Psaumes 107
1 Louez le Seigneur, parce qu’il est bon, parce que pour jamais est sa miséricorde.
Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
2 Qu’ils le disent, ceux qui ont été rachetés par le Seigneur, qu’il a rachetés de la main d’un ennemi, qu’il a rassemblés en les retirant des contrées,
Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
3 De l’orient et du couchant, de l’aquilon et de la mer.
A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
4 Ils ont erré dans la solitude, dans un lieu sans eau; ils n’ont pas trouvé de voie vers une cité habitée;
Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
5 Affamés et altérés, leur âme a défailli en eux-mêmes.
Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
6 Ils ont crié vers le Seigneur, lorsqu’ils étaient dans la tribulation, et il les a arrachés à leurs nécessités pressantes.
A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
7 Et il les a conduits dans une voie droite, afin qu’ils allassent dans une cité habitable.
I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
8 Qu’elles louent le Seigneur, ses miséricordes et ses merveilles en faveur des fils des hommes.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
9 Parce qu’il a rassasié l’âme vide, et qu’il a rassasié de biens l’âme affamée;
Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
10 Ceux qui étaient assis dans des ténèbres et dans l’ombre de la mort, enchaînés dans l’indigence et les fers;
Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
11 Parce qu’ils aigrirent
Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
12 Aussi leur cœur a été humilié dans les travaux, ils ont été affaiblis, et il n’y eut personne qui les secourût.
Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
13 Ils ont crié vers le Seigneur, lorsqu’ils étaient dans la tribulation, et il les a délivrés de leurs nécessités pressantes.
A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
14 Et il les a tirés des ténèbres et de l’ombre de la mort, et il a rompu leurs liens.
Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
15 Qu’elles louent le Seigneur, ses miséricordes et ses merveilles en faveur des fils des hommes.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
16 Parce qu’il a brisé des portes d’airain, et rompu des verroux de fer.
Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
17 Il les a recueillis en les tirant de la voie de leur iniquité; car à cause de leurs injustices, ils avaient été humiliés.
Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
18 Leur âme avait eu horreur de toute nourriture; aussi ils approchèrent jusqu’aux portes de la mort.
Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
19 Ils ont crié vers le Seigneur, lorsqu’ils étaient dans la tribulation, et il les a délivrés de leurs nécessités pressantes.
Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
20 Il a envoyé sa parole, et il les a guéris, et il les a arrachés à leur destruction.
Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
21 Qu’elles louent le Seigneur, ses miséricordes et ses merveilles en faveur des fils des hommes;
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
22 Qu’ils sacrifient un sacrifice de louange, et qu’ils annoncent ses œuvres dans l’exultation.
I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
23 Ceux qui descendent sur la mer dans des navires, et qui font la manœuvre sur les grandes eaux.
Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
24 Ceux-là même ont vu les œuvres du Seigneur, et ses merveilles dans le profond de l’abîme.
Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
25 Il a dit, et un vent de tempête s’est levé, et les flots de la mer se sont soulevés.
Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
26 Ils montent jusqu’aux cieux, et ils descendent jusqu’aux abîmes; leur âme dans les maux se consumait.
Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
27 Ils ont été troublés, ils ont chancelé comme un homme ivre, et toute leur sagesse a été absorbée.
Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
28 Ils ont crié vers le Seigneur, lorsqu’ils étaient dans la tribulation, et il les a délivrés de leurs nécessités pressantes.
Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
29 Il a changé la tempête en une brise légère, et les flots de la mer se sont tenus en silence.
Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
30 Et ils se sont réjouis de ce que les flots se tenaient en silence, et il les a conduits au port de leur désir.
I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
31 Qu’elles louent le Seigneur, ses miséricordes et ses merveilles en faveur des fils des hommes.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
32 Et qu’on l’exalte dans l’assemblée du peuple, et que dans la chaire des anciens, on le loue.
Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
33 Il a changé des fleuves en désert, et des cours d’eau en un sol aride,
Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
34 Une terre fertile en un champ de sel, à cause de la malice de ceux qui y habitaient.
Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
35 Mais ensuite il a changé un désert en un étang plein d’eau, et une terre sans eau en des cours d’eaux.
Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
36 Il a placé là ceux qui étaient affamés, et ils ont élevé une cité habitable.
I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
37 Ils ont ensemencé des champs, et ont planté des vignes: et elles ont fait naître du fruit.
Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
38 Et il les a bénis, ils se sont multipliés, et il n’a pas diminué leurs bestiaux.
Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
39 Mais ils sont devenus en petit nombre, et tourmentés par la tribulation des maux et par la douleur.
Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
40 Le mépris s’est répandu sur leurs princes, et le Seigneur les a fait errer dans un lieu sans chemin frayé, et non dans une voie.
Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
41 Et il a aidé le pauvre en le délivrant de son indigence, et il a fait ses familles nombreuses comme des brebis.
Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
42 Les justes verront et se réjouiront, et toute iniquité fermera sa bouche.
To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
43 Qui est sage et gardera ces choses, et comprendra les miséricordes du Seigneur?
Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?
