Philippiens 3
1 Au reste, mes frères, réjouissez-vous dans le Seigneur. Vous écrire les mêmes choses n’est pas pénible pour moi, mais c’est nécessaire pour vous.
το λοιπον αδελφοι μου χαιρετε εν κυριω τα αυτα γραφειν υμιν εμοι μεν ουκ οκνηρον υμιν δε ασφαλες
2 Gardez-vous des chiens, gardez-vous des mauvais ouvriers, gardez-vous de la mutilation.
βλεπετε τους κυνας βλεπετε τους κακους εργατας βλεπετε την κατατομην
3 Car c’est nous qui sommes la circoncision, nous qui servons Dieu en esprit, qui nous glorifions dans le Christ Jésus, et ne mettons pas notre confiance dans la chair.
ημεις γαρ εσμεν η περιτομη οι πνευματι θεω λατρευοντες και καυχωμενοι εν χριστω ιησου και ουκ εν σαρκι πεποιθοτες
4 Quoique j’aie moi aussi de quoi me confier dans la chair; si quelqu’un croit pouvoir se confier dans la chair, je le puis davantage, moi,
καιπερ εγω εχων πεποιθησιν και εν σαρκι ει τις δοκει αλλος πεποιθεναι εν σαρκι εγω μαλλον
5 Circoncis le huitième jour, moi de la race d’Israël, de la tribu de Benjamin, Hébreu de pères hébreux; quant à la loi, pharisien;
περιτομη οκταημερος εκ γενους ισραηλ φυλης βενιαμιν εβραιος εξ εβραιων κατα νομον φαρισαιος
6 Quant au zèle, persécutant l’Eglise de Dieu; quant à la justice de la loi, ayant vécu sans reproche.
κατα ζηλον διωκων την εκκλησιαν κατα δικαιοσυνην την εν νομω γενομενος αμεμπτος
7 Mais ce qui était un gain pour moi, je l’ai jugé perte à cause du Christ.
αλλ ατινα ην μοι κερδη ταυτα ηγημαι δια τον χριστον ζημιαν
8 Bien plus, j’estime que tout est perte, auprès de l’éminente connaissance de Jésus-Christ Notre Seigneur, pour qui je me suis dépouillé de toutes choses, et je les regarde comme du fumier, afin de gagner le Christ,
αλλα μενουνγε και ηγουμαι παντα ζημιαν ειναι δια το υπερεχον της γνωσεως χριστου ιησου του κυριου μου δι ον τα παντα εζημιωθην και ηγουμαι σκυβαλα ειναι ινα χριστον κερδησω
9 Et d’être trouvé en lui possédant non ma propre justice qui vient de la loi, mais celle qui vient de la foi dans le Christ Jésus, la justice qui vient de Dieu par la foi,
και ευρεθω εν αυτω μη εχων εμην δικαιοσυνην την εκ νομου αλλα την δια πιστεως χριστου την εκ θεου δικαιοσυνην επι τη πιστει
10 Pour le connaître ainsi que la vertu de sa résurrection, et la participation de ses souffrances; m’étant conformé à sa mort;
του γνωναι αυτον και την δυναμιν της αναστασεως αυτου και την κοινωνιαν των παθηματων αυτου συμμορφουμενος τω θανατω αυτου
11 Afin que je puisse parvenir de quelque manière à la résurrection d’entre les morts;
ει πως καταντησω εις την εξαναστασιν των νεκρων
12 Non que déjà j’aie atteint jusque-là, ou que déjà je sois parfait; mais je poursuis, pour atteindre de quelque manière le but auquel j’ai été destiné par le Seigneur Jésus.
ουχ οτι ηδη ελαβον η ηδη τετελειωμαι διωκω δε ει και καταλαβω εφ ω και κατεληφθην υπο του χριστου ιησου
13 Non, mes frères, je ne pense pas l’avoir atteint. Mais seulement, oubliant ce qui est en arrière, et m’avançant vers ce qui est devant,
αδελφοι εγω εμαυτον ου λογιζομαι κατειληφεναι εν δε τα μεν οπισω επιλανθανομενος τοις δε εμπροσθεν επεκτεινομενος
14 Je tends au terme, au prix de la vocation céleste de Dieu dans le Christ Jésus.
κατα σκοπον διωκω επι το βραβειον της ανω κλησεως του θεου εν χριστω ιησου
15 Ainsi, tant que nous sommes parfaits, ayons ce sentiment, et si vous en avez quelqu’autre, Dieu vous éclairera sur celui-là aussi.
οσοι ουν τελειοι τουτο φρονωμεν και ει τι ετερως φρονειτε και τουτο ο θεος υμιν αποκαλυψει
16 Cependant, par rapport à ce que nous connaissons, ayons les mêmes sentiments, et persévérons dans la même règle.
πλην εις ο εφθασαμεν τω αυτω στοιχειν κανονι το αυτο φρονειν
17 Mes frères, soyez mes imitateurs, et observez ceux qui marchent selon le modèle que vous avez en nous.
συμμιμηται μου γινεσθε αδελφοι και σκοπειτε τους ουτως περιπατουντας καθως εχετε τυπον ημας
18 Car il y en a beaucoup dont je vous ai souvent parlé (et je vous en parle encore avec larmes), qui marchent en ennemis de la croix du Christ;
πολλοι γαρ περιπατουσιν ους πολλακις ελεγον υμιν νυν δε και κλαιων λεγω τους εχθρους του σταυρου του χριστου
19 Dont la fin sera la perdition, dont le Dieu est le ventre, qui mettent leur gloire dans leur ignominie, et qui n’ont de goût que pour les choses de la terre.
ων το τελος απωλεια ων ο θεος η κοιλια και η δοξα εν τη αισχυνη αυτων οι τα επιγεια φρονουντες
20 Pour nous, notre vie est dans les cieux: c’est de là aussi que nous attendons le Sauveur, Notre Seigneur Jésus-Christ,
ημων γαρ το πολιτευμα εν ουρανοις υπαρχει εξ ου και σωτηρα απεκδεχομεθα κυριον ιησουν χριστον
21 Qui réformera le corps de notre humilité en le conformant à son corps glorieux, par cette vertu efficace, par laquelle il peut s’assujettir toutes choses.
ος μετασχηματισει το σωμα της ταπεινωσεως ημων εις το γενεσθαι αυτο συμμορφον τω σωματι της δοξης αυτου κατα την ενεργειαν του δυνασθαι αυτον και υποταξαι εαυτω τα παντα
