< Philémon 1 >

1 Paul, prisonnier du Christ Jésus, et Timothée, son frère, à Philémon, notre bien-aimé et notre coopérateur,
ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਬਨ੍ਦਿਦਾਸਃ ਪੌਲਸ੍ਤੀਥਿਯਨਾਮਾ ਭ੍ਰਾਤਾ ਚ ਪ੍ਰਿਯੰ ਸਹਕਾਰਿਣੰ ਫਿਲੀਮੋਨੰ
2 Et à Appia, notre sœur très chère, et à Archippe, le compagnon de nos combats, et à l’Eglise qui est dans ta maison:
ਪ੍ਰਿਯਾਮ੍ ਆੱਪਿਯਾਂ ਸਹਸੇਨਾਮ੍ ਆਰ੍ਖਿੱਪੰ ਫਿਲੀਮੋਨਸ੍ਯ ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਸ੍ਥਿਤਾਂ ਸਮਿਤਿਞ੍ਚ ਪ੍ਰਤਿ ਪਤ੍ਰੰ ਲਿਖਤਃ|
3 Grâce à vous, et paix par Dieu notre Père, et par Notre Seigneur Jésus-Christ.
ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਤਾਤ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ਼੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿਮ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹਞ੍ਚ ਕ੍ਰਿਯਾਸ੍ਤਾਂ|
4 Faisant sans cesse mémoire de toi dans mes prières, je rends grâces à mon Dieu,
ਪ੍ਰਭੁੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਪ੍ਰਤਿ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਚ ਤਵ ਪ੍ਰੇਮਵਿਸ਼੍ਵਾਸਯੋ ਰ੍ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਨਿਸ਼ਮ੍ਯਾਹੰ
5 En apprenant la foi que tu as dans le Seigneur Jésus-Christ, et ta charité pour tous les Saints;
ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਸਮਯੇ ਤਵ ਨਾਮੋੱਚਾਰਯਨ੍ ਨਿਰਨ੍ਤਰੰ ਮਮੇਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ|
6 En sorte que ta participation à la foi est manifeste par la connaissance de tout le bien qui se fait parmi vous en Jésus-Christ.
ਅਸ੍ਮਾਸੁ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਸੌਜਨ੍ਯੰ ਵਿਦ੍ਯਤੇ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਯਤ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਭਵਤੀਤਿ ਜ੍ਞਾਨਾਯ ਤਵ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਮੂਲਿਕਾ ਦਾਨਸ਼ੀਲਤਾ ਯਤ੍ ਸਫਲਾ ਭਵੇਤ੍ ਤਦਹਮ੍ ਇੱਛਾਮਿ|
7 Car j’ai ressenti une grande joie et une grande consolation, envoyant, ô mon frère, combien tu as soulagé les cœurs des saints.
ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਃ, ਤ੍ਵਯਾ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨਾਂ ਪ੍ਰਾਣ ਆਪ੍ਯਾਯਿਤਾ ਅਭਵਨ੍ ਏਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਵ ਪ੍ਰੇਮ੍ਨਾਸ੍ਮਾਕੰ ਮਹਾਨ੍ ਆਨਨ੍ਦਃ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾ ਚ ਜਾਤਃ|
8 C’est pourquoi, bien que ayant en Jésus-Christ une entière liberté de t’ordonner ce qui convient,
ਤ੍ਵਯਾ ਯਤ੍ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ ਤਤ੍ ਤ੍ਵਾਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਯਿਤੁੰ ਯਦ੍ਯਪ੍ਯਹੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨਾਤੀਵੋਤ੍ਸੁਕੋ ਭਵੇਯੰ ਤਥਾਪਿ ਵ੍ਰੁʼੱਧ
9 Cependant j’aime mieux te supplier par charité, puisque tu es tel que moi le vieux Paul, qui de plus suis maintenant prisonnier de Jésus-Christ;
ਇਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਬਨ੍ਦਿਦਾਸਸ਼੍ਚੈਵਮ੍ਭੂਤੋ ਯਃ ਪੌਲਃ ਸੋ(ਅ)ਹੰ ਤ੍ਵਾਂ ਵਿਨੇਤੁੰ ਵਰੰ ਮਨ੍ਯੇ|
10 Je te conjure donc pour mon fils que j’ai engendré dans mes liens, Onésime,
ਅਤਃ ਸ਼੍ਰੁʼਙ੍ਖਲਬੱਧੋ(ਅ)ਹੰ ਯਮਜਨਯੰ ਤੰ ਮਦੀਯਤਨਯਮ੍ ਓਨੀਸ਼਼ਿਮਮ੍ ਅਧਿ ਤ੍ਵਾਂ ਵਿਨਯੇ|
11 Qui t’a été autrefois inutile, mais qui maintenant est utile et à moi et à toi.
ਸ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤਵਾਨੁਪਕਾਰਕ ਆਸੀਤ੍ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਿਦਾਨੀਂ ਤਵ ਮਮ ਚੋਪਕਾਰੀ ਭਵਤਿ|
12 Je te le renvoie; reçois-le comme mes entrailles.
ਤਮੇਵਾਹੰ ਤਵ ਸਮੀਪੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਮਿ, ਅਤੋ ਮਦੀਯਪ੍ਰਾਣਸ੍ਵਰੂਪਃ ਸ ਤ੍ਵਯਾਨੁਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯਤਾਂ|
13 J’avais eu dessein de le retenir auprès de moi, afin qu’il m’assistât en ta place dans les liens de l’Evangile.
ਸੁਸੰਵਾਦਸ੍ਯ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਸ਼੍ਰੁʼਙ੍ਖਲਬੱਧੋ(ਅ)ਹੰ ਪਰਿਚਾਰਕਮਿਵ ਤੰ ਸ੍ਵਸੰਨਿਧੌ ਵਰ੍ੱਤਯਿਤੁਮ੍ ਐੱਛੰ|
14 Mais je n’ai voulu rien faire sans ton avis, afin que ta bonne œuvre ne fût pas comme forcée, mais volontaire.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਵ ਸੌਜਨ੍ਯੰ ਯਦ੍ ਬਲੇਨ ਨ ਭੂਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵੇੱਛਾਯਾਃ ਫਲੰ ਭਵੇਤ੍ ਤਦਰ੍ਥੰ ਤਵ ਸੰਮਤਿੰ ਵਿਨਾ ਕਿਮਪਿ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ ਨਾਮਨ੍ਯੇ|
15 Car peut-être t’a-t-il quitté pour un temps, afin que tu le recouvrasses pour jamais, (aiōnios g166)
ਕੋ ਜਾਨਾਤਿ ਕ੍ਸ਼਼ਣਕਾਲਾਰ੍ਥੰ ਤ੍ਵੱਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਵਿੱਛੇਦੋ(ਅ)ਭਵਦ੍ ਏਤਸ੍ਯਾਯਮ੍ ਅਭਿਪ੍ਰਾਯੋ ਯਤ੍ ਤ੍ਵਮ੍ ਅਨਨ੍ਤਕਾਲਾਰ੍ਥੰ ਤੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਸੇ (aiōnios g166)
16 Non plus comme un esclave, mais au lieu d’un esclave, comme un frère très cher, à moi en particulier, mais combien plus encore à toi, et selon la chair, et selon le Seigneur?
ਪੁਨ ਰ੍ਦਾਸਮਿਵ ਲਪ੍ਸ੍ਯਸੇ ਤੰਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਦਾਸਾਤ੍ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠੰ ਮਮ ਪ੍ਰਿਯੰ ਤਵ ਚ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਸਮ੍ਬਨ੍ਧਾਤ੍ ਪ੍ਰਭੁਸਮ੍ਬਨ੍ਧਾੱਚ ਤਤੋ(ਅ)ਧਿਕੰ ਪ੍ਰਿਯੰ ਭ੍ਰਾਤਰਮਿਵ|
17 Si donc tu me considères comme étroitement uni à toi, reçois-le comme moi-même;
ਅਤੋ ਹੇਤੋ ਰ੍ਯਦਿ ਮਾਂ ਸਹਭਾਗਿਨੰ ਜਾਨਾਸਿ ਤਰ੍ਹਿ ਮਾਮਿਵ ਤਮਨੁਗ੍ਰੁʼਹਾਣ|
18 Que s’il t’a fait tort, ou s’il te doit quelque chose, impute-le-moi.
ਤੇਨ ਯਦਿ ਤਵ ਕਿਮਪ੍ਯਪਰਾੱਧੰ ਤੁਭ੍ਯੰ ਕਿਮਪਿ ਧਾਰ੍ੱਯਤੇ ਵਾ ਤਰ੍ਹਿ ਤਤ੍ ਮਮੇਤਿ ਵਿਦਿਤ੍ਵਾ ਗਣਯ|
19 C’est moi Paul, qui écris de ma main; c’est moi qui te satisferai; pour ne pas dire que tu te dois toi-même à moi;
ਅਹੰ ਤਤ੍ ਪਰਿਸ਼ੋਤ੍ਸ੍ਯਾਮਿ, ਏਤਤ੍ ਪੌਲੋ(ਅ)ਹੰ ਸ੍ਵਹਸ੍ਤੇਨ ਲਿਖਾਮਿ, ਯਤਸ੍ਤ੍ਵੰ ਸ੍ਵਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਅਪਿ ਮਹ੍ਯੰ ਧਾਰਯਸਿ ਤਦ੍ ਵਕ੍ਤੁੰ ਨੇੱਛਾਮਿ|
20 Oui, mon frère. Que j’obtienne cette jouissance de toi dans le Seigneur; ranime mes entrailles dans le Seigneur.
ਭੋ ਭ੍ਰਾਤਃ, ਪ੍ਰਭੋਃ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਮਮ ਵਾਞ੍ਛਾਂ ਪੂਰਯ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਮਮ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਆਪ੍ਯਾਯਯ|
21 Confiant en ta soumission, je t’écris, sachant que tu feras même plus que je ne dis.
ਤਵਾਜ੍ਞਾਗ੍ਰਾਹਿਤ੍ਵੇ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਮਯਾ ਏਤਤ੍ ਲਿਖ੍ਯਤੇ ਮਯਾ ਯਦੁਚ੍ਯਤੇ ਤਤੋ(ਅ)ਧਿਕੰ ਤ੍ਵਯਾ ਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤ ਇਤਿ ਜਾਨਾਮਿ|
22 Prépare-moi aussi un logement, car j’espère, par tes prières, t’être bientôt rendu.
ਤਤ੍ਕਰਣਸਮਯੇ ਮਦਰ੍ਥਮਪਿ ਵਾਸਗ੍ਰੁʼਹੰ ਤ੍ਵਯਾ ਸੱਜੀਕ੍ਰਿਯਤਾਂ ਯਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਨਾਂ ਫਲਰੂਪੋ ਵਰ ਇਵਾਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਦਾਯਿਸ਼਼੍ਯੇ ਮਮੇਤਿ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾ ਜਾਯਤੇ|
23 Epaphras, prisonnier comme moi pour le Christ Jésus, te salue,
ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਯੀਸ਼ਾਃ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਮਯਾ ਸਹ ਬਨ੍ਦਿਰਿਪਾਫ੍ਰਾ
24 Ainsi que Marc, Aristarque, Démas et Luc, mes auxiliaires.
ਮਮ ਸਹਕਾਰਿਣੋ ਮਾਰ੍ਕ ਆਰਿਸ਼਼੍ਟਾਰ੍ਖੋ ਦੀਮਾ ਲੂਕਸ਼੍ਚ ਤ੍ਵਾਂ ਨਮਸ੍ਕਾਰੰ ਵੇਦਯਨ੍ਤਿ|
25 Que la grâce de Notre Seigneur Jésus-Christ soit avec votre esprit. Amen.
ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯਾਨੁਗ੍ਰਹੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਆਤ੍ਮਨਾ ਸਹ ਭੂਯਾਤ੍| ਆਮੇਨ੍|

< Philémon 1 >