Matthieu 9
1 Jésus étant monté dans la barque, traversa la mer et vint dans sa ville.
அநந்தரம்’ யீஸு² ர்நௌகாமாருஹ்ய புந: பாரமாக³த்ய நிஜக்³ராமம் ஆயயௌ|
2 Et voilà que des gens lui présentaient un paralytique gisant sur un lit. Or Jésus voyant leur foi, dit à ce paralytique: Mon fils, aie confiance, tes péchés te sont remis.
தத: கதிபயா ஜநா ஏகம்’ பக்ஷாகா⁴திநம்’ ஸ்வட்டோபரி ஸா²யயித்வா தத்ஸமீபம் ஆநயந்; ததோ யீஸு²ஸ்தேஷாம்’ ப்ரதீதிம்’ விஜ்ஞாய தம்’ பக்ஷாகா⁴திநம்’ ஜகா³த³, ஹே புத்ர, ஸுஸ்தி²ரோ ப⁴வ, தவ கலுஷஸ்ய மர்ஷணம்’ ஜாதம்|
3 Et voici que quelques-uns d’entre les scribes dirent en eux-mêmes: Celui-ci blasphème.
தாம்’ கதா²ம்’ நிஸ²ம்ய கியந்த உபாத்⁴யாயா மந: ஸு சிந்திதவந்த ஏஷ மநுஜ ஈஸ்²வரம்’ நிந்த³தி|
4 Mais, comme Jésus avait vu leurs pensées, il dit: Pourquoi pensez-vous mal en vos cœurs?
தத: ஸ தேஷாம் ஏதாத்³ரு’ஸீ²ம்’ சிந்தாம்’ விஜ்ஞாய கதி²தவாந், யூயம்’ மந: ஸு க்ரு’த ஏதாத்³ரு’ஸீ²ம்’ குசிந்தாம்’ குருத²?
5 Lequel est le plus facile de dire: Tes péchés te sont remis, ou de dire: Lève-toi et marche?
தவ பாபமர்ஷணம்’ ஜாதம்’, யத்³வா த்வமுத்தா²ய க³ச்ச², த்³வயோரநயோ ர்வாக்யயோ: கிம்’ வாக்யம்’ வக்தும்’ ஸுக³மம்’?
6 Or, afin que vous sachiez que le Fils de l’homme a le pouvoir sur la terre de remettre les péchés: Lève-toi, dit-il alors au paralytique, prends ton lit et retourne en ta maison.
கிந்து மேதி³ந்யாம்’ கலுஷம்’ க்ஷமிதும்’ மநுஜஸுதஸ்ய ஸாமர்த்²யமஸ்தீதி யூயம்’ யதா² ஜாநீத², தத³ர்த²ம்’ ஸ தம்’ பக்ஷாகா⁴திநம்’ க³தி³தவாந், உத்திஷ்ட², நிஜஸ²யநீயம்’ ஆதா³ய கே³ஹம்’ க³ச்ச²|
7 Et il se leva et s’en alla dans sa maison.
தத: ஸ தத்க்ஷணாத்³ உத்தா²ய நிஜகே³ஹம்’ ப்ரஸ்தி²தவாந்|
8 Mais, voyant cela, la multitude fut saisie de crainte, et rendit gloire à Dieu qui a donné une telle puissance aux hommes.
மாநவா இத்த²ம்’ விலோக்ய விஸ்மயம்’ மேநிரே, ஈஸ்²வரேண மாநவாய ஸாமர்த்²யம் ஈத்³ரு’ஸ²ம்’ த³த்தம்’ இதி காரணாத் தம்’ த⁴ந்யம்’ ப³பா⁴ஷிரே ச|
9 Lorsqu’il fut sorti de là, Jésus vit un homme nommé Matthieu assis au bureau des impôts, et il lui dit: Suis-moi. Et, se levant, il le suivit.
அநந்தரம்’ யீஸு²ஸ்தத்ஸ்தா²நாத்³ க³ச்ச²ந் க³ச்ச²ந் கரஸம்’க்³ரஹஸ்தா²நே ஸமுபவிஷ்டம்’ மதி²நாமாநம் ஏகம்’ மநுஜம்’ விலோக்ய தம்’ ப³பா⁴ஷே, மம பஸ்²சாத்³ ஆக³ச்ச², தத: ஸ உத்தா²ய தஸ்ய பஸ்²சாத்³ வவ்ராஜ|
10 Or il arriva que Jésus étant à table dans la maison, beaucoup de publicains et de pécheurs vinrent s’y asseoir avec lui et ses disciples.
தத: பரம்’ யீஸௌ² க்³ரு’ஹே போ⁴க்தும் உபவிஷ்டே ப³ஹவ: கரஸம்’க்³ராஹிண: கலுஷிணஸ்²ச மாநவா ஆக³த்ய தேந ஸாகம்’ தஸ்ய ஸி²ஷ்யைஸ்²ச ஸாகம் உபவிவிஸு²: |
11 Les pharisiens voyant cela, disaient à ses disciples: Pourquoi votre maître mange-t-il avec les publicains et les pécheurs?
பி²ரூஸி²நஸ்தத்³ த்³ரு’ஷ்ட்வா தஸ்ய ஸி²ஷ்யாந் ப³பா⁴ஷிரே, யுஷ்மாகம்’ கு³ரு: கிம்’ நிமித்தம்’ கரஸம்’க்³ராஹிபி⁴: கலுஷிபி⁴ஸ்²ச ஸாகம்’ பு⁴ம்’க்தே?
12 Mais Jésus, entendant, dit: Ce ne sont pas ceux qui se portent bien qui ont besoin de médecin, mais les malades.
யீஸு²ஸ்தத் ஸ்²ருத்வா தாந் ப்ரத்யவத³த், நிராமயலோகாநாம்’ சிகித்ஸகேந ப்ரயோஜநம்’ நாஸ்தி, கிந்து ஸாமயலோகாநாம்’ ப்ரயோஜநமாஸ்தே|
13 Allez donc et apprenez ce que veut dire: J’aime mieux la miséricorde que le sacrifice. Car je ne suis pas venu appeler les justes, mais les pécheurs.
அதோ யூயம்’ யாத்வா வசநஸ்யாஸ்யார்த²ம்’ ஸி²க்ஷத்⁴வம், த³யாயாம்’ மே யதா² ப்ரீதி ர்ந ததா² யஜ்ஞகர்ம்மணி| யதோ(அ)ஹம்’ தா⁴ர்ம்மிகாந் ஆஹ்வாதும்’ நாக³தோ(அ)ஸ்மி கிந்து மந: பரிவர்த்தயிதும்’ பாபிந ஆஹ்வாதும் ஆக³தோ(அ)ஸ்மி|
14 Alors s’approchèrent de lui les disciples de Jean, disant: Pourquoi nous et les pharisiens jeûnons-nous fréquemment, et vos disciples ne jeûnent-ils point?
அநந்தரம்’ யோஹந: ஸி²ஷ்யாஸ்தஸ்ய ஸமீபம் ஆக³த்ய கத²யாமாஸு: , பி²ரூஸி²நோ வயஞ்ச புந: புநருபவஸாம: , கிந்து தவ ஸி²ஷ்யா நோபவஸந்தி, குத: ?
15 Jésus leur répondit: Les fils de l’époux peuvent-ils s’attrister pendant que l’époux est avec eux? Mais viendront des jours où l’époux leur sera enlevé, et alors ils jeûneront,
ததா³ யீஸு²ஸ்தாந் அவோசத் யாவத் ஸகீ²நாம்’ ஸம்’ங்கே³ கந்யாயா வரஸ்திஷ்ட²தி, தாவத் கிம்’ தே விலாபம்’ கர்த்தும்’ ஸ²க்லுவந்தி? கிந்து யதா³ தேஷாம்’ ஸம்’ங்கா³த்³ வரம்’ நயந்தி, தாத்³ரு’ஸ²: ஸமய ஆக³மிஷ்யதி, ததா³ தே உபவத்ஸ்யந்தி|
16 Personne ne met une pièce d’étoffe neuve à un vieux vêtement, car elle emporte du vêtement tout ce qu’elle recouvre, et la déchirure devient plus grande.
புராதநவஸநே கோபி நவீநவஸ்த்ரம்’ ந யோஜயதி, யஸ்மாத் தேந யோஜிதேந புராதநவஸநம்’ சி²நத்தி தச்சி²த்³ரஞ்ச ப³ஹுகுத்ஸிதம்’ த்³ரு’ஸ்²யதே|
17 Et l’on ne met point de vin nouveau dans des outres vieilles, autrement les outres se rompent, le vin se répand, et les outres sont perdues; mais on met le vin nouveau dans des outres neuves, et tous les deux se conservent.
அந்யஞ்ச புராதநகுத்வாம்’ கோபி நவாநகோ³ஸ்தநீரஸம்’ ந நித³தா⁴தி, யஸ்மாத் ததா² க்ரு’தே குதூ ர்விதீ³ர்ய்யதே தேந கோ³ஸ்தநீரஸ: பததி குதூஸ்²ச நஸ்²யதி; தஸ்மாத் நவீநாயாம்’ குத்வாம்’ நவீநோ கோ³ஸ்தநீரஸ: ஸ்தா²ப்யதே, தேந த்³வயோரவநம்’ ப⁴வதி|
18 Comme il leur disait ces choses, un chef de synagogue s’approcha de lui et l’adorait, disant: Seigneur, ma fille vient de mourir; mais venez, imposez votre main sur elle, et elle vivra.
அபரம்’ தேநைதத்கதா²கத²நகாலே ஏகோ(அ)தி⁴பதிஸ்தம்’ ப்ரணம்ய ப³பா⁴ஷே, மம து³ஹிதா ப்ராயேணைதாவத்காலே ம்ரு’தா, தஸ்மாத்³ ப⁴வாநாக³த்ய தஸ்யா கா³த்ரே ஹஸ்தமர்பயது, தேந ஸா ஜீவிஷ்யதி|
19 Et Jésus, se levant, le suivait avec ses disciples.
ததா³நீம்’ யீஸு²: ஸி²ஷ்யை: ஸாகம் உத்தா²ய தஸ்ய பஸ்²சாத்³ வவ்ராஜ|
20 Et voilà qu’une femme affligée d’une perte de sang depuis douze ans, s’approcha de lui par derrière et toucha la frange de son vêtement.
இத்யநந்தரே த்³வாத³ஸ²வத்ஸராந் யாவத் ப்ரத³ராமயேந ஸீ²ர்ணைகா நாரீ தஸ்ய பஸ்²சாத்³ ஆக³த்ய தஸ்ய வஸநஸ்ய க்³ரந்தி²ம்’ பஸ்பர்ஸ²;
21 Car elle disait en elle-même: Si je touche seulement son vêtement, je serai guérie.
யஸ்மாத் மயா கேவலம்’ தஸ்ய வஸநம்’ ஸ்ப்ரு’ஷ்ட்வா ஸ்வாஸ்த்²யம்’ ப்ராப்ஸ்யதே, ஸா நாரீதி மநஸி நிஸ்²சிதவதீ|
22 Mais Jésus s’étant retourné, et la voyant, dit: Ma fille, ayez confiance, votre foi vous a guérie. Et cette femme fut guérie à l’heure même.
ததோ யீஸு²ர்வத³நம்’ பராவர்த்த்ய தாம்’ ஜகா³த³, ஹே கந்யே, த்வம்’ ஸுஸ்தி²ரா ப⁴வ, தவ விஸ்²வாஸஸ்த்வாம்’ ஸ்வஸ்தா²மகார்ஷீத்| ஏதத்³வாக்யே க³தி³தஏவ ஸா யோஷித் ஸ்வஸ்தா²பூ⁴த்|
23 Or lorsque Jésus fut arrivé à la maison du chef de synagogue, et qu’il eut vu les joueurs de flûte et la foule tumultueuse, il disait:
அபரம்’ யீஸு²ஸ்தஸ்யாத்⁴யக்ஷஸ்ய கே³ஹம்’ க³த்வா வாத³கப்ரப்⁴ரு’தீந் ப³ஹூந் லோகாந் ஸ²ப்³தா³யமாநாந் விலோக்ய தாந் அவத³த்,
24 Retirez-vous; car la jeune fille n’est pas morte, mais elle dort. Et ils se moquaient de lui.
பந்தா²நம்’ த்யஜ, கந்யேயம்’ நாம்ரியத நித்³ரிதாஸ்தே; கதா²மேதாம்’ ஸ்²ருத்வா தே தமுபஜஹஸு: |
25 Après donc qu’on eut renvoyé la foule, il entra, prit la main de la jeune fille, et elle se leva.
கிந்து ஸர்வ்வேஷு ப³ஹிஷ்க்ரு’தேஷு ஸோ(அ)ப்⁴யந்தரம்’ க³த்வா கந்யாயா: கரம்’ த்⁴ரு’தவாந், தேந ஸோத³திஷ்ட²த்;
26 Et le bruit s’en répandit dans tout le pays.
ததஸ்தத்கர்ம்மணோ யஸ²: க்ரு’த்ஸ்நம்’ தம்’ தே³ஸ²ம்’ வ்யாப்தவத்|
27 Comme Jésus sortait de là, deux aveugles le suivirent, criant et disant: Fils de David, ayez pillé de nous.
தத: பரம்’ யீஸு²ஸ்தஸ்மாத் ஸ்தா²நாத்³ யாத்ராம்’ சகார; ததா³ ஹே தா³யூத³: ஸந்தாந, அஸ்மாந் த³யஸ்வ, இதி வத³ந்தௌ த்³வௌ ஜநாவந்தௌ⁴ ப்ரோசைராஹூயந்தௌ தத்பஸ்²சாத்³ வவ்ரஜது: |
28 Et lorsqu’il fut venu dans la maison, les aveugles s’approchèrent de lui. Et Jésus leur dit: Croyez-vous que je puisse faire cela? Ils lui dirent: Oui, Seigneur.
ததோ யீஸௌ² கே³ஹமத்⁴யம்’ ப்ரவிஷ்டம்’ தாவபி தஸ்ய ஸமீபம் உபஸ்தி²தவந்தௌ, ததா³நீம்’ ஸ தௌ ப்ரு’ஷ்டவாந் கர்ம்மைதத் கர்த்தும்’ மம ஸாமர்த்²யம் ஆஸ்தே, யுவாம்’ கிமிதி ப்ரதீத²: ? ததா³ தௌ ப்ரத்யூசது: , ஸத்யம்’ ப்ரபோ⁴|
29 Alors il toucha leurs yeux, disant: Qu’il vous soit fait selon votre foi.
ததா³நீம்’ ஸ தயோ ர்லோசநாநி ஸ்ப்ரு’ஸ²ந் ப³பா⁴ஷே, யுவயோ: ப்ரதீத்யநுஸாராத்³ யுவயோ ர்மங்க³லம்’ பூ⁴யாத்| தேந தத்க்ஷணாத் தயோ ர்நேத்ராணி ப்ரஸந்நாந்யப⁴வந்,
30 Aussitôt leurs yeux furent ouverts, et Jésus les menaça, disant: Prenez garde que personne ne le sache.
பஸ்²சாத்³ யீஸு²ஸ்தௌ த்³ரு’ட⁴மாஜ்ஞாப்ய ஜகா³த³, அவத⁴த்தம் ஏதாம்’ கதா²ம்’ கோபி மநுஜோ ம ஜாநீயாத்|
31 Mais eux, s’en allant, répandirent sa renommée dans tout ce pays-là.
கிந்து தௌ ப்ரஸ்தா²ய தஸ்மிந் க்ரு’த்ஸ்நே தே³ஸே² தஸ்ய கீர்த்திம்’ ப்ரகாஸ²யாமாஸது: |
32 Après qu’ils furent partis, on lui présenta un homme muet, possédé du démon.
அபரம்’ தௌ ப³ஹிர்யாத ஏதஸ்மிந்நந்தரே மநுஜா ஏகம்’ பூ⁴தக்³ரஸ்தமூகம்’ தஸ்ய ஸமீபம் ஆநீதவந்த: |
33 Or, le démon chassé, le muet parla; et le peuple saisi d’admiration disait: Jamais rien de semblable ne s’est vu en Israël.
தேந பூ⁴தே த்யாஜிதே ஸ மூக: கதா²ம்’ கத²யிதும்’ ப்ராரப⁴த, தேந ஜநா விஸ்மயம்’ விஜ்ஞாய கத²யாமாஸு: , இஸ்ராயேலோ வம்’ஸே² கதா³பி நேத்³ரு’க³த்³ரு’ஸ்²யத;
34 Mais les pharisiens disaient: C’est par le prince des démons qu’il chasse les démons.
கிந்து பி²ரூஸி²ந: கத²யாஞ்சக்ரு: பூ⁴தாதி⁴பதிநா ஸ பூ⁴தாந் த்யாஜயதி|
35 Et Jésus parcourait toutes les villes et tous les villages, enseignant dans leurs synagogues, prêchant l’évangile du royaume et guérissant toute maladie et toute infirmité.
தத: பரம்’ யீஸு²ஸ்தேஷாம்’ ப⁴ஜநப⁴வந உபதி³ஸ²ந் ராஜ்யஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயந் லோகாநாம்’ யஸ்ய ய ஆமயோ யா ச பீடா³ஸீத், தாந் ஸ²மயந் ஸ²மயம்’ஸ்²ச ஸர்வ்வாணி நக³ராணி க்³ராமாம்’ஸ்²ச ப³ப்⁴ராம|
36 Or en voyant cette multitude, il en eut compassion, parce qu’ils étaient accablés et couchés comme des brebis n’ayant point de pasteur.
அந்யஞ்ச மநுஜாந் வ்யாகுலாந் அரக்ஷகமேஷாநிவ ச த்யக்தாந் நிரீக்ஷ்ய தேஷு காருணிக: ஸந் ஸி²ஷ்யாந் அவத³த்,
37 Alors il dit à ses disciples: La moisson est abondante, mais il y a peu d’ouvriers.
ஸ²ஸ்யாநி ப்ரசுராணி ஸந்தி, கிந்து சே²த்தார: ஸ்தோகா: |
38 Priez donc le maître de la moisson qu’il envoie des ouvriers à sa moisson.
க்ஷேத்ரம்’ ப்ரத்யபராந் சே²த³காந் ப்ரஹேதும்’ ஸ²ஸ்யஸ்வாமிநம்’ ப்ரார்த²யத்⁴வம்|
