Psaumes 121

1 J’ai levé les yeux vers les montagnes, d’où me viendra le secours.

Kanto de suprenirado. Mi levas miajn okulojn al la montoj: De kie venas al mi helpo?

2 Mon secours vient du Seigneur, qui a fait le ciel et la terre.

Mia helpo venas de la Eternulo, Kiu kreis la ĉielon kaj la teron.

3 Qu’il ne permette pas que ton pied soit ébranlé, et qu’il ne s’assoupisse pas, celui qui te garde.

Li ne lasos vian piedon falpuŝiĝi; Via gardanto ne dormetas.

4 Vois, il ne s’assoupira, ni ne dormira, celui qui garde Israël.

Jen ne dormetas kaj ne dormas La gardanto de Izrael.

5 C’est le Seigneur qui te garde, c’est le Seigneur qui est ta protection; il est sur ta main droite.

La Eternulo estas via gardanto; La Eternulo estas via ombro ĉe via dekstra mano.

6 Pendant le jour, le soleil ne le brûlera pas, ni la lune pendant la nuit.

En la tago la suno vin ne frapos, Nek la luno en la nokto.

7 Le Seigneur te garde de tout mal; que le Seigneur garde ton âme.

La Eternulo vin gardos de ĉia malbono, Li gardos vian animon.

8 Que le Seigneur garde ton entrée et ta sortie, dès ce moment et jusqu’à jamais.

La Eternulo gardos vian eliron kaj eniron, De nun kaj eterne.