< Psaumes 121 >
1 J’ai levé les yeux vers les montagnes, d’où me viendra le secours.
Iyahat ko ang akong mga mata sa kabukiran. Asa man maggikan ang akong panabang?
2 Mon secours vient du Seigneur, qui a fait le ciel et la terre.
Ang akong panabang naggikan kang Yahweh, nga maoy nagbuhat sa langit ug kalibotan.
3 Qu’il ne permette pas que ton pied soit ébranlé, et qu’il ne s’assoupisse pas, celui qui te garde.
Dili niya itugot nga madalin-as ang imong mga tiil; siya nga nagpanalipod kanimo dili magduka.
4 Vois, il ne s’assoupira, ni ne dormira, celui qui garde Israël.
Tan-awa, ang magbalantay sa Israel dili magduka ni matulog.
5 C’est le Seigneur qui te garde, c’est le Seigneur qui est ta protection; il est sur ta main droite.
Si Yahweh ang imong magbalantay; si Yahweh ang landong sa imong tuong kamot.
6 Pendant le jour, le soleil ne le brûlera pas, ni la lune pendant la nuit.
Ang adlaw dili makapasakit kanimo sa panahon sa adlaw, ni ang bulan panahon sa kagabhion.
7 Le Seigneur te garde de tout mal; que le Seigneur garde ton âme.
Si Yahweh ang manalipod kanimo sa tanan nga kasakitan, ug panalipdan niya ang imong kinabuhi.
8 Que le Seigneur garde ton entrée et ta sortie, dès ce moment et jusqu’à jamais.
Si Yahweh ang manalipod kanimo sa tanan nimong buhaton sukad karon ug hangtod sa kahangtoran.