< Proverbes 15 >
1 Une douce réponse brise la colère: une parole dure excite la fureur.
Een zacht antwoord keert de grimmigheid af; maar een smartend woord doet den toorn oprijzen.
2 La langue des sages embellit la science; la bouche des insensés fait jaillir la folie.
De tong der wijzen maakt de wetenschap goed; maar de mond der zotten stort overvloediglijk dwaasheid uit.
3 En tout lieu, les yeux du Seigneur observent les bons et les méchants.
De ogen des HEEREN zijn in alle plaatsen, beschouwende de kwaden en de goeden.
4 La langue pacifique est un arbre de vie; mais celle qui est immodérée brisera l’esprit.
De medicijn der tong is een boom des levens; maar de verkeerdheid in dezelve is een breuk in den geest.
5 L’insensé se moque de la discipline de son père; mais celui qui est docile aux réprimandes deviendra plus sage. Dans une abondante justice est une très grande vertu; mais les pensées des méchants seront déracinées.
Een dwaas zal de tucht zijns vaders versmaden; maar die de bestraffing waarneemt, zal kloekzinniglijk handelen.
6 La maison du juste est une grande force; et dans les fruits de l’impie il n’y a que trouble.
In het huis des rechtvaardigen is een grote schat; maar in des goddelozen inkomst is beroerte.
7 Les lèvres des sages répandront la science: le cœur des insensés sera tout à fait différent.
De lippen der wijzen zullen de wetenschap uitstrooien; maar het hart der zotten niet alzo.
8 Les victimes des impies sont abominables au Seigneur, les vœux des justes lui sont agréables.
Het offer der goddelozen is den HEERE een gruwel; maar het gebed der oprechten is Zijn welgevallen.
9 C’est une abomination pour le Seigneur, que la voie de l’impie: celui qui suit la justice est aimé de lui.
De weg der goddelozen is den HEERE een gruwel; maar dien, die de gerechtigheid najaagt, zal Hij liefhebben.
10 La doctrine est odieuse à celui qui abandonne la voie de la vie; celui qui hait les réprimandes mourra.
De tucht is onaangenaam voor dengene die het pad verlaat; en die de bestraffing haat, zal sterven.
11 L’enfer et la perdition sont à nu devant le Seigneur; combien plus les cœurs des fils des hommes? (Sheol )
De hel en het verderf zijn voor den HEERE; hoeveel te meer de harten van des mensenkinderen? (Sheol )
12 L’homme pernicieux n’aime pas celui qui le reprend, et ne va pas vers les sages.
De spotter zal niet liefhebben, die hem bestraft; hij zal niet gaan tot de wijzen.
13 Un cœur joyeux rassérène le visage; par la tristesse de l’âme, l’esprit est abattu.
Een vrolijk hart zal het aangezicht blijde maken; maar door de smart des harten wordt de geest verslagen.
14 Le cœur du sage cherche la doctrine; et la bouche des insensés se repaît d’ignorance.
Een verstandig hart zal de wetenschap opzoeken; maar de mond der zotten zal met dwaasheid gevoed worden.
15 Tous les jours du pauvre sont mauvais; l’âme tranquille est comme un continuel festin.
Al de dagen des bedrukten zijn kwaad; maar een vrolijk hart is een gedurige maaltijd.
16 Mieux vaut peu avec la crainte du Seigneur que des trésors grands et inépuisables.
Beter is weinig met de vreze des HEEREN, dan een grote schat, en onrust daarbij.
17 Mieux vaut être convié à un repas d’herbes où règne la charité, qu’à manger avec de la haine un veau engraissé.
Beter is een gerecht van groen moes, waar ook liefde is, dan een gemeste os, en haat daarbij.
18 L’homme colère excite des querelles; celui qui est patient apaise celles qui étaient déjà suscitées.
Een grimmig man zal gekijf verwekken; maar de lankmoedige zal den twist stillen.
19 Le chemin des paresseux est comme une haie d’épines; la voie des justes est sans pierre d’achoppement.
De weg des luiaards is als een doornheg; maar het pad der oprechten is wel gebaand.
20 Un fils sage réjouit son père; et un homme insensé méprise sa mère.
Een wijs zoon zal den vader verblijden; maar een zot mens veracht zijn moeder.
21 La folie est joie pour l’insensé: et l’homme prudent dirige ses pas.
De dwaasheid is den verstandeloze blijdschap; maar een man van verstand zal recht wandelen.
22 Les pensées se dissipent là où il n’y a point de conseil; mais où il y a plusieurs conseillers, elles s’affermissent.
De gedachten worden vernietigd, als er geen raad is; maar door veelheid der raadslieden zal elkeen bestaan.
23 L’homme se réjouit de la sentence sortie de sa bouche; et la parole opportune est excellente.
Een man heeft blijdschap in het antwoord zijns monds; en hoe goed is een woord op zijn tijd!
24 Le sentier de la vie est au-dessus de l’homme instruit, afin qu’il se détourne de l’enfer le plus profond. (Sheol )
De weg des levens is den verstandige naar boven; opdat hij afwijke van de hel, beneden. (Sheol )
25 Le Seigneur démolira la maison des superbes; et il affermira les bornes du champ de la veuve,
Het huis der hovaardigen zal de HEERE afrukken; maar de landpale der weduwe zal Hij vastzetten.
26 C’est l’abomination du Seigneur que les pensées mauvaises; mais la parole pure, très belle, sera affermie par lui.
Des bozen gedachten zijn den HEERE een gruwel; maar der reinen zijn liefelijke redenen.
27 Celui-là trouble sa maison, qui court après l’avarice; mais celui qui hait les présents vivra. Par la miséricorde et par la foi se purifient les péchés; mais c’est par la crainte du Seigneur que chacun se détourne du mal.
Die gierigheid pleegt, beroert zijn huis; maar die geschenken haat, zal leven.
28 L’esprit du juste médite l’obéissance: la bouche des impies déborde en mauvais discours.
Het hart des rechtvaardigen bedenkt zich, om te antwoorden; maar de mond der goddelozen zal overvloediglijk kwade dingen uitstorten.
29 Le Seigneur est loin des impies; et il exaucera les prières des justes.
De HEERE is ver van de goddelozen; maar het gebed der rechtvaardigen zal Hij verhoren.
30 La lumière des yeux réjouit l’âme; la bonne réputation engraisse les os.
Het licht der ogen verblijdt het hart; een goed gerucht maakt het gebeente vet.
31 L’oreille qui écoute les réprimandes de vie demeurera au milieu des sages.
Het oor, dat de bestraffing des levens hoort, zal in het midden der wijzen vernachten.
32 Celui qui rejette la discipline méprise son âme: mais celui qui acquiesce aux réprimandes a du cœur.
Die de tucht verwerpt, die versmaadt zijn ziel; maar die de bestraffing hoort, krijgt verstand.
33 La crainte du Seigneur est une discipline de sagesse; et l’humilité précède la gloire.
De vreze des HEEREN is de tucht der wijsheid; en de nederigheid gaat voor de eer.