Psaumes 108
1 Cantique de psaume, de David lui-même. Mon cœur est prêt, ô Dieu, mon cœur est prêt, je chanterai, je jouerai du psaltérion au milieu de ma gloire.
Pieśń psalmu samego Dawida. Gotowe jest serce moje, Boże! śpiewać i wysławiać cię będę, także i chwała moja.
2 Lève-toi, ô ma gloire, lève-toi, psaltérion, et toi, harpe: je me lèverai au point du jour.
Ocućże się lutnio i harfo! gdy na świtaniu powstaję.
3 Je vous louerai parmi les peuples. Seigneur, et je dirai un psaume en votre honneur parmi les nations.
Wysławiać cię będę między ludźmi, Panie! a będęć śpiewał między narodami.
4 Parce que votre miséricorde est grande au-dessus des cieux, et que votre vérité s’élève jusqu’aux nues.
Albowiem większe jest nad niebiosa miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja.
5 Soyez exalté au-dessus des cieux, ô Dieu, et que sur toute la terre éclate votre gloire,
Wywyszże się nad niebiosa, o Boże! a nad wszystkę ziemię chwała twoja.
6 Afin que vos bien-aimés soient délivrés. Sauvez-moi par votre droite, et exaucez-moi;
Niech będą wybawieni umiłowami twoi; zachowajże ich prawicą swoją, a wysłuchaj mię.
7 Dieu a parlé dans son sanctuaire:
Bóg mówił przez świętobliwość swoję; dlatego się weselić będę, że rozdzielę Sychem, a dolinę Sukkot rozmierzę.
8 À moi est Galaad, et à moi est Manassé; Ephraïm est l’appui de ma tête.
Mojeć jest Galaad, mój i Manases, a Efraim mocą głowy mojej, Juda zakonodawca mój.
9 Moab est le vase de mon espérance.
Moab jest miednicą do umywania mego, na Edoma porzucę obuwie moje: przeciwko Filistynom trąbić będę.
10 Qui me conduira dans une ville fortifiée? qui me conduira jusque dans l’Idumée?
Któż mię zaprowadzi do miasta obronnego? Któż mię przywiedzie aż do ziemi edomskiej?
11 Ne sera-ce pas vous, ô Dieu, qui nous avez rejetés? et ne sortirez-vous point, ô Dieu, à la tête de nos armées?
Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, o Boże! z wojskami naszemi?
12 Donnez-nous du secours, pour nous tirer de la tribulation, parce que vain est le salut de l’homme.
Dajże nam pomoc z ucisku; albowiem omylna jest pomoc ludzka.
13 En Dieu nous ferons preuve de valeur, et lui-même réduira au néant nos ennemis.
W Bogu sobie mężnie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.
