Psaumes 112

1 Bienheureux l’homme qui craint le Seigneur, il mettra toutes ses volontés dans ses commandements.

Dýrð sé Guði! Að trúa á Guð og treysta honum veitir ómælda blessun. Sæll er sá maður sem hefur unun af boðorðum hans.

2 Sa postérité sera puissante sur la terre: la génération des justes sera bénie.

Börn hans njóta hvarvetna heiðurs, því að góður arfur eflir göfugan mann.

3 Gloire et richesses sont dans sa maison; et sa justice demeure dans les siècles des siècles.

Sjálfur býr hann við auðlegð og góðverk hans gleymast ekki.

4 Il s’est élevé dans les ténèbres une lumière pour les hommes droits: le Seigneur est miséricordieux, compatissant et juste.

Réttlátum er hann ljós í myrkri – miskunn hans og gæska eru augljós.

5 Agréable est l’homme qui a de la pitié et qui prête, il réglera ses discours avec jugement;

Sá mun blessun hljóta sem er góðgjarn og fús að lána og framkvæmir verk sín með réttvísi.

6 Parce qu’il ne sera jamais ébranlé.

Slíkur maður verður ekki fórnarlamb illra atvika. Umhyggja Guðs fyrir honum verður umræðuefni þeirra sem þekkja hann.

7 Le juste jouira d’une mémoire éternelle: il ne craindra pas d’entendre mal parler de lui. Son cœur est prêt à espérer dans le Seigneur;

Hann óttast ekki vondar fréttir, né kvíðir því sem koma skal. Hann er öruggur og veit að Drottinn annast hann.

8 Son cœur est affermi, il ne sera pas ébranlé, jusqu’à ce qu’il méprise ses ennemis.

Þess vegna óttast hann ekkert og horfir á óvini sína með stakri ró.

9 Il a répandu, donné de ses biens aux pauvres: sa justice demeure dans les siècles des siècles, sa corne sera exaltée avec gloire.

Hann hefur miðlað mildilega og gefið fátækum. Góðverk hans munu ekki gleymast. Hann mun njóta vinsælda og hafa áhrif.

10 Le pécheur verra, et il sera irrité: il grincera des dents, et se consumera; le désir des pécheurs périra.

Þetta sjá óguðlegir og þeim gremst. Þeir munu gnísta tönnum og tortímast og óskir þeirra rætast ekki.