< Proverbes 15 >

1 Une douce réponse brise la colère: une parole dure excite la fureur.
جواب نرم خشم را برمی گرداند، اماسخن تلخ غیظ را به هیجان می‌آورد.۱
2 La langue des sages embellit la science; la bouche des insensés fait jaillir la folie.
زبان حکیمان علم را زینت می‌بخشد، امادهان احمقان به حماقت تنطق می‌نماید.۲
3 En tout lieu, les yeux du Seigneur observent les bons et les méchants.
چشمان خداوند در همه جاست، و بر بدان ونیکان می‌نگرد.۳
4 La langue pacifique est un arbre de vie; mais celle qui est immodérée brisera l’esprit.
زبان ملایم، درخت حیات‌است و کجی آن، شکستگی روح است.۴
5 L’insensé se moque de la discipline de son père; mais celui qui est docile aux réprimandes deviendra plus sage. Dans une abondante justice est une très grande vertu; mais les pensées des méchants seront déracinées.
احمق تادیب پدر خود را خوار می‌شمارد، اما هر‌که تنبیه را نگاه دارد زیرک می‌باشد.۵
6 La maison du juste est une grande force; et dans les fruits de l’impie il n’y a que trouble.
در خانه مرد عادل گنج عظیم است، امامحصول شریران، کدورت است.۶
7 Les lèvres des sages répandront la science: le cœur des insensés sera tout à fait différent.
لبهای حکیمان معرفت را منتشر می‌سازد، اما دل احمقان، مستحکم نیست.۷
8 Les victimes des impies sont abominables au Seigneur, les vœux des justes lui sont agréables.
قربانی شریران نزد خداوند مکروه است، امادعای راستان پسندیده اوست.۸
9 C’est une abomination pour le Seigneur, que la voie de l’impie: celui qui suit la justice est aimé de lui.
راه شریران نزد خداوند مکروه است، اماپیروان عدالت را دوست می‌دارد.۹
10 La doctrine est odieuse à celui qui abandonne la voie de la vie; celui qui hait les réprimandes mourra.
برای هر‌که طریق را ترک نماید تادیب سخت است، و هر‌که از تنبیه نفرت کند خواهدمرد.۱۰
11 L’enfer et la perdition sont à nu devant le Seigneur; combien plus les cœurs des fils des hommes? (Sheol h7585)
هاویه و ابدون در حضور خداوند است، پس چند مرتبه زیاده دلهای بنی آدم. (Sheol h7585)۱۱
12 L’homme pernicieux n’aime pas celui qui le reprend, et ne va pas vers les sages.
استهزاکننده تنبیه را دوست ندارد، و نزدحکیمان نخواهد رفت.۱۲
13 Un cœur joyeux rassérène le visage; par la tristesse de l’âme, l’esprit est abattu.
دل‌شادمان چهره را زینت می‌دهد، اما ازتلخی دل روح منکسر می‌شود.۱۳
14 Le cœur du sage cherche la doctrine; et la bouche des insensés se repaît d’ignorance.
دل مرد فهیم معرفت را می‌طلبد، اما دهان احمقان حماقت را می‌چرد.۱۴
15 Tous les jours du pauvre sont mauvais; l’âme tranquille est comme un continuel festin.
تمامی روزهای مصیبت کشان بد است، اماخوشی دل ضیافت دائمی است.۱۵
16 Mieux vaut peu avec la crainte du Seigneur que des trésors grands et inépuisables.
اموال اندک با ترس خداوند بهتر است ازگنج عظیم با اضطراب.۱۶
17 Mieux vaut être convié à un repas d’herbes où règne la charité, qu’à manger avec de la haine un veau engraissé.
خوان بقول در جایی که محبت باشد بهتراست، از گاو پرواری که با آن عداوت باشد.۱۷
18 L’homme colère excite des querelles; celui qui est patient apaise celles qui étaient déjà suscitées.
مرد تندخو نزاع را برمی انگیزد، اما شخص دیرغضب خصومت را ساکن می‌گرداند.۱۸
19 Le chemin des paresseux est comme une haie d’épines; la voie des justes est sans pierre d’achoppement.
راه کاهلان مثل خاربست است، اما طریق راستان شاهراه است.۱۹
20 Un fils sage réjouit son père; et un homme insensé méprise sa mère.
پسر حکیم پدر را شادمان می‌سازد، اما مرداحمق مادر خویش را حقیر می‌شمارد.۲۰
21 La folie est joie pour l’insensé: et l’homme prudent dirige ses pas.
حماقت در نظر شخص ناقص العقل خوشی است، اما مرد فهیم به راستی سلوک می‌نماید.۲۱
22 Les pensées se dissipent là où il n’y a point de conseil; mais où il y a plusieurs conseillers, elles s’affermissent.
از عدم مشورت، تدبیرها باطل می‌شود، اما از کثرت مشورت دهندگان برقرار می‌ماند.۲۲
23 L’homme se réjouit de la sentence sortie de sa bouche; et la parole opportune est excellente.
برای انسان از جواب دهانش شادی حاصل می‌شود، و سخنی که در محلش گفته شودچه بسیار نیکو است.۲۳
24 Le sentier de la vie est au-dessus de l’homme instruit, afin qu’il se détourne de l’enfer le plus profond. (Sheol h7585)
طریق حیات برای عاقلان به سوی بالااست، تا از هاویه اسفل دور شود. (Sheol h7585)۲۴
25 Le Seigneur démolira la maison des superbes; et il affermira les bornes du champ de la veuve,
خداوند خانه متکبران را منهدم می‌سازد، اما حدود بیوه‌زن را استوار می‌نماید.۲۵
26 C’est l’abomination du Seigneur que les pensées mauvaises; mais la parole pure, très belle, sera affermie par lui.
تدبیرهای فاسد نزد خداوند مکروه است، اما سخنان پسندیده برای طاهران است.۲۶
27 Celui-là trouble sa maison, qui court après l’avarice; mais celui qui hait les présents vivra. Par la miséricorde et par la foi se purifient les péchés; mais c’est par la crainte du Seigneur que chacun se détourne du mal.
کسی‌که حریص سود باشد خانه خود رامکدر می‌سازد، اما هر‌که از هدیه‌ها نفرت داردخواهد زیست.۲۷
28 L’esprit du juste médite l’obéissance: la bouche des impies déborde en mauvais discours.
دل مرد عادل در جواب دادن تفکر می‌کند، اما دهان شریران، چیزهای بد را جاری می‌سازد.۲۸
29 Le Seigneur est loin des impies; et il exaucera les prières des justes.
خداوند از شریران دور است، اما دعای عادلان را می‌شنود.۲۹
30 La lumière des yeux réjouit l’âme; la bonne réputation engraisse les os.
نور چشمان دل را شادمان می‌سازد، و خبرنیکو استخوانها را پر مغز می‌نماید.۳۰
31 L’oreille qui écoute les réprimandes de vie demeurera au milieu des sages.
گوشی که تنبیه حیات را بشنود، در میان حکیمان ساکن خواهد شد.۳۱
32 Celui qui rejette la discipline méprise son âme: mais celui qui acquiesce aux réprimandes a du cœur.
هر‌که تادیب را ترک نماید، جان خود راحقیر می‌شمارد، اما هر‌که تنبیه را بشنود عقل راتحصیل می‌نماید.۳۲
33 La crainte du Seigneur est une discipline de sagesse; et l’humilité précède la gloire.
ترس خداوند ادیب حکمت است، وتواضع پیشرو حرمت می‌باشد.۳۳

< Proverbes 15 >