Proverbes 19
1 Mieux vaut un pauvre qui marche en sa simplicité qu’un riche qui tord ses lèvres et qui est insensé.
Pli bona estas malriĉulo, kiu iras en sia senkulpeco, Ol homo, kiu estas malicbuŝulo kaj malsaĝulo.
2 Où n’est point la science de l’âme, il n’y a pas de bien: et celui qui hâte ses pieds tombera.
Vivo sen prudento ne estas bona; Kaj kiu tro rapidas, tiu maltrafas la vojon.
3 La folie de l’homme renverse ses pas; et contre Dieu il brûle de colère en son cœur.
Malsaĝeco de homo erarigas lian vojon, Kaj lia koro koleras la Eternulon.
4 Les richesses donnent beaucoup de nouveaux amis; mais ceux mêmes qu’avait le pauvre se séparent de lui.
Riĉeco donas multon da amikoj; Sed malriĉulo estas forlasata de sia amiko.
5 Un témoin faux ne sera pas impuni; et celui qui dit des mensonges n’échappera pas.
Falsa atestanto ne restos sen puno; Kaj kiu elspiras mensogojn, tiu ne saviĝos.
6 Beaucoup honorent la personne d’un homme puissant, et sont amis de celui qui donne des présents.
Multaj serĉas favoron de malavarulo; Kaj ĉiu estas amiko de homo, kiu donas donacojn.
7 Les frères d’un homme pauvre le haïssent: en outre ses amis mêmes se retirent loin de lui. Celui qui court seulement après les paroles n’aura rien.
Ĉiuj fratoj de malriĉulo lin malamas; Tiom pli malproksimiĝas de li liaj amikoj! Li havas esperon pri vortoj, kiuj ne estos plenumitaj.
8 Mais celui qui possède de l’intelligence aime son âme, et celui qui garde la prudence trouvera des biens.
Kiu akiras prudenton, tiu amas sian animon; Kiu gardas saĝon, tiu trovas bonon.
9 Un faux témoin ne sera pas impuni, et celui qui dit des mensonges périra.
Falsa atestanto ne restos sen puno; Kaj kiu elspiras mensogojn, tiu pereos.
10 À l’insensé ne conviennent pas les délices, ni à l’esclave la domination sur les princes.
Al malsaĝulo ne konvenas agrablaĵo; Ankoraŭ malpli konvenas al sklavo regi super princoj.
11 La doctrine d’un homme se connaît à sa patience, et sa gloire est de laisser de côté les choses iniques.
Saĝo de homo faras lin pacienca; Kaj gloro por li estas pardoni pekon.
12 Comme est le rugissement du hon, ainsi est la colère du roi; et comme la rosée qui tombe sur l’herbe, ainsi son hilarité.
Kiel kriego de leono estas la kolero de reĝo; Kaj lia favoro estas kiel roso sur herbo.
13 La douleur d’un père est un fils insensé; et ce sont des toits continuellement dégouttants qu’une femme querelleuse.
Pereo por sia patro estas malsaĝa filo; Kaj malpacema edzino estas kiel konstanta gutado.
14 La maison et les richesses sont données par les pères; mais c’est par le Seigneur proprement qu’est donnée une femme prudente.
Domo kaj havo estas heredataj post gepatroj; Sed saĝa edzino estas de la Eternulo.
15 La paresse envoie l’assoupissement; et l’âme indolente aura faim.
Mallaboremeco enigas en profundan dormon, Kaj animo maldiligenta suferos malsaton.
16 Celui qui garde le commandement garde son âme; mais celui qui néglige sa voie trouvera la mort.
Kiu konservas moralordonon, tiu konservas sian animon; Sed kiu ne atentas Lian vojon, tiu mortos.
17 Celui-là prête à intérêt au Seigneur, qui a pitié du pauvre; et il lui rendra son bienfait.
Kiu kompatas malriĉulon, tiu pruntedonas al la Eternulo, Kaj Tiu redonos al li por lia bonfaro.
18 Corrige ton fils, n’en désespère pas; mais à le tuer ne dispose pas ton âme.
Punu vian filon, dum ekzistas espero, Sed via koro ne deziru lian pereon.
19 Celui qui est impatient en souffrira du dommage; et s’il prend quelque chose avec violence, il prendra encore autre chose.
Koleranto devas esti punata; Ĉar se vi lin indulgos, li fariĝos ankoraŭ pli kolerema.
20 Ecoute le conseil et reçois la discipline, afin que tu sois sage dans tes derniers moments.
Aŭskultu konsilon kaj akceptu admonon, Por ke vi poste estu saĝa.
21 Il y a beaucoup de pensées dans le cœur de l’homme; mais la volonté du Seigneur demeurera à jamais.
Multaj estas la intencoj en la koro de homo, Sed la decido de la Eternulo restas fortike.
22 L’homme indigent est miséricordieux; et mieux vaut le pauvre que l’homme menteur.
Ornamo estas por la homo lia bonfaro; Kaj pli bona estas malriĉulo, ol homo mensogema.
23 La crainte du Seigneur conduit à la vie: elle reposera dans l’abondance sans être visitée par le mal.
Timo antaŭ la Eternulo kondukas al vivo, Al sateco, kaj al evito de malbono.
24 Le paresseux cache sa main sous son aisselle; et il ne la porte pas à sa bouche.
Mallaboremulo metas sian manon en la poton, Kaj eĉ al sia buŝo li ĝin ne relevas.
25 L’homme pernicieux ayant été flagellé, l’insensé deviendra plus sage: mais, si tu reprends le sage, il comprendra la discipline.
Se vi batos blasfemanton, sensciulo fariĝos atenta; Se oni punas saĝulon, li komprenas la instruon.
26 Celui qui afflige son père et met en fuite sa mère est ignominieux et malheureux.
Kiu ruinigas patron kaj forpelas patrinon, Tiu estas filo hontinda kaj malbeninda.
27 Ne cesse pas mon fils, d’écouter la doctrine; n’ignore pas les paroles de la science.
Ĉesu, mia filo, aŭskulti admonon Kaj tamen dekliniĝi de la vortoj de la instruo.
28 Un témoin inique se raille du jugement; et la bouche des impies dévore l’iniquité.
Fripona atestanto mokas juĝon; Kaj la buŝo de malvirtuloj englutas maljustaĵon.
29 Les jugements sont préparés pour les railleurs; et les marteaux pour frapper les corps des insensés.
La blasfemantojn atendas punoj, Kaj batoj la dorson de malsaĝuloj.
