Nombres 33
1 Voici les demeures des enfants d’Israël, qui sont sortis de l’Egypte, selon leurs bandes, par l’entremise de Moïse et d’Aaron;
Inilah tempat-tempat persinggahan orang Israel, setelah mereka keluar dari tanah Mesir, pasukan demi pasukan, di bawah pimpinan Musa dan Harun;
2 Lesquels Moïse décrivit, selon les lieux de leurs campements qu’ils changeaient par le commandement du Seigneur.
Musa menuliskan perjalanan mereka dari tempat persinggahan ke tempat persinggahan sesuai dengan titah TUHAN; dan inilah tempat-tempat persinggahan mereka dalam perjalanan mereka:
3 Partis donc de Ramessès, au premier mois, au quinzième jour du premier mois, le lendemain de la Pâque, les enfants d’Israël, par une main élevée, tous les Egyptiens le voyant,
Mereka berangkat dari Rameses pada bulan yang pertama, pada hari yang kelima belas bulan yang pertama itu; pada hari sesudah Paskah berjalanlah orang Israel keluar, oleh tangan yang dinaikkan, di depan mata semua orang Mesir,
4 Et ensevelissant leurs premiers-nés qu’avait frappés le Seigneur (or, même sur leurs dieux il avait exercé sa vengeance),
sementara orang Mesir sedang menguburkan orang-orang yang telah dibunuh TUHAN di antara mereka, yakni semua anak sulung; sebab TUHAN telah menjatuhkan hukuman-hukuman kepada para allah mereka.
5 Campèrent à Soccoth,
Berangkatlah orang Israel dari Rameses, lalu berkemah di Sukot.
6 Et de Soccoth ils vinrent à Etham, qui est aux derniers confins du désert.
Mereka berangkat dari Sukot, lalu berkemah di Etam yang di tepi padang gurun.
7 Sortis donc de là, ils vinrent contre Phihahiroth, qui regarde Béelséphon, et ils campèrent devant Magdalum.
Mereka berangkat dari Etam, lalu balik kembali ke Pi-Hahirot yang di depan Baal-Zefon, kemudian berkemah di tentangan Migdol.
8 Et partis de Phihahiroth, ils passèrent par le milieu de la mer dans le désert; et marchant durant trois jours par le désert d’Etham, ils campèrent à Mara.
Mereka berangkat dari Pi-Hahirot dan lewat dari tengah-tengah laut ke padang gurun, lalu mereka berjalan tiga hari perjalanan jauhnya di padang gurun Etam, kemudian mereka berkemah di Mara.
9 Or, partis de Mara, ils vinrent à Elim, où étaient douze sources d’eaux, et soixante-dix palmiers; et ils y campèrent.
Mereka berangkat dari Mara, lalu sampai ke Elim; di Elim ada dua belas mata air dan tujuh puluh pohon korma; di sanalah mereka berkemah.
10 Mais étant encore sortis de là, ils plantèrent leurs tentes sur la mer Rouge. Et partis de la mer Rouge,
Mereka berangkat dari Elim, lalu berkemah di tepi Laut Teberau.
11 Ils campèrent dans le désert de Sin;
Mereka berangkat dari Laut Teberau, lalu berkemah di padang gurun Sin.
12 D’où étant sortis, ils vinrent à Daphca.
Mereka berangkat dari padang gurun Sin, lalu berkemah di Dofka.
13 Et partis de Daphca, ils campèrent à Alus.
Mereka berangkat dari Dofka, lalu berkemah di Alus.
14 Or, sortis d’Alus, ils plantèrent leurs tentes à Raphidim, où l’eau pour boire manqua au peuple.
Mereka berangkat dari Alus, lalu berkemah di Rafidim, dan di sana tidak ada air minum untuk bangsa itu.
15 Et partis de Raphidim, ils campèrent dans le désert de Sinaï.
Mereka berangkat dari Rafidim, lalu berkemah di padang gurun Sinai.
16 Mais, sortis aussi du désert de Sinaï, ils vinrent aux Sépulcres de la concupiscence.
Mereka berangkat dari padang gurun Sinai, lalu berkemah di Kibrot-Taawa.
17 Et partis des Sépulcres de la concupiscence, ils campèrent à Haséroth.
Mereka berangkat dari Kibrot-Taawa, lalu berkemah di Hazerot.
18 Or, de Haséroth, ils vinrent à Rethma.
Mereka berangkat dari Hazerot, lalu berkemah di Ritma.
19 Et partis de Rethma, ils campèrent à Remmompharès;
Mereka berangkat dari Ritma, lalu berkemah di Rimon-Peros.
20 D’où étant sortis, ils vinrent à Lebna.
Mereka berangkat dari Rimon-Peros, lalu berkemah di Libna.
21 De Lebna, ils campèrent à Ressa.
Mereka berangkat dari Libna, lalu berkemah di Risa.
22 Et sortis de Cessa, ils vinrent à Céélatha;
Mereka berangkat dari Risa, lalu berkemah di Kehelata.
23 D’où étant partis, ils campèrent à la montagne de Sépher.
Mereka berangkat dari Kehelata, lalu berkemah di Har-Syafer.
24 Sortis de la montagne de Sépher, ils vinrent à Arada.
Mereka berangkat dari Har-Syafer, lalu berkemah di Harada.
25 Partant delà, ils campèrent à Macéloth.
Mereka berangkat dari Harada, lalu berkemah di Makhelot.
26 Et étant partis de Macéloth, ils vinrent à Thahath.
Mereka berangkat dari Makhelot, lalu berkemah di Tahat.
27 De Thahath, ils campèrent à Tharé;
Mereka berangkat dari Tahat, lalu berkemah di Tarah.
28 D’où étant sortis, ils plantèrent leurs tentes à Methca.
Mereka berangkat dari Tarah, lalu berkemah di Mitka.
29 Et de Methca, ils campèrent à Hesmona.
Mereka berangkat dari Mitka, lalu berkemah di Hasmona.
30 Or, partis de Hesmona, ils vinrent à Moséroth.
Mereka berangkat dari Hasmona, lalu berkemah di Moserot.
31 Et de Moséroth, ils campèrent à Bénéjaacan.
Mereka berangkat dari Moserot, lalu berkemah di Bene-Yaakan.
32 Mais partis de Bénéjaacan, ils vinrent à la montagne de Gadgad;
Mereka berangkat dari Bene-Yaakan, lalu berkemah di Hor-Gidgad.
33 D’où étant partis ils campèrent à Jétébatha.
Mereka berangkat dari Hor-Gidgad, lalu berkemah di Yotbata.
34 Et de Jétébatha, ils vinrent à Hébrona.
Mereka berangkat dari Yotbata, lalu berkemah di Abrona.
35 Et, sortis d’Hébrona, ils campèrent à Asiongaber
Mereka berangkat dari Abrona, lalu berkemah di Ezion-Geber.
36 Partis de là, ils vinrent au désert de Sin; c’est Cadès.
Mereka berangkat dari Ezion-Geber, lalu berkemah di padang gurun Zin, yaitu Kadesh.
37 Et, sortis de Cadès, ils campèrent à la montagne de Hor, aux derniers confins de la terre d’Edom.
Mereka berangkat dari Kadesh, lalu berkemah di gunung Hor, di perbatasan tanah Edom.
38 Or, Aaron, le prêtre, monta sur la montagne de Hor, le Seigneur l’ordonnant, et là il mourut, en l’année quarantième de la sortie des enfants d’Israël de l’Egypte, au cinquième mois, au premier jour du mois,
Ketika itu imam Harun naik ke gunung Hor sesuai dengan titah TUHAN, dan di situ ia mati pada tahun keempat puluh sesudah orang Israel keluar dari tanah Mesir, pada bulan yang kelima, pada tanggal satu bulan itu;
39 Comme il avait cent vingt-trois ans.
Harun berumur seratus dua puluh tiga tahun, ketika ia mati di gunung Hor.
40 Cependant le roi d’Arad, Chananéen, qui habitait vers le midi, apprit que les enfants d’Israël étaient venus dans la terre de Chanaan.
Pada waktu itu raja negeri Arad, orang Kanaan itu, yang tinggal di Tanah Negeb di tanah Kanaan, mendengar kabar tentang kedatangan orang Israel.
41 Or, partis de la montagne de Hor, ils campèrent à Salmona;
Berangkatlah mereka dari gunung Hor, lalu berkemah di Zalmona.
42 D’où étant sortis, ils vinrent à Phunon.
Mereka berangkat dari Zalmona, lalu berkemah di Funon.
43 Et partis de Phunon, ils campèrent à Oboth.
Mereka berangkat dari Funon, lalu berkemah di Obot.
44 Et d’Oboth ils vinrent à Jiéabarim, qui est aux confins des Moabites.
Mereka berangkat dari Obot, lalu berkemah dekat reruntuhan di Abarim di daerah Moab.
45 Puis, partis de Jiéabarim, ils plantèrent leurs tentes à Dibongad;
Mereka berangkat dari reruntuhan itu, lalu berkemah di Dibon-Gad.
46 D’où étant sortis, ils campèrent à Helmondéblathaïm.
Mereka berangkat dari Dibon-Gad, lalu berkemah di Almon-Diblataim.
47 Et sortis de Helmondéblathaïm, ils vinrent aux montagnes d’Abarim, contre Nabo.
Mereka berangkat dari Almon-Diblataim, lalu berkemah di pegunungan Abarim di depan Nebo.
48 Or, partis des montagnes d’Abarim, ils passèrent dans les plaines de Moab, sur le Jourdain, contre Jéricho.
Mereka berangkat dari pegunungan Abarim, lalu berkemah di dataran Moab di tepi sungai Yordan dekat Yerikho.
49 Et là ils campèrent, depuis Bethsimoth jusqu’à Abelsatim, dans les lieux les plus plats des Moabites,
Mereka berkemah di tepi sungai Yordan, dari Bet-Yesimot sampai ke Abel-Sitim di dataran Moab.
50 Où le Seigneur dit à Moïse:
TUHAN berfirman kepada Musa di dataran Moab di tepi sungai Yordan dekat Yerikho:
51 Ordonne aux enfants d’Israël, et dis-leur: Quand vous aurez passé le Jourdain, entrant dans la terre de Chanaan,
"Berbicaralah kepada orang Israel dan katakanlah kepada mereka: Apabila kamu menyeberangi sungai Yordan ke tanah Kanaan,
52 Détruisez tous les habitants de cette terre; brisez les monuments, mettez en pièces les statues, et ravagez tous les hauts lieux,
maka haruslah kamu menghalau semua penduduk negeri itu dari depanmu dan membinasakan segala batu berukir kepunyaan mereka; juga haruslah kamu membinasakan segala patung tuangan mereka dan memusnahkan segala bukit pengorbanan mereka.
53 Purifiant la terre, et y habitant; car c’est moi qui vous l’ai donnée en possession;
Haruslah kamu menduduki negeri itu dan diam di sana, sebab kepadamulah Kuberikan negeri itu untuk diduduki.
54 Vous vous la partagerez par le sort. Au plus grand nombre, vous donnerez la partie la plus étendue, et au plus petit nombre, la partie la plus resserrée. Comme le sort sera échu à chacun, ainsi sera donné l’héritage. C’est par tribus et par familles que la possession sera partagée.
Maka haruslah kamu membagi negeri itu sebagai milik pusaka dengan membuang undi menurut kaummu: kepada yang besar jumlahnya haruslah kamu memberikan milik pusaka yang besar, dan kepada yang kecil jumlahnya haruslah kamu memberikan milik pusaka yang kecil; yang ditunjuk oleh undi bagi masing-masing, itulah bagian undiannya; menurut suku nenek moyangmu haruslah kamu membagi milik pusaka itu.
55 Mais si vous ne voulez pas tuer les habitants de la terre, ceux qui resteront seront comme des clous dans vos yeux et des lances dans vos côtés, et ils vous seront contraires dans la terre de votre habitation;
Tetapi jika kamu tidak menghalau penduduk negeri itu dari depanmu, maka orang-orang yang kamu tinggalkan hidup dari mereka akan menjadi seperti selumbar di matamu dan seperti duri yang menusuk lambungmu, dan mereka akan menyesatkan kamu di negeri yang kamu diami itu.
56 Et ce que j’avais pensé à leur faire, c’est à vous que je le ferai.
Maka akan Kulakukan kepadamu seperti yang Kurancang melakukan kepada mereka."
