< Psaumes 129 >
Pieśń stopni. Bardzo mnie uciskali od mojej młodości, niech powie teraz Izrael;
2 Souvent ils m’ont attaqué depuis ma jeunesse, mais ils n’ont rien pu contre moi,
Bardzo mnie uciskali od mojej młodości, lecz mnie nie przemogli.
3 Sur mon dos ont travaillé les pécheurs; ils ont prolongé leur iniquité.
Zorali mój grzbiet oracze i długie bruzdy porobili.
4 Le Seigneur, qui est juste, a abattu la tête des pécheurs;
[Ale] PAN jest sprawiedliwy; poprzecinał powrozy niegodziwych.
5 Qu’ils soient confondus, qu’ils retournent en arrière tous ceux qui haïssent Sion.
Niech się zawstydzą i cofną wszyscy, którzy nienawidzą Syjonu.
6 Qu’ils deviennent comme l’herbe des toits, qui, avant qu’on l’arrache, est desséchée;
Będą jak trawa na dachu, która usycha, zanim zakwitnie;
7 Dont ne remplit pas sa main celui qui moissonne, ni son sein celui qui recueille les gerbes.
Którą żniwiarz nie napełni swej garści ani swego naręcza ten, który wiąże snopy.
8 Et ils n’ont pas dit, ceux qui passaient: La bénédiction du Seigneur soit sur vous, nous vous bénissons au nom du Seigneur.
I nie powiedzą przechodnie: Niech będzie z wami błogosławieństwo PANA [albo]: Błogosławimy wam w imię PANA.