Psaumes 105
1 Louez le Seigneur, et invoquez son nom: annoncez, parmi les nations, ses œuvres.
Þakkið Drottni fyrir öll hans undursamlegu verk og segið frá þeim meðal þjóðanna.
2 Chantez-le, et jouez du psaltérion en son honneur: racontez toutes ses merveilles.
Syngið fyrir hann, leikið fyrir hann og segið öllum frá máttarverkum hans.
3 Glorifiez-vous en son nom saint: qu’il se réjouisse, le cœur de ceux qui cherchent le Seigneur.
Lofið og vegsamið hans heilaga nafn. Þið sem tilbiðjið Drottin, fagnið!
4 Cherchez le Seigneur et soyez fortifiés: cherchez sa face sans cesse.
Leitið hans og máttar hans, og keppið eftir að kynnast honum!
5 Souvenez-vous de ses merveilles qu’il a faites; de ses prodiges, et des jugements de sa bouche,
Minnist dásemdarverkanna sem hann vann fyrir okkur, sína útvöldu þjóð,
6 Postérité d’Abraham, ses serviteurs, enfants de Jacob, ses élus.
afkomendur Abrahams og Jakobs, þjóna hans. Munið þið hvernig hann útrýmdi óvinum okkar?
7 Lui-même est le Seigneur notre Dieu: sur toute la terre s’exercent ses jugements.
Hann er Drottinn, Guð okkar. Elska hans blasir við hvar sem er í landinu.
8 Il s’est toujours souvenu de son alliance; de la parole qu’il a prescrite pour mille générations,
Þótt þúsund kynslóðir líði, þá gleymir hann ekki loforði sínu,
9 Qu’il a donnée à Abraham; de son serment à Isaac;
sáttmála sínum við Abraham og Ísak.
10 Et il a établi ce serment avec Jacob en précepte, et avec Israël en alliance éternelle,
Þennan sáttmála endurnýjaði hann við Jakob. Þetta er hans eilífi sáttmáli við Ísrael:
11 Disant: Je te donnerai la terre de Chanaan pour cordeau de votre héritage.
„Ég mun gefa ykkur Kanaansland að erfð.“
12 Lorsqu’ils étaient un petit nombre, très peu nombreux, et étrangers dans cette terre;
Þetta sagði hann meðan þeir voru enn fámennir, já mjög fáir, og bjuggu sem útlendingar í landinu.
13 Et ils passèrent de nation en nation, et d’un royaume à un autre peuple;
Síðar dreifðust þeir meðal þjóðanna og hröktust úr einu landinu í annað.
14 Il ne permit pas qu’aucun homme leur fît du mal, il châtia même les rois à cause d’eux.
Samt leyfði hann engum að kúga þá og refsaði konungum sem það reyndu.
15 Ne touchez pas âmes oints, et ne maltraitez pas mes prophètes.
„Snertið ekki við mínum útvöldu og gerið spámönnum mínum ekkert mein.“sagði hann.
16 Et il appela la famine sur la terre, et il brisa tout soutien de pain.
Og hann lét hungursneyð koma yfir Kanaansland og allur matur gekk til þurrðar.
17 Il envoya devant eux un homme: Joseph qui fut vendu comme esclave.
Þá sendi hann Jósef í ánauð til Egyptalands, þjóð sinni til bjargar.
18 On humilia ses pieds dans des entraves; un fer transperça son âme.
Þeir hlekkjuðu hann og þjáðu,
19 Jusqu’à ce que s’accomplît sa parole. La parole du Seigneur l’enflamma;
en Guð lét hann þola eldraunina og batt að lokum enda á fangavist hans.
20 Le roi envoya et le délia: le prince des peuples envoya, et le mit en liberté.
Og faraó sendi eftir Jósef og lét hann lausan,
21 Il l’établit maître de sa maison, et prince de toutes ses possessions;
og setti hann svo yfir allar eigur sínar.
22 Afin qu’il instruisît ses princes comme lui-même, et qu’il enseignât la sagesse à ses vieillards.
Þá hafði Jósef vald til að fangelsa höfðingja og segja ráðgjöfum konungs til.
23 Et Israël entra en Egypte, et Jacob habita comme étranger dans la terre de Cham.
Síðar kom Jakob (Ísrael) til Egyptalands og settist þar að með sonum sínum.
24 Et Dieu y multiplia son peuple prodigieusement, et le rendit plus puissant que ses ennemis.
Þau ár fjölgaði Ísrael mjög, já svo mjög að þeir urðu fjölmennari en Egyptar, sem réðu landinu.
25 Il changea leur cœur, afin qu’ils haïssent son peuple, et qu’ils employassent la fraude contre ses serviteurs.
En Guð sneri hjörtum Egypta gegn Ísrael, þeir hötuðu þá og hnepptu í þrældóm.
26 Il envoya Moïse son serviteur, et Aaron qu’il choisit aussi.
Þá útvaldi Guð Móse sem fulltrúa sinn og Aron honum til hjálpar.
27 Il leur donna l’ordre de faire des signes et des prodiges dans la terre de Cham.
Hann gjörði tákn meðal Egypta og vakti þannig ótta hjá þeim.
28 Il envoya des ténèbres, et répandit l’obscurité; et il ne rétracta pas ses paroles.
Þeir fóru að skipun Drottins og hann sendi myrkur yfir landið,
29 Il changea leurs eaux en sang, et fit mourir leurs poissons.
breytti ám og vötnum í blóð svo að fiskurinn dó.
30 Leur terre produisit des grenouilles, qui pénétrèrent dans les appartements de leurs rois.
Þá kom flóðbylgja af froskum – þeir voru um allt, jafnvel í svefnherbergi konungs!
31 Il dit, et il vint des myriades de mouches, et des moucherons dans tout leur pays.
Að skipun Móse fylltist landið af mývargi og flugum.
32 Il changea leurs pluies en grêle, et envoya un feu qui brûlait dans leur terre.
Í stað regns dundi banvænt hagl yfir landið og eldingar skelfdu íbúana.
33 Et il frappa leurs vignes et leurs figuiers, et brisa les arbres de leur pays.
Vínviður þeirra og fíkjutré drápust, féllu brotin til jarðar.
34 Il dit, et vint la sauterelle, et la chenille qui était sans nombre;
Þá bauð hann engisprettum að naga allan grænan gróður
35 Et elle mangea toute l’herbe dans leur terre, et elle mangea tout le fruit de leur terre.
og eyðileggja uppskeruna, – hvílík plága!
36 Et il frappa tout premier-né dans leur terre, et les prémices de tout leur travail.
Þá deyddi hann frumburðina, – elsta barn í hverri egypskri fjölskyldu – þar fór framtíðarvonin.
37 Et il les fit sortir avec de l’or et de l’argent: et il n’y avait pas dans leurs tribus un seul malade.
Og Drottinn leiddi sitt fólk heilu og höldnu út úr Egyptalandi, hlaðið gulli og silfri. Ekkert þeirra var veikt eða vanmáttugt.
38 L’Égypte se réjouit à leur départ, parce que la crainte qu’elle avait d’eux fondit sur elle.
Og Egyptar voru því fegnastir þegar Ísraelsmenn héldu á brott, því að þeir óttuðust þá.
39 Il étendit une nuée pour les couvrir, et un feu pour les éclairer pendant la nuit.
Um daga breiddi Guð út ský og hlífði þeim gegn brennheitri sólinni og um nætur lýsti hann þeim leiðina með eldstólpa.
40 Ils demandèrent, et la caille vint; et du pain du ciel il les rassasia.
Þeir báðu um kjöt og hann sendi þeim lynghænsni og brauð gaf hann þeim – manna, brauð frá himni.
41 Il fendit un rocher, et des eaux coulèrent: et dans un lieu sec se répandirent des fleuves;
Hann opnaði klettinn og vatnið spratt fram og varð að læk í eyðimörkinni.
42 Parce qu’il se souvint de sa parole sainte qu’il a donnée à Abraham, son serviteur.
Hann minntist loforðs síns til Abrahams, þjóns síns,
43 Et il fit sortir son peuple dans l’exultation, et ses élus dans l’allégresse.
og leiddi sitt útvalda fólk fagnandi út úr Egyptalandi.
44 Et il leur donna les contrées des nations, et ils possédèrent les travaux des peuples;
Og hann gaf þeim lönd heiðingjanna, sem stóðu í fullum blóma með þroskaða uppskeru og þeir átu það sem aðrir höfðu sáð til.
45 Afin qu’ils gardent ses ordonnances, et qu’ils recherchent sa loi.
Allt skyldi þetta hvetja Ísrael til trúfesti og hlýðni við lög Drottins. Hallelúja!
