< Proverbes 31 >
1 Paroles de Lamuel roi. Vision par laquelle l’a instruit sa mère.
Vortoj de la reĝo Lemuel, instruo, kiun donis al li lia patrino.
2 Que te dirai-je, mon bien aimé, que te dirai-je, bien aimé de mon sein, que te dirai-je, bien-aimé de mes vœux?
Ho mia filo, ho filo de mia ventro! Ho filo de miaj promesoj!
3 Ne donne pas aux femmes ton bien, et tes richesses pour perdre des rois.
Ne donu al la virinoj vian forton, Nek viajn agojn al la pereigantoj de reĝoj.
4 Non aux rois, ô Lamuel, non aux rois, ne donne pas de vin, parce qu’il n’est nul secret où règne l’ivresse:
Ne al la reĝoj, ho Lemuel, ne al la reĝoj konvenas trinki vinon, Nek al la princoj deziri ebriigaĵojn.
5 Et de peur qu’ils ne boivent et qu’ils n’oublient les jugements, et qu’ils ne changent la cause des fils du pauvre.
Ĉar drinkinte, ili povas forgesi la leĝojn, Kaj ili malĝustigos la juĝon de ĉiuj prematoj.
6 Donnez de la cervoise à ceux qui sont affligés, et du vin à ceux qui ont le cœur dans l’amertume;
Donu ebriigaĵon al la pereanto, Kaj vinon al tiu, kiu havas suferantan animon.
7 Qu’ils boivent et qu’ils oublient leur détresse, et que de leur douleur ils ne se souviennent plus.
Li trinku, kaj forgesu sian malriĉecon, Kaj li ne plu rememoru sian malfeliĉon.
8 Ouvre ta bouche pour le muet, et pour les causes de tous les fils qui passent;
Malfermu vian buŝon por senvoĉulo, Por la defendo de ĉiuj forlasitaj.
9 Ouvre ta bouche, décrète ce qui est juste, et juge l’homme qui est sans ressources, et le pauvre.
Malfermu vian buŝon, por juĝi juste, Por defendi malriĉulon kaj senhavulon.
10 Une femme forte, qui la trouvera? au-dessus de ce qui vient de loin et des derniers confins du monde est son prix.
Se iu trovis kapablan edzinon, Ŝia valoro estas pli granda ol perloj.
11 Le cœur de son mari se confie en elle; et il ne manquera pas de dépouilles.
Fidas ŝin la koro de ŝia edzo, Kaj havo ne mankos.
12 Elle lui rendra le bien et non le mal, tous les jours de sa vie.
Ŝi redonas al li bonon, sed ne malbonon, En la daŭro de ŝia tuta vivo.
13 Elle a cherché la laine et le lin, et elle a travaillé par le conseil de ses mains.
Ŝi serĉas lanon kaj linon, Kaj volonte laboras per siaj manoj.
14 Elle est devenue comme le vaisseau d’un marchand, portant de loin son pain.
Ŝi estas kiel ŝipo de komercisto; De malproksime ŝi alportas sian panon.
15 Et de nuit elle s’est levée, et elle a donné de la nourriture aux personnes de sa maison, et des vivres à ses servantes.
Ŝi leviĝas, kiam estas ankoraŭ nokto, Kaj ŝi disdonas manĝon al sia domanaro Kaj porciojn al siaj servantinoj;
16 Elle a considéré un champ et l’a acheté: du fruit de ses mains, elle a planté une vigne.
Ŝi pensas pri kampo, kaj aĉetas ĝin; Per la enspezoj de sia mano ŝi plantas vinberĝardenon.
17 Elle a ceint de force ses reins, et elle a affermi son bras.
Ŝi zonas siajn lumbojn per forto Kaj fortikigas siajn brakojn.
18 Elle a goûté et elle a vu que son commerce est bon: pendant la nuit, sa lampe ne s’éteindra pas.
Ŝi komprenas, ke ŝia komercado estas bona; Ŝia lumilo ne estingiĝas en la nokto.
19 Elle a mis sa main à des choses fortes; et ses doigts ont pris le fuseau.
Ŝi etendas sian manon al la ŝpinilo, Kaj ŝiaj fingroj tenas la ŝpinturnilon.
20 Elle a ouvert sa main à l’homme sans ressources, et ses paumes, elles les a détendues vers le pauvre.
Ŝi malfermas sian manon al la malriĉulo Kaj etendas siajn manojn al la senhavulo.
21 Elle ne craindra pas pour sa maison le froid de la neige, car toutes les personnes de sa maison ont un double vêtement.
Ŝi ne timas la neĝon por sia domo, Ĉar ŝia tuta domanaro estas vestita per ruĝa teksaĵo.
22 Elle s’est fait une couverture: le fin lin et la pourpre forment son vêtement.
Ŝi faras al si kovrojn; Delikata tolo kaj purpuro estas ŝiaj vestoj.
23 Illustre sera son mari aux portes de la ville, quand il siégera avec les sénateurs de la terre.
Ŝia edzo estas konata ĉe la pordego, Kie li sidas kune kun la maljunuloj de la lando.
24 Elle a fait un fin tissu, et elle l’a vendu; et elle a livré une ceinture au Chananéen.
Ŝi faras teksaĵon kaj vendas, Kaj zonojn ŝi donas al la komercisto.
25 La force et la beauté sont son vêtement, et elle rira au jour dernier.
Fortika kaj bela estas ŝia vesto, Kaj ŝi ridas pri la venonta tago.
26 Elle a ouvert sa bouche à la sagesse, et la loi de la clémence est sur sa langue.
Sian buŝon ŝi malfermas kun saĝo; Bonkora instruo estas sur ŝia lango.
27 Elle a considéré les sentiers de sa maison, et elle n’a pas mangé de pain dans l’oisiveté.
Ŝi kontrolas la iradon de aferoj en sia domo, Kaj ŝi ne manĝas panon en senlaboreco.
28 Ses fils se sont levés et l’ont proclamée très heureuse; son mari s’est levé, et l’a louée.
Leviĝas ŝiaj filoj kaj ŝin gratulas; Ŝia edzo ŝin laŭdegas, dirante:
29 Beaucoup de filles ont amassé des richesses: mais toi, tu les as toutes surpassées.
Multaj filinoj estas bravaj, Sed vi superas ĉiujn.
30 Trompeuse est la grâce, et vaine est la beauté: la femme qui craint le Seigneur est celle qui sera louée.
Ĉarmeco estas trompa, kaj beleco estas vantaĵo; Virino, kiu timas la Eternulon, estos glorata.
31 Donnez-lui le fruit de ses mains, et que ses œuvres la louent aux portes de la ville.
Donu al ŝi laŭ la fruktoj de ŝiaj manoj; Kaj ŝiaj faroj ŝin gloros ĉe la pordegoj.