Psaumes 114

1 Lorsque qu’Israël sortit de l’Égypte, et la maison de Jacob du milieu d’un peuple barbare,

Gdy wychodził Izrael z Egiptu i dom Jakóbowy z narodu obcego,

2 La Judée devint sa sanctification, et Israël son empire.

Stał się Juda poświęceniem jego, Izrael panowaniem jego.

3 La mer le vit, et s’enfuit, le Jourdain retourna en arrière.

To widząc morze, uciekło a Jordan wrócił się nazad.

4 Les montagnes bondirent comme des béliers, et les collines comme des agneaux de brebis.

Góry skakały jako barany, pogórki jako jagnięta.

5 Qu’as-tu, ô mer, que tu aies fui? et toi, Jourdain, que tu sois retourné en arrière?

Morze! cóż ci się stało, iżeś uciekło? O Jordanie! żeś się nazad wrócił?

6 Montagnes, pourquoi avez-vous bondi comme des béliers, et vous, collines, comme des agneaux de brebis?

Góry! żeście skakały jako barany? pagórki! jako jagnięta?

7 La terre a été ébranlée à la face du Seigneur, à la face du Dieu de Jacob.

Przed obliczem Pańskiem zadrżała ziemia, przed obliczem Boga Jakóbowego.

8 Qui convertit la pierre en étangs d’eaux, et le rocher en fontaines d’eaux.

Który obraca opokę w jezioro wód, a krzemień w źródło wód.