mea hæc quæ docebo eos, et filii eorum usque in sæculum sedebunt super sedem tuam.
13 Puisque le Seigneur a choisi Sion, il l’a choisi pour son habitation.
Quoniam elegit Dominus Sion: elegit eam in habitationem sibi.
14 C’est là pour toujours le lieu de mon repos, j’y habiterai, puisque je l’ai choisie.
Hæc requies mea in sæculum sæculi; hic habitabo, quoniam elegi eam.
15 Bénissant, je bénirai sa veuve: ses pauvres, je les rassasierai de pain.
Viduam ejus benedicens benedicam; pauperes ejus saturabo panibus.
16 Je revêtirai ses prêtres du salut, et ses saints exulteront d’exultation.
Sacerdotes ejus induam salutari, et sancti ejus exsultatione exsultabunt.
17 Là je produirai la corne de David: j’ai préparé une lampe à mon christ.
Illuc producam cornu David; paravi lucernam christo meo.
18 Je couvrirai ses ennemis de confusion, mais sur lui fleurira ma sanctification.
Inimicos ejus induam confusione; super ipsum autem efflorebit sanctificatio mea.]

< Psaumes 132 >