Michée 2
1 Malheur à vous, qui songez à l’inutile, et qui inventez le mal sur vos lits; à la lumière du matin ils l’accomplissent, parce que c’est contre Dieu qu’est élevée leur main.
| وای بر شما که شب بر بستر خود نقشه‌های شوم می‌کشید و صبح زود بر می‌خیزید تا آنها را عملی سازید؛ زیرا قدرت انجامش را دارید. |
2 Et ils ont convoité des champs, et ils les ont pris violemment; et ils ont usurpé des maisons; et ils opprimaient un homme et sa maison; un autre homme et son héritage.
| به زمینها و خانه‌های مردم طمع می‌کنید و آنها را از چنگشان درمی‌آورید. اموال و خانهٔ کسی از دست شما در امان نیست. |
3 C’est pour cela, voici ce que dit le Seigneur: Voici que moi je prépare pour cette famille un malheur dont vous ne retirerez pas vos cous, et vous ne marcherez pas en superbes, parce que c’est un temps très mauvais.
| پس خداوند می‌فرماید: «من قصد دارم بر سر شما بلا نازل کنم و شما قادر نخواهید بود از آن فرار کنید. روزگارتان سیاه خواهد شد و دیگر با تکبر راه نخواهید رفت، |
4 En ce jour-là, vous serez pris pour un sujet de parabole, et avec un doux plaisir sera chantée la chanson de ceux qui diront: Par la désolation nous avons été ravagés; la portion de mon peuple a été changée; comment se retirera-t-il de moi, puisqu’il reviendra pour partager nos contrées?
| آنگاه دشمنان شما با تمسخر نوحه‌سرایی کرده خواهند گفت:”خانه خراب و نابود شدیم. خداوند سرزمین ما را از ما گرفته و ما را آواره کرده و مزرعه‌هایمان را به دیگران داده است.“ |
5 À cause de cela, il n’y aura personne qui mette le cordeau de partage dans l’assemblée du Seigneur.
| هنگامی که سرزمین قوم من به آنان بازگردانده شود، شما سهمی از آن نخواهید داشت.» |
6 Ne dites point sans cesse: Il ne répandra pas ses oracles sur eux, la confusion ne les couvrira pas.
| ولی آنان می‌گویند: «این چیزها را بر زبان نیاور، در این مورد صحبت نکن! رسوایی هرگز دامنگیر ما نخواهد شد.» |
7 La maison de Jacob dit: Est-ce que l’esprit du Seigneur a été raccourci, ou est-ce que telles sont ses pensées? Mes paroles ne sont-elles pas favorables à celui qui marche dans la droiture?
| خداوند می‌فرماید: «ای خاندان اسرائیل، آیا فکر می‌کنید صبر من تمام شده است که اینچنین با خشونت با شما صحبت می‌کنم؟ مگر نمی‌دانید که من با کسانی که درستکار باشند با مهربانی سخن می‌رانم؟ |
8 Mais, au contraire, mon peuple s’est levé en adversaire; de dessus la tunique, vous avez enlevé le manteau; et ceux qui passaient de bonne foi, vous les avez tournés à la guerre.
| ولی در این روزها قوم من به دشمنی با من برخاسته‌اند! شما پیراهن کسانی که به شما اطمینان کرده‌اند از آنها می‌گیرید و آنان را به شکل از جنگ برگشتگان درمی‌آورید. |
9 Vous avez chassé les femmes de mon peuple de la maison de leurs délices; vous avez enlevé ma louange à leurs petits enfants pour jamais.
| بیوه‌زنان قوم مرا از خانه‌های باصفایشان بیرون می‌رانید و فرزندانشان را از هرگونه حق خدادادی محروم می‌کنید. |
10 Levez-vous, et allez, parce qu’il n’y a point de repos ici pour vous; à cause de son impureté, cette terre sera corrompue d’une putréfaction horrible.
| برخیزید و بروید! اینجا دیگر در امنیت و آسایش نخواهید بود، زیرا به خاطر گناهان شما این مکان محکوم به فنا شده است. |
11 Plût à Dieu que je fusse un homme n’ayant pas l’esprit prophétique, et que je parlasse plutôt mensonge! je le verserai le vin de la colère de Dieu, et je t’enivrerai; et celui pour qui il sera versé, sera ce peuple.
| «اگر آدم ولگرد و دروغگویی بیاید و از لذت شراب و باده‌نوشی برایتان حرف بزند، فوری او را به‌عنوان نبی قبول می‌کنید. |
12 Je te rassemblerai certainement tout entier, ô Jacob; je réunirai les restes d’Israël; je les mettrai tous ensemble comme dans une bergerie, comme un troupeau au milieu de son parc; une multitude d’hommes y causera du tumulte.
| «ای اسرائیل، زمانی می‌رسد که من بازماندگان قوم تو را مانند گوسفندان به آغل باز می‌گردانم و سرزمین تو، بار دیگر مانند چراگاهی مملو از گوسفند، پر از جمعیت خواهد شد. |
13 Car celui qui ouvrira le chemin, montera devant eux: ils se partageront, et passeront à la porte et entreront par elle; et leur roi passera en leur présence, et le Seigneur sera à leur tête.
| من راه را برای ایشان باز می‌کنم تا از میان دروازه‌های شهرهایی که در آنها اسیر هستند عبور کرده، به سرزمین خود بازگردند. من که خداوند و پادشاه ایشان هستم ایشان را رهبری خواهم کرد.» |
