Proverbes 1
1 Paraboles de Salomon, fils de David et roi d’Israël,
Spreuken van Salomon, den zoon van David, Den koning van Israël:
2 Utiles pour connaître la sagesse et la discipline,
Ze leren u kennen wijsheid en tucht, Ze geven u begrip voor verstandige woorden;
3 Pour comprendre les paroles de la prudence, pour recevoir l’instruction de la doctrine, la justice, et le jugement et l’équité,
Ze voeden u op tot heilzame tucht, Rechtschapenheid, plichtsbesef en oprechtheid.
4 Afin que soit donnée aux tout petits la finesse, à l’adolescent la science et l’intelligence.
Aan de onnozelen schenken ze ervaring, Aan jonge mensen doordachte kennis.
5 Le sage, en écoutant, sera plus sage, et l’intelligent possédera les moyens de gouverner.
Als een wijze ze hoort, zal hij zijn inzicht verdiepen, Een verstandig mens zal er ideeën door krijgen;
6 Il découvrira le proverbe et l’interprétation, les paroles des sages et leurs énigmes.
Spreuk en strikvraag zal hij doorzien, De woorden der wijzen en hun problemen.
7 La crainte du Seigneur est le principe de la sagesse. La sagesse et la doctrine, les insensés les méprisent.
Het ontzag voor Jahweh is de grondslag der wijsheid; Maar ongelovigen lachen om wijsheid en tucht.
8 Écoute, mon fils, la discipline de ton père, et ne rejette pas la loi de ta mère,
Mijn zoon, luister dus naar de wenken van uw vader, Sla niet in de wind, wat uw moeder u leerde;
9 Afin que soit ajouté un agrément à ta tête, et un collier à ton cou.
Want het siert uw hoofd als een krans, Uw hals als een snoer.
10 Mon fils, si des pécheurs veulent l’attirer, n’y acquiesce pas.
Mijn zoon, als zondaars u willen verleiden, stem niet toe,
11 S’ils disent: Viens avec nous, dressons des embûches au sang, cachons des pièges à l’innocent qui ne l’a pas mérité;
Als ze u zeggen: Ga met ons mee, Laat ons loeren op bloed, Laat ons zo maar onschuldigen belagen,
12 Comme l’enfer, engloutissons-le vivant et entier, comme celui qui descend dans la fosse. (Sheol h7585)
Gelijk de onderwereld hen levend verslinden, Als zij, die ten grave dalen, geheel en al; (Sheol h7585)
13 Nous trouverons toutes sortes de biens précieux: nous remplirons nos maisons de dépouilles.
Allerlei kostbare schatten zullen we vinden, Onze huizen vullen met buit;
14 Mets ta part avec nous, qu’une seule bourse soit pour nous tous.
Ge moogt meeloten in onze kring, Eén buidel zullen we samen delen!
15 Mon fils, ne marche pas avec eux, écarte ton pied de leurs sentiers.
Mijn zoon, ga dan niet met hen mee, En houd uw voet af van hun pad;
16 Car leurs pieds courent au mal, et ils se hâtent afin de verser le sang.
Want hun voeten ijlen naar het kwade, En haasten zich, om bloed te vergieten.
17 Mais en vain l’on jette le filet devant les yeux des oiseaux.
Maar zoals het niet geeft, of het net wordt gespannen, Terwijl alle vogels het zien:
18 Eux aussi à leur propre sang dressent des embûches, et
Zo loeren ze slechts op hun eigen bloed, En belagen ze hun eigen leven!
19 Ainsi sont les sentiers de tout avare, ils ravissent lame de tous ceux qui possèdent.
Zo gaat het allen, die uit zijn op oneerlijke winst: Deze beneemt zijn bezitters het leven.
20 La sagesse prêche dehors; dans les places publiques elle élève sa voix;
De wijsheid roept luid in de straten, Op de pleinen verheft ze haar stem;
21 À la tête des foules elle crie, aux portes de la ville elle profère ses paroles disant:
Ze roept op de tinne der muren, En spreekt aan de ingang der poorten:
22 Jusques à quand, tout petits enfants, aimerez-vous l’enfance, et les insensés désireront-ils ce qui leur est pernicieux, et les imprudents haïront-ils la science?
Hoe lang nog, dommen, blijft gij liever onnozel, Blijven de eigenwijzen verwaand, Willen de dwazen van geen wijsheid horen?
23 Convertissez-vous à mes remontrances: voici que je vous révélerai mon esprit, et que je vous ferai comprendre mes paroles.
Keert u tot mijn vermaning; Dan stort ik mijn geest over u uit, En maak u mijn woorden bekend.
24 Parce que j’ai appelé, et que vous avez refusé de m’entendre; que j’ai tendu ma main, et qu’il n’y a eu personne qui m’ait regardé;
Maar zo ge weigert, als ik roep, En niemand er op let, als ik mijn hand verhef;
25 Que vous avez méprisé tous mes conseils, et négligé mes réprimandes:
Zo ge mijn raad geheel en al in de wind slaat, En van mijn vermaning niet wilt weten:
26 Moi aussi, à votre mort, je rirai et je me moquerai, lorsque ce que vous craigniez vous sera arrivé.
Zal ik lachen, wanneer het u slecht gaat, Zal ik spotten, wanneer uw verschrikking komt als een onweer;
27 Lorsqu’une calamité arrivera tout d’un coup, et que la mort, comme une tempête, fondra violemment sur vous; quand, viendront sur vous la tribulation et l’angoisse:
Wanneer uw ongeluk nadert als een orkaan, Wanneer benauwdheid en angst u overvallen!
28 Alors ils m’invoqueront, et je ne les exaucerai pas; dès le matin ils se lèveront, et ils ne me trouveront pas;
Dan zal men mij roepen, maar zal ik niet antwoorden, Zal men mij zoeken, maar mij niet vinden!
29 Parce qu’ils ont haï la discipline, et qu’ils n’ont pas reçu la crainte du Seigneur,
Omdat ze van wijsheid niets wilden weten, En het ontzag voor Jahweh niet hebben verkozen,
30 Qu’ils n’ont pas acquiescé à mes conseils, qu’ils ont déprécié toutes mes remontrances.
Van mijn raad niets moesten hebben, En al mijn vermaan in de wind hebben geslagen:
31 Aussi ils mangeront les fruits de leurs voies, et ils seront rassasiés de leurs conseils.
Zullen ze eten de vrucht van hun wandel, Verzadigd worden met wat ze beraamden.
32 L’égarement des tout petits les tuera; et la prospérité des insensés les perdra.
Want de onnozelen komen door hun onverschilligheid om, De dwazen storten door hun lichtzinnigheid in het verderf;
33 Mais celui qui m’écoute reposera sans terreur et jouira de l’abondance, la crainte des maux ayant été enlevée.
Maar die naar mij luistert, zal in veiligheid wonen, Bevrijd van de vrees voor de rampen!
