Proverbes 5
1 Mon fils, sois attentif à ma sagesse, et à ma prudence incline ton oreille,
Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;
2 Afin que tu veilles sur tes pensées, et que tes lèvres conservent la discipline. Prends garde à l’artifice fallacieux de la femme;
Abyś zachował rozwagę i [aby] twoje wargi strzegły wiedzy.
3 Car c’est un rayon distillant le miel, que les lèvres d’une prostituée, et plus brillant que l’huile est son gosier;
Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;
4 Mais ses derniers moments sont amers comme l’absinthe, et perçants comme un glaive à deux tranchants.
Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.
Jej nogi zstępują do śmierci, jej kroki prowadzą do piekła. (Sheol h7585)
6 Ils ne marchent point par le sentier de la vie: ses pas sont incertains, et on ne peut les découvrir.
Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są [tak] niestałe, [że] nie poznasz [ich].
7 Maintenant donc, mon fils, écoute-moi, et ne t’écarte pas des paroles de ma bouche.
Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.
8 Eloigne d’elle ta voie, et ne t’approche pas de la porte de sa maison.
Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;
9 Ne donne pas à des étrangers ton honneur, et tes années à un cruel vengeur,
Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;
10 De peur que des étrangers ne soient comblés de tes biens, et que tes travaux n’aillent dans la maison d’un autre,
Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek [nie został] w cudzym domu;
11 Et que tu ne gémisses à la fin, quand tu auras consumé tes chairs et ton corps; et que tu ne dises:
I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;
12 D’où vient que j’ai déteste la discipline, et qu’aux remontrances n’a pas acquiescé mon cœur,
I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!
13 Et que je n’ai pas écouté la voix de ceux qui m’instruisaient, et qu’à mes maîtres je n’ai pas incliné mon oreille?
Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!
14 J’ai été presque dans toute sorte de maux au milieu de l’assemblée et de la réunion.
O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.
15 Bois de l’eau de ta citerne, et de l’eau vive de ton puits:
Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!
16 Que les cours de tes fontaines soient dirigés au dehors; et dans les rues partage tes eaux.
Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.
17 Possède-les seul, et que des étrangers n’y aient point de part avec toi.
Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.
18 Que ta source soit bénie; et réjouis-toi avec la femme de ta jeunesse;
Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.
19 Qu’elle te soit une biche très chère, un très agréable faon; que ses charmes t’enivrent en tout temps; et que dans son amour soit toujours ta joie.
[Niech będzie jak] wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.
20 Pourquoi, mon fils, seras-tu séduit par une étrangère, et reposeras-tu dans le sein d’une autre?
Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?
21 Le Seigneur regarde les voies de l’homme, et il considère tous ses pas.
Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA [i] waży [on] wszystkie jego ścieżki.
22 Ses iniquités saisissent l’impie, et par les liens de ses propres péchés, il est enchaîné.
Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.
23 Il mourra, parce qu’il n’a pas eu de discipline, et c’est par l’excès de sa folie qu’il sera trompé.
Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.
