Psaumes 106

1 Louez le Seigneur, parce qu’il est bon, parce que pour jamais est sa miséricorde.

Haleluja! Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco.

2 Qui dira les puissances du Seigneur, et fera entendre toutes ses louanges?

Kiu eldiros la potencon de la Eternulo, Aŭdigos Lian tutan gloron?

3 Bienheureux ceux qui gardent l’équité, et qui pratiquent la justice en tout temps.

Bone estas al tiuj, kiuj observas justecon, Kiuj agas bone en ĉiu tempo.

4 Souvenez-vous de nous, Seigneur, dans votre bienveillance pour votre peuple; visitez-nous pour nous sauver;

Memoru min, ho Eternulo, pro favoro al Via popolo; Sendu al mi Vian savon,

5 Pour que nous voyions avec joie les biens de vos élus, que nous nous réjouissions dans la joie de votre nation, afin que vous soyez loué avec votre héritage.

Por ke mi vidu la bonstaton de Viaj elektitoj, Por ke mi ĝoju kun la ĝojo de Via popolo, Por ke mi triumfu kun Via heredo.

6 Nous avons péché avec nos pères; nous avons injustement agi, nous avons commis l’iniquité.

Ni pekis kune kun niaj patroj, Ni malbonagis, ni malvirtis.

7 Nos pères en Égypte ne comprirent point vos merveilles, ils ne se souvinrent pas de la grandeur de votre miséricorde. Et ils vous irritèrent, lorsqu’ils montaient vers la mer, la mer Rouge.

Niaj patroj en Egiptujo ne komprenis Viajn miraklojn, Ne memoris Vian grandan bonecon; Kaj ili ribelis apud la maro, apud la Ruĝa Maro.

8 Mais il les sauva à cause de son nom, afin de faire connaître sa puissance.

Sed Li savis ilin pro Sia nomo, Por montri Sian potencon.

9 Il réprimanda la mer Rouge, et elle fut desséchée, et il les conduisit dans des abîmes, comme dans un désert.

Kaj Li ekkriis al la Ruĝa Maro, kaj ĝi elsekiĝis; Kaj Li kondukis ilin tra la abismoj, kiel tra la dezerto.

10 Il les sauva de la main de ceux qui les haïssaient, et il les racheta de la main d’un ennemi.

Kaj Li savis ilin el la mano de la malamanto, Kaj Li liberigis ilin en la mano de la malamiko.

11 Et l’eau couvrit ceux qui les tourmentaient, et il ne resta pas un seul d’entre eux.

Kaj la akvo kovris iliajn kontraŭulojn; Eĉ unu el ili ne restis.

12 Alors ils crurent à ses paroles, et chantèrent ses louanges.

Tiam ili ekkredis al Liaj vortoj, Ili ekkantis Lian gloron.

13 Bientôt ils oublièrent ses œuvres, et n’attendirent pas l’accomplissement de ses desseins.

Sed baldaŭ ili forgesis Liajn farojn, Ili ne fidis Lian konsilon.

14 Mais ils conçurent un désir violent dans le désert, et ils tentèrent Dieu dans un lieu sans eau.

Ili fordonis sin al siaj kapricoj en la dezerto, Kaj ili incitis Dion en la stepo.

15 Il leur accorda leur demande, il leur envoya le rassasiement de leurs âmes.

Kaj Li plenumis ilian deziron, Sed Li sendis pereon al iliaj animoj.

16 Et ils irritèrent, dans le camp, Moïse et Aaron, le saint du Seigneur.

Ili enviis Moseon en la tendaro, Aaronon, sanktulon de la Eternulo.

17 La terre s’ouvrit et engloutit Dathan; et elle couvrit la troupe d’Abiron.

Malfermiĝis la tero kaj englutis Datanon, Kaj kovris la anaron de Abiram.

18 Un feu s’alluma au milieu de leur assemblée: une flamme brûla entièrement ces pécheurs.

Kaj ekbrulis fajro en ilia anaro, Flamo forbruligis la malvirtulojn.

19 Et ils firent un veau à Horeb, et adorèrent une image taillée au ciseau.

Ili faris bovidon ĉe Ĥoreb, Kaj adorkliniĝis antaŭ fandaĵo.

20 Ils changèrent ainsi leur gloire contre la ressemblance d’un veau qui mange de l’herbe.

Ili ŝanĝis sian honoron En bildon de bovo, kiu manĝas herbon.

21 Ils oublièrent le Dieu qui les avait sauvés, qui avait fait de grandes choses en Égypte,

Ili forgesis Dion, sian savanton, Kiu faris grandajn farojn en Egiptujo,

22 Des choses merveilleuses dans la terre de Cham; des choses terribles dans la mer Rouge.

Miraklojn en la lando de Ĥam, Timindaĵojn apud la Ruĝa Maro.

23 Et il avait dit qu’il les perdrait entièrement, si Moïse son élu ne se fût tenu sur la brèche en sa présence. Afin de détourner sa colère, pour qu’il ne les perdît pas entièrement;

Kaj Li decidis ekstermi ilin; Sed Moseo, Lia elektito, stariĝis antaŭ Li ĉe la fendo, Por forklini Lian koleregon, ke Li ilin ne ekstermu.

24 Et ils comptèrent pour rien une terre si désirable; Ils ne crurent point à sa parole,

Kaj ili malŝatis la dezirindan landon, Ili ne kredis al Lia vorto.

25 Mais ils murmurèrent dans leurs tabernacles; ils n’écoutèrent point la voix du Seigneur.

Ili murmuris en siaj tendoj, Kaj ne aŭskultis la voĉon de la Eternulo.

26 Alors il leva sa main sur eux, afin de les terrasser dans le désert,

Tial Li ĵuris al ili per levo de Sia mano, Por faligi ilin en la dezerto,

27 Et afin d’abaisser leur race au milieu des nations, pour les disperser dans diverses contrées.

Kaj por disfaligi ilian semon inter la popoloj, Kaj disĵeti ilin en la landojn.

28 Ils se consacrèrent à Béelphégor, et ils mangèrent des sacrifices des morts.

Kaj ili aliĝis al Baal-Peor, Kaj manĝis oferricevojn de malvivuloj.

29 Ils irritèrent le Seigneur par leurs inventions, et la ruine se multiplia parmi eux.

Kaj ili kolerigis Lin per siaj faroj; Kaj disvastiĝis inter ili epidemio.

30 Mais Phinéès se présenta et apaisa le Seigneur, et le désastre cessa.

Kaj stariĝis Pineĥas kaj aranĝis juĝon; Kaj la epidemio haltis.

31 Et ce lui fut imputé à justice, dans toutes les générations à jamais.

Kaj tio estas kalkulita al li kiel bonfaro, Por ĉiuj generacioj kaj eterne.

32 Ils irritèrent encore le Seigneur aux eaux de contradiction, et Moïse fut puni à cause d’eux,

Kaj ili kolerigis Lin ĉe la akvo de Meriba, Kaj pro ili fariĝis malbono al Moseo;

33 Parce qu’ils contristèrent son esprit. Et que la défiance fut sur ses lèvres;

Ĉar ili maldolĉigis lian spiriton, Kaj li eldiris ion nepripensitan per sia buŝo.

34 Ils ne détruisirent point les nations que Dieu leur avait désignées.

Ili ne ekstermis la popolojn, Pri kiuj diris al ili la Eternulo;

35 Mais ils se mêlèrent parmi les nations, ils apprirent leurs œuvres;

Sed ili miksiĝis kun la popoloj Kaj lernis iliajn farojn;

36 Et ils servirent leurs images taillées au ciseau, et ce devint pour eux une occasion de scandale.

Ili servis al iliaj idoloj, Kaj ĉi tiuj fariĝis reto por ili.

37 Ils immolèrent leurs fils et leurs filles au démon.

Kaj ili oferdonis siajn filojn kaj filinojn al demonoj;

38 Ils répandirent un sang innocent, le sang de leurs fils et de leurs filles qu’ils sacrifièrent aux images taillées au ciseau de Chanaan.

Kaj ili verŝis senkulpan sangon, la sangon de siaj filoj kaj filinoj, Kiujn ili oferportis al la Kanaanaj idoloj; Kaj la tero malpuriĝis de sango.

39 Et elle fut souillée par leurs œuvres: et ils forniquèrent avec leurs inventions.

Kaj ili malpuriĝis per siaj faroj, Kaj malĉastiĝis per siaj agoj.

40 Aussi le Seigneur fut irrité de fureur contre son peuple, et il eut en abomination son héritage.

Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontraŭ Lia popolo, Kaj Li abomenis Sian heredon;

41 Et il les livra entre les mains des nations, et ceux qui les haïssaient les dominèrent.

Kaj Li donis ilin en la manojn de idolanoj, Kaj iliaj malamantoj ekregis super ili.

42 Et leurs ennemis les tourmentèrent, et ils furent humiliés sous leurs mains;

Kaj premis ilin iliaj malamikoj, Kaj sub la manoj de ĉi tiuj ili humiliĝis.

43 Souvent il les délivra. Mais eux l’aigrirent par leurs sentiments, et ils furent humiliés à cause de leurs iniquités.

Multajn fojojn Li ilin savis; Sed ili ribeladis per siaj entreprenoj, Kaj ili senfortiĝis pro sia krimeco.

44 Et il vit qu’ils étaient tourmentés, et il écouta leur prière.

Sed Li ekrigardis ilian suferon, Kiam Li aŭdis ilian kriadon;

45 Il se souvint de son alliance, et il se repentit selon la grandeur de sa miséricorde.

Kaj Li rememoris Sian interligon kun ili, Kaj Li ekbedaŭris laŭ Sia granda favorkoreco;

46 Il les livra donc à ses miséricordes, en présence de tous ceux qui les avaient menés en captivité.

Kaj Li aperigis kompaton por ili Ĉe ĉiuj iliaj malliberigintoj.

47 Sauvez-nous, Seigneur notre Dieu, et rassemblez-nous, et délivrez-nous des nations,

Savu nin, ho Eternulo, nia Dio, Kaj kolektu nin el inter la popoloj, Por glori Vian sanktan nomon, Por triumfi pro Via gloro.

48 Béni le Seigneur Dieu d’Israël d’un siècle jusqu’à un autre siècle! et tout le peuple dira: Ainsi soit, ainsi soit.

Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, de eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diru: Amen. Haleluja!